Réttur - 01.11.1964, Blaðsíða 15

R E T T U R
207
og dýrtíð niður í 83 stig, stórminnkuðu íbúðarhúsabyggingar,
keyptu engan togara í 7 ár en 5000 bíla og stjórnuðu af slíkri skamm-
sýni og ranglæti að alþýða manna reis upp og batt endi á óviturlega
og illa efnahagsstefnu þeirra með 6 v.ikna sigursælu verkfalli árið
1955.
Islenzk fésýslustétt hefur aldrei kunnað fótum sínum forráð. Hún
hefur ýmist orðið fyrir barðinu á imperialisma erlends auðvalds,
sem hún hefur ekki haft manndáð til að rísa gegn, eða brotnað sam-
an undir áföllum kreppna auðvaldsskipulagsins. Það er fyrst og
fremst þegar verklýðshreyfingin og Sósíalistaflokkurinn hafa með
stórhug og víðsýni mótað stefnuna, að þjóð.inni hefur eínahagslega
fleygt fram.
Togurunum, sem íslenzk borgarastétt eignaðist í „æsku“ sinni,
í upphafi aldarinnar, var rænt af henni með valdboði ensk-franska
auðvaldsins 1916. Kreppan 1921 veitti henni áföllin, er liún var að
byrja að ná sér. Vitlaus pólitík verzlunarauðvaldsins 1925 stöðvaði
þróun togaraflotans. Heimskreppan 1930 leiddi hnignun yfir allt
efnahagslífið, sem varð enn þungbærari fyrir efnahagslegar harð-
stjórnaraðgerðir enska auðvaldsins — og eymdarástandið varaði
áratug.
Verklýðshreyfingin og Sósíalistaflokkurinn lagði hinsvegar grund-
völlinn að hinu bjargálna, efnahagslega sjálfstæða Islandi núlímans
með nýsköpun atvinnulífsins 1944—46. H.inn raunsærri hluti borg-
arastéttarinnar tók þá höndum saman við verklýðsstéttina, en þursar
verzlunarauðvaldsins í tveim flokkum urðu að pólitískum náttröll-
um gagnvart hinni nýju þróun.
Það var ógæfa Islands að verzlunarauðvaldið skuli nú tvisvar uin
langt tímabil, fyrst 1950—56 og síðan 1959—64, hafa fengið að-
stöðu og vald til þess að ræna almenning vægðarlaust og tefla efna-
hagslegu sjálfstæði Islands í voða. Slíkt má ekki koma fyrir aftur.
Verkalýðs- og starfsmannastéttir Islands þurfa að rísa upp og
binda endi á slíkan ófögnuð. Aflurgönguævintýr.i fésýslustéttarinnar
á að vera lokið. Verklýðs- og starfsmannastéttirnar eiga að taka
höndum saraan við öll heilbrigð öfl i borgara- og bændastétt, til þess
að tryggja vinnandi stéttum íslands stórfelldar lífskjarabætur eflir
margra ára kúgun og rangsleitni og til þess að efla efnahagslegt
sjálfstæði þjóðar vorrar með stórfelldum framförum í atvinnulíf-
,inu, eins og fullvinnslu íslenzkra síldarafurða o. fl.
Sósíalistaflokkurinn vísar nú leiðina sem fyrr.
011 heilbrigð og þjóðleg öfl eiga að geta sameinasl uin að tryggja
að öll atvinnutæki og auðlindir Islands verði áfram í eigu Islend-