Morgunblaðið - 11.02.2006, Qupperneq 60

60 LAUGARDAGUR 11. FEBRÚAR 2006 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Ólína RebekkaEiríksdóttir
fæddist í Vík í
Skagafirði 12. sept-
ember 1918. Hún
lést á Landspítalan-
um við Hringbraut
31. janúar síðastlið-
inn. Foreldrar
hennar voru Eirík-
ur Sigurgeirsson, f.
24. september 1891,
d. 13. maí 1974, og
Kristín Vermunds-
dóttir, f. 20. júlí
1898, d. 11. nóvem-
ber 1973. Ólína var næstelst
þrettán systkina.
Ólína giftist Hjalta Jónssyni
30.3. 1940. Þau bjuggu fyrstu
fjögur árin í Valadal í Skaga-
firði, fluttu þá til Reykjavíkur,
þar sem þau bjuggu í nokkur ár,
en fluttu þá að Víðiholti í Seylu-
hreppi og þar bjuggu þau þar til
Hjalti lést 1984. Ólína átti heima
á Hrafnistu í Reykjavík undan-
farin ár. Ólína og Hjalti eignuð-
ust níu börn. Þau eru: 1) Þrúður,
gift Pálma Guðmundssyni, þau
slitu samvistir. Þrúður og Pálmi
eiga tvær dætur. 2) Kristín, gift
Ásmundi S. Guðmundssyni, þau
eiga þrjú börn. 3)
Hörður, kvæntur
Ásu Sigurlaugu
Halldórsdóttur,
hún á einn son og
gekk Hörður hon-
um í föðurstað.
Hörður og Ása slitu
samvistir. 4) Eirík-
ur, kvæntur Jó-
hönnu Sigmunds-
dóttur, þau
eignuðust þrjá syni
og er einn þeirra
látinn. 5) Árný, gift
Guðmundi Pálma-
syni, þau slitu samvistir. Seinni
maður hennar var Lionel
Levesque (látinn), þau eiga eina
dóttur. 6) Guðbjörg, gift Haraldi
Óskarssyni. Hún á einn son.7)
Eygló, gift Halldóri Ólafssyni
(látinn), þau eiga þrjú börn. 8)
Auður, gift Jóni Þór Guðjóns-
syni, þau slitu samvistir, þau eiga
tvær dætur. Hlífar, kvæntur Sig-
ríði Helgadóttur, þau eignuðust
fimm börn, eitt þeirra er látið.
Barnabörnin eru 20, þar af tvö
látin. Barnabarnabörnin eru 16.
Ólína verður jarðsungin frá
Víðimýrarkirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 14.
Elsku amma, nú er komið að
kveðjustund og nú svífur þú um í
grænum lundi létt á fæti. Minning-
arnar á ég eftir úr sveitinni þinni
kæru þar sem ég dvaldist öll þau
sumur sem í barnsminningunni
geymast. Þar var oft líf og fjör enda
stór barnaskarinn sem dvaldist hjá
þér. Þrátt fyrir að vera oft eina
barnabarnið þar hafði ég ekki nein
forréttindi fram yfir hin börnin. Það
lýsir þér svo vel. Þú hugsaðir um
börnin öll eins og þín eigin væru, þau
voru líf þitt og yndi. Aldrei man ég
eftir því í barnsminningunni að þú
svæfir nokkurn tímann enda alltaf
fyrst manna á fætur og síðust í rúm-
ið. Það var ljúft að fá að tipla í móun-
um þínum og gera sér bú úr beinum
sem þú hafðir safnað saman. Þér
tókst einnig einstaklega vel að út-
hluta pökkunum sem við fengum og
passaðir vel að enginn væri útundan.
Allir skyldu jafnir hvaðan sem þeir
komu.
Á unglingsárunum fékk ég tæki-
færi til að dvelja hjá þér og afa um
lengri tíma og er sá tími afar dýr-
mætur í huga mér. Alltaf var ég vel-
komin í Víðiholt. Mörg voru jólin þar
og ætíð var ég eftirvæntingarfull að
komast, það var svo gaman að dvelja
hjá ykkur afa við umhyggju og gleði.
Á þessum tímum var lífið dálítið erf-
itt á stundum en ég og hún litla syst-
ir mín áttum öruggt skjól hjá þér. Er
það ómetanlegt, lýsir vel gæsku
þinni og hversu vel þú vaktir yfir vel-
ferð okkar. Hafðu ávallt þökk fyrir
að taka á móti okkur með opnum og
hlýjum örmum.
