Morgunblaðið - 11.02.2006, Blaðsíða 61

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 11. FEBRÚAR 2006 61
MINNINGAR
einstaklega gáfað barn. Við Hjalti
lékum okkur í beinabúinu okkar og
það var yndislegt að heyra í flaut-
unni, þá hlupum við eins og fætur
toguðu heim í „drekkutíma“ eða mat.
Við hjálpuðum til við verkin í fjósinu
og líka á heimilinu. Þú kenndir mér
að sauma og prjóna og ég var mjög
áhugasöm enda var hvatning alltaf
til staðar frá þér og afa. Þú bakaði
allt sem var á boðstólum í „drekku-
tímunum“ og við Hjalti hjálpuðum til
við að snúa kleinum. Ég man hve
stolt ég var því þú sagðir að ég væri
sú fljótasta að snúa kleinunum.
Stundum laumaði ég deigi undan og
stakk upp í mig og velti því fyrir mér
hvort ég fengi nú orma, þú sagðir
nefnilega að maður fengi orma af því
að borða deig. Þú fórst alltaf fyrst á
fætur og síðust í rúmið og mér datt
aldrei í hug að þú værir þreytt, ég
vissi bara ekki að það væri til hjá
þér. En auðvitað skil ég í dag að
þetta hefur verið hörkupúl en samt
raulaðir þú vísurnar sem þú samdir
allan daginn. Eftir að afi dó fluttir þú
suður á Laugaveginn og ég kom oft-
ast á hverjum degi til að hjálpa þér
að passa börnin, spila, spjalla og
setja rúllur í hárið á þér. Við áttum
sannarlega góðar stundir saman.
Takk fyrir allt og þá meina ég allt,
elsku besta amma mín, vertu alltaf
hjá mér eins og þú lofaðir.
Þín
Hrund.
Hún Lína amma mín átti langa og
góða ævi. Ég hef heyrt ættingja
mína tala um margt af því góða sem
hún lét af sér leiða í lífinu. Sumu fékk
ég að kynnast sjálfur en annað gerð-
ist áður en ég fæddist. Ég í rauninni
kynntist henni ömmu minni ekki al-
mennilega fyrr en hún flutti á Hrafn-
istu í Reykjavík fyrir um það bil 10
árum síðan.
Amma var mjög vel liðin og eign-
aðist marga góða félaga þar. Í flest
þau skipti sem ég fór í heimsókn til
hennar þá var hún að spila eða dansa
við vini sína og kunningja. Þó svo að
amma hafi verið orðin gömul og að
ég held sátt við lífið þá er alltaf erfitt
að missa náinn ættingja. Það sem ég
hef þó huggað mig við er að hún Lína
amma mín getur nú haldið áfram að
dansa í lífinu sem nú tekur við hjá
henni. Þar hittir hún eflaust fullt af
góðu fólki eins og hann pabba sem
tekur eflaust vel á móti henni og þau
dansa saman inn í eilífðina. Blessuð
sé minning hennar ömmu minnar.
Ólafur Garðar Halldórsson.
Nú er hún gengin yfir móðuna
miklu, hún amma. Á slíkum stundum
hugsum við margt, margs er að
minnast. Fyrir allt þökkum við, af
því lærðum við.
Það var svo skrýtið, með hana
ömmu, að hún ól upp sín níu börn og
hafði mikil afskipti af mörgum
barnabarnanna, en hún ól líka upp
annarra manna börn. Til margra ára
rak hún barnaheimili á sumrin og
sum börnin voru hjá henni allt árið.
Allir bera henni gott orð. Þá voru
tímarnir öðruvísi. Við fórum t.d. í
bað vikulega en það var ekki nóg af
heitu vatni í Víðiholti fyrir allan
skarann. Því fórum við í sund í
Varmahlíð, yngstu börnin inni í
gamla jeppanum, hin í kerru aftan í,
ógleymanleg ferð, vikulega. Eftir
sundið komum við svo heim og inn,
fengum hver okkar skammt af góð-
gæti sem borðast skyldi allt. Eins
var það laugardagskvöldin, þá var
sætindunum skipt jafnt milli allra.
Börnin hennar ömmu fengu svo at-
hygli eftir þörfum, hún sinnti þeim í
gleði og sorg.
