Réttur - 01.08.1970, Blaðsíða 9

sjá: Árangurinn varð undraverður. Oft hef-
ur verið vitnað til þessara bæklinga í stjórn-
arandstöðublöðum og verður líka gripið nið-
ur í þá hér af handahófi. Sjáum þá fyrst sjö
boðorð viðreisnarinnar: 1. Bótakerfi afnumið.
2. Tryggingar tvöfaldast. 3. Tekjuskattur
felldur niður. 4. Ríkissjóður hallalaus. 5.
Haftaminni verzlun. 6. Jafnvægi í peninga-
málum. 7. Vísitölukerfi afnumið. Hér er vitn-
að til kaflafyrirsagna sem hver um sig gefur
til kynna hvert halda skyldi og verður hér
drepið á nokkur þessara leiðarmerkja á við-
reisnarvegi.
TRYGGINGAR
Tryggingakerfið átti að batna stórum en
útkoman er ævarandi níðstöng um stjórnar-
hætti viðreisnarstjórnarinnar og þó sérílagi
Alþýðuflokksins. Á útgáfuári bæklingsins
„Viðreisn" voru fjölskyldubætur fyrir hvert
barn 2.600 kr. en eru nú 4.380 kr. á ári, en
ættu að vera til þess að vera jafngildar í
kaupmætti um 9-600 krónur — þyrftu því
að hækka um meira en 100% til þess að ná
kaupmætti ársins 1960. Elli- og örorkulífeyrir
á ári nam kr. 25.920, en er í dag 54.300 —
í báðum tilvikum miðað við einstakling.
Upphæðin hefur að sönnu ríflega tvöfaldazt
í krónum en til þess að halda sama kaup-
mætti í dag og 1960 þyrftu ellilaunin að
vera kr. 95.904,00 á ári! Þetta eru sumsé
efndirnar á einu hinna fögru fyrirheita við-
reisnarinnar.
TEKJUSKATTUR
Með fyrirsögninni „Tekjuskattur felldur
niður" var átt við að tekjuskattur skyldi
felldur niður af almennum iaunatekjum. I
því skyni var ekki lagður tekjuskattur á
fyrstu 70.000 króna tekjur barnlausra hjóna,
en meðaltekjur eru samkvæmt bæklingnum
þá taldar vera 60.000—70.000 krónur. Þetta
fyrirheit um niðurfellingu skatta af lágtekj-
um hefur ríkisstjórnin efnt á þennan hátt:
Frádráttur til tekjuskatts
1960
fyrir einstakl. 50.000
b) fyrir hjón 70.000
c) vegna barns 10.000
d) v. heimilisst. 20.000
þyrfti að
1970 veraa.m.k.
112.000 185.000
156.800 259-000
22.400 37.000
44.800 74.000
Með orðunum „þyrfti að vera a. m. k." er
átt við að bæmrnar hefðu þurft í dag að nema
nefndri upphæð til þess eins að halda óbreytt-
um kaupmætti. Rétt er að hafa í huga að á
sama tíma og ríkissjóður sjálfur hefur æ
lengra seilzt í vasa launafólks eftir tekju-
skattinum hefur jafnframt verið notuð óbein
skattlagning í ríkari mæli en áður. Það var
„viðreisnar'-stjórnin sem lagði á söluskattinn
1960 en það ár var áætlað að hann næmi
280 miljónum króna. Samkvæmt fjárlögum
þessa árs var gert ráð fyrir að ríkissjóður
hefði í tekjur af söluskatti 2.544,5 miljónir
króna og var þá miðað við 7,5% söluskatt,
en hann hækkaði eins og kunnugt er enn
vegna EFTA-aðildar 1. marz í vemr þannig
að hann er nú 11 % eða um helmingi hærri
en áður. Upphæðin er svo enn hærri vegna
aukins innflutnings og umsetningar verzlana
í landinu í kjölfar betri kaupmáttar sem
verkalýðshreyfingin náði fram í vor. Ef svo
er miðað við að söluskatmrinn hefði hækkað
„eðlilega" frá 1960 til þessa árs hefði hann
átt að vera 1.036 miljónir króna í dag í stað
um 4.000 miljónir króna sem hann gæti orð-
ið í ár.
VÍSITÖLUKERFI AFNUMIÐ
Allan valdátíma sinn hefur ríkisstjórnin
streitzt við að afnema vísitölutryggingu
97