Réttur - 01.07.1977, Blaðsíða 12
mjög myndarlegan hátt eflt starfsgrund-
völl Þjóðviljans, lagt í það mikið verk
og lyft raunverulega Grettistaki með því
að koma upp góðum vinnuskilyrðum fyr-
ir starfsmenn Þjóðviljans og elia blaðið
á allan hátt, en okkur hefur ekki á sama
liátt tekist að skipuleggja starf flokksins
að mínu mati. Við höfum framkvæmda-
stjóra, en hann hefur verið kaffærður í
verkefnum: Hann er líka starfsmaður
þingflokksins, og hefur verið önnum kaf-
inn við innri verkefni flokksins, til dæm-
is við Þjóðvil jann og hefur því ekki getað
gegnt pólitísku forystustarfi eins og ég tel
að framkvæmdastjóri flokksins þurfi að
geta gert. Við verðum að gera okkur það
I jóst að flokkur af okkar tagi verður alltaf
að hafa bolmagn til þess að kalla fólkið
sjálft, sem ég kallaði einu sinni „alþingi
götunnar", til þess að taka þátt í bar-
áttumálum, Jregar eitthvað kemur upp af
því tagi að brennandi sé að fólkið í land-
inu geti sýnt hug sinn á virkan hátt. Þetta
gerum við ekki nema við höfum bolmagn
til Jress að hafa starfsmann í þjónustu
okkar til að skipuleggja slík verkefni.
Mér finnst vera alltof mikið af Jiví að við
hittumst á miðstjórnarfundum eða fram-
kvæmdastjómarfundum og höfum þar
ágætar umræður um sitthvað eina sem
uppi er, en Jressar umræður gera því að-
eins gagn að einhverjir menn hafi til
Jress tíma að fylgja eftir Jreim ákvörðun-
um sem teknar eru. Annars verða Jretta
bara málfundaklúbbar og eina leiðin til
Jress að breyta þessu er sú, að við hefðum
meira starfsliði á að skipa. Ég er þeirrar
skoðunar að við getum Jrað. Það kostar að
vísu peninga eins og Ragnar segir, en við
höfum aftur og aftur sannfærst um Jrað
að llokksmenn okkar og stuðningsmenn
eru tilbúnir til að leggja fram fjármuni
þegar mikið er í húfi. Líf flokksins er
undir Jrví komið að við höfum eins lif-
andi samband við fólkið í landinu og
kostur er og gefum því tækifæri til Jæss
að sýna afstöðu sína til mála sem uppi
eru á hverjum tíma.
TIL HVERS ERU
FÉLAGSFUNDIR?
— Það er auðvitað hægt, eins og hér
hefur verið gert, að bera Alpýðubanda-
lagið saman við aðra flokka og það er
sjdlfsagt rélt að margt er öðruvisi par en
annars staðar. En pað er lika til önnur
viðmiðun sem ég vildi aðeins lieyra álit
ykkar d, en pað er sú viðmiðun sem fram
kemur í stefnuskrá flokltsins, en i henni
segir: „Umfram allt parf Alpýðubanda-
lagið að kappkosta að vera reglulegur
starfsflokkur par sem virkni og frum-
kvœði hvers flokksmanns njóta sin sem
best og hann hljóti sjálfur áncegju og auk-
inn proska af félagsstarfinuEg held að
menn séu að einfalda vandann mjög mik-
ið í sarnbandi við unga fólkið ef peir
halda að hér sé fyrst og fremst um að
rceða skipulagsatriði. Hugum að hinum
almenna félaga: Hann gengur í flokkinn,
útfyllir inntökubeiðni. Siðan er hans
starfsvettvangur nœst. að mœta á félags-
fundi og ekki parf að koma oft til pess að
dit.ta sig d pvi að par er eklii verið að taka
neinar dkvarðanir sem skipta sköpum.
Hann kemst fljótlega að pví, að eina
leiðin til að hafa dhrif er að komast inn i
pœr stofnanir sem við höfum verið að
rœða um. Þetta purfum við að athuga:
Hvaða möguleika hefur fólk til pess að
hafa áhrif á stefnu flokksins og mótun
156