Réttur - 01.05.1964, Qupperneq 45

Kýpurbúar verða að lifa saman
í sátt og samlyndi
[Margt hefur gerzt á Kýpur síðan grein sú var skrifuð sem
birtist hér að framan. Til skýringar á síðustu atburSum á
Kýpur og framtíSarhorfum fer hér á eftir viðtal sem tímaritið
Vandamál fritSar og sósíalisma hefur átt við E. Papaioannu,
framkvæmdastjóra Framfaraflokks alþýðu á Kýpur (AKEL), og
A. Ziartidis, framkvæmdanefndarmann í miðstjórn flokksins.]
Spurning: Hvað er að segja um ástandið á Kýpur? Hvað teljið
þið nauðsynlegt að gera til þess að tryggja sjálfstæði og fullveldi
Kýpurs og friðsamlega samvinnu grískra og tyrkneskra Kýpurbúa?
Svar: Sú staðreynd að smáríki eins og Kýpur, með um 580.000
ibúa sem eru Tyrkir að einum fimmta hluta, hefur nú í fjóra mán-
uði staðið öruggan vörð um sjálfstæði sitt og fullveldi þrátt fyrir
þvinganir, hótanir og vopnavald Atlantshafsbandalagsins og eink-
anlega brezk-bandarískra heimsvaldasinna, er staðfesting á þeirri
niðurstöðu í ályktun Moskvufundarins 1960 að aðstæður hafa
breytzt, að við Iifum á tímum þegar heimsvaldastefnan er þess ekki
lengur megnug að neyða vilja sínum upp á fólk.
Andstaða Kýpurbúa hefur horið árangur af tveimur ástæðum:
önnur er innlend, eining þjóðarinnar; hin er erlend, hinn trausti
stuðningur Sovétríkjanna, allra sósíalistísku ríkjanna og friðsamra
þjóða um heim allan. Það er almennt viðurkennd staðreynd að í
hinni langvinnu baráttu sinni hefur þjóð okkar aldrei verið jafn
einhuga og nú. Einhuga barátta gegn heimsvaldastefnunni, í þágu
sjálfstæðis, þjóðlegs fullveldis og þjóðarmetnaðar er ófrávíkjanleg
regla jafnt meðal almennings sem forustumanna. Agreiningi og
ofstæki milli flokka hefur verið bægt frá. Fólk í borgum og sveita-
þorpum lætur ekki lengur sundra sér eftir þjóðfélagsafstöðu, stjórn-
niálaskoðunum og flokkasjónarmiðum, heldur starfar saman í
heimavarnarliðinu, í hjálparsveitunum, safnar fé í sameigin’.ega
styrktarsjóði, upprætir hugsanleg ágreiningsefni og kemur í veg
fyrir deilur. Flokkur okkar styður ríkisstjórnina í einu og öllu í