Morgunblaðið - 04.03.2006, Blaðsíða 40

40 LAUGARDAGUR 4. MARS 2006 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Olgeir Sigur-geirsson fyrrum
útgerðarmaður
fæddist í Voladal á
Tjörnesi 22. maí
1924. Hann varð
bráðkvaddur á
heimili sínu, Skála-
brekku 5 á Húsavík,
hinn 20. febrúar síð-
astliðinn. Foreldrar
hans voru Sigurgeir
Pétursson, f. 19.
apríl 1874, d. 9. apr-
íl 1950, og Björg
Jónsdóttir, f. 31.
janúar 1890, d. 18. september
1978. Olgeir átti níu systkini, þau
voru: óskírður drengur, f. 1910, d.
1910, Regína, f. 1911, d. 2000,
Ragnheiður Guðný f. 1913, d.
2002, Pétur Óskar, f. 1915, d.
1944, Hera, f. 1916, d. 1999, Egill
Aðalgeir, f. 1920, d. 1997, Sigrún
Kristjana, f. 1922, d. 1936,
Tryggvi Valdimar, f. 1926, d.
1927, og Sigríður, f. 1930, d. 24.
1935.
Olgeir kvæntist árið 1946,
Ragnheiði Friðriku Jónasdóttur, f.
28. apríl 1924. Foreldrar hennar
voru hjónin Jónas Bjarnason og
Kristjana Guðbjörg Þorsteinsdótt-
ir. Olgeir og Ragnheiður eignuð-
ust ellefu syni. Þeir eru: 1) Sig-
maki Pálína Stefánsdóttir, f. 12.
september 1949. Börn þeirra eru:
Stefán Ómar, Olgeir Heiðar, Víðir
Rósberg, Egill Páll, Eydís Lillý og
tvö barnabörn. 8) Aðalgeir, f. 2.
apríl 1952, maki Sigríður Svein-
björnsdóttir, f. 31. ágúst 1952.
Börn þeirra eru: Þóra Ragnheið-
ur, Ollý Sveinbjörg, Hjalti Már,
Elvar Hrafn og þrjú barnabörn. 9)
Kristján Bergmann, f. 1. júlí 1960,
maki Fríða Sólrún Rúnarsdóttir, f.
24. desember 1960. Dætur þeirra
eru: Kristjana María, Harpa Sóley,
Sæunn, Sólveig og eitt barnabarn.
10) Björn, f. 23. febrúar 1962,
maki Rúna Björk Sigurðardóttir,
f. 24. mars 1960. Börn þeirra eru:
Haukur Rúnar, Nanna Dröfn,
Ragnheiður, Nói, Máni og eitt
barnabarn. 11) Heiðar Geir, f. 18.
júlí 1967, maki Brynja Björk Hall-
dórsdóttir, f. 7. desember 1962.
Börn þeirra eru: Brynhildur, Elías
Frímann, Heiður Sif, Halldór Geir,
Helga Björk og tvö barnabörn.
Olgeir ólst upp Tjörnesi en flutti
á unglingsárum til Húsavíkur með
foreldrum sínum. Þar bjó hann og
starfaði alla tíð. Hann var sjómað-
ur og síðar bifreiðarstjóri um ára-
bil. Árið 1961 stofnaði hann, ásamt
sonum sínum, útgerð sem hann
starfaði við þar til hann hætti
störfum sökum aldurs. Olgeir og
Ragnheiður fluttu í Skálabrekku
árið 1945 og bjuggu þar allan sinn
búskap.
Útför Olgeirs verður gerð frá
Húsavíkurkirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 14.
urður Valdimar, f.
23. maí 1942, d. 15.
október 2005, maki
Auður Þórunn Her-
mannsdóttir, f. 25.
september 1945.
