Tíminn - 27.06.1976, Side 26

26
TÍMINN
Sunnudagur 27. júni 197«
KVIKMYNDIR — KVIKMYNDIR — KVIKMYNDIR—■ KVIKMYNDIR — KVIKMYNDIR —
Ein berta gamanmynd
sem sést hefur hér
Walter Matthau I hlutverki Burns ritstjóra.
mannsins og fá hann til aö sj á að
sér. Til þess beitir hann ýmsum
ráðum — sumum þokkalega
heiðarlegum, en þó fleiri sem
ekki geta talizt annað en fanta-
tök.
Inn I þessa baráttu um sál og
likama Hildy Johnson blandast
svo i mál þau sem hann fjallar
um í starfi sem blaðamaöur.
Hann hefur að vfsu sagt starfi
sinu lausu, en getur þó ekki
staðizt að taka til hendinni
þegar þróun mála verður
-spennandi. Þar er um aö ræða
strok fanga, úr fangelsi, en hann
átti að hengjast morguninn
eftir, en það snýst að sjálfsögðu
blaðamönnunum til frétta.
Ekki þykir ráð að rekja hér
nánar söguþráð myndarinnar.
Nægir að þvi leyti að segja að
hann er góður, skemmtilega
unninn og blandaöur, þvi i hon-
um skiptistá gaman og alvara,
á þann veg sem bezt má vera.
Ahorfandinn hefur gaman af
myndinni, en er þó allan timann
sér meðvitandi um alvöru þá
sem á bak við leynist.
Það sama er um myndina að
segja aðöðru leyti. Hún er veru-
lega góð — jafnvel með beztu
gamanmyndum sem hingað
hafa borizt um árabil.
Leikur i helztu hlutverkum
myndarinnar er góður. Þótt
undarlegt megi virðast þá ber
þar ekki hæst þá Matthau og
Lemmon, þvi meðferö annarra
á sihum hlutverkum kemur i
veg fyrir að einn eða annar geti
risið yfir heildina svo nokkru
nemi.
ístuttu máli má þvi segja aö
þarna er á ferðinni hin bezta
skemmtun, ásamt með því aö
þar gefst einnig færi á að líta
blaðamennsku eins og hún gerö-
ist i Bandarikjunum fyrir
nokkrum áratugum,
Þvi fær mynd þessi hin beztu
meðmæli.
Siðgæðisvemd hefur
nokkuð margar hliðar
og ekki allar þannig að þær geti talizt yfirmáta siðlegar
Vændiskonan, sem vinnur sjálfstætt að iðn sinni. Þau sieppa frá
dómi fyrir áhrif Rizzos.
þannig að þeir gætu fremur
virzt liðsmenn Rizzo sjálfs, en
heiðarlegir lögreglumenn.
Þetta efni er ekki nýtt af nál-
inni i kvikmyndum. Raunar
hefur það verið i uppáhaldi
nokkuð lengi að láta einn eða tvo
heiðarlega lögreglumenn
berjast við heila borg glæpa-
manna og mútuþega. Þó er
myndin nokkuð góð, einkum
þegar liður á hana og hún
stendur vel fyrir sinu.
Gould er að verða nokkuð
leiðigjarn með árunum, en
Blake bætir það upp og i heild-
ina tekið er leikur i myndinni
heldur af skárri endanum
Sem sé: ágætis mynd, dauf á
timabili, en sækir sig Iokin.
Niðurstaðan er einkum at-
hyglisverð.
máta. Flest af þessu birtist i öll-
um blöðunum, en sumt þó I
færri, jafnvel aöeins einu. Þar
er einmitt niöurkomið stefnu-
mark blaöamannsins: Einka-
réttur — aöeins i okkar blaði.
Blaðamaðurinn er ákaflega
virkur i sinu starfi — verður að
vera það, ef hann á að tolla I
starfi. Fréttamennska banda-
rlskra dagblaöa var á þessum
tima, um 1930, ákaflega lifandi
og virk, sem og hefur haldizt að
nokkru leyti, þvi hún hefur ekki
hrörnað jafn mikiö og frétta-
mennska I mörgum öðrum lönd-
um veraldar.
Svo sem búast má við varö
blaðamaðurinn að láta þessa
virkni slna i starfi koma niður á
einhverjum öðrum hlutum lifs
sins. 1 flestum tilvikum lá ljóst
fyrir hvar hann skæri af, þvi
starf hans á blaðinu kom I veg
fyrir mikið einkalif og svo til
algerlega i veg fyrir hjónaband,
sem og margt af þvi sem aðrir
menn kalla eðlilegt lif.
Ein helzta óttauppspretta rit-
stjóra dagblaða var I þann tima
einmitt sú að blaðamenn hans
gengu i gildru einhverrar konu,
kvæntust og færu að taka
heimilislifið fram fyrir starf sitt
á blaðinu. Þá þóttti forkastan-
legt að ekki væri hægt að
hringja blaðamann upp hvenær
sem væri nætur og skipa honum
til starfa.
