Réttur


Réttur - 01.06.1942, Blaðsíða 47

Réttur - 01.06.1942, Blaðsíða 47
aldar réöust Persar inn á hinar fornhelgu slóðir austurrómverska ríkisins, lögðu undir sig Armeníu og Sýrland, hertóku Jerúsalem og hinn heilaga kross, og réðust þaðan inn í Egyftaland. Heraklíos keis- ara tókst eftir mikla mæðu að ná héruöum þessum aftur á sitt vald og kúga Persa til friðar árið 628. En um sama leyti og Persía og austurrómverska ríkið friðmæltust skall á einn af furðulegustu felli- byljum sögunnar: trúhreyfing Araba, Islam. 2.) Arabía hefur frá upphafi vega legið úr leið sög- unnar. Ekkert hinna gömlu hernaðarríkja hefur reynt að leggja landið undir sig, en á útjöörum hennar í norðvestri og norðaustri hafa þó verið á- hrifasvæði hinna fornu stórvelda. Lega landsins hefur aíla stund verið mjög þýðingarmikil fyrir heimsverzlunina, í austurhluta landsins, Jemen, er ættland reykelsins, og þar risu upp merkilegar verzlunarstöövar, er ráku verzlun við Indland og Kína og sendu vörurnar bæöi sjóleiðis og landleiðis til markaða rómverska rikisins. Það var í auöugri verzlunarborg í Vestur-Arabíu, að kaupmaðurinn Múhameð fann hjá sér spámannsköllun til að boöa trú á einn sannan guð, Allah. Þetta var í byrjun 7. aldar. Boðskapur hans var eingyöistrú, í miklu rík- ara mæli en kristindómurinn, og hann boðaði aö- vífandi komu dómsdags með jafnmiklu ofstæki og hinir fyrstu kristnu söfnuöir boðuðu komu guösrík- is. Guðfræöiboðskapur hans var einfaldur: Það er að- eins einn guð til og Múhameð er spámaöur hans. Mennirnir eiga að gera vilja guðs, því að allt er í hans hendi, jafnvel vantrú mannanna. Iðkun guð- rækninnar var einnig mjög einföld og óbrotin, o‘g það er sennilega þess vegna, að Islam hefur veitzt svo létt áð afla sér áhangenda. 111
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Réttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.