Fréttablaðið - 10.02.2008, Blaðsíða 17

SUNNUDAGUR 10. febrúar 2008
HEKLA Laugavegi 172-174 · sími 590 5000 · www.hekla.is · hekla@hekla.is
Umboðsmenn HEKLU um land allt: Akureyri · Akranesi · Ísafirði · Reyðarfirði · Reykjanesbæ · Selfossi
Das Auto.Akranesi - Akureyri - Ísafirði - Reyðarfirði - Reykjanesbæ - Selfossi.
Frumsýning á Volkswagen Tiguan teygir sig allan hringinn kringum landið um helgina.
Opið í dag, sunnudag kl. 12–16.
Komdu til umboðsmanna HEKLU um land allt og skoðaðu sportjeppann sem breytir öllu.
Tiguan. Hann breytir líka öllu um land allt.
botninn hvolft, þá var ákvörðunin
fyrst og fremst tekin af sömu
ástæðum og ég hef tekið aðrar
vinnulegar ákvarðanir í mínu lífi;
vinátta, aðdáun á verkum hins
aðilans og svo frelsið.“ Og það er
einmitt frelsið sem Tillsammans
fjallar um frá hinum ýmsu hliðum
og Bernal er tíðrætt um. Honum
finnst mikið frelsi vera fólgið í
því að vera á lítilli eyju í Norður-
Atlantshafi, í lítilli borg, hafa
nægan tíma fyrir sjálfan sig og
geta gert hvað sem er.
Stutt er er liðið síðan formlegar
æfingar hófust og Bernal setur
upp vandræðasvip þegar hann er
spurður út í sína persónu í leikrit-
inu. „Ég bara veit ekki hvernig
hún er,“ svarar hann af mikilli
hreinskilni. „Við erum að vinna í
henni. Það eina sem ég get sagt er
að ég er útlendingur í kommúnu
og á son,“ heldur Bernal áfram og
verður síðan dularfullur þegar
hann er spurður hvort hann hafi
lært eitthvað í íslensku. „Tja, sko,
já en ég ætla ekki að segja hvað
það er, það á eiginlega að koma á
óvart. Annars kom það mér á
óvart hversu lík spænskan og
íslenskan eru í framburði, það er
bara nokkur hljóð eins og „þ“ sem
við notum ekki,“ segir Bernal.
Alltaf nægur tími á Íslandi
En þótt spænski framburðurinn
og sá íslenski séu líkir að mati
leikarans er margt ólíkt hér og í
Mexíkóborg þar sem Bernal býr
alla jafna. Og hans upplifun af
þjóðinni og þjóðarsálinni á eflaust
eftir að koma mörgum spánskt
fyrir sjónir. „Hér er enginn asi og
enginn er á þeytingi og allir hafa
nægan tíma. Ég man að þegar ég
kom hingað fyrst þá ætlaði ég að
gera einhverja sjö hluti á fyrstu
fjórum dögunum. Ég var búinn að
þeim öllum fyrsta daginn. Maður
eyðir aldrei neinum óþarfa tíma í
neðanjarðarlestum eða í bílatepp-
um heldur kemst auðveldlega á
milli. Mér finnst frábært að kom-
ast í þann takt sem er sleginn í
Reykjavík því hann er svo allt
öðruvísi en sá í Mexíkó þar sem
allir eru á sífelldum þönum og
allt þarf að gerast svo hratt,“
útskýrir Bernal, sem nýtir því
hverja mínútu sem hann hefur til
að vera með sjálfum sér, sem ekki
gefst tækifæri til úti í hinum
stóra heimi.
Leikaranum er tíðrætt um
frelsið á Íslandi. Hann nennir
ekki að eyða tíma sínum á börum
borgarinnar, segist fara á kaffi-
hús á Laugaveginum sem hann
viti ekkert hvað heiti, hann rati
bara þangað og borði reglulega á,
„litlu veitingahúsi niðri við höfn-
ina,“ eins og hann kemst sjálfur
að orði, að öllum líkindum
Sægreifanum. „Ég nenni ekki að
fara út á lífið, ég horfi bara á fót-
bolta um helgar og þakka reyndar
fyrir að geta fylgst með spænsku
deildinni,“ segir Bernal, en til
gamans má geta að hann er dygg-
ur stuðningsmaður Barcelona.
„Mér finnst bara ótrúlega nota-
legt að eyða mínum kvöldum í
faðmi góðra vina enda er það
fyrst og fremst ástæðan fyrir því
að ég kom hingað; góðir vinir.“