Réttur - 01.07.1977, Blaðsíða 16

Reykjavík — miðað við síðustu kosningar
— sé félagsbundinn.
í dreifðum byggðum landsins, víðlend-
um landbúnaðarhéruðum reyndist okk-
ur oft erfitt að halda uppi svo kraftmiklu
félagsstarfi að fólk sæi ástæðu til þess að
vera félagsbundið, þótt það styddi okkur
af alhug. Hér í þéttbýlinu ætti að vera
auðveldara að ná til fólks, en það hefur
einmitt reynst einn mesti veikleiki okk-
ar, livað okkur hefur gengið illa að lá
fólk til starfa hér á höfuðborgarsvæðinu
miðað við það sem gerist annars staðar á
landinu.
MK: Við höfum nú býsna gott kosn-
ingahlutfall á höfuðborgarsvæðinu engu
að síður.
RAUÐUR ÞRÁÐUR
í OKKAR STEFNU
LJ: Eg vil taka undir þetta sem Ragn-
ar var að segja um íslenska atvinnustefnu,
en aðeins bæta þessu við til frekari skýr-
ingar: Pað hefur verið sem rauður þráð-
ur í okkar stefnu yfir 30 ára tímabil í
Alþýðubandalaginu og áður Sósíalista-
flokknum að þung áhersla hefur verið
lögð á að eíla íslenskan atvinnurekstur.
Vil ég aðeins vitna í nýsköpunina rétt
upp úr stríðinu, þá stefnumótun sem þá
kom fram og hugsun, sem lá að baki. Ná-
kvæmlega það sama gerðist aftur með
vinstri stjórninni á fyrstu dögum A1
þýðubandalagsins 1956—1958. Ekki má
gleyma þætti okkar flokks í sambandi við
baráttuna gegn erlendri stóriðju og erl.
einkafjármagni í íslenskum atvinnu-
rekstri. Þar við bætist stefna flokksins í
síðustu vinstri stjórn á árunum 1971 —
1974 sérstaklega á sviði iðnaðar og sjáv-
arútvegs. Stefna okkar og málflutningur
helur byggst á þeirri staðreynd, að við
eigum sannarlega nógan auð í þessu landi
og við þurfum bara að standa vel að
verki til þess að nýta hann. Þá er hægt
að treysta lífsskilyrðin hér og standa und-
ir þeim kröfum sem gerðar eru um
betri lífskjör. Þetta orðalag núna, „ís-
lensk atvinnustefna", kemur auðvitað
upp vegna þess að flokksmenn vildu
koma þessari stelnu skýrar fram og
þjappa henni saman, og sýna hvert væri
andsvar okkar við þeim þunga áróðri sem
á okkur dynur, fyrir því að við verðum
að fara að eins og rnargar aðrar þjóðir að
hleypa inn erlendu fjármagni og við sé-
um komnir á það stig að atvinnuleysi
blasi við og skert lífskjör ef við ekki til-
einkum okkur erlendan stóriðjurekstur.
Við þurfum að skíra okkar andsvar betur
og ég álít að það sé rétt hjá Ragnari, að
þessi stefna helur vaxið upp úr okkar
pólitík og hefur alltaf verið í okkar sam-
þykktum. Það helði verið betra að hægt
hefði verið að hafa ennþá breiðari sam-
stöðu innan ílokksins og kannski önnur
vinnubrögð til þess að gefa þessari stefnu
þennan nýja búning sem hún hefur að
nokkru leyti fengið núna. En íslensk at-
vinnustefna á ekki að þurfa að kom(l
neinum á óvart því þetta er í samræmi
við allan aðdraganda.
— Við' erurn nú komin að seinni hluta
pessara umrœðna, þ. e. ytra starfi. Áður
en sjálfu flokksstarfinu sleppir viljum við
minnast á frceðslumálin. Það hefur kom-
ið fram nokkur gagnrýni á pað innan
flokksins að við höfum ekki sinnt peim
nógu vel og látið ýmsum öðrum hópum
eftir undirstöðufrœðslu í marxisma og
öðrum slíkum grundvallaratriðum.
160