Réttur


Réttur - 01.05.1964, Blaðsíða 18

Réttur - 01.05.1964, Blaðsíða 18
82 R É T T U R Við settumst. Mér varð á að krossleggja fæturna. Strax og SS-maður sá þetta réðist hann að mér og sló mig með byssuskepti. Flestir fanganna báru gula sex arma stjörnu til merkis um að þeir væru Gyðingar. Nú fengu SS-mennirnir liðstyrk og hver þeirra valdi sér fanga með gulri stjörnu, barði hann ruddalega og spurði: „Hver ert þú?“ Og fanginn varð að svara: „Ein stinkender Jude.“ Ég leit á armbandsúrið mitt. bað var komið fram yfir hádegi. Enn liðu tvær stundir, þá hóf SS-maður að kalla upp nöfn fanganna, og hinn nafngreindi átti að stökkva á fætur, standa teinréttur, svara „Hier“ og nefna nafn sitt. Ekkert okkar vissi um þessar reglur og okkur voru kenndar þær með barsmíðum. Þar eð SS-maðurinn bar illa fram tékkneskuna stökk margur fanginn á fætur í ótíma, er hann hélt sig kannast við nafnið sitt á þessu hrognamáli, og var fyrir vikið barinn í andlitið þar til blóðið rann. Ef tveir risu upp samtímis var báðum refsað. Loks lauk nafnakallinu og við vorum látin stilla okkur í röð tvö og tvö, um tuttugu talsins, svo kom skipunin: „Áfram!“ Það var farið með okkur að fangabifreið sem stóð í húsasundinu og okkur sagt að flýta okkur inn í hana. Ef einhver var seinn á sér, einkum þeir eldri, ráku SS-mennirnir á eftir með höggum. Yagn- inn fór af stað, inn til okkar gægðist bjartur og sólríkur dagur. Petschek stendur sér, ekki í húsaröð. Ef múrar hússins opnuðust rnyndi heimurinn sjá grimmdaræði nazistanna. Hvers vegna gat sólin haldið braut sína eins og ekkert væri? Hvers vegna faldi hún sig ekki? Hví skalf ekki jörðin? Flvernig gat fólk gengið áhyggju- laust um götur, hlegið og spaugað? Hvernig getið þið fengið ykkur ti). að kaupa blóm? Hvernig getið þið gengið kærulaus framhjá þessum fangavagni? Ég beið þess í ofvæni að eitthvað það hlyti að gerast sem svipti burt þessari martröð, þessu dýrslega grimmdaræði Gestapó. Við héldum sömu leið og ég hafði farið til Júleks fyrir nokkrum vikum. Nú var hann fallinn í hendur Gestapó. Gæti ég aðeins kallað aftur daginn í gær, þó ekki væri nema fáeinar mínútur áður en Júlek fór ti) Jelínek fjölskyldunnar — þá hefði ég getað aðvarað hann. En hvernig átti ég að vita í gær hvað dagurinn í dag bar í skauti sínu. (ERÁ þýdd i úr „Die Sowiet)rau“). i
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Réttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.