Ljóð voru líf þitt og yndi. Löngum
sast þú á efri árum og ortir m.a. um
lundinn sem var þér svo kær. Hér
áður hafðir þú engan tíma til að
yrkja þar sem allur þinn tími fór í að
hugsa um aðra. Þig langaði að gefa
út ljóðin þín, sá draumur varð þó
ekki að veruleika frekar en margir
aðrir draumar. Síðustu kvöldstund
þína fórum við yfir hluta ljóðanna og
ég vildi að við hefðum getað farið yfir
þau öll en sá tími gafst því miður
ekki.
Það ótrúlega var, að þú mundir öll
ljóðin þótt þrek og kraftur væri
þorrinn sem segir mér hversu kær
þau voru þér. Endurspegla þau að
allt í lífinu er svo bjart og hlýtt,
hvernig við hugum að lífinu er það
sem skiptir máli eins kemur fram í
ljóðinu þínu Birtan og ylurinn:
Breiddu nú yfir þig birtu og yl,
brosandi vertu, því gleðin er til,
geymdu þitt yndi og æskunnar þrá
geisla og gleði sem vernda þig þá.
Látt’ana lyfta þér, ljúfurinn, kátt,
leidd’ana með þér, þú gleðina átt,
breiddu á veg hennar, blómið svo blátt,
berð’ana á örmum þér, svo lífið sé kátt.
Vil ég nú kveðja þig amma mín
með ljóðlínum eftir Davíð Stefáns-
son sem lýsir svo vel lífshlaupi þínu.
Hafðu þökk fyrir allt og allt, elsku
amma.
Þú áttir þrek og hafðir verk að vinna
og varst þér sjálfri hlífðarlaus og hörð.
Þú vaktir yfir velferð barna þinna.
Þú vildir rækta þeirra ættarjörð.
Frá æsku varstu gædd þeim góða anda,
sem gefur þjóðum ást til sinna landa
og eykur þeirra afl og trú.
En það er eðli mjúkra móðurhanda
að miðla gjöfum – eins og þú.
Þín dótturdóttir
Fríða Pálmadóttir.
Elsku amma mín er dáin.
Hún mamma mín hringdi í mig á
laugardegi og sagði mér að hún
amma hefði fengið hjartaáfall, væri á
sjúkrahúsi og lítið hægt að gera. Á
einhvern skringilegan hátt kom það
mér á óvart þrátt fyrir að hún amma
væri komin vel á veg að verða níræð.
Alltaf þegar ég hafði farið í sveitina
til hennar sem barn og unglingur leit
hún eins út. Í huganum var hún enn
sú amma, sem aldrei eldist.
Dagana áður en amma dó rann
margt í gegnum huga minn. Allar
minningarnar úr sveitinni. Ég, sem
og flest frændsystkini mín, fórum í
sveitina til ömmu þegar við vorum
krakkar. Þar bardúsuðum við margt
og eru margar bestu minningar mín-
ar sem barn úr sveitinni. Hún amma
mín, sem var fyrir mér lítil, krúttleg,
krullhærð kona, tók á móti manni
með faðmlagi og brosi. Hún átti allt-
af eitthvert bakkelsi handa manni og
fórum við krakkarnir oft upp í kaffi
til hennar. Afi minn hafði dáið þegar
ég var ung og bjó amma því ein á efri
hæðinni í sveitinni. Ég man svo vel
eftir að koma upp til hennar og hún
sat inn í herbergi við handavinnu og
raulaði lög eða átti jafnvel í hörku-
samræðum. Við hvern komst ég
aldrei að, en var alltaf mjög forvitin
hvern hún amma væri nú alltaf að
tala við.
Amma mín eignaðist fleiri börn en
ég held að nokkur nútímakona
myndi gera í dag. Við barnabörnin
erum um 20 og nokkur stykki eru
barnabarnabörnin. Hún hefur því
haft nógu að sinna um ævina. Hún
vann hörðum höndum fyrir sínu og
dáist ég að henni fyrir það.
Elsku amma mín, ég vona að guð
og englar séu með þér nú.
Þín dótturdóttir
Sandra Sif.
Elsku amma mín. Ég bjóst ekki
við því að ég ætti eftir að eiga svona
erfitt með að sætta mig við að þú
færir. Síðustu árin varst þú orðin
þreytt og við ræddum dauðann og ég
veit að þú ert sátt. Þú talaðir um að
þegar að því kæmi værir þú tilbúin,
en fyrir mér var það svo óraunveru-
legt að amma mín sem alltaf var til
staðar, og ég átti svo margar góðar
stundir með, yrði það ekki lengur.
