Réttur


Réttur - 01.01.1954, Side 83

Réttur - 01.01.1954, Side 83
RÉTTUR 83 að arðrán og stéttaskipting séu grundvöllur borgaralegs þjóðfé- lags og vestrænnar siðmenningar. Ef svo er, getur lýðræði ekki þróazt í borgaralegu þjóðfélagi, það hlýtur að breytast í eins konar villidýra samkundu. En gerum við okkur ljóst, að vest- rænt lýðræði, sem við njótum í dag, er engin endanleg lausn á vandamálum þjóðfélagsins, okkur beri að stefna að æðra marki, þá skiljum við af hverju afturhaldsöflin þrástagast á hinni rúss- nesku skelfingu. Til þess að hin gullna regla geti orðið að lífs- lögmáli þjóða og einstaklinga, þarf að afnema bæði arðrán og stéttaskiptingu. Rússar hafa gert það, að því er fróðir menn telja, og skipti þeirra við ýmsar þjóðir, m.a. íslendinga og Ind- verja, hafa orðið til þess, að vestrænir auðjöfrar missa stöð- ugt stærri spæni úr aski sínum. í dag er heimsmálum þannig háttað, að einn þriðji hluti heims hefur tekið upp samvirka þjóðfélagshætti, einni þriðji er í hálfgerðum uppreisnarham gegn auðdrottnum Vesturlanda, en Vesturlönd með Bandaríkin að bakhjarli reyna að spyrna gegn broddunum og verja arðrán, stéttaskiptingu og nýlendukúgun. Línumar í þessari togstreitu hafa skýrzt með hverju árinu, sem líður. Böðlar nazista eru nærfellt vaktir upp frá dauðum, og Frankó verður bráðlega hetja vestræns lýðræðis og kristinnar siðmenningar, eins og það heitir á máli auðvaldsins, ef svo heldur áfram sem nú horfir. Við heyrum stöðugt, að afturhaldið lætur sér tíðrætt um nauðsyn þess að bjarga Vesturlöndum, en aðferðir þess við björgunarstarfið minna fremur á vinnubrögð á geðveikrahæli en störf heilbrigðra manna. Það barðist m.a. í sex ár gegn nazist- um, en reynir svo að vekja þá upp frá dauðum, þegar það var búið að ganga frá þeim. Það er til plagg, sem heitir erfðaskrá Göbbels, en ég ætla ekki að fara að þreyta ykkur á að lesa það hérna. Ég verð að segja það hreint eins og það er, að ég ber ekkert traust til þessa björgunarstarfs auðvaldsins. Þótt þær þjóðir, sem gátu það skipulag af sér, hafi e.t.v. drýgt meiri glæpi en dæmi eru til í veraldarsögunni, þá fæ ég ekki skilið, að drottinn hafi dæmt þær til að tortímast í alheimsbrjálæði, og
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104

x

Réttur

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.