Réttur - 01.01.1954, Qupperneq 103

RÉTTUE
103
völdum afturhaldsins er ekki síður nauðsynleg en sam-
heldni um kaupgjalds- og kjaramál í þrengri merkingu.
Samningar verkalýðsfélaganna runnu út 1. marz. En í
stað þess að láta koma til vinnustöðvunar þá, sendi sam-
starfsnefnd verkalýðsfélaganna atvinnurekendum bréf
þess efnis, að þau hefðu ákveðið að fresta nokkuð verk-
fallstilkynningu til þess að tími ynnist til samninga, í trausti
þess að fresturinn yrði notaður af beggja hálfu til þess
að vinna kappsamlega að samningum, svo að þeim yrði
lokið áður en til verkfalls þyrfti að koma.
Komi samt sem áður til almennrar vinnustöðvunar hvílir
ábyrgðin eingöngu á herðum atvinnurekenda og ríkis-
stjórnar. Verkalýðssamtökin hafa gert sitt til að afstýra
því.
Þegar þetta er ritað eru samningaumleitanir þegar
hafnar fyrir nokkru.
Samfylking gegn hernáminu
Jafnhliða vaxandi einingu í verkalýðshreyfingunni hefur
andstaðan gegn hernáminu meðal almennings færzt í auk-
ana og tekizt víðtækari samfylking í baráttunni gegn því
en áður. 11. september birtu margir þekktir menn úr ýms-
um stjórnmálaflokkum ávarp til þjóðarinnar gegn her-
náminu og gengust jafnframt fyrir almennri undirskrifta-
söfnun undir svohljóðandi áskorun:
„Vér undirritaðir Islendingar skorum á ríkisstjórnina
að hlutast nú þegar til um uppsögn herverndarsamningsins
frá 5. maí 1951, og verði erlent setulið og herbúnaður héð-
an á brott, svo fljótt sem vér eigum kröfu á eftir þeim
samningi, og eigi gerð í landi voru fleiri styrjaldarmann-
virki en þegar eru risin“.
Undir ávarpinu voru nöfn sósíalista og forustumanna
úr Alþýðuflokknum og Þjóðvarnarflokknum auk annarra
mætra manna, hlið við hlið. Undirskriftasöfnunin stendur
enn yfir.
Meirihluti stúdentaráðs er nú skipaður fulltrúum Sósíal-