Réttur - 01.01.1970, Blaðsíða 15

miðstöðvar í borginni leggja sveitarfélaginu
auðvitað um leið nokkrar skyldur á herðar.
Starfsfólk verður fjölmennt hér sem er
beint tengt yfirbyggingu þjóðfélagsins. Auk
þess verða margir starfandi við ýmsar verzl-
unar- og þjónustumiðstöðvar, auk margvís-
legs neyzluvöruiðnaðar sem þó hefur dreg-
!2t saman síðustu ár. Af þessum ástæðum er
mikill hluti almennings í Reykjavík sér-
staklega háður kaupmætti launanna; því
meiri káupmátmr því meiri verzlunar- og
þjónustustörf. Þessi starfshópur er ekki síð-
ur viðkvæmur fyrir skakkaföllum í atvinnu-
b'finu en þeir sem eru beinlínis tengdir fram-
leiðsluatvinnuvegunum sjálfum, sérstaklega
þá sjávarútveginum. Þverrandi kaupmáttur
hefur í för með sér samdrátt í atvinnunni
er»n harkalegar en víðast annars staðar.
Sjávarútvegurinn
-— En nú er sjávarútvegurinn grundvöllur-
mn undir þjóðarbúinu; — gjaldeyrisöflun-
mni, kaupmcettinum, atvinnulífinu. Þessi
þáttur hefur dregizt mjög saman í Reykja-
vik og líka hlutdeild Reykvíkinga í sjávar-
utvegi landsins alls.
■— Samdrátturinn hefur verið mjög alvar-
legur í grundvallaratvinnugreinunum í öllu
landinu og atvinnuleysi er viðvarandi víða
um land, en fjöldi atvinnuleysingja mestur í
Reykjavík. Reykvískt atvinnulíf hefur verið
látið dragnast upp, traustið á tilviljunina
hefur ráðið ferðinni, ekki frumkvæði og
framsýni bæjaryfirvalda. Atvinnulífið í borg-
mni í dag er frumstætt og ekki til þess búið
að taka við eðlilegri fjölgun á vinnumark-
aðnum hér.
I þessu sambandi verðum við að hafa í
huga þá staðreynd að það eru togararnir sem
skapa grundvöll Reykjavíkur öðru fremur. Á
fáum stöðum á landinu eru jafn hagstæð
Hlutdeild togaraflotans i heildarafla lands-
manna minnkaði úr 40% 1959 í 20% 1968.
1959 hagnýttu Reykvikingar um 17%
heildarafla landsmanna, en 1968 var hlutur
Reykvikinga i hagnýtingu sjávaraflans að-
eins 13,3%.
Togaraaflinn var 77,9% af þeim afla, sem
landað var i Reykjavik 1959, en 1968 aðeins
34,1%. Fiskimagnið í landinu var nálega það
sama þessi tvö viðmiðunarár.
Slysatryggðar vinnuvikur i fiskiðnaði i
Reykjavík voru rúmlega 46 þúsund 1959 (þ.
e. ársvinna 890 manns) eða 20,5% af vinnu-
vikum á öllu landinu i fiskiðnaði. 1967 voru
slysatryggðar vinnuvikur í fiskiðnaði hins
vegar aðeins 34.854 (samsvarandi ársvinnu
670 manns) eða 14,1% af slysatryggðum
vinnuvikum í fiskiðnaði á landinu.
Hlutdeild Reykjavikur i öðrum iðnaði en
fiskiðnaði var 61,2% 1959 en var 1967 komin
niður i 55%.
Á ofangreindu 10 ára samanburðartima-
bili hefur ibúum Reykjavíkur, Kópavogs og
öðrum ibúum á sama atvinnusvæði fjölgað
um 14—15 þúsund.
skilyrði til togaraútgerðar og hér í Reykja-
vík. Þegar íbúar í Reykjavík voru helmingi
færri en nú er voru togarar hér um og yfir
30 talsins. Fyrir sex árum voru hér 23 tog-
arar. Núna eru hér 13 togarar og horfur á
að nokkrir þeirra leggi upp laupana jafnvel
á næstu mánuðum.
Hér í Reykjavík hafa verið byggð stór
og öflug frystihús til þess að nýta sjávarafl-
ann. Nú vantar þessi frystihús hráefni til
vinnslu, m.a. vegna samdráttar togaraflotans
og rekstrargrundvöllur frystihúsanna er í
hætm. Einu frystihúsi hefur þegar verið lok-
að af þessum ástæðum.
Og samhliða þessu hefur átt sér stað sam-
drátmr í bátaeign Reykvíkinga, þannig að
15