Kvikmyndin „Forsfðan”, sem
Laugarásbió hefur nú til sýning-
ar, byggir einmitt að nokkru
leyti efni sitt á gllmu ritstjóra
nokkurs, Walter Burns, við
grýlu þessa. Færasti blaða-
maður hans, Hildy Johnson,
sem séð hefur um lögreglufrétt-
ir ogdómsfréttir blaðsins, ætlar
að ganga i hjónaband og hætta
fréttamennskunni. Burns reynir
að sjálfsögðu að koma i veg
fyrir þetta „vixlspor” blaða-
„siðgæðislögreglan” svonefnda,
sem einkum fæst við mál svo
sem vændi, kynvillu og annað
það sem siðspillandi getur tal-
izt.
Meðal starfsmanna þessarar
sérdeildar eru þeir Michael
Kenneely (Elliot Gould) og
Patrick Farrel (Robert Blake).
Þeir starfa saman að upp-
lýsingu afbrota þeirra sem
teljast siðspillandi og komast
þar að sjálfsögðu i kynni við eitt
og annað, sem hinn almenni
borgari sér i fáum tilvikum, þótt
það gerist við nasir hans eða
nær.
Þeir félagar komast að þvi að
bak við meginhluta allra af
brota sem þeir fjalla um —
hvort heldur um er að ræða ein-
falt vændi, morð, eiturlyfja-
dreifingu eða annaö — virðist
vera einn og sami maðurinn.
Það er Carl Rizzo, sem er eins
konar konungur glæpalýðs
borgarinnar og hefur tök á
borginni gegn um mútur sinar
til embættismanna og annarra.
Þeir félagar ákveða, þvert
ofan i skýr fyrirmæli yfirboðara
sinna, að leggja til atlögu við
Rizzo og hnekkja glæpaveldi
hans. Nota þeir til þess æði mis-
jafnar aðferðir, sumar hverjar
Það er sama hvort er, vændishússrekandinn sem jafnframt selur
eiturlyf, eöa....
Laugarásbió:
Forsiðan
Leikstjórn: Billy Wiider
Aðalhlutverk: Jack Lemmon,
Walter Matthau, Susan Sarand-
on, Vincent Gardenia, David
Wayne, Austin Pendleton, Allen
Garfield, Harold Gouid.
Byggð á leikriti eftir B. Hecht
og Ch. McArthur.
Það er ótrúlegt hversu margt
getur gerztá einum sólarhring,
eöa jafnvel hluta úr sólarhring,
ef þvi er aö skipta. Skipt getur
sköpum um lif manna og til-
veru, áætlanir geta skapazt,
fullkomnazt og hrunið að nýju,
einn getur komið og annar farið
og þannig mætti lengi telja.
Einkum á þetta ef til viil viö um
lif það sem fréttaritarar dag-
blaða I stórborgum Bandarikj-
anna lifa, þar sem hlutverk
þeirra er jú aö vera þar sem
fréttnæmir atburöir gerast, eða
geta gerzt.
Milli stóru blaðanna i Banda-
rikjunum rikir ákaflega hörö og
óvægin samkeppni. Þau keppa
innbyröis um fréttir dagsins,
hafa hvert sinn mátann á fram-
setningu þeirra, hvert sinn mát-
ann á skilningi á þeim, en hvert
um sig svipaðan i eða sama
máta á öflun þeirra. Allt það
sem vakið gæti áhuga blaðales-
enda er frétt. Hneykslismál
borgarstjórnar, morð, rán,
slysfarir, hjónabönd broddborg-
ara, jafnvel tilfinningar hór-
unnar, sem tekur tvo dollara
fyrir „dráttinn” eru fréttir, ef
tilreiðslan er unnin á réttan
Hildy Johnson (Jack Lemmon) kveður félaga sina og keppinauta
i blaðamannastétt, en hann ætlar að kvænast og hætta blaða-
mennsku að fullu og öllu. Ætlaði... vildi ég sagt hafa.
Þeir félagar Keneely og Farrel bera saman bækur sinar.
Tónabió:
Busting
Leikstjórn: Peter Hyams
Aðalhlutverk: Elliott Gould,
Robert Blake, Allen Garfield,
John Lawrence, Cornelia Sharp,
Margo Winkler.
Það er ekki ofsögum af þvi
sagt hve verkefni lögreglu stór-
borga heimsins eru orðin yfir-
gnæfandi mikil. Morðog rán eru
þar meir en daglegt brauð, af-
brotog glæpir af hverju tagi svo
algeng, að varla tekur þvi að
sinna sumum þáttum þeirra
meir. Lögreglan hefur ekki
lengur undan að sinna þvi sem
sinna verður og hinni almennu
borgariögreglu til aðstoðar hafa
verið stofnaðar sérdeildir og
sérsveitir innan vébanda laga-
varnakerfisins, sem hver um
sig sinnir sérstökum málum, á
sinn sérstaka hátt.
Meðal þessara sérdeilda er
KVIKMYNDIR — KVIKMYNDIR — KVIKMYNDIR — KVIKMYNDIR — KVIKMYNDIR —