Fréttablaðið - 27.12.2005, Qupperneq 70

FRÉTTIR AF FÓLKI
Söngkonan Ashlee Simpson hefur snúið aftur til Bandaríkjanna eftir að
hún hneig í yfirlið eftir tónleika sem hún
hélt í Japan yfir helgina. Varð atvikið til
þess að hún þurfti að aflýsa atriði sem
hún átti að flytja á
Radio Music
Awards í Las
Vegas á mánu-
dag. Mun þessi
21 árs gamla
systir Jessicu
Simpson gista
hjá foreldrum
sínum yfir
jólahátíðina
og hvílast eftir
áfallið.
Mariah Carey er opinber vinsælda-listadrottning ársins 2005. Þett
kom í ljós þegar Billboard opinberaði
hvaða listamenn hefðu náð hæst á Bill-
board-listann með lög sín á árinu. Þessi
vinsæla söngkona varð efst með lagið
We Belong Together.
Gwen Stefani
fylgir fast á hæla
hennar með lagið
Hollaback Girl. Sú
plata sem seldist
hins vegar
mest af öllum
er plata 50
Cent sem
nefnist hinu
skemmtilega
nafni The
Massacre.
Breska leikkonan Sienna Miller hefur afþakkað hlutverk í James
Bond-myndinni Casino Royale þar sem
Daniel Craig mun fara með hlutverk
njósnarans kvensama. Slæst hún þá í
hóp þeirra þokkadísa
sem hafa afþakkað
þetta sama hlutverk.
Þar á meðal eru
Angelina Jolie,
Scarlett Johansson
og Charlize Ther-
on. Fannst Miller
ekki rétt að leika
Bond-stúlku á
þessum tíma-
punkti. ,,Það
gæti eyðilagt
allt það mikla
erfiði sem ég
hef unnið á
þessu ári.“
Söngkonan Avril Lavigne hefur sam-þykkt að leika í sinni fyrstu mynd
á næsta ári. Myndin, sem nefnist Fast
Food Nation, er byggð á metsölubók
sem afhjúpaði leyndarmál skyndibita-
iðnaðarins.
Af öðrum
leikurum sem
munu leika
í myndinni
má nefna
Patriciu
Arquette,
Ethan
Hawke,
Kris Krist-
offerson
og Luis
Guz-
man.
Noel Gallagher, forsprakki hinn-
ar sívinsælu hljómsveitar Oasis,
óttast að á næsta ári verði gefin
út safnplata með bestu lögum
Oasis. Ástæðan er sú að samning-
ur Oasis-meðlima við plötufyr-
irtækið Sony rennur út á næsta
ári og ætlar hljómsveitin ekki
að endurnýja þann samning. ,,Ég
hef töluverðar áhyggjur af því
að Sony muni reyna að gefa út
safnplötu á næsta ári. Við höfum
þegar ákveðið að framlengja
ekki samninginn okkar en ég hef
ákveðnar efasemdir um að þeir
vilji skilja í góðu. Ég hef á tilfinn-
ingunni að þeir muni neyða okkur
til þess að gefa út þessa safnplötu.
Ef þeir segjast ætla að fara út í
það verðum við að taka þátt þar
sem annars verður hún algjört
drasl. Ég hef alltaf sagt að okkur
langar ekki
að gefa út
safnplötu
fyrr en
hljómsveit-
in hættir
o p i n b e r -
lega. Þá
eiga lögin
líka að vera
e n d u r -
hljóðrituð
og í tíma-
röð.“ Oasis
lauk nýverið tónleikaferðalagi
um Ástralíu og sagði Noel að
hann gæti vel hugsað sér að búa
þar ef landið væri nær Bretlandi.
,,Ástralía er eiginlega eins og
Bandaríkin að flestu leyti nema
að álfan er ekki full af feitum
fábjánum.“
Óttast að gefin verði
út safnplata Oasis
Noel Gallagher
TÓNLIST
[UMFJÖLLUN]
Weimarpönk virðist vera hugtak
sem kynningardeild Þjóðleik-
hússins er að reyna að innleiða.
Þó tónlistarlega hafi Þýskaland
millistríðsáranna átt lítið sam-
eiginlegt með London á seinni
hluta áttunda áratugarins var
vissulega ákveðið anarkí sem
réð ríkjum í listaheiminum.
