Réttur - 01.01.1965, Qupperneq 35

n E T T U R
35
arri skyldu, og ég var æfinlega kominn á réltum tíma á mína vakt
og þar var svo gengið um gólf það sem eftir lifði nætur með vakta-
skiptum og oftast framundir kvöld, slík var Novu-deilan.
Með hverjum degi harðnaði deilan og fengu verkfallsmenn á
bryggjunni að kenna á ýmsum tiltektum hvítliða, á nóttum kom
fyrir, að skotið var að verðinum, þó ekki hlytist af því slys. Þá
þutu kúlurnar við fætur manna og rifu upp gaddinn á bryggjunni
og átli þannig að hræða menn af verðinum, eina nóttina ógnuðu
okkur nokkrir menn með sveðjur í höndum, ekki þóttu þessar að-
farir hvítiiðaforingjum lil sóma, en sh'kur var hugur afturhalds-
manna til verkafólksins.
Bæjarfógetinn var mjög athafnasamur og virtist hta á það sem
köllun sína að afgreiða tunnuskipið í banni verkamannafélagsins
og sendi út mörg hundruð skipunarbréf til borgaranna að gerast
liðsmenn í varalögreglu og var sagt, að fylgt hefði hótun um sektir
á átta þúsund krónur, ef undan væri brugðist, en boðið tveggja
krónu kaup á klukkutímann hverjum, sem af glöðu geði gengi í
hvítliðasveitina.
Fullyrt var og í hænum, að fógeti hefði fyrir hönd bæjarstjórn-
ar, heimtað af ríkisvaldinu að sent yrði varðskip úr Reykjavík með
vopnaða ríkislögreglu til aðstoðar við hrjáða hæjarstjórn.
Ur Reykjavík hárust þær fréttir, að lögreglustjóri borgarinnar
væri mjög fýsandi norðurstefnu, en nokkurt hik mundi á ríkis-
stjórnarmönnum, enda var ríkislögregla óafgreitt frumvarp á lög-
gjafarþinginu.
Við þessi tíð.indi öll var sem risi upp maður við hvert húshorn
á Akureyri, í Reykjavík, á Sigluíirði, í Hafnarfirði, á Húsavík og
í sjávarþorpum um aht land. Hvar sem þessi tíðindi tóku niðri,
bjóst fólkið til baráttu með félögum sínum á Torfunefsbryggjunni.
Það andaði byltingarsinnuðum krafti frá þeim mörgu félagakveðj-
um, sem bárust.
En eftir að hvítliðaútboð fógetans var gert, sem að sjálfsögðu
færði hjörtum margra góðborgara mikinn fögnuð, þá leysti Nova
sínar festar og tók Siglufjörð. A þeim firði skjalfesti skipstjórinn
v Novu ásamt fulltrúa Bergenska á staðnum með sínum undir-
skriftum, að livergi yrði skipað upp Akureyrarvörum, nema til
hæmi samþykki Verkamannafélags Akureyrar. Þessi kveðja frá
siglfirzkum verkamönnum var slík, að eftir það var aldrei kalt á
verðinum.