Réttur - 01.07.1977, Blaðsíða 25

3- landsfundur Alþýöubandalagsins 1974.
ekki fyrst og fremst að draga fram þessi
ágreiningsmál. Við verðum að gera okk-
ur fyllilega grein fyrir þessum ágrein-
ingi, sem atvinnurekendurnir í liópi iðn-
rekenda og útgerðarmanna vita vel um
líka. Við viljum efla íslenskan iðnað en
leggjum ekki blessun okkar yfir það
skipulag sem er ríkjandi í dag. Stórfyrir-
taskjum er hrúgað upp vegna gróðasjón-
armiða en ekki til þess að leysa neinn
þjóðfélagslegan vanda. Við leynum jrví
ekki, að við viljum breyta jiessu. Hér
*tti t. d. að koma upp myndarlegum
skipasmíðaiðnaði og gera stórumbætur í
þeirri grein, en við höfum í huga allt
annað skipulag, en þeir iðnrekendur, sem
kynnu að hafa áhuga á skipasmíðaiðnaði
°gvilja aðeins fá stórt og mikið fyrirtæki
grundvallað á eigin gróðasjónarmiðum.
Hið sama má segja um byggingariðnað-
inn og þjónustuiðnaðinn.
Hinn mikli ágreiningur á milli okkar
og atvinnurekenda varðar jrað hvernig
eigi að skipta Jieim arði sem út úr öllum
þessum rekstri fæst. Sjávarútvegurinn er
gott dæmi um Jretta, eins og við höfum
oft rekið okkur á. Áhrif okkar á Jdví sviði
hafa komið mjög greinilega fram. Einka-
gróðasjónarmið fara víða stórum minnk-
andi. Víða um landið eru mjög þýðing-
armiklar vinnslustofnanir sjávarútvegsins
sem leggja grundvöll að afkomu fólksins
þar og eru komnar í vaxandi mæli á
hendur Ojjinberra aðila að meira eða
minna leyti. Þetta hefur gerst án Jiess að
við vildum Jivertaka fyrir, að einstakling-
ar gætu verið með í Jæssari grein.
Við teljum réttmætt að hal'a samstöðu
169