Áhugamenn um þetta tímabil
hafa fengið ýmislegt fyrir sinn
snúð undanfarið. Sumaróperan
setti upp Happy End Brechts
og Weill sumarið 2004, Púnt-
ila og Matti var sett upp fyrir
ekki löngu í Borgarleikhúsinu
og Túskildingsóperan er frum-
sýnd annann í jólum. Verk um
Marlene Dietrich verður sett
upp í vor, meðan sýningu um
stöllu hennar hinum megin við
hin umdeildu landamæri, Edith
Piaf, er nýlokið. Banamaður
lýðveldisins (og kabarettsins),
Hitler sjálfur, mætir svo á svið-
ið í Mein Kampf meðan Stefán
Zweig teflir við Gestapo í Mann-
tafli. Jafnvel Woyzeck er að
hluta byggt á þýskri óperu frá
1925, þó leikritið sjálft sé eldra.
Söngleikurinn Kabarett var
saminn eftir seinni heimsstyrj-
öld en gerist árið 1931. Heims-
endir leikhúslistarinnar færist
nær í formi nasismanns, sem
batt enda á gullöld Þýskalands
bæði í leikhúsi og í kvikmynda-
gerð. Listamenn sem ekki fylgdu
flokkslínunni voru annað hvort
sendir í þrælkunarbúðir eða
flýðu land.
En partíin rétt fyrir enda-
lokin eru alltaf þau bestu og í
Kabarett endurspeglast örvænt-
ingarfull gleði næturklúbbanna
áður en hrunadans Evrópu
hófst. Ef kabarettinn var klám
var hann að minnsta kosti mun
betra klám en það sem seinna
kom, og höfðaði til mun fleiri
skilningarvita.
Því hefur eðli málsins sam-
kvæmt diskur sem einungis
endurflytur tónlistina takmark-
aðra gildi en allur pakkinn. En
það má hafa gaman af honum
samt, því tónlistin úr verkinu
er afar skemmtileg, Gallinn við
leikhústónlist er hins vegar sú
að maður hefur alltaf á tilfinn-
ingunni að leikararnir séu að
leika, sem gerir það að verkum
að flutningurinn hittir ekki allt-
af í hjartastað. Tónlistin sjálf
er afar vel flutt og var vel til
fundið að fá Sigtrygg Baldurs-
son, sem áður hefur gefið út
eigin Weimar-plötu, á trommur.
Þórunn Lárusdóttir er fantafín
söngkona og getur vel staðið
undir sér sem slík á lögum eins
og „Kannski er loksins“, sem er
eitt áhrifamesta lag plötunnar.
Því miður veitir bæklingurinn
afar takmarkaðar upplýsingar
og því ekki ljóst hver syngur
hvað. Margir ungir leikarar
fengu að spreyta sig í aukahlut-
verkum í sýningunni og ekki
er ljóst hvort einhverjir þeirra
fengu að vera með á disknum.
Ákjósanlegt hefði einnig verið
að hafa með ágrip af sögu söng-
leiksins og myndir úr sýning-
unni.
Þýðingarnar eru ágætlega
gerðar af Veturliða Guðnasyni.
En íslenska er ekki heimsmál
á borð við þýsku, frönsku eða
ensku, og því eru slettur á milli
mála ekki alltaf fallegar. Lík-
lega hefði verið betra að þýða
verkið alveg frekar en að slá um
sig með þýskum og frönskum
frösum, þó ætlunin sé að koma
alþjóðlegum brag Kabaretts-
ins til skila. Lagið Gifting er
flutt bæði á íslensku og þýsku,
og jafnvel Þórunn sjálf rallar á
þýsku r-unum. Mestum hæðum
nær diskurinn undir lokin
þegar hinn dimmi undirtónn
rís upp á yfirborðið. Hinn ást-
fangni piltur í „Sæjuð þið hana“
dásamar dyggðir sinnar heitt-
elskuðu, en endar lofsönginn á
hennar helsta kosti, að hann sjái
ekki á henni neinn gyðingasvip.
Ógnvekjandi vísbending um það
sem koma skal, og söngkonan
í „Hvað segir þú?“ spyr þegar
stormurinn nálgast hvað skuli
gera. Svarið fannst aldrei, og
ofbeldismennirnir náðu á end-
anum yfirhöndinni yfir lista-
mönnunum.
Valur Gunnarsson
Anarkí í Weimar-
lýðveldinu
KABARETT
LEIKHÓPURINN Á SENUNNI
Niðurstaða: Þórunn Lárusdóttir stendur upp
úr á plötu sem er ágætis minjagripur um sýn-
inguna en hefur takmarkað gildi einn og sér.