Morgunblaðið - 03.02.2006, Side 30

Morgunblaðið - 03.02.2006, Side 30
30 FÖSTUDAGUR 3. FEBRÚAR 2006 MORGUNBLAÐIÐ UMRÆÐAN F yrir rúmum áratug dvaldi ég vetrar- langt við nám í Árós- um í Danmörku. Þegar til Danmerk- ur var komið var það að sjálf- sögðu eitt af mínum fyrstu verk- um að festa kaup á reiðhjóli. Ég leigði herbergi í fínu einbýlis- húsahverfi í úthverfi borgarinnar, en í nágrenninu var stórt blokka- hverfi. Þar hafði myndast eitt af þess- um innflytjendagettóum, sem finna má víðar í Danmörku. Ég fór aldrei inn í blokkahverfið en kom oft við í stórverslun í næsta nágrenni þess. Eitt sinn þegar ég var stödd í versluninni sá ég nokkra innflytjendadrengi sem virtust í annarlegu ástandi. Þeir fóru hrópandi um búðina en létu sig svo hverfa. Þegar ég kom út úr versluninni komst ég að því að þeir höfðu fleygt hjólinu mínu niður af brú í nágrenninu. Ég hafði verið ánægð með hjólið og varð óskaplega svekkt þegar ég kom að því skökku og skældu á götunni. Önnur viðbrögð mín við þessum verknaði voru reiði. Ég bölvaði innflytjendum í hljóði – þeir höfðu eyðilagt fína hjólið mitt! Ég jafnaði mig þó fljótt á þessu og skömmu eftir að ég fluttist til Danmerkur fór ég að gera mér grein fyrir þeirri andúð sem inn- flytjendur þar í landi, sem margir hverjir eru múslímar, mættu. Nokkrum árum seinna bjó ég um árs skeið í Kaupmannahöfn og þá hafði staðan ekki breyst. Þessa varð meðal annars vart í fréttum fjölmiðla um glæpi sem innflytj- endur höfðu framið og annarri neikvæðri umræðu um þá. Há- menntaðir innflytjendur í Dan- mörku eiga erfitt með að fá vinnu við hæfi og þurfa jafnvel að flytj- ast úr landi til þess að geta nýtt þekkingu sína. Skýrt dæmi um andúð á innflytjendum í Dan- mörku er svo fylgi Danska þjóð- arflokksins, sem byggir tilveru sína einkum á útlendingapólitík. Í síðustu kosningum fékk flokk- urinn rúm 13% atkvæða. Þessar staðreyndir rifjast upp þegar teikningarnar alræmdu af Múhameð spámanni, sem Jót- landspósturinn birti í haust, eru ræddar. Einkum í ljósi þess boð- skapar sem þær virðast eiga að koma til skila. Á þeim eru dregn- ar fram þreyttar staðalmyndir um múslíma – þeir sýndir sem hryðjuverkamenn sem þrá hrein- ar meyjar, grimmir strang- trúarmenn og kvennakúgarar. Teikningar dönsku listamann- anna varpa ljósi á vanda þjóðar sem ekki hefur tekist vel upp við að skapa góð samskipti ólíkra menningarhópa. (Þegar mynd- irnar eru skoðaðar í alþjóðlegu samhengi hljótum við líka að verða að taka með í reikninginn valdahlutföll á heimsvísu. Mörg- um múslímum finnst Vest- urveldin hafa troðið á sér með innrás í Írak og Afganistan, stríð- inu gegn hryðjuverkum, hernám- inu í Palestínu og fleiru. Múham- eðsmyndirnar eru olía á þann eld.) Múhameðsteikningarnar og innflytjendamál voru efni leiðara sem Jón Kaldal skrifaði í Frétta- blaðið í gær. Þar ræddi hann um svonefndan innflytjendavanda sem er fyrir hendi í mörgum Evr- ópuríkjum – Danir eru ekki einir á báti í þessum efnum. Mér þótti forvitnilegt að sjá skýringu Jóns á vandanum. Hann sagði að helsta orsökin væri „ákveðin gerð af eftirlátssemi við nýja íbúa álf- unnar. Sú hugmynd að hægt sé að gefa innflytjendum afslátt af ríkjandi réttindum ef þau stang- ast á við siði og lífsreglur sem þeir koma með með sér frá gamla landinu …“ Er þetta sem sagt rót vandans? Hafa Evrópuríkin ekki gert nógu ríkar kröfur til innflytjenda um að samlaga sig í einu og öllu að evrópskum siðum og lífs- reglum? Ég