Börn þeirra eru:
Ásta, Olgeir, Her-
mann Arnar, Krist-
ján Friðrik, tíu
barnabörn og tvö
barnabarnabörn. 2)
Hreiðar, f. 26. maí
1943, maki Halla
Hallgrímsdóttir, f. 8.
október 1945. Börn
þeirra eru: Hafþór, Hallgrímur,
Ragnheiður, Olga Hrund, Anna
Heba og átta barnabörn. 3)
Óskírður drengur, f. 10. ágúst
1944, d. 10. ágúst 1944. 4) Pétur, f.
12. október 1945, maki Ása Dagný
Hólmgeirsdóttir, f. 13.júlí 1945.
Börn þeirra eru: Sigurgeir, Linda,
Sævar og fimm barnabörn. 5) Jón,
f. 6. maí 1947, maki Hulda Sal-
ómonsdóttir, f. 12. febrúar 1950.
Börn þeirra eru: Björg, Örvar Þór,
Særún og sex barnabörn. 6)
Skarphéðinn, f. 6. júní 1948, maki
Kristjana V. Ketilsdóttir, f. 15.
nóvember 1948. Börn þeirra eru:
Karólína, Róbert Ragnar, Katla
Sóley, Jóna Rún og fimm barna-
börn. 7) Egill, f. 24. ágúst 1949,
Elsku afi minn. Nú ertu farinn
frá okkur. Ekki átti ég von á þegar
ég tók utan um þig og kvaddi á
sunnudegi að það væri í síðasta
sinn og þú myndir yfirgefa Hótel
Jörð strax daginn eftir. Svoleiðis er
það víst bara, hlutirnir fara oft á
annan veg en við gerum ráð fyrir.
En ég er svo þakklát fyrir að hafa
komið norður og átt góðan tíma
með ykkur ömmu yfir helgina.
Þú varst alveg einstakur, með
stærsta hjarta sem ég veit. Hóp-
urinn þinn er stór en samt léstu
hvert og eitt okkar ætíð finna
hversu einstök við vorum og áttum
öll okkar stað í hjartanu þínu.
Hvert skipti sem maður birtist í
eldhúsinu hjá ykkur ljómaðirðu
eins og ekkert hefði getað glatt þig
meira heldur en að sjá mann. Þú
varst aldrei ánægðari heldur en
þegar sem flest af okkur vorum í
Skálabrekku, því fleiri því betra.
Þú kunnir að meta alla litlu hlut-
ina í hversdagsleikanum með vorið
og sumarið í miklu uppáhaldi. Ef ég
kom í heimsókn að sumarlagi þá
sast þú úti á palli, sólbrúnn og flott-
ur. Horfðir yfir víkina þína, flóann
og fjöllin, fylgdist með ferðamanna-
straumnum, hvalaskoðunarbátun-
um og bara mannlífinu í heild. Við
erum mörg sem ættum að taka þig
til fyrirmyndar, að staldra stundum
við í dagsins amstri, líta í kringum
okkur og njóta þess að vera til. Það
gerðir þú, afi minn. Því kom ekkert
á óvart að eitt það síðasta sem þú
gerðir var að taka rúnt um bæinn í
góða veðrinu áður en þú kvaddir
þennan heim.
Elsku amma. Guð gefi þér styrk í
sorginni. Þið afi eruð sálufélagar,
hafið alltaf verið saman og munuð
alltaf vera saman. Nú er hann kom-
inn hinum megin til að taka á móti
þér með bros á vör. Elsku afi. Ég
veit að þér líður vel á þeim stað þar
sem þú ert nú kominn og Siggi þinn
tók vel á móti þér. Um leið og ég
þakka þér fyrir allt þá langar mig
að kveðja þig með lokaerindi einnar
dægurperlu sem ég veit að þér
þótti vænt um.
En í kvöld lýkur vetri
sérhvers vinnandi manns,
og á morgun skín maísól,
það er maísólin hans,
það er maísólin okkar,
okkar einíngarbands,
fyrir þér ber ég fána
þessa framtíðarlands.
