Réttur - 01.01.1965, Page 27

veraldar villustigu
og vegfarans mein.
Þetta er þjóðvísan dula
um þróun manns rétt og frið
rauluð í hnígandi húmi
holbakkann við.
Eg hlusta með hálfu eyra
og heyri stundum ei neitt
aðeins hlóð mitt sem órótt bærist
brennandi heitt.
Ef einhver á svikráðum situr
og söngvunum daufeyra ljær
hann stendur og verður að steini
þegar stundin slær.