Fréttablaðið - 16.02.2006, Page 16

16. febrúar 2006 FIMMTUDAGUR
nær og fjær
VERBÚÐARLÍFIÐ Í GAMLA DAGA Myndirnar eru frá verbúðunum Ásgarði og Grænu höllinni á Höfn í Hornafirði og voru teknar 1982.
Þar var oft mikið fjör enda blómleg útgerð og vinnsla í bænum. Farandverkamennirnir komu víða að og bundust sterkum böndum.
Farandverkamenn sem
bjuggu í verbúðum á Höfn
í Hornafirði á áttunda og
níunda áratugunum ætla að
hittast og gera sér glaðan
dag á laugardagskvöldið.
„Nú þegar það gengur svona illa
að manna störf úti á landi fannst
okkur kjörið að hittast og rifja
upp farandverkamannalífið,“
segir Stefán Sturla Sigurjónsson
sem með félögum sínum Andrési
Kolbeinssyni og Óla Jóni Ólasyni
efnir til gleðskaparins. Fer hann
fram á Fjörukránni á laugardags-
kvöldið.
Þeir Andrés, Óli og Stefán
bjuggu saman í verbúðunum
Ásgarði og Skakkanum á Höfn í
Hornafirði og langar til að hitta
aðra sem bjuggu þar á árabilinu
1975 til 1985. Raunar er allt far-
andverkafólk velkomið, sama
hvar það var og hvenær.
„Þó að við miðum við Horna-
fjörðinn þá var það nú þannig að
þessi stóri hópur farandverka-
manna bjó saman á fleiri stöðum,“
segir Stefán Sturla og nefnir sem
dæmi Súgandafjörð, Vestmanna-
eyjar og Vopnafjörð. Margir voru
á flandri milli staða, fóru, komu og
fóru aftur. Sá var háttur farand-
verkamannanna. Margt af þessu
fólki var goðsögnum líkast og
nefnir Stefán Sturla að Morthens-
bræðurnir Bubbi og Tolli hafi
verið „stóru karlarnir“.
Þremenningarnir hafa í
aðdraganda gleðskaparins velt
verbúðarlífinu fyrir sér og komist
að ákveðinni niðurstöðu. „Yfir-
leitt var þetta ungt fólk sem fór á
vertíð á sumrin til að vinna fyrir
skólagöngunni veturinn eftir.
Þegar lög voru sett sem meinuðu
ungu fólki að vinna þá dó sú hugs-
un að námsmenn þyrftu að vinna
fyrir sér. Nú tekur fólk bara lán.
Farandverkamenn unnu fyrir sér
og þess vegna er þetta menning,“
segir Stefán Sturla sem jafnframt
vill meina að ungt fólk hafi borið
meiri virðingu fyrir peningum í
þá daga, enda þurfti það að þræla
fyrir þeim sjálft. „Og kannski er
það hluti af eirðarleysi unga fólks-
ins í dag og jafnvel fíkniefna-
neyslu að það hefur ekki þessa
hugsun lengur,“ segir hann.
Eins og gengur fór fólkið sem
þeir þremenningarnir kynnt-
ust í verbúðunum í ýmsar áttir,
en í hópnum eru meðal annars
forstjórar, framkvæmdastjórar,
fjármálastjórar og bílstjórar svo
eitthvað sé nefnt. Sjálfir vinna
þeir við leiklist, hótelstjórnun og
kvótasölu.
Stefán segir lífið í verbúð
almennt hafa verið gott og saknar
þess að verbúðir heyri nánast sög-
unni til. „Þarna skapaðist ævilöng
vinátta og fullt af hjónaböndum og
ungt fólk átti þess kost að fara og
vinna fyrir næsta vetri. Nú hefur
unga fólkið ótrúlega fá tækifæri
og lítinn metnað til að vinna þessi
störf sem fyrir tuttugu til þrjá-
tíu árum þótti sjálfsagt mál að
vinna.“ bjorn@frettabladid.is
Verbúðarlíf er menning
VERBÚÐARÁRIN RIFJUÐ UPP Óli Jón Ólason hótelstjóri, Stefán Sturla Sigurjónsson leikari og Andrés Kolbeinsson kvótasali ætla að skella
sér á Fjörukrána á laugardagskvöldið og vonast til að hitta sem flesta sem voru samtíða þeim í verbúð á Höfn í Hornafirði.
FRÉTTABLAÐIÐ/GVA
En þér er ekki treyst
„Ég er tilbúin til að sitja í nefndum
fyrir Sjálfstæðisflokkinn og sinna
yfir höfuð þeim hlutverkum sem
mér er treyst fyrir.“
OKTAVÍA JÓHANNESDÓTTIR, BÆJARFULLTRÚI
Á AKUREYRI, Í FRÉTTABLAÐINU.
Erðanú fólk
„Þeir vilja bara reka alla íbúana inn
í strætó hvað sem það kostar. Við
í Sjálfstæðisflokknum viljum hins
vegar virða valfrelsi einstaklingsins.“
GUNNAR BIRGISSON, BÆJARSTJÓRI Í KÓPA-
VOGI, UM VINSTRI GRÆNA OG STRÆTÓMÁL Í
MORGUNBLAÐINU.
ÁSTFANGIN Gussi og Ída létu vel hvort
að öðru á Valentínusardaginn sem var á
þriðjudag. Ísbirnirnir búa í dýragarðinum í
New York og una hag sínum vel í snjónum
sem þar er núna.FRÉTTABLAÐIÐ/AP
„ORÐRÉTT“