Réttur - 01.06.1942, Side 66

Wíllíam Rusf:
Gabríel Perí
„Fangelsispresturiim var að tilkynna mér, að eftir nokkur
augnablik verði ég skotinn sem gisl. Eg bið ykkur að vitja
þeirra muna, sem ég læt eftir mig, til Cherche-Midi yfirvald-
anna. Vera má að eitthvað af skilríkjum mínum sé þess virði,
að geymast til minningar um mig.
Segið vinum minum, að
ég hafi ekki brugðizt
þeirri hugsjón, sem ég hef
lifað fyrir. Látið landa
mína vita, að ég dey til
þess að Frakkland lifi.
Eg hef skoðað huga
minn í síðasta sinn. Eg
hef einskis að yðrast. Eg
bið ykkur fyrir eftirfar-
andi skilaboð til allra: Ef
ég ætti að byrja lífið að
nýju, myndi ég lifa því á
nákvæmlega sama hátt og
ég hef gert.
Eg er nú fullviss um
það, að Valliant-Coutur-
ier, hinn dýrmæti vinur
minn, hafði á réttu að
standa, þegar hann sagði,
að kommúnisminn myndi
endurskapa heiminn og
búa hann undir hina skín-
andi dögun framtíðarinnar. Eg mun nú brátt greiða minn skerf
til þeirrar komandi dögúnar. Eg get þakkað það leiðsögn og
fordæmi hins ágæta Marcels Cachins að ég horfist nú óskefldur
í augu við dauðann.
Adieu! Frakkland lengi lifi!“
(Bréf það, sem birt er hér. að framan, ritaði Gabriel Peri til
vina sinna, þegar honum hafði verið tilkynnt í fangelsinu, að
hann yrði skotinn sem gisl innan skammrar stundar).

^ipil
. * ■
GABRIEL PERI