Tíminn - 23.10.1977, Síða 12

12
Sunnudagur 23. október 1977
áöur. Þaö hefði létt mikið á
umferöaþunga heimagatna, og
þar sem Hveragerði hefur ekki
stórum aðilum á að skipa i
skattamálum, og hefur því tak-
markað fé til ráðstöfunar, þá
hefði það verið til bóta.
Ég man ekki betur en komið
hefði til tals, að þjóðvegurinn við
Selfoss yrði færður norður fyrir
þorpið og könnun haf i farið fram
hjá fólkinu hvort það væri þvi
fylgjandi. Folkið svaraði þessu
einum munni: ,,Við viljum veginn
i gegnum þorpið þvi hann er
lifæðin”. En hér i Hveragerði
mátti hann ekki liggja i gegnum
þorpið”.
Garðyrkju- og lista-
mannaböllin
— Manstu ekki að segja okkur
eitthvað frá þessum viðfrægu
garðyrkju- og listamannaböllum,
sem haldin voru hér i eina tið,
þegar Hveragerði var ekki siður
listamannabær heldur en garð-
yrkjubær?
,,baö væri hægt að hafa mörg
orð um þau. Ég veit ekki, hvort ég
man eftir einhverju sérstöku i
þessu sambandi, en hitt get ég
sagt, að fólkið hérna i sveitunum i
kring og jafnvel i Reykjavik, sár-
öfundaði okkur af þessum böllum.
Það þótti mikið til þeirra koma,
vegna þess að þeir sem að þeim
stóðu voru garðyrkju- og lista-
menn. Listamennirnir voru
margir hverjir þekkt þjóðskáld,
samanber Kristmann Guðmunds-
son, Jóhannes Ur Kötlum, Gunnar
Benediktsson og Kristján frá
Djúpalæk.
Þessi félagsskapur listamanna-
og garðyrkjumanna skreyttu
samkomuhUsið að innan með
blómum, fyrir hvert ball, og var
það algjör nýjung i þá daga. Eins
verkaði það kitlandi á fólk, að
þessi skáld okkar komu með eitt-
hvað frumsamið efni á hverri
skemmtun, og öllum lék forvitni á
að vita, hvað það yrði. Komu þau
með það i reviu-stil, i bundnu eða
óbundnu máli.
Þetta tvennt held ég að hafi sett
mestansvip á þessi garðyrkju- og
listamannaböll.
Holan borgaði fyrir mig
„Stór þáttur i starfsemi okkar
hér á hótelinu hefur verið að taka
á móti erlendum ferðamönnum af
skemmtiferðaskipum. Hefur það
verið mjög ánægjulegt. Ég man
sérstaklega eftir einum hóp
ferðamanna af skemmtiferða-
skipinu „Evrópu”, sem kemur
hingað til lands reglulega, og
hafði hér stutta viðdvöl. Þegar
margt fólk er á ferðinni og á að
þiggja veitingar, má ekki margt
fara úrskeiðis til að illa fari. t
þessari ferð var aðalfararstjóri
skipsins með i förinni. Allt i einu
kemur til min túlkur og segir að
fararstjórinn vilji tala viö mig.
Nú er eitthvað að, hugsa ég með
mér, og fer að velta vöngum yfir
þvi, hvað það geti verið, um leið
og ég geng af stað til að hitta
hann. Ég kem inn til hans. Þá er
það allt annað sem hann ætlar að
ræða við mig, og raunverulega
litlu betra. Hann erað þakka okk-
ur fyrir móttökuna á fólkinu og
gefur okkur likan af skipinu.
Nú, fór ég að „spuglera” i þvi á
eftir, hvað ég gæti gert fyrir
þennan mann i staðinn. Ég get
ekkert gert. Ferðamennirnir áttu
eftirað fara út á hverasvæðið, að
þessari umdeildu borholu sem
Þorleifur Þórðarson. forstjóri
Ferðaskrifstofu rikisins, kallaði
alltaf okkar afkvæmi, en það er
nú löng saga i kringum það sem
ég segi þér á eftir. Nema það að
ég er alltaf að hugsa um það hvað
ég geti gert fyrir þennan mann.
Það var glampandi sólskin úti og
mikil bliða. Ég fer að hugsa, gys
nú holuskrattinn? Og ég get sagt
þér það, að i þetta sinn gaus hún
einhverjufallegasta gosi sem hún
hefur gosið. Þetta voru sko allt
þrumuskot, sem öll hittu i mark,
ogþað hvart markið á fætur öðru.
Holan hafði borgað fyrir mig”.
Saga Glæsis
„En það er þetta meö söguna af
gosholunni. Þannig er, aö Hvera-
gerðishreppur boraði einu sinni
holu þarna og hugðist virkja hana
til að hita upp þorpið meö. 1 þá
daga var Jóhannes Þorsteinsson
oddviti. Þegar lokið var við að
Eirikur Bjarnason tekur nokkur lög á nikkuna fyrir blaðamenn
bora niður á 150 m gýs hún þessu
fina gosi. Þá er hún tengd og
stendur til að fara að nota hana.
