Tíminn - 21.12.1975, Síða 31
Sunnudagur 21. desember 1975.
TÍMINN
31
Sly Stone — High On You
Epic — PE 33835/ FACO
★ ★ ★ +
SLY (AND THE FAMILY)
STONE hefur gefiö út
LP-plötuna High On You og
nýtur að þessu sinni ekki liö-
sinnis fjölskyldunnar. Hér er
þvi aðeins á feröinni Sly Stone,
en þó leika tveir meölimir fjöl-
skyldunnar meö honum, ásamt
öörum valinkunnum hljóöfæra-
leikurum.
Sly Stone — heitir raunar
Sylvester Stewart — hefur mis-
stigiö sig talsvert á siðustu
tveimur LP-plötum sinum, og
þær hafa þótt mun lakari en
plötur hans þar á undan, en þær
(sérstaklega Fresh og Stand)
vöktu mikið umtal og raunar al-
menna hrifningu. En siðan
hefur mikiö vatn runnið til sjáv-
ar og tónlist Sly Stone þykir ekki
i dag það nýnæmi, sem hún þótti
fyrir nokkrum árum.
TónlistSly Stone er soulrokk,
en mjög „funky” og er Sly tal-
inn einn af höfundum soulrokks-
ins i Bandarikjunum. Hann er
að visu mjög umdeildur, bæði
sem lagasmiður, söngvari og
ljóðskáld, en hefur engu að siður
skapað sér sérstaka stöðu i
bandariskum tónlistarheimi,
bæði fyrir sérkennilega tónlist,
og kannski ekki siöur fyrir
ýmisleg furðuleg uppátæki.
Þessi nýja plata Sly Stone
mun eflaust ekki valda neinum
þáttaskilum hjá honum eða öðr-
um. Hún er aö visu allmiklu
betri en siðasta plata hans,
Small Talk, en langt frá þvi að
vera afburðaplata á nokkurn
hátt. Textar Sly eru að vanda
hinir hnyttnustu og ber mikið á
tviræðu spaugi.
— G.S.
Hrif 2 — Ýmsir listamenn
Á.A. Records — 028
★ ★ +
Þá er Hrif 2 komin út, en hún
er einhvers konar áframhald af
Hrif 1, sem er meö meiriháttar
„hörmungarplötum”, sem
gerðar hafa veriö. Hrif 2 er aft-
ur á móti ekki eins mikil hörm-
ung, því aö sex af tólf lögum
plötunnar eru alveg ágæt. Þar á
ég viö 4 lög Spilverks þjóöanna,
sem eru stórgóö og tvö góö lög
meö Hvitárbakkatrióinu.
Lög Spilverksins eru tekin
upp áður en Spilverkiö varð
eiginlega Spilverkið og er þó
nokkur Stuðmanna-bragur á
þeim þar. Ef lög Spilverksins og
Hvítárbakkatriósins eru undan-
skilin er Hrif 2 ekki upp á marga
fiska. Hin lögin eru flutt af
Pónik, Bergþóru og Nunnunum
og eru þau öll slöpp. Sérstaklega
er flutningur Póniks lélegur og
var ekki laust við að ég fengi
gæsahúð af að hlusta á ósköpin!
Sem sagt fjögur stórgóð Spil-
verkslög (Þó ekki i sama dúr og
Spilverkið I dag) og tvö góð frá
Hvitárbakkatrióinu. Annað
hefði aldrei átt að fara á plötu.
G.S.
HUOMPLOTUDOAAAR
NÚ-TÍMANS
Arni Johnsen — Ég skal vaka....
Milljónaútgáfan Einidrangur-
Glori I.
+ + +
ARNI JOHNSEN, landsfrægur
raulari og blaðamaöur gaf ný-
lega Ut sina 3ju LP-plötu og ber
nýja platan heitið, Ég skal
vaka.... og eru á plötunni
þrettán lög viö Ijóö Halldórs
Laxness. Ekki veit ég hvort
heiti plötunnar er táknrænt i
einhverjum skilningi, en hinu
leyni ég ekki aö mér gengur
mun betur aö vaka viö hlustun á
þessari plötu en fyrri plötum
Arna Johnsen. Það sem gerir
þaö einkum aö verkum, aö ekki
sækir aö manni svefn viö þaö aö
hlusta á Ég skal vaka.. er þaö
hversu létt og skemmtileg plat-
an er, og ekki siöur þaö, aö Árni
ber þaö nú viö aö SYNGJA, og
veit ég ekki til þess aö hann hafi
áöur reynt þaö. Þaö kann þó aö
vera vitleysa hjá mér.