Dyggðir hennar voru margar, hún
var nýtin, sparsöm og útsjónarsöm,
en ekki síst vinnusöm og dugleg eins
og húsmóðir á mannmörgu heimili í
sveit þarf að vera. Þar var köllun að
sinna þörfum annarra. Stundirnar
fyrir eigin hugðarefni urðu því fáar,
stundirnar fyrir handavinnu og
ljóðagerð. En hún lætur eftir sig
ljóðin sín, ljóðin sem eru svo full af
jákvæðni, svo litrík, jákvæð, hlý, ást-
úðleg og í þeim er svo mikil sól að ylj-
ar um hjartarætur. Eins og hún
sjálf, hún varð svo sæt gömul kona,
með fallegar blómaspennur í hárinu
og í litríku fínu fötunum sínum.
Sannur listamaður í anda og útliti.
Æðrulaus ævinlega, einnig í
dauðastríðinu, en þó við fulla vitund.
Það auðveldaði að vera þar hjá þér,
okkur sem enn óttumst dauðann. Nú
ertu horfin frá okkur og við þökkum
samfylgdina, þökkum fyrir súrt og
sætt, bæði var jafnmikilvægt á braut
til þroska.
Brynja, Hallfríður og Steinar Ás.
Elsku Lína amma mín.
Nú var komið að því að þú þurftir
að fara frá okkur til að fara á annan
og betri stað. Ég veit að þú átt eftir
að fylgjast vel með okkur og vera
okkur innan handar ef við þörfnumst
þess. Samt er alltaf svo ótrúlega erf-
itt að kveðja. En mig langar til að
minnast á ýmislegt sem kemur upp í
hugann þegar ég hugsa til baka. Þú
áttir heima á efri hæðinni heima í
Víðiholti þegar ég var barn og þar
eyddi ég mörgum stundum. Þú hafð-
ir alltaf tíma til að passa mig og
spjalla, spila eða segja mér sögur
þegar allir aðrir voru uppteknir. Þú
áttir líka alltaf til kandís eða kúm-
enkleinur handa sísvöngu stelpu-
skotti sem átti leið í eldhúsið hjá
ömmu sinni. Þú sast svo oft við
hljómborðið þitt, spilaðir eftir eyr-
anu og sönglaðir ljóðin þín með. Öll
fallegu ljóðin þín sem eru okkur svo
mikils virði og við varðveitum eins og
allar minningarnar okkar um þig,
elsku amma mín. Það kom að því að
þú fluttir úr sveitinni og fórst að búa
á Hrafnistu í Reykjavík. Þér líkaði
vel að búa þar, góður félagsskapur
og nóg við að vera. Það átti svo sann-
arlega vel við þig að vera innan um
fólk, spjalla, spila og dansa því þú
varst alltaf svo mikil félagsvera, lífs-
glöð og hress. Ég heimsótti þig oft á
Hrafnistu, sérstaklega eftir að ég
varð eldri og fór að vera meira á
ferðinni. Þá áttum við oft mjög góðar
stundir saman. Ég hafði alltaf svo
gaman af því þegar þú sagðir mér frá
þínu lífi og hvernig allt var öðruvísi
þegar þú varst ung. Það verður erfitt
að koma til Reykjavíkur og geta ekki
heimsótt þig á Hrafnistu því það var
orðin alveg fastur liður þegar maður
var á ferðinni. En ég hugsa bara til
þín í staðinn og veit að þú ert hjá
mér.
Vertu blessuð, elsku amma mín,
þín
Edda Hlíf.
Mig langar að minnast elsku Línu
ömmu minnar.
Lína amma var góð kona sem allt-
af var gott að heimsækja, bæði í
sveitina í gamla daga og á Hrafnistu
þar sem hún bjó síðustu 10 árin. Þó
svo að ég hafi ekki dvalið langdvölum
í sveitinni hjá ömmu á ég góðar
minningar með henni þaðan sem eru
mér dýrmætar.
Eftir að amma flutti á Hrafnistu
hittumst við mun oftar og í heim-
sóknum mínum til hennar spjölluð-
um við mikið og hef ég oft undrast
gott minni hennar. Hún sagði mér
ósjaldan sögur úr æsku sinni sem
sumar hverjar voru ævintýrum líkar
enda barnæska hennar afar ólík
minni. Mér þótti einstaklega gaman
við ömmu hversu góðan húmor hún
hafði, hún átti aldeilis ekki í vand-
ræðum með að skilja húmor unga
fólksins og það var sko hægt að
hlæja og grínast með henni.
