Réttur - 01.08.1952, Page 34
226
RÉTTUR
land okkar, og önnur friðelskandi lönd, njósnurum og skemmdar-
verkamönnum, sem tíndir eru saman frá öllum heimshornum
úr spilltum dreggjum mannkynsins. Árvekni sovétþjóðarinnar er
hvassasta vopnið í baráttunni gegn njósnurum óvinarins og það
getur ekki leikið á tveim tungum að sovétþjóðunum mun takast,
með því að auka og efla árvekni sína, að gera útsendara hinna
heimsvaldasinnuðu stríðsæsingamanna óskaðlega, hversu margir
sem sendir eru á meðal okkar og hvernig sem þeir eru dulbúnir.
(Lófatak).
Ósvífnar ögranir, sem bandarísku hernaðarsinnarnir hafa fram-
ið gegn Sovétríkjunum með aragrúa æfinga landhers, flota og
flughers, „eftirlitsferðum" herstjórnara A-bandalagsins um
svæði, sem liggja að Sovétríkjunum, atferli bandaríska flughers-
ins við vestur- og austurlandamæri Sovétríkjanna, eru allar auð-
sjáanlega ætlaðar til að raska ró sovétþjóðarinnar og halda við
stríðsæði í þeirra eigin landi og leppríkjunum.
Engir aðrir en ólæknandi fávitar geta gert sér í hugarlund, að
ögranir geti hrætt sovétþjóðina. (Langvinnt lófatak). Sovétþjóðin
veit hve mikið er leggjandi upp úr öllum ögrunum og hótunum
stríðsæsingamannanna. Með óhaggandi ró heldur sovétþjóðin á-
fram slcapandi, friðsamlegu starfi sínu. Hún hefir óbilandi traust
á afli og mætti ríkis síns og hers, sem er fær um að greiða lam-
andi högg þeim, sem dirfast að ráðast á land okkar, og draga úr
þeim alla löngun til að skerða landamæri Sovétríkjanna. (Hávært
lóf atak).
Hinn stóratburðurinn í lífi flokksins og sovétþjóðarinnar er
hið nýja, volduga uppgangstímabil í atvinnulífi þjóðarinnar, sem
hefir gert það mögulegt að auka iðnaðarmátt okkar um 130%
frá því sem var fyrir stríð og taka stórt skref fram á við á leið-
inni frá sósíalisma til kommúnisma. Stríðið, sem Hitlersfasistarn-
ir neyddu okkur út í, harðasta og erfiðasta styrjöld, sem ættjörð
okkar hefir nokkru sinni orðið að heyja, truflaði friðsamlega þró-
un hjá okkur. Ófreskjur Hitlerssinna fylgdu villimannastefnu sinni
um „sviðna jörð“ í þeim landshlutum, sem þeir hernámu og veittu
með því sovétatvinnulífi okkar djúpt sár.
Vegna þessa beið okkar í stríðslok það geysiflókna verkefni
að vekja þá landshluta, sem orðið höfðu að þola þýzkt hernám,
til nýs lífs, að koma iðnaði og landbúnaði aftur á sama stig og
var fyrir stríð og síðan að hefja atvinnuvegina meira eða minna
upp af því stigi.
Á því erfiða tímabili gaf félagi Stalin okkur samfellda áætlun
um endurreisn atvinnulífsins og sýndi okkur, hvernig átti að