Réttur - 01.08.1970, Blaðsíða 16

*"V ^“•ý-sr*^ ►■ '*ftr+~* -JZu-^V^Í 2'.*+*Slf S**Ö««.ji>Jl
'-vtó— 4U~ v^- -v-^yVV-fc V/^
^«■3,»^. 2r-~*- sV^ 'V>^-5jfl-4^- 'isi^^r.A^^
fV4^a «■ ^-^S*y.£5 V«vy^_
HÍ£*4^£*^- <^X‘£ S'*M^ ^ ^-r-»,
r^r^r**
>%fc- <Y/V *'•*•—-*£ ^$Vr S''*'*’*' "^Vj-h/U
_ *v^c*- 'v\i^-r>2^»—-—Jg ^u$4 *V-“ ^V-t ^-«-
V^ *3K^ k-***-*. v'w*«yA’ <Xt^rV>w/Ww. •^*^*'^
Rithönd Marx á „Gagnrýni á réttarheimspeki Hegels".
tilveru sinni, en takmark hans er að ganga af þvi
þjóðfélagskerfi dauðu, sem hefur að fylgifisk harð-
vituga stéttabaráttu. En ekkert nema sósíalismi
virðist geta bundið endi á hana, og þetta gefur
baráttu verkalýðsins altækt markmið og siðrænt
gildi.
Ef framkvæma á nýskapandi uppreisn, sem ætlað
er að breyta efnahagsskipan þjóðfélagsins, þarf
ekki bara að koma til aðgerða af hálfu skipulags-
bundinnar stéttar, heldur þarf hún að vera gegnsýrð
af hugmyndum og hugsjónum, sem eru forsenda
slíkrar fjöldahreyfingar. Þessar hugmyndir verða
að spretta upp úr og hafa gildi fyrir efnahagsá-
standið i þjóðfélaginu og vera í samræmi við þarfir
þeirrar þjóðfélagsstéttar, sem um ræðir.
Þetta hefur oft verið túlkað á þann veg, að hug-
myndir séu lítilvægar, í þeim skilningi, að þær séu
áhrifalausar i sjálfu sér og því beri aðeins að lita
á þær sem hugmyndafræðilegt endurskin þess, sem
gæti gerzt án tilvistar þeirra. Eftir þessari skoðun
er hugarstarfseminni skipað á hinn óæðri bekk sem
hreinni aukagetu, sem skipti þar af leiðandi litlu
máli. En staðreyndin er sú að hugmyndir eiga i öll-
um tilvikum uppruna sinn að rekja til hluttækra að-
stæðna, raunverulegra tengsla og til viðbragða
fólks, sem býr við slík tengsl. Því fer fjarri, að
þessi staðreynd geri þær marklausar, heldur stuðlar
hún miklu fremur að því að tryggja gildi þeirra, rétt-
mæti, árangur og raunvirkni. Því fer sem sé fjarri,
að neitað sé áhrifavaldi hugmynda í lifinu, heldur
104