óttast fremur að marga Evrópubúa skorti þekkingu og umburðarlyndi gagnvart menn- ingu sem er ólík þeirra eigin og hygg að stjórnvöld ættu að beita sér fyrir því að reyna að auka skilning milli ólíkra menningar- heima. Þetta er auðvitað langt frá því að vera auðvelt verkefni, en nauðsynlegt engu að síður. Hið sama ættu fjölmiðlamenn að gera. Það er áreiðanlega ekki besta leiðin til þess að standa vörð um tjáningarfrelsið að end- urbirta myndir sem vitað er að meiða og særa. Eflaust reyndist það happadrýgra að fjölmiðlafólk reyndi fremur að auka þekkingu sína á hinum íslamska heimi og efla samskipti við kollega sína þar, meðal annars með það að markmiði að aðstoða þá við að berjast fyrir auknu frelsi fjöl- miðla í heimalöndum þeirra. Það versta við það fár sem ríkt hefur undanfarna daga vegna Múhameðsmyndanna er hversu mikið vatn það er á myllu fólks á borð við Piu Kjærsgaard, for- mann Danska þjóðarflokksins og hennar líka. Tariq Ramadan, pró- fessor í íslömskum fræðum við Oxford háskóla, bendir á þetta at- riði í viðtali sem birtist við hann í vikunni í danska blaðinu Inform- ation. Þar segir hann að það séu einkum tveir hópar sem sjái sér hag í að deilan stigmagnist. „Í hinum íslamska heimi eru það einræðisstjórnir sem nýta deiluna til þess að reyna að sanna það fyrir þegnum sínum að þær séu best til þess fallnar að verja músl- íma og íslamska trú. Þessi stjórn- völd virða hins vegar ekki grund- vallarmannréttindi, svo sem málfrelsi, og hafa því engan rétt á að segja öðrum fyrir verkum,“ segir Ramadan. „Í Evrópu eru það svo hægriflokkar sem hatast við múslíma og vilja að litið sé á þá sem hóp sem berst gegn tján- ingarfrelsinu og vill breyta vest- rænu samfélagi,“ segir hann. Megi tjáningarfrelsið og fjöl- miðlafrelsið lifa. Höfum samt í huga að um frelsið gilda sömu lögmál og um margt annað; því fylgir ábyrgð. Danskur Múhameð Hámenntaðir innflytjendur í Dan- mörku eiga erfitt með að fá vinnu við hæfi og þurfa jafnvel að flytjast úr landi til þess að geta nýtt þekkingu sína. elva@mbl.is VIÐHORF Elva Björk Sverrisdóttir NÆSTKOMANDI laugardag fer fram prófkjör sjálfstæðismanna á Seltjarnarnesi. Síðustu fjögur ár hef ég verið formaður menningarnefndar og varabæjarfulltrúi. Þessi ár hafa bæði verið skemmtileg og lær- dómsrík enda er ég stolt af öflugu starfi menn- ingarnefndar. Til að fá sterkari stöðu til góðra verka stefni ég nú á 2. sæti listans. Hér á eftir mun ég gera grein fyrir nokkrum markmiða minna. Efling bæjarbrags Í júní síðastliðnum sótti ég vinabæjarmót í Lieto í Finnlandi. Fund- irnir fóru fram í ráðhúsi bæjarins og heillaðist ég af því líflega starfi sem þar fór fram. Ráð- húsið samanstóð af öll- um skrifstofum bæj- arins, bókasafni, náttúrugripasafni, sýn- ingarsal, unglingastarfi, starfi eldri borgara, for- eldrastarfi o.fl. Á jarð- hæð hússins var matsalur þar sem starfsmenn hússins borðuðu í matar- og kaffitímum en veitingasalan var jafnframt opin gestum og gangandi. Húsið var hlýlegt, einfalt að allri gerð en notagildi þess jafnframt mikið enda aðalsamkomustaður bæjarbúa. Tómstundahús á Seltjarnarnesi myndi hýsa allt núverandi tóm- stundastarf unglinga, æfingar- aðstöðu fyrir hljómsveitir, kvik- myndaklúbba og hvers kyns listiðkun fyrir eldri jafnt sem yngri bæjarbúa. Hugmyndin er hús þar sem saman færu áðurnefndir þættir sem og öfl- ugt starf í líkingu við það sem unnið er í Hinu húsinu í Reykjavík en það er ætlað