Fréttablaðið - 21.12.2007, Qupperneq 84

44 21. desember 2007 FÖSTUDAGUR
■ Pondus Eftir Frode Øverli
■ Gelgjan Eftir Jerry Scott & Jim Borgman
■ Handan við hornið Eftir Tony Lopes
■ Kjölturakkar Eftir Patrick McDonnell
■ Barnalán Eftir Jerry Scott & Rick Kirkman
Svo Jói er
kominn
með dömu?
Ég veit ekki... Ég er
farinn að kunna
betur við power-
point-sýningarnar
hans en alvöru
svörin.
Það gleður mig að þú
spyrjir.
Osama bin
Laden fær
friðarverð-
laun Nóbels?
Breiðablik vinnur
deildina? Nú
getur allt gerst!
Ja hérna. Hver
hefði trúað því?
Hvað gerist
næst?
Hún heldur með
Man. U, svo hún
er nú ekki alveg
í takti! En hún er
það besta sem
hefði getað komið
fyrir Jóa, og hann
veit það
sjálfur!
En gaman!
Og hún
virðist vera
skemmtileg
og góð... og
gáfuð?
Ótrúlega vel!
Sæt, reyndar!
Fríða og dýrið
hafa fundið
hvort annað!
Ég veit að það
er dónalegt,
en ég verð
að spyrja...
Hvernig lítur
hún út?
Það lítur út
fyrir það!
Menntaskóli nútímans er
sannkölluð fjársjóðskista
af lærdómsmöguleikum í
hvetjandi menntunarum-
hverfi.
Ég spurði bara
hvernig væri í skól-
anum. Get ég ekki
fengið alvöru svar?
Fiðrildi eru
ómöguleg sem
gæludýr.
Sittu
Eru þau ekki
dásamleg?
Jú,
heldur
betur!
Kyrr
Tryggingar Menntun
Eitt það skemmti-
legasta sem ég veit
er að kaupa gjafir.
Tilfinningin sem
fylgir því að detta
niður á eitthvað
ótrúlega fallegt og
hentugt fyrir ein-
hvern sérstakan er eiginlega bara
ólýsanleg. Það eina sem getur full-
komnað hana er að velja flottan
pappír, borða og kort í stíl og
nostra við að pakka hinni full-
komnu gjöf inn.
Eina vandamálið sem ég sé við
gjafakaup mín er að þó að ég sé
venjulega búin að ákveða hvað ég
ætla að eyða miklu kosta gjafirnar
sem ég kaupi venjulega helmingi
meira. Til að réttlæta aukafjárút-
látin hugsa ég venjulega með mér
að viðkomandi sé nú svo góður
vinur minn eða verði bara einu
sinni þrítugur eða eignist bara
einu sinni sitt fyrsta barn eða að
jólin séu bara einu sinni á ári.
Með árunum hef ég þó fundið
ágæta leið til þess að eyða ekki
hverri einustu krónu sem ég vinn
fyrir í gjafir, en hún er að vera
með fleirum í gjöf, ákveða fyrir
fram hvað hver á að borga mikið
og senda hina að kaupa. Aðeins á
þann hátt get ég verið viss um að
ég sjái ekki eitthvað sem ég hef
eiginlega ekki ráð á og eyði um
efni fram.
Vegna þessa dálætis míns á
gjafakaupum hafa síðustu dagar
verið alveg frábærir fyrir mig. Ég
hef farið búð úr búð og fundið allt
sem hefur verið efst á óskalistan-
um mínum fyrir nánustu vini og
vandamenn. Síðan hef ég dundað
mér við að pakka öllu fallega inn
og dæst af vellíðan á eftir viss um
að allir verði ógeðslega ánægðir.
Sjálfa vantar mig hins vegar
ekki neitt sem ég man eftir og því
hef ég ekki ennþá sett saman
neinn sérstakan óskalista fyrir
mig. Ég verð reyndar að viður-
kenna að ég hef svolitlar áhyggjur
af því að eitthvað lítið sé eftir á
bankareikningnum mínum eftir
gjafakaupin og er því að hugsa um
að benda þeim sem spyrja mig
hvað mig vanti helst í jólagjöf á að
snúa sér til Íslandsbanka á Húsa-
vík.
STUÐ MILLI STRÍÐA Sælla er að gefa en þiggja
EMILÍA ÖRLYGSDÓTTIR HELDUR AÐ HANA VANTI EKKI NEITT
Ertu búin að prófa að
hrista matardiskinn hans?
- klikk -
Það gleður
mig að þú
spyrjir!