Fréttablaðið - 03.02.2007, Síða 84

Todd Field er á hraðri uppleið í
kvikmyndaheiminum. Hann vakti
fyrst verulega athygli með mynd-
inni In the Bedroom árið 2001 en
auk þess að leikstýra henni átti
hann heiðurinn af handritinu. In
the Bedroom var tilnefnd til
Óskarsverðlauna auk þess sem
Field fékk tilnefningu fyrir besta
handritið.
Field fylgir nú In the Bedroom
eftir með Little Children, látlausri
en áhrifaríkri mynd sen gefur In
the Bedroom ekkert eftir. Báðar
bera þær sterk einkenni höfundar-
ins sem leggur mikið upp úr per-
sónusköpun og hefur mannlega
þáttinn ætíð í huga þegar hann
velur sér viðfangsefni.
Field segist hafa gert sér fulla grein
fyrir því að athyglin sem In the
Bedroom fékk gæti orðið til þess að
hann yrði dæmdur harkalega ef
næsta mynd ylli fólki vonbrigðum.
„Ég var auðvitað meðvitaður um
þetta en þetta hvíldi nú ekki þungt á
mér. Fyrsta myndin sem ég gerði
var lofuð í hástert, sennilega oflof-
uð, og þá vissi ég strax að ég væri í
vondum málum. Ég var því mjög
kvíðinn þegar ég bar næstu mynd á
borð fyrir fólk og þegar ég gerði
þriðju myndina var ég alveg viss
um að mér yrði slátrað.“
Þessar áhyggjur Fields hafa
hingað til verið ástæðulausar og
hann hefur þvert á móti mátt venj-
ast því að taka hóli fyrir verk sín.
Hann er tilnefndur til Óskarsverð-
launanna í ár fyrir handrit sitt að
Little Children og tveir leikarar
myndarinnar, Kate Winslet og Jack-
ie Earle Haley, eru tilnefnd fyrir
leik sinn í myndinni.
Field segir leikaravalið hafa
haft mikið að segja fyrir Little Chil-
dren þar sem sagan byggi fyrst og
fremst á tilfinningalífi persónanna.
„Kate Winslet er fyrsti leikarinn
sem ég talaði við og mér var mikið
í mun að fá hana.“ Aðrir fylgdu
síðan í kjölfarið og Field tókst að
setja saman þéttan hóp leikara sem
allir skiluðu góðu dagsverki og
rúmlega það.
Field skrifaði handrit Little Chil-
dren ásamt rithöfundinum Tom
Perrotta en kvikmyndin er byggð á
skáldsögu þess síðarnefnda. Field
segist hafa hrifist af bók Perrotta
vegna þess hversu fordómalaust
hann nálgaðist persónur sínar.
„Þetta er einhvers konar ádeilu-
melódrama þar sem Tom dregur
persónurnar fram með samúð og
kímni.“
Kate Winslet leikur heimavinn-
andi húsmóður sem líður leið í
gegnum lífið og eyðir drjúgum tíma
með dóttur sinni á róluvelli í hverf-
inu. Þar kynnist hún fjallmyndar-
legum manni sem Patrick Wilson
leikur. Hann er í svipaðri stöðu,
vansæll í skugga eiginkonu á
framabraut. Kynni þeirra setja til-
veru beggja á hvolf og ekki bætir
úr skák að þau þurfa að hafa áhyggj-
ur af barnaníðingi sem gengur laus
í nágrenninu.
Sagan hverfist því að vissu leyti um
róluvöllinn sem Field sér í stærra
samhengi og í Little
Children segist hann
hafa fundið tækifæri
til að létta af sér. „Pól-
itíkin á róluvellinum
er mjög svipuð
alþjóðastjórnmálum.
Þar höfum við tudd-
ann, fórnarlambið og
allt þar á milli. Þetta
höfðaði mjög sterkt
til mín enda var ég
mjög reiður og
óánægður með ástand-
ið í Bandaríkjunum
þegar ég ákvað að
laga bókina að kvik-
myndaforminu. Mér
fannst eins og þjóðin væri meira og
minna öll áhugalaus og dofinn og
varð ekki var við mikinn áhuga á
breytingum á ástandinu.“
Það var ekki síst hernaður
Bandaríkjamanna í Afganistan og
Írak sem lagðist þungt á Field, sem
var í meira lagi ósáttur við að fólk
mótmælti ekki stríðsbröltinu af
meiri krafti.
„Mér líður í raun ekkert betur eftir
að hafa gert myndina og ég er enn
mjög gramur. Munurinn er samt sá
að þegar ég byrjaði vissi ég að í
kringum mig væri fólk sem leið
nákvæmlega eins og nú hef ég það
á tilfinningunni að fleiri séu að
vakna til meðvitundar. Þar sem ég
bý í Los Angeles er fólk almennt
mjög þjóðernissinnað en það fer
samt ekki á milli mála að það er
búið að fá nóg. Þeim fer stöðugt
fjölgandi sem vilja breytingar og
ég held að þær séu í vændum.“
Breytingar eru þó síður en svo alltaf
af hinu góða og Field gerir sér engar
grillur um að heimurinn taki
jákvæðum stökkbreytingum og allt
sé gott sem endi vel. Þetta fer ekk-
ert á milli mála í Little Children þar
sem breytingarnar sem sumar per-
sónurnar ganga í gegnum skila þeim
litlu sem engu nema þá einna helst
meiri óhamingju. „Ég hef enga trú á
góðum endi í bíó-
myndum og fyrir
mér er góður endir
enginn endir enda
heldur lífið alltaf
áfram og þar skipt-
ast á skin og skúrir,
hjá okkur öllum,“
segir Field, sem
segist langt því frá
búinn að tæma
brunna reiði sinnar
og gerir ekki ráð
fyrir öðru en hann
muni halda áfram
að flétta samfélags-
gagnrýni saman við
kvikmyndir sínar.
Góður endir er ekki endir
Bandaríska leikstjóranum Todd Field er einkar lagið að blanda saman alvöru og kómedíu í myndum
sínum og með þeim reynir hann að fá útrás fyrir óánægjuna með ástandið í heimalandinu. Þórarinn
Þórarinsson ræddi við Field um myndina Little Children og leikskólapólitík hennar.
Mér líður í raun
ekkert betur
eftir að hafa gert
myndina og ég er
enn mjög gramur.