ungmennum 16-25 ára og starfsemi menningarmiðstöðv- arinnar Gerðuberg í Breiðholti auk fjölbreytts tómstundastarfs fyrir alla aldurshópa á vegum bæjarins sem og einkaaðila. Húsið myndi þannig sam- þætta alla aldurshópa auk þess að hýsa skrifstofur bæjarins. Í aðal- skipulagi er gert ráð fyrir að suð- urhorn við Nesveg og Suðurströnd miðist við að styrkja og efla miðbæj- arstarfsemi á Seltjarn- arnesi. Þetta svæði er 2.350 fm að stærð og þar mætti auðveldlega koma fyrir tómstunda- húsi. Bílakjallari þyrfti að vera undir því og góð tenging yfir á Eið- istorg. Hér er varpað fram hugmynd að stað- setningu en nálægð við Eiðistorg væri að mínu mati ekki aðeins lyfti- stöng fyrir miðbæj- arkjarnann heldur allt mannlíf á Seltjarnar- nesi. Hvatapeningar Hið öfluga starf Gróttu er mikilvægt forvarnar- og upp- byggingarstarf sem stór hluti Nesbúa tek- ur eða hefur tekið þátt í. Seltjarnarnesbær kemur að rekstri Gróttu með rausn- arlegu árlegu framlagi sem deilist á 600 unga iðkendur sem að meirihluta eru Sel- tirningar. Mörg börn kjósa þó að stunda aðrar íþróttir en boðið er upp á hjá Gróttu eða listnám eins og ball- ett eða myndlist. Foreldrar þessara barna njóta engrar niðurgreiðslna frá bænum. Til að jafnræðis sé gætt og jafnframt valfrelsis og fjölbreytni legg ég til að foreldrar barna á aldr- inum 6–16 ára fái árlega úthlutað til- tekinni upphæð til að greiða niður kostnað við íþrótta- eða menningar- iðkun barna sinna og lækka þannig bein útgjöld fjölskyldunnar.Upp- hæðin væri hin sama hvort sem um væri að ræða félagsgjöld til Gróttu eða til annarra íþrótta- eða menning- arþátttöku. Foreldrar myndu reiða af hendi fullt gjald en fá síðan hluta gjaldsins endurgreiddan gegn fram- vísun á kvittun. Í Garðabæ eru hvata- peningar komnir til framkvæmda hvað varðar íþróttaiðkun og miðast upphæðin við 20 þúsund á barn. Mín tillaga gengur lengra því hún tekur einnig til listgreina. Markviss kennsla í framkomu og tjáningu Eitt stefnumála minna í prófkjöri sjálfstæðismanna 2001 var markviss kennsla í framsögn og tjáningu á öll- um skólastigum. Því miður hefur gengið seint að fá þetta í gegn en þó hillir undir að kennsla í tjáningu hefj- ist í Valhúsaskóla á komandi hausti. Mér er það mikið fagnaðarefni en betur má ef duga skal. Örugg fram- koma, opin tjáning og markviss sjálfsstyrking er einn helsti lykillinn að öflugu sjálfstrausti sem skilar heilbrigðum einstaklingum út í lífið. Von mín er sú að skólar Seltjarn- arness verði í fararbroddi á þessu sviði. Eldri borgarar – virkir þáttakendur Það er mikið fagnaðarefni að eitt helsta baráttumál síðasta kjör- tímabils, bygging hjúkrunarheimilis, sé að verða að veruleika. Aðstæður aldraðra sem geta og kjósa að búa á eigin vegum eiga einnig að vera eins góðar og völ er á. En í eldri borg- urum liggur ónýttur fjársjóður fróð- leiks og reynslu. Ég legg til að komið verði á samstarfi milli bæjarins og eldri borgara t.d. með hlutastarfi í skólunum, í æskulýðsstarfi eða við sértæk verkefni. Slíkt samstarf gæti síðan orðið öðrum að fyrirmynd. Mín trú er sú að því lengur sem ein- staklingurinn er virkur í samfélaginu því meiri séu lífsgæði hans. Traust fjármálastjórnun Bæjarfélagið okkar er vel rekið. Ofangreindar hugmyndir geta vel orðið að veruleika án þess að til komi skattahækkanir.Við eigum að vera í fararbroddi sem vinalegt og sam- heldið bæjarfélag þar sem ein- staklingar á öllum aldri fá notið sín. Seltjarnarnes, fjölbreytt og líflegt samfélag Eftir Sólveigu Pálsdóttur ’Við eigum aðvera í farar- broddi sem vinalegt og samheldið bæj- arfélag þar sem einstaklingar á öllum aldri fá notið sín.