Réttur - 01.04.1975, Side 59

INNLEND
VÍÐSJÁ
□ 1 1—
— , ■
□ mmm
MET í KJARASKERÐINGU
— MET I VERÐHÆKKUNUM
Á þeim tíma sem liðinn er frá því aS nú-
verandi ríkisstjórn kom til valdá hafa átt
sér stað stórfelldari verðhækkanir en nokkru
sinni fyrr á jafnskömmum tíma samfara gíf-
urlegri kjaraskerðingu launafólks. Verða
nokkrar tölur rifjaðar upp í því sambandi:
Frá ágúst 1974 til 1. maí sl. hækkaði fram-
færslukostnaður um 43,4%; en á sama tíma
hækkuðu matvörur um 53,6%, mjólkurvör-
ur sérstaklega um 67,2%, símakostnaður um
57%, hitaveimgjöld um 73%, fargjöld
strætisvagna um 63%, rafmagn til heimils-
nota um 120 svo dæmi séu tekin
Hér eru þrjú dæmi um hina ofboðslegu
kaupskerðingu:
Lægsta skráð kaup verkamanna nú í maí
er um 43.000 kr. á mánuði, dagvinna. Það
hefur hækkað um 36% frá þeirri grunntölu
sem samið var um í febrúar í fyrra (1. mars
1974, 1. október 1974, 1. desember 1974,
1. mars 1975). Þessi maður ætti nú, ef öllum
samningum hefði verið fylgt að hafa 60.089
kr. á mánuði fyrir dagvinnu. Kaupskerðing
hans er 17.0000 krónur.
Maður sem hefur 54.000 kr. á mánuði
fyrir dagvinnu nú, hefur hækkað um 29,5 %
í kaupi frá samningunum í fyrra (1. mars,
1. október, 1. des., 1. mars). Ef kaupið ætti að
halda óskertum kaupmætti væri það nú hins
vegar 79-193 kr. á mánuði, þyrfti því að
hækka um 46,7% mili mánaðanna. Kaup-
skerðingin er liðlega 25.000 kr. á mánuði.
Sá sem nú hefur 69.000 kr. á mánuði fékk
ekki á kaup sitt svonefndar láglaunabætur 1.
okt. og 1. mars og hefur því aðeins fengið
hækkanir 1. mars 1974, verðlagsbætur, og
1. des sl., umsamda kauphækkun, eða sam-
tals 9,4%. Þessi maður hefði nú átt að hækka
um 73,7% til þess að halda sama kaupmætti
og var við frágang samninga s.l. ár.
Verkafólk hefur nú einsett sér að ná skerð-
ingunni aftur, þó aðeins áð hluta til. Krafa
ASI er 38% hækkmn á 6ta taxta Dagsbrún-
ar og síðan sama krónutala á alla taxta. Verk-
föll hafa verið boðið 11. júní. Þegar þetta er
skrifað bendir allt til þess að þau skelli á.
VERKSMIÐJUDEILAN
— AÐDRAGANDI OG NIÐURSTOÐUR
29. maí 1975. Sú dagsetning á áreiðan-
lega eftir að skjóta upp kollinum síðar meir
þegar fjallað verður um íslenska verkalýðs-
hreyfingu á 20. öld. Þettan dag gerðist
margt í einni svipan sem rekja ber og verður
nú rakið hér.
Um miðjan maímánuð hófst verkfall í
þremur stórum ríkisverksmiðjum: Áburðar-
verksmiðjunni, Sementsverksmiðjunni og Kís-
iliðjunni. Verkfallið var algert, hvorki fram-
leitt né afgreitt frá verksmiðjunum. I febrú-
armánuði höfðu verkalýðsfélögin lagt fram
kröfur sínar, og í febrúar 1974 höfðu samn-
ingamál verksmiðjanna fyrst komist á lagg-
irnar sem ein heild. Var sleitulaust unnið að
því mánuðum saman að gera einn heildar-
samning fyrir starfsfólk verksmiðjanna, sem
139