Réttur - 01.04.1975, Qupperneq 46

SOVÉTRÍKIN SIGRA NASISMANN: Uppgjöf nasisistaherjanna hefst við Stalíngrad eftir örlagarikustu
orustu heimsstyrjaldarinnar. (Myndin af fylkingum þýskra herfanga eftir uppgjöfina).
nasista, frá Dimitroff, hlekkjuðu hetjunni fyrir
dómstólnum í Leipzig. Fyrsti sigurinn á nasism-
anum vinnst þar, er dómurinn verður að sýkna
Dimitroff og Sovétríkin bjarga honum með því
að gera hann ríkisfangslausan að sovétborgara. í
febrúar 1934 kemur hann til Moskvu og tekur
til óspilltra málanna að breyta stefnu Komintern
og þar er nú i ljósi reynslunnar góður grund-
völlur fyrir samfylkingarhugmyndina.
Samtímis, í febrúar 1934, knýr franski komrn-
únistaflokkurinn fram samfylkingu við sósíal-
demókrata gegn árásum franskra fasista ■—• og
verkalýðsflokkarnir sigra. Brotið er blað í sög-
unni; upphaf alþýðufylkingar mótað.
Á 7. heimsþinginu í Moskvu er einmitt franski
kommúnistaflokkurinn ásamt Dimitroff skoðaður
brautryðjandi samfylkingarstefnunnar. Þar sigrar
nú samfylkingarstefnan algerlega. Rœður Dimi-
troffs (gegn fasismanum)10) og Togliattis (gegn
stríðinu) marka hina nýju, djörfu stefnu.
Reikningsskil Dimitroffs við hina „sjálfum-
glöðu ofstækisstefnu", „hinn forheimskvaða rétt-
trúnað“, við þá einangrunarsinna, sem ekki skilja
„að forusta kommúnistaflokks fyrir verkalýðnum
kemur ekki af sjálfu sér“ — var mjög hörð.
„Forustu kommúnistaflokks verður hann að
ávinna sér í baráttu verkalýðsins. í því efni duga
engar yfirlýsingar um forustuhlutverk kommún-
ista, til þess að ná slíkri forustu verður flokkur-
inn að ávinna sér trnust verkalýðsins sökum dag-
legrar fjöldastarfsemi sinnar og réttrar stjórn-
málastefnu" — segir Dimitroff í ræðu sinni. —
Og þetta á enn erindi til fjölda kommúnista-
flokka, m. a. var lögð sérstök áhersla á þetta
atriði í sögulegum samþykktum miðstjórnar
Kommúnistaflokks Tékkóslóvakíu í apríl 1968
(Dubcek-tímanum).11)
Allir kommúnistaflokkar heims taka nú að
vinna að framgangi þeirrar samfylkingarstefnu,
sem er einróma samþykkt á 7. heimsþinginu. Og
sigrarnir láta ekki á sér standa.
f Frakklandi kemst á þjóðfylkingarstjórn. Á
Spáni sigrar lýðræðið afturhaldið og sameigin-
lega standa kommúnistar, sósíaldemókratar og
róttækir borgaraflokkar að lýðræðisstjórn Spánar.
Eldraun samfylkingar til verndar lýðræðinu
hefst þar, er hershöfðingjar gera uppreisn og fá
stuðning Hitlers og Mussolinis. Og þá sýndi sig
hverjir unnu lýðræðinu: Kommúnistar úr víðri
veröld (m. a. s. frá Islandi) streymdu til Spánar
og vörðu lýðræði þess með lífi sínu er líf lýð-
ræðisins hékk á bláþræði, en franska og enska
126