Óhætt mun að fullyrða, að
þetta sé albezta plata Arna
Johnsen, þótt gæði plötunnar
liggi fyrst og fremst I ljóðum
Halldórs Laxness. Mun vand-
leitað að betri textahöfundi en
hér. Hins vegar verður að segja
Arna Johnsen það til hróss, að
hann kemur ljóðum Nóbels-
skáldsins vel frá sér, og á ég þá
bæði við mörg ágæt lög plötunn-
ar og oft ágætar útsetningar
þeirra. Arni virðist hafa vaxið
mjög sem tónsmiður, þótt enn
geri hann sig sekan um að
semja hundleiðinleg lög. Beztu
lög Arna á þessari plötu og'jatn-
framt beztu lög sem ég hef heyrt
taka er ágæt og plötukápa
smekkleg.
— G.S.
Eitthvað sætt — Ýmsir lista-
menn
Hljómar útgáfa 1975 — 013
★ ★ -s-
Þá eru Hljómar(Hljómapiötuút-
gáfan) búnir aö senda frá sér
annað hörmungarsamsafniö,
sem ber nafniö Eitthvað sætt.
Hitt var Tónlistarsprenging
sem sprakk aldrei.
1 þessu nýja samstafni er ekki
margt sem hlustandi er á.
Engilbert Jensen er með bezta
lagið Sextán týrur, og skilar þvi
ágætlega. Af öðrum lögum má
nefna Kysstu kellu áð morgni
með Brimkló, snotrasta lag,
Haukar meö þrjú tonn af sandi,
hundleiðinlegt, og afgangurinn
er með Mariu Baldursd., Þóri
Baldurssyni, Eilifðarbræðrum,
Hljómum og svo hin lögin af
litlu plötum Hauka og Brimkló-
ar.
Eitthvað sætt er meðal-
mennskan uppmáluð, sem á
ekkert erindi á markaðinn og
væri nær að Hljómar keyptu út-
gáfuréttinn að gömlum plötum
hljómsveitarinnar Hljómar, og
gæfu út á ný annað hvort i upp-
runalegri mynd eða þá að velja
beztu lögin og gefa út á tvöfaldri
plötu. Það væri vel þegið og
þarft framtak, enda er margt af
þvi er Hljómar gerðu með þvi
bezta i islenzku poppi. — G.S.
Ðe Lónli Blú Bojs — Hinn Gullni
eru einkum eftir K. Gamble og
L. Huff úr hljómsveitinni
MFSB. Lög þeirra félaga vdija
þvi litla athygli á þessari plötu,
en hins vegar tekst stelpunum
vel upp i lögunum „Everybody
Gets To The Moon” og
„Harlem” en þessi tvö lög eru
ekki samin af áðurnefndum
lagahöfundum og brjóta þvi
talsvertuppþannstil sem Three
Degrees hafa tamið sér. A þess-
ari ,,live”-plötu flytja
stelpurnar einnig lag Eltons
Johns, „Don’t Let The Sun Go
Down On Me” og lag Stevies
Wonder, „Living For The
City” og missa bæði marks i
flutningi Three Degrees.
Rokklagið „Free Ride” er
nokkuð skemmtilega flutt, og
gefur til kynna að æskilegt
væri, að næsta studioplata
þeirra væri fjölbreytilegri en
fyrri plöturnar.
Stelpurnar syngja mjög vel,
þvi verður ekki á móti mælt, og
þær radda oft á tiðum skemmti-
lega. Þá er allur hljóðfæra-
leikur (þaö er big-band) mjög
góður, þó ekki sé hann að sama
skapi frumlegur.
Aberandi galli á þessari plötu
(eins og svo mörgum
,,live”-plötum) er fánýtt kjaft-
æði milli laga. Stelpurnar eyða
mörgum minútum i það, að
þakka áhorfendumfyriraðskella
saman lófum, og má á stundum
halda, að þær geti vart vatni
haldið vegna hrifningar áheyr
endanna. Þá spyrja þær
áhorfendur m.a. um það, hvort
þeir hafi séð tiltekna kvikmynd,
ogvirðistsem auðveldlega hefði
mátt fjarlægja það bull allt
saman.
Þá má nefna að upplýsingar
um lögin á plötunni á bakhlið
albúmsins eru rangar, og mikill
ruglingur er á röð laganna
miðað við það sem er á plötunni.
11 G .S.—
SÖNGFLOKKNUM The Three
Degrees, sem skipaður er
þremur stúlkum, hefur hlotnazt
umtalsveröar vinsældir á þessu
ári, en þær eru nú skærustu
stjörnur Philadelphiuhljóm-
sveitarinnar, en það afbrigöi
soul-tónlistarinnar hefur náð
mikiili útbreiðslu á árinu.
Nýjasta plata The Three
Degrees er tekin upp á hljóm-
leikum, og hafa flest lögin á
plötunni verið gefin út á fyrri
plötum söngflokksins, en þau
leg, en hins vegar fyrsta flokks
dægurlagatónlist, — og er ekki
þá tilganginum náð? G.S.
