Fréttablaðið - 04.12.2007, Page 64

GÓÐAN DAG!
Sólarupprás Hádegi Sólarlag
Reykjavík
Akureyri
Heimild: Almanak Háskólans
SÍMANÚMER FRÉTTABLAÐSINS: 512 5000, fax: 550 5099 Ritstjórn: 512 5313, fax: 512 5301, ritstjorn@frettabladid.is
DREIFING: dreifing@posthusid.is Auglýsingadeild: auglysingar@frettabladid.is Veffang: visir.is
VIÐ SEGJUM FRÉTTIR SMÁAUGLÝSINGASÍMINN ER 512 5000
BAKÞANKAR
Karenar D.
Kjartansdóttur
Í dag er þriðjudagurinn 4.
desember, 338. dagur ársins.
10.52 13.18 15.43
11.01 13.02 15.03
Þegar ég var barn bjó ég um tíma á Akranesi. Í húsinu á móti bjó
jafnaldri minn. Við gátum horft inn
um gluggann hvort hjá öðru og
veifað þegar við vildum fara út að
leika eða heimsækja hvort annað.
Það er klisjulegt frá að segja en mér
hlýnar um hjartarætur þegar ég
hugsa til þessa æskuvinar. Ættingjar
mínir spyrja mig stundum um hann,
sannfærðir um að eitthvað mikið
hafi orðið úr þessum vel gefna og
laglega strák. Svörin sem ég gef eru
þó langt því frá að vera á þá leið
sem fólk býst við.
MEÐ gúgglið að vopni hef ég rakið
slóð hans í gegnum lífið, leitar-
vélarnar sýna mér hve oft hann
hefur komið fyrir dómara vegna
ofbeldis- og fíkniefnabrota. Í starfi
mínu hefur svo komið fyrir að ég
hef spurt fólk, sem þekkir til þeirrar
veraldar sem hann lifir í, um hann
þegar ég hef haft tækifæri til.
Svörin sem ég hef fengið hafa þó
hingað til aðeins vakið með mér
vonleysi.
TALANDI um leitarvélar, vinur
minn benti mér á það flissandi um
daginn að gúggli fólk orðið „for-
dómafyllsti“, kemur nafn mitt fyrst
upp. Ég er hleypidómafull en á ekki
erfitt með að skipta um skoðun fái
ég upplýsingar um að ég kunni að
hafa rangt fyrir mér. Það sama held
ég að eigi við nær alla. Flestum er
til dæmis í nöp við róna og dópista,
skiljanlega. Einhvern veginn hef ég
verið sannfærð um að sá sem einu
sinni rati á glapstigu verði aldrei
aftur heil manneskja. Stundum hef
ég séð umfjallanir um ógæfufólk á
stofnunum í fjölmiðlum. Yfirleitt er
þá rætt við ónafngreindan fíkil sem
hefur átt bágt og treystir sér ekki til
að koma fram undir nafni og mynd.
Slík frásögn held ég að geri lítið til
að vekja fólk til aukinnar vitundar
um hlutskipti viðmælandans. Það er
erfitt að finna til með manneskju
sem hefur hvorki andlit né nafn og
skammast sín svo mikið að hún
getur ekki komið fram. Fordómar
gagnvart einstaklingi án persónu-
einkenna eru í raun vel skiljanlegir.
ÞAÐ fólk sem ég hef hitt í tengslum
við vinnu mína síðustu ár hefur flest
allt sannfært mig um að fólk er gott
og dýrmætt. Fáir viðmælendur, ef
nokkrir, hafa þó staðfest þessi ein-
földu sannindi með jafn kröftug-
legum hætti og fólkið sem ég hitti í
tengslum við umfjöllun mína um
Krýsuvíkursamtökin síðustu helgi,
og var tilbúið að koma fram undir
nafni og/eða mynd. Það sýndi svo
ekki var um villst að á bak við enda-
lausar löggufréttir af smygli, dópi,
ránum, rónum og hörmungum er
fólk. Fólk sem getur náð stjórn á lífi
sínu. Það er stundum svo gott að
hafa rangt fyrir sér.
Krýsuvík