Þú og afi tókuð mér opnum örmum
þegar mamma veiktist og allar mín-
ar bestu bernskuminningar tengjast
ykkur í Víðiholti. Afi dundaði sér
endalaust við að kenna mér og
Hjalta að lesa, skrifa og reikna og
þökk sé ykkur las ég Þjóðsögur Jóns
Árnasonar reiprennandi 6 ára og
kunni margföldunartöfluna upp í 10.
Enda segir Systa að ég HAFI verið
ÓLÍNA REBEKKA
EIRÍKSDÓTTIR
Elsku amma Lína
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum.)
Kveðja
Daði, Hörður og Eva Rún.
HINSTA KVEÐJA
Þökkum þeim fjölmörgu sem sýndu okkur samúð
og hlýhug vegna andláts og útfarar eiginmanns
míns, föður okkar, tengdaföður og afa,
SKÚLA Ö. KRISTJÓNSSONAR
frá Svignaskarði.
Rósa Guðmundsdóttir,
Guðbjörg Skúladóttir, Jón Ívarsson,
Guðmundur Skúlason, Oddný M. Jónsdóttir,
Sigríður H. Skúladóttir, Guðm. Kjartan Jónasson
og barnabörn.
Hjartans þakkir fyrir alla samúð, hlýhug og aðstoð
við andlát og útför bróður míns, mágs, frænda og
vinar,
STEFÁNS BENEDIKTSSONAR,
Minni Brekku.
Guð blessi ykkur öll.
Fyrir hönd ættingja og vina,
Jóna Benediktsdóttir.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
SÓLMUNDUR AÐALSTEINN JÓHANNSSON,
lést á Heilbrigðisstofnun Suðurnesja aðfaranótt
mánudagsins 23. janúar.
Útför hefur farið fram í kyrrþey.
Þökkum auðsýnda samúð og hlýhug.
Hulda Sigurðardóttir,
Ólafur Jóhannes Sólmundsson, Helga Magnea Birkisdóttir,
Sigfríður Hafdís Sólmundardóttir, Gunnar Ingi Gunnarsson,
Jóhanna Guðveig Sólmundardóttir, Páll Björnsson,
Sigurður Óskar Sólmundsson, Vilborg Rós Eckard,
Rósmarý Dröfn Sólmundardóttir, Björgólfur Jónsson
og barnabörn.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug
vegna andláts og útfarar ástkærs föður okkar,
stjúpföður, tengdaföður, afa og langafa,
EYJÓLFS GUÐMUNDAR ÓLAFSSONAR,
Hlíðarvegi 45,
Ísafirði.
Börn, tengdabörn,
barnabörn og barnabarnabörn.
Hjartans þakkir færum við öllum þeim sem sýndu
okkur samúð og vinarhug við andlát og útför
eiginmanns míns,
KARLS INGIMARSSONAR,
Engihjalla 19,
Kópavogi.
Þökkum starfsfólki Landspítalans Fossvogi á
bráðamóttöku, deild A2 og deild A6.
Sérstakar þakkir til allra á líknardeild Landspítala Landakoti fyrir frábæra
umönnun.
Stella Stefánsdóttir og fjölskylda.
Elskuleg móðir okkar,
ÓSK GUÐJÓNSDÓTTIR
frá Oddsstöðum,
Vestmannaeyjum,
lést á Hrafnistu í Reykjavík miðvikudaginn
1. febrúar.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á deild 3G fyrir
góða umönnun og gott viðmót.
Útförin hefur farið fram.
Guðrún Jóhannsdóttir, Heiðmundur Sigurmundsson,
Ragnhildur Jóhannsdóttir,
Steinar Jóhannsson, Ingigerður Axelsdóttir,
Herjólfur Jóhansson, Dagný Másdóttir,
ömmu- og langömmubörn.
Ástkær eiginmaður minn,
ATLI MÁR ÁRNASON
listmálari,
lést á Landpítalanum Landakoti fimmtudaginn
9. febrúar síðastliðinn.
Ólafía Kristín Gísladóttir.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi og bróðir,
SVAVAR SIGURÐUR SÆBJÖRNSSON,
Tjarnargötu 10,
Sandgerði,
andaðist á hjúkrunarheimilinu Garðvangi, Garði, fimmtudaginn 9. febrúar.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Guðbjörg Svala Guðnadóttir,
börn, tengdabörn, barnabörn og systkini.