The Three Degrees Live — The
Three Degrees
Philadelphia Internationai Re-
cords — PZ/ 33840/ FACO
eftir hann eru ,,Á þjóðveginum”
og „Hjá lygnri móðú”. Einn
ig er vert að nefna „Maístjörn-
una”. Þessi lög hafa það fram
yfir fyrri lög Arna, að þau eru
melódisk og eru flutt á li pran og
einfaldan hátt, en þó vandaðan.
Að visu fellur lagið „Hjá lygnri
móðu” afar illa við textann, en
lagið er engu að siður gott.
I heild er platan mjög að-
gengileg. Lögin eru að öllu jöfnu
heldur fábrotin en útsetningar
eru unnar af smekkvisi og þvi
lætur platan ágætlega i eyrum.
Hinu er ekki að neita, að tvö lög
plötunnar eru ekki i samræmi
við annað efni hennar, og á ég
þar við tvisöng Garðars og Arna
i islenzku þjóðlagi við „Stóð ég
við Öxará”, og flutning Arna á
lagi Jóns Þórarinssonar við
ljóðið, „Islenzkt vögguljóð á
Hörpu” en þar syngur Arni með
Sigriði Ellu Magnúsdóttur.
Siglfirzkur hljómasmiður
Arna, aö nafni Arni G.
Jörgensen, á tvö lög plötunnar
og eru þau bæði ágæt, sérstak-
lega er lag hans við „Reiknings-
skil” skemmtilegt, en það er
eina lagið sem mætti kalla
popplag á plötunni. I laginu
leikur Steini i Eik sóló á gitar og
er þaö ljómandi vel gert.
Af öörum lögum vil ég nefna
lag Þrándar Thoroddsen o.fl.
við ljóðið „Um hina heittelsk-
uöu” sem er kómiskt, og að þvi
leyti til i samræmi við textann.
Mjög gott.
Hljóðfæraleikur plötunnar er
allur með ágætum, og ólikt
meira er lagt i þessa plötu en
fyrri plötur Arna Johnsens.
Helga Steinsen og Drifa
Kristjánsdóttir syngja með
Áma i nokkrum lögum, og er
mikil upplyfting i þvi. Hljóðupp-
Meðalvegur
llljómar útgáfa 1975 — 015
★ ★ ★ +
ÐE LÓNLt BLÚ BOJS hafa sent
frá sér sina aöra plötu og er hér
um skemmtiplötu að ræða. Það
sem nýja platan hefur einkum
fram yfir þá fyrri er þaö, að hún
er jafnbctri, bæði hvað lagaval
og texta snertir. Stærsti gallinn
er hins vegar sá, að á þessari
plötu er ekkert „Búöardalslag”
eöa lag sem jafnast á viö þaö.
Gunnar Þóröarson er höfundur
aö einu lagi „Harðsnúna
Hanna” sem er sprellfjörugt lag
og Rúnar Júliusson er höfundur
að „Vilji Sveins” og er þar
ágætis rokklag á feröinni. Þórir
Baldursson hefur samið eitt lag
plötunnar „Mér liður svo vel”
(mjög gott lag) og eru þá upp-
talin islenzku lögin. Hin lögin
eru öll ineira og minna vinsæl
lög með islenzkum textum.
Plata þessi er mjög vel unnin,
eins og raunar allar plötur
Hljómanna. Hljóðfæraleikur er
góður og raddir oftast mjög góð-
ar, þannig að platan er
skemmtileg áheyrnar. 1 sjálfu
sér er tónlistin ekki ýkja merki-
/-------------------------------------------\
AAest seldu plöturnar
Vikan 13/12 — 20/12
íslenzkar plötur:
1. Spilverk þjóðanna — Spilverk þjóðanna
2. Gunnar Þórðarson — Gunnar Þórðarson
3. Gleðileg jól — Ýmsir
4. Hinn gullni meðalvegur — Ðe lónli blú bojs
5. Ingimar Eydalog hljómsv,— Ingimar Eydal
og hljómsv.
6. Júdas no. 1 — Júdas
7. Sumar á Sýrlandi — Stuömenn
8. Bætiflákar — Þokkabót
9. Allra meina bót — Change
10. Eitthvað sætt — Ýmsir
Erlendar plötur:
1. Rock of The Westies — Elton John
2. One of These Nights — Eagles
3. American Graffity — Ýmsir
4. History — America
5. Wish You Were Here — Pink Floyd
6. Chicago Greatest Hits — Chicago
7. Extra Texture — George Harrison
8. S.O.S. — Abba
9. Face The Music — Electric Light Orcestra
10. Elton John Greatest Hits — Elton John
/
Faco hljómdeild
Laugavegi 89
simi 13008
SENDUM I PÓSTKROFU
Faco hljómdeild
Hafnarstræti 17
sími 13303.