Réttur - 01.06.1942, Page 5

sem verið hafð'i raunin á fyrri mánuðum styrjaldar-
innar sumarið 1941. En enn hafa ,þeir mátt til aö
skipuleggja alvarlega sókn í eina átt.
Hvert var aðalmarkmiö hinna nazísku herstjóm-
arfræðinga Þjóðverja þegar þeir hófu sumarsókn
sína á vígstöðvum vorum? Ef dæma má af athuga-
semdum erlendra blaða, að meðtöldum blööum Þjóð-
verja sjálfra, gæti maður haldið, að helzta mark-
miðið væri að vinna olíuhéruðin í Grozní og Bakú.
En staðreyndir hrekja þessa ætlun. Staðreyndirn-
ar sýna, að olíulindir Ráöstjómarríkjanna eru ekki
aðalmarkmið hinnar þýzku sóknar, heldur auka-
markmiö.
Hvert var þá aðalmarkmið hinnar þýzku sóknar?
Það var að komast á hlið við Moskvu úr austri, að
höggva á samband hennar viö heimavígstöðvamar
hjá Volgu og Úralfjöllum og hefja síðan sókn gegn
Moskvu.
Sókn Þjóðverja suður á bóginn í áttina til olíu-
lindanna var aukamarkmið, sem var ekki einungis
eða ekki fyrst og fremst ætlað að hemema oliuhér-
uöin, heldur átti hún aö dreifa megin varaliði vom
í suðurátt til þess að veikja Moskvuvígstöðvamar
svo að árásin á Moskvu yrði að auðveldari. Þetta
skýrir það, hvers vegna meginher Þjóöverja er nú
ekki staddur í suðurhéruðunum, heldur hjá Orel og
Stalíngrad.
Fyrir stuttu handtóku menn vorir liösforingja úr
þýzka herforingj aráðinu. í fórum hans fannst landa-
bréf, er hafði að geyma áætlun og tímatöflu um
framsókn hinna þýzku herja. Það var ljóst af þessu
skilríki, að Þjóðverjar ætluðu sér að vera í Bori-
soglebsk hinn 10. júlí þ. á., í Stalíngrad hinn 25.
júlí, í Saratov 10. ágúst, í Kuibysjev hinn 15.. ágúst,
í Arzamas hinn 10. september og í Bakú hinn 25.
september.
69