Réttur - 01.08.1970, Blaðsíða 26
hald í öllum athöfnum flokksins og stjórnun.
Rúmenarnir lögðu áherzlu á, að verkalýðs-
flokkur með sósíalisma á stefnuskrá sinni,
eigi brýnastar skyldur við alþýðu síns eigin
lands. Enginn annar (erlendur) flokkur geti
axlað þær á sama hátt. Jafnframt hefur hver
sósíalískur flokkur skyldur við verkalýð og
alþýðu annarra landa. Eftir því sem flokkur-
inn rækir betur skyldur sínar við sína eigin
alþýðu, á hjá henni meiri hljómgrunn og rík-
ari ítök, þeim mun hlutgengari verður hann
til alþjóðlegs samstarfs við aðra flokka og al-
þýðu annarra landa. Sá flokkur, sem veldur
ekki hlutverki sínu heima fyrir, á lítinn
hljómgrunn meðal alþýðu síns eigin lands,
hann gerir ekki miklar rósir annars staðar,
sögðu Rúmenarnir.
III
Hvað sem líður fyrri hugmyndum um
sósíalíska heimsbyltingu og deilum um þær
hugmyndir, og hvað sem líður síðari hug-
myndum um fullkominn sósíalisma í einu
landi fyrst og síðan koll af kolli eða deilun-
um um þær hugmyndir, þá verða sósíalistar í
dag að líta díalektískum augum á heims-
myndina eins og hún blasir við.
Mörg ríki og fjölmenn standa í alvarlegum
viðfangsefnum sósíalískrar þjóðfélagslegrar
uppbyggingar í svo ríkum mæli, að hægt er
að tala um alþjóðlegt kerfi sósíalismans. A
sama hátt mynda önnur ríki, sem eru höfuð-
vígi imperialismans, alþjóðlegt kerfi kapítal-
ismans. Hinn svokallaði „þriðji heimur" eru
lönd margháttaðra þjóðfélagslegra umhleyp-
inga, þar sem undiraldan er andóf (harkalegt)
gegn imperíalismanum. Sums staðar er þjóð-
leg borgarastétt að bauka við að treysta völd
sín og áhrif en annars staðar hafa þjóðfrelsis-
byltingar með sósíalísku inntaki sigrað.
Við þessar alþjóðlegu aðstæður er brýn
nauðsyn á að sósíaliskir flokkar í öllum lönd-
um heims hafi sem bezta og nánasta sam-
vinnu sín á milli um baráttuaðferðir sínar til
að vinna bug á kapítalismanum og leggja að
velli alþjóðlegt kerfi hans. Fyrirsjáanlegt er,
að það tekur langan tíma, ef talið er í árum,
en réttara er að telja það í kynslóðum.
Það sem gerir samvinnu verkalýðsflokka
hinna ýmsu landa enn brýnni en áður, er sú
staðreynd, að heimurinn minnkar ört og með
sívaxandi hraða. Kemur hvort tveggja til,
bætt samgöngutækni og stórframfarir í fjar-
skipta- og fjölmiðlunartækni. Þjóðir heims
þjappast hver að annarri. Þetta eykur mjög
sameiginlega ábyrgðartilfinningu jarðarbúa
gagnvart lífsskilyrðum mannsins á þessari
litlu plánetu. Þessi þróun fer brátt að hrópa
hástöfum á sósíalísk úrræði og leiðir.
Rúmenarnir lögðu mikið upp úr alþjóð-
legu samstarfi sínu við aðra verkalýðsflokka.
Þeir sögðust mikið á sig leggja til þess að
hafa það sem víðtækast, og vildu hvergi
smokra sér undan alþjóðlegum skyldum sín-
um gagnvart verkalýð annarra landa.
Frumforsenda þess, að samskipti verkalýðs-
flokka hinna ýmsu landa séu eðlileg og far-
sæl, er sú, að flokkarnir mætist á jafnréttis-
grundvelli, beri gagnkvæma virðingu hver
fyrir öðrum og virði fullveldi hvers annars.
Á grundvelli slíkra samskipta geta flokkarnir
miðlað reynslu og þekkingu, sem reynzt get-
ur mjög dýrmæt, en þá er farið út fyrir eðli-
leg samskipti, ef einn flokkurinn ætlar að
segja öðrum fyrir verkum.
Ætla verður, að enginn geti betur metið
baráttuaðstæður í einu landi, en sá verkalýðs-
flokkur, sem þar starfar. Erlendir flokkar geta
ekki krafizt þess, að þeir viti betur. Það fer
eftir þessu mati á baráttuaðstæðunum, hverjar
aðferðir eða leiðir eru valdar, annað hvort í
baráttu gegn andsnúnu kapítalísku ríkisvaldi,
114