Amma hafði mjög gaman af því að
dansa. Þótt danssporunum hafi farið
fækkandi síðustu árin tók hún alltaf
sveiflu af og til, allt fram á síðustu
daga sína. Mér er það sérstaklega
minnisstætt þegar ég var lítil og
amma kom í heimsókn og hún og
pabbi tóku dansinn í stofunni heima.
Þau þeyttust um stofuna og amma
var með eindæmum létt og lipur á
fæti eins og unglingur og þótti okkur
systkinunum afar gaman af. Ég
efast ekki um að danssporin verða
nú fljótlega rifjuð upp á ný hjá pabba
og Línu ömmu þótt það verði gert á
öðrum stað en í stofunni heima.
Ömmu var margt fleira til listanna
lagt, hún var t.d afburða ljóðskáld og
hripaði niður hverja vísuna á fætur
annarri og mátti finna heilu ljóða-
bækurnar á bréfasneplum og serví-
ettum heima hjá henni. Það er ekki
annað hægt en að vera stoltur af
ljóðunum hennar ömmu sem verða
vel varðveitt hjá okkur sem eftir er-
um.
Sérstakt kennimerki ömmu var að
hún var alltaf svo fín í tauinu, með
skartgripi og ósjaldan með rauða rós
í hárinu, þannig mun ég muna hana.
Þrátt fyrir söknuð og eftirsjá trúi
ég því að amma hafi kvatt þennan
heim sátt. Ég veit að það er frítt
föruneyti sem tekur vel á móti elsku
bestu Línu ömmu minni og passar
vel upp á hana. Megi minning henn-
ar lifa í hjarta okkar.
Lilja Ýr.
Elsku amma Lína, ég get ekki
annað en brosað þegar ég hugsa um
eina af mínum fyrstu minningum frá
því að ég var lítil. Það var þegar ég
ætlaði að fara að heiman því ég hafði
ekki fengið það sem ég vildi heima
hjá mömmu og pabba.
Þá setti ég nokkur pör af sokkum
ofan í poka og labbaði af stað út á veg
þar sem ég ætlaði að fara með rút-
unni til Reykjavíkur svo ég gæti ver-
ið hjá þér. Þá vissi ég að ég gæti
fengið allt sem ég vildi. Stuttu seinna
fluttir þú svo aftur heim í sveitina til
okkar þar sem þú bjóst á efri hæð-
inni hjá pabba og mömmu. Það er
svo gott að geta hugsað um allar þær
frábæru stundir sem við höfum átt
saman og ef ég loka augunum og
hugsa um þig þá get ég enn fundið
hlýjuna frá þér og fundið fyrir ör-
ygginu sem þú hefur alltaf veitt mér.
Það er svo ótal margt sem þú hefur
kennt mér og fyrir það er ég svo
þakklát. Þú hefur alltaf verið ein
mikilvægasta manneskjan í mínu lífi
og þannig verður það alltaf, því ég
trúi því að þú munir fylgjast með
okkur og halda áfram að leiðbeina
mér og veita mér styrk þegar á þarf
að halda.
Elsku amma, nú kveð ég þig í
hinsta sinn með sömu orðum og við
kvöddumst síðast þegar við hitt-
umst. Vertu blessuð, elsku amma
mín, mér þykir svo vænt um þig.
Þín
Þyrey.
Elsku langamma mín, mig langar
að kveðja þig með því að senda þér
uppáhalds bænirnar mínar.
Vertu, Guð faðir, faðir minn,
í frelsarans Jesú nafni,
hönd þín leiði mig út og inn,
svo allri synd ég hafni.
(Hallgrímur Pétursson.)
Láttu nú ljósið þitt
loga við rúmið mitt.
Hafðu þar sess og sæti,
signaði Jesús mæti.
(Höf. ók.)
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum.)
Aron Óli Valdimarsson.
Lína amma var besta amma
(langamma) í heimi. Hún var hress
og kát og það var svo gaman að
heimsækja hana því hún brosti alltaf.
Amma, ég lofa að hugsa vel um
Eygló ömmu og öll systkini hennar
en það var kannski bara betra að þú
færir því að það er ekki gott að vera
veikur og þurfa að þjást mikið.