En morguninn eftir er allt kalt.
Liklega hefur hún ekki þolað
álagið að pinast i gegnum leiösl-
urnar. Nú það er margreynt að
bæta úr þessu, en allt kemur fyrir
ekkert, og að lokum gefast allir
upp.
Nú er ég strákur ofan úr
Biskupstungum og hafði gaman
af þvi að fikta i svona löguðu.
Hafði raunar grúskað i þessu alla
tið austur við Geysi, og var alltaf
að reyna að fá hveri til að gjósa.
Eitt sinn læt ég i holuna, og það er
ekkert með það, hún gýs þessu
þrumugosi.
Þannig gat þetta gengið fram
eftir öllum árum. Nú hringdir þú i
mig i' dag og pantaðir gos klukkan
hálf tvö daginn eftir. Þá gat ég
sagt 100% já. Þetta var afskap
lega mikilvægt atriði. En svo var
hún náttúrulega notuð svo mikið,
hefur liklega rifið sig út, og fór að
gjósa oftar þannig að ekki var
gott að ráða við hana. Oft gaus
hún án þess að maður ætlaðist til,
og það var sifellt vandamál fyrir
þessa hópa sem stoppuðu stutt
við.
Eitt sinn kemur svo til min odd-
vitinn, og segir, að nú ætli þeir að
dýpka holuna og sjá hvað verður.
Ég sagði honum, að ég tryði þessu
ekki, hvað þeir meintu með
þessu, og hvort hann væri fáan-
legur til að koma með mér suður
á Ferðaskrifstofu rikisins og tala
við forstjóra hennar. Hann jánk-
aði þvi, en þó með hálfgerðum
semingi. Það varð þó úr, að við
fórum til Þorleifs, en það samdist
illa þeirra á milli. Ég sá hvað
verða vildi.
Svo heppilega vildi til, að einn
ráðherra var nýbúinn að koma i
heimsókn austur, með stóran hóp
ferðamanna, og hafði hann fengið
gott gos, Ég segi við Þorleif, að nú
skuli hann tala við þennan ráð-
herra, og spyrja hann, hvort hann
vilji ekki liðsinna okkur eitthvað i
þessu máli. En hreppurinn heföi
sjálfsagt séð á eftir þeim krónum
sem i' holuna fóru, og viljað fá
þetta borgað til baka. Þorleifur
talar við ráðherrann, og hann
tekur þessari málaleitan okkar
svo vel, að á næsta stjórnarfundi
er það ákveðið, að Ferðaskrif-
stofarikisinsborgi kostnaðinn við
borun holunnar.
Að þessu afstöðnu er holan
skirð „Glæsir”,, og ýmislegt
lappað til i kringum hana.
Satt að segja hefur maður
stundum verið hálf taugaveiklað-
ur út af þessari holu, þegar kon-
urnar eru að hringja i mann, ný-
komnar úr lagningu. Helv... holan
haföi gosið á þær á heimleiðinni.
Nei það er ekki allt tekið út með
sældinni”.
Námskeið
Heimilisiðnaðarfélag ís/ands
I. Hnýtingar — kvöldnámsskeið. Kl.
20.00-23.00
1. námskeið stendur yfir frá 2P. okt.-23. nóv.
2. námskeið stendur yfir frá 27. okt.-24. nóv.
II. Jólaföndur — Dagnámskeið Kl.
10.00-19.20
a. Stendur vfir frá 31.okt,- 3. nóv.
b. Stendur yfir frá 7. nóv.-lO.nóv.
c. Stendur yl'ir frá 14inóv.-17.nóv.
d. Stendur yfir frá 21.nóv-24.nóv.
III. Jólaföndur — kvöldnámskeið. Kl.
20.00—23.20.
a. Stendur yfir frá 28. nóv,— 1. des.
b. Stendur yfir frá 5. des. — 8. des.
Ath. Greiðsla og innritun fer fram i
Islenzkum heimilisiðnaði, Hafnarstræti 3.
Eftir áramót verða væntanlega námskeið
i eftirtöldum greinum:
Almennum vefnaði, Myndvefnaði,
Hnýtingum, Barnavefnaði, Knippli, Bald-
eringu og Tóvinnu.
Heimilisiðnaðarfélag Islands.
Höfum kaupanda að:
Ford County eða hliðstæðri
dráttarvél
Frá Hofi
Fallegt úrval af gjafavörum. Til dæmis
tékkneskur kristall, Laquerware frá Tai-
wan, dúkar, diska mottur, jóladúkaefni
ofl. Aldrei verið meira úrval af hannyrða-
vörum og garni.
Verzlunin Hof,
Ingólfsstræti 1, móti Gamla biói.
C&EGEÍrE&SEÍI
Auglýsingadeild Tímans Ritstjórn, skrifstofa og afgreiðsla
Vagnhöfða 3
Reykjavik
Simi 8-52-65
Vörubila- &
vinnuvélasala