Fréttablaðið - 07.10.2006, Qupperneq 83

LAUGARDAGUR 7. október 2006 43
Tomasz byrjaði að vinna hér á Íslandi sem almennur verka-
maður, en fékk vinnu hjá Ístaki
sem verkfræðingur eftir að hann
lét þýða prófskírteinið sitt. Hann á
konu og son í Póllandi og leitar nú
að vinnu fyrir konuna til að sam-
eina fjölskylduna, enda býr Tom-
asz í rúmgóðri íbúð fyrirtækisins
og vill að fjölskyldan búi þar með
honum.
Upphaflega ætlaði Tomasz ekki
að dvelja hér í lengri tíma, en
segir um að gera að „nýta tæki-
færið“. Hann fékk tveggja mán-
aða frí úr vinnu sinni á Póllandi til
að kanna aðstæður á Íslandi. Nú
langar hann að vera lengur:
„Hvers vegna ættum við ekki að
nýta þau tækifæri sem okkur eru
boðin? Ef einhver opnar fyrir
manni möguleika ætti ekki að
hunsa það og fara bara heim aftur.
Mig langar að taka áhættuna og
flytja konuna hingað og lifa venju-
legu lífi, eins og Íslendingar lifa.
Þá þarf ég auðvitað að læra meira
í tungumálinu,“ bætir Tomasz við
og skellir upp úr þegar blaðamað-
ur tekur upp íslenska myndorða-
bók fyrir börn, sem liggur á stofu-
borðinu. „Málið er allt öðruvísi en
pólska, en af hverju ætti ég ekki
að geta það fyrst öðrum hefur tek-
ist að læra íslensku?“
Tomasz lætur vel af sér á land-
inu og segir Íslendinga og Pólverja
eiga margt sameiginlegt. Þess
vegna passi Pólverjar svo vel inn í
kerfið hér: „Í Póllandi erum við
einnig lengi að, við þurfum líka að
berjast við veður og kulda, eins og
þið. Ég held að tíu til tólf tíma
vinnudagur þekkist ekki á Þýska-
landi eða Ítalíu, til dæmis. Ég kann
vel við langan vinnudag og finnst
fínt að vinna skorpuvinnu. Það er
samt gott kerfi að hætta fyrr á
föstudögum og laugardögum!“
Tomasz talar hlýlega um gamla
verkstjórann sinn, hann Theodór
Sólonsson hjá Ístaki og segir að í
honum slái „pólskt hjarta“. Verk-
stjórinn sinni mönnum sínum af
alúð og fari til að mynda með þá út
á land í skoðunarferðir. „Reyndar
finnst mér margir Íslendingar
hafa pólskt hjarta,“ segir Tomasz,
„þeir eru góðir og kumpánlegir og
vinna mikið.“
Stanislav er pólskur flakkari sem náð hefur að koma undir
sig fótunum. Hann kom hingað
til lands fyrir rúmlega sex árum
og talar góða íslensku. Í fyrstu
ætlaði Stanislav ekki að setjast
hér að og hugsar enn til Póllands
með söknuði. „Ég kom ekki til að
vera í sex og hálft ár, en þetta
breytist með tímanum. Nú er ég
að spá í að vera bara áfram. Mig
langar kannski að fara heim
þegar ég verð gamall, en maður
veit aldrei; þegar ég verð sextug-
ur verður kannski ekkert í Pól-
landi fyrir mig.“
Stanislav ákvað snemma að
læra íslensku og „byggja sig
upp“. Í fyrstu vann hann á á elli-
heimili en réði sig seinna til
starfa hjá Dominos-pizzum. Þar
vann hann sig upp í stöðu versl-
unarstjóra og gegndi henni í fjög-
ur ár. Þegar Stanislav hætti í
pitsunum hafði hann náð að safna
sér fyrir íbúð og vildi fara út í
eigin atvinnurekstur. Fyrir
nokkrum mánuðum stofnaði hann
MiniMarket í Eddufelli, mat-
vöruverslun með pólskar vörur.
Nú er hann með þrjá fasta starfs-
menn í vinnu og einn í aukastarfi
og segir stoltur í bragði að versl-
unin gangi vel.
Stanislav er hörkuduglegur og
hefur allar klær úti. Hann gerð-
ist tryggingaráðgjafi fyrir sam-
landa sína þegar hann tók eftir
því að örðugt var fyrir Pólverja
að átta sig á tryggingamarkaðn-
um hér á landi. Þegar hann sakn-
aði bjórsins að heiman ákvað
hann að heildsala sín skyldi flytja
inn tvær pólskar bjórtegundir.
Að lokum má nefna að Stanislav
rekur litla pólska ráðningarþjón-
ustu.
Stanislav, eigandi Mini-
Market í Breiðholti:
Ákvað að
byggja
mig upp
Tomasz, verkfræðingur hjá Ístaki:
Íslendingar eru með pólskt hjarta