‘ Sólveig Pálsdóttir Höfundur er framhaldsskólakennari og formaður menningarnefndar Sel- tjarnarness. Hún sækist eftir 2. sæti í prófkjöri Sjálfstæðisflokksins. Prófkjör Seltjarnarnes STAÐA kvenna í samfélaginu hefur batnað mikið á undan- förnum áratugum. Þrjár bylgjur femínisma hafa unnið ötullega að málefnum kvenna og fengið nokkru áorkað. Þorri þjóðarinnar er jafnréttissinnaður og sífellt fleiri skilgreina sig sem femínista. Opinber stjórnsýsla gegnir veigamiklu hlutverki varðandi jafnrétti kynjanna. Stjórnvöld hafa und- irritað alþjóðlega sáttmála sem kveða á um samþættingu kynjasjónarmiða, þ.e. að við alla ákvarð- anatöku skuli tekið mið af mögu- legum áhrifum á konur og karla. Þó vissulega sé heimurinn ekki fullkominn, enn eigi talsvert órétt- læti sér stað og samþættingin sé ekki alltaf til staðar eru hlutirnir að mjakast. Því fagna ég og þakka formæðrum mínum og samtíð- arkonum í kvennasamtökum af öll- um stærðum og gerðum. Reykjavík verður að halda áfram á þeirri leið sem R-listinn hefur verið að ryðja undanfarin 12 ár. Enn frekari áhersla á sam- þættingu er nauðsynleg, afla verð- ur frekari þekkingar og mannauðs til að hægt sé að halda áfram og gera samþættingu kynjasjón- armiða eðlilegan hlut í allri ákvarðanatöku. Ekki nóg með það, heldur er mik- ilvægt að nýta þá þekkingu sem nú þegar er til staðar á samþætting- araðferðafræði í þágu borgarbúa. Sá hópur sem brýnast er að bæta við í samþætting- arhugmyndafræðina eru börn. Börn eru stór hluti borgarbúa og taka þarf meira tillit til þeirra þarfa og sjónarmiða en nú er gert. Á sama hátt og taka þarf tillit til kynjasjónarmiða er mik- ilvægt að við skoðum hvaða áhrif ákvarðanir okkar kunna að hafa á börn og aðstæður þeirra. Okkur er nokkuð tamt að hugsa um þarfir barna þegar mennta-, dagvistunar- og æskulýðsmál eru annars vegar, enda eru þessir málaflokkar til komnir vegna barna. Einstaklingsmiðað nám, gjaldfrjálsir leikskólar og frí- stundaheimili eru verkefni sem bera þess merki að börn skipti máli. Aðrir málaflokkar, s.s. um- hverfis- og stjórnsýslumál hafa ekki þótt varða börn neitt sér- staklega. Flokkun sorps og kyn- bundinn launamunur eru fullorð- insmál. Er það ekki annars? Nei. Allt sem fer fram í borg- inni hefur áhrif á börn. Flokkun sorps leiðir af sér heilnæmara umhverfi fyrir börnin okkar til að alast upp, auk þess sem þau hljóta að verða meðvitaðari um umhverfi sitt ef þau alast upp við sorpflokkun frá blautri barnæsku. Verði kynbundnum launamun eytt eru líkur á að foreldrar skipti uppeldi barna sinna jafnar á milli sín, auk þess sem auðveldara verður að fá menntað fólk til starfa á uppeldisstofnunum. Samþætting barnasjónarmiða er eina alvöru fullorðinsmálið. Börn eiga ekki þrjár kynslóðir hags- munahópa sem gæta réttar þeirra. Það er okkar að gera það! Samþætting barnasjónarmiða Sóley Tómasdóttir fjallar um borgarstjórnarkosningar í vor ’Okkur er nokkuð tamtað hugsa um þarfir barna þegar mennta-, dagvist- unar- og æskulýðsmál eru annars vegar, enda eru þessir málaflokkar til komnir vegna barna.‘ Sóley Tómasdóttir Höfundur er deildarstýra barnastarfs í Miðbergi og skipar 4. sæti á lista Vinstri grænna til borgarstjórnar í vor.

x

Morgunblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.