Fréttablaðið - 16.06.2007, Qupperneq 68

Þegar ég var lítill beið
ég allan veturinn eftir
sumrinu. Þegar það
loks kom fór ég út og
kom helst ekki inn
aftur fyrr en hausta
tók. Á vorin var hlaupið
úti í stuttbuxum í fimm
gráðu hita því samkvæmt dagatal-
inu var sumardagurinn fyrsti fyrir
heilli viku.
Á sumrin tóku endalaus ævin-
týri við kringum hesthús Mosfell-
inga og þó svo ég skemmti mér kon-
unglega voru hestamennirnir ekki
ánægðir að sjá mig reyna að hitta
tippin á hestunum með hrossaskít.
Hestarnir voru heldur ekki ánægðir,
sérstaklega þessi sem ég smellhitti
í kónginn þannig að hann stökk yfir
girðinguna og elti mig um allt hest-
húsahverfið.
Á haustin var svo spilaður fót-
bolti þangað til of dimmt var til að
sjá boltann. Þá tók endursköpun
stórorrusta síðari heimsstyrjaldar-
innar við með tindátum í sandkass-
anum. Greyin grófust ýmist undir
í sprengjuregni eða enduðu úti í
runna. Allir nema einn sem varð
konungur heimsins. Mamma er enn
að finna tindáta í blómabeðunum.
Sumarið var sá tími sem ég lék
mér sem mest ég mátti. Lífið hætti
að vera alvarlegt og allt sem ekki
var gaman beið betri tíma og styttri
daga.
Svona upplifa flest börn sumarið.
Hversu margir fullorðnir skyldu
gera það?
Það er eins og einhvers staðar á
leiðinni glatist hæfileikinn að leika
sér. Að stoppa í örskotsstund, virða
hlutina fyrir sér, búa til sögu bak
við þá og hlæja að þeim. Vissulega
þarf að borga af lánunum, finna
leikskólapláss fyrir börnin, setja
köttinn í ormahreinsun og skipta
um eldhúsinnréttingu en til hvers
að standa í því ef maður gleymir að
hafa gaman af lífinu?
Á morgun er 17. júní og ég legg
til að allir sem fullorðnir eru fari í
skrúðgöngu og geri þá hluti sem öll
börn langar að gera en mega ekki.
Fáið ykkur þrjá risasnuddusleikjóa,
kaupið helíumblöðru og andið að
ykkur helíum og talið asnalega,
gangið á móti skrúðgöngunni og
fyrir alla muni leikið ykkur.
Ást við
fyrstu sýn