Þú færð að hitta afa á ný eftir 21
ár. Það þýðir ekki fyrir okkur að
gráta mikið af því að þú ert farin á
betri stað. Ég vil bara að þér líði vel
en það eru allir að jafna sig og ég
sakna þín mikið.
Þér fannst alltaf hringarnir mínir
svo flottir þrátt fyrir að það væru
hauskúpur og læti, en takk fyrir, það
var sætt af þér – takk kærlega fyrir.
Ég veit ekki hvað ég á að gera svo
ég bið Guð að gefa mér æðruleysi til
að sætta mig við það sem ég fæ ekki
breytt, kjark til að breyta því sem ég
get breytt og vit til að greina þar á
milli eins og segir í Æðruleysisbæn-
inni. Megir þú hvíla í friði og ró,
elsku amma mín.
Ástarkveðja, barnabarnabarnið
þitt
Alexander Árnason.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
ÓLÍNA REBEKKA EIRÍKSDÓTTIR,
Hrafnistu, Reykjavík,
áður Víðiholti,
Skagafirði,
lést á Landspítalanum þriðjudaginn 31. janúar.
Útför hennar fer fram frá Víðimýrarkirkju laugar-
daginn 11. febrúar kl. 14.00.
Þrúður Hjaltadóttir,
Kristín Hjaltadóttir, Ásmundur S. Guðmundsson,
Hörður Hjaltason,
Eiríkur Hjaltason, Jóhanna Sigmundsdóttir,
Árný Hjaltadóttir,
Guðbjörg Hjaltadóttir, Haraldur I. Óskarsson,
Eygló Hjaltadóttir,
Auður Hjaltadóttir,
Hlífar Hjaltason, Sigríður Helgadóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskulegu ættingjar og vinir, hjartans þakkir fyrir
alla þá hjálp og stuðning sem þið veittuð við frá-
fall ástkærs eiginmanns míns, föður, tengda-
föður, afa og langafa,
BRAGA GUNNARSSONAR,
Tunguseli 10,
Reykjavík.
Hjúkrunarlið og læknar á deild 11 E á Landspítal-
anum við Hringbraut, bestu þakkir fyrir ykkar starf.
Guð blessi ykkur öll.
Sjöfn Helgadóttir,
Jórunn L. Bragadóttir,
Linda B. Bragadóttir,
Sveinn H. Bragason,
tengdabörn, barnabörn og langafabarn.
Innilegar þakkir til allra þeirra sem auðsýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát og útför ást-
kærs föður okkar, tengdaföður, bróður, afa og
langafa,
KRISTJÁNS STEFÁNSSONAR
húsgagnasmiðs,
Víðilundi 24,
Akureyri.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á Seli og lyflækningadeildar FSA fyrir góða
umönnun.
Guðrún Kristjánsdóttir, Antonio Orpínell,
Kristján Kristjánsson, Sigrún Guðmundsdóttir,
Hanna Stefánsdóttir,
afa- og langafabörn.
Hjartans þakkir til allra sem sýndu okkur hlýhug
og samúð við andlát og útför
GUNNARS ÞORSTEINSSONAR
frá Giljum
í Mýrdal.
Sigrún B. Ólafsdóttir,
Ólafur Þ. Gunnarsson, Birna K. Pétursdóttir,
Þórir A. Gunnarsson,
Sigríður M. Gunnarsdóttir, Helgi J. Jóhannsson,
Sólrún E. Gunnarsdóttir, Gylfi V. Guðmundsson,
og börn.
Þökkum innilega þann hlýhug og samúð við andlát og jarðarför föður
míns, tengdaföður, afa, langafa, bróður og mágs,
BRYNJÓLFS H. HALLDÓRSSONAR,
Sólvallagötu 14.
Sonja G. Wüum Brynjólfsdóttir, Einar G. Guðmundsson,
Sólveig Ruth Wüum Ragnarsdóttir, Stefán Þór Finnsson,
Bjarni Guðmundur Ragnarsson, Kristbjörg Ragna Kristjánsd.,
Björn Ragnarsson,
Páley Sonja Ragnarsdóttir, Hlynur Finnbogason,
Jófríður Eva Ragnarsdóttir,
Steinunn Agnes Ragnarsdóttir,
langafabörn,
Guðrún St. Halldórsdóttir, Brian Dodsworth.