(Halldór Kiljan Laxness.)
Særún.
Nú þegar við setjumst niður til
að kveðja elsku afa í hinsta sinn er
erfitt að finna nógu falleg orð til
þess að lýsa þessum frábæra afa
sem við áttum. Afi var Þingeyingur
í húð og hár og elskaði Húsavík og
nágrannasveitirnar þar sem hann
eyddi allri sinni ævi. Á Húsavík ól-
ust upp allir synir hans 10 sem
komust á legg og við öll barnabörn-
in framan af ævinni.
Það voru ófáar stundirnar sem
við komum í heimsókn til afa og
ömmu í Skálabrekku og alltaf var
tekið á móti öllum með opnum örm-
um og manni leið alltaf vel þegar
maður gekk út frá ömmu og afa að
heimsókn lokinni. Ekkert skipti afa
meira máli heldur en fjölskyldan og
sá hann alltaf vel um sína og var
unun að fylgjast með honum dekra
við börnin sín öll sömun. Honum
virtist alltaf líða best með sem flest
barna- og barnabörnin í kringum
sig á heimilinu.
Af nógu var að taka þar sem af-
komendur afa og þeirra fjölskyldur
eru nú vel á annað hundrað. Marg-
ar frábærar minningar eigum við
um afa frá Skálabrekku. Seint
gleymist þegar maður stóð og
horfði upp til hans og fannst sem
hann hlyti að vera sterkasti maður í
heimi því hann hrærði alltaf skyrið
í höndunum, eða þær frábæru
stundir sem við áttum í eldhúsinu í
Skálabrekku að ræða um lífið og
tilveruna.
Alltaf var eftirtektarvert að í öll-
um þeim umræðum sem þar áttu
sér stað talaði afi aldrei illa um
nokkurn mann. Hann vildi alltaf
öllum vel og stóð alltaf við sitt því
heiðarleikinn var honum afar mik-
ilvægur.
Ein af okkar bestu minningum
með afa og ömmu var frábær ferð
og heimsókn sem við áttum með
þeim um jól og áramót 1994 til
Nýja-Sjálands í brúðkaup Sigur-
geirs. Sú ferð á eftir að verða í
minningu okkar allra allt okkar líf
enda frábært að fá að eyða svona
dýrmætum tíma með þeim. Í þess-
ari ferð kom væntumþykja þeirra
beggja og einnig glettni vel í ljós.
Vinafólk Sigurgeirs á Nýja-Sjá-
landi talar enn um gömlu hjónin og
þá gleði sem geislaði frá þeim og
gleymum við seint þeirri undrun og
gleði sem afi sýndi þegar við keyrð-
um með hann á vagni aftan í drátt-
arvél um 500 hektara búgarð þar
sem aldar voru 600 mjólkandi kýr,
auk kálfa og nauta. Einnig fannst
honum unaðslegt að ganga um og
skoða ávaxtatré úti um allt.
Þrátt fyrir að hafa stundað út-
gerð og sjómennsku í áratugi
blundaði alltaf í honum sveita-
mennskan síðan í barnæsku en
slíka bústærð sem hann sá á Nýja-
Sjálandi hafði hann aldrei ímyndað
sér.
Á heimleiðinni úr þessari ferð
kom berlega í ljós úr hverju afi var
gerður, þótt hann væri dauðþreytt-
ur eftir um 35 klst. ferðalag þá kom
sko ekki til greina að hann hvíldi
sig. Er við reyndum að fá hann til
að leggja sig í London og hvíla sig
kom það ekki til greina þar sem
yngri börn þyrftu að fá sætin, hann
gæti bara hvílt sig þegar hann væri
kominn heim í Skálabrekku. Okkur
finnst þetta lýsa afa svo vel þar
sem hann hugsaði alltaf fyrst um
fjölskylduna sína.
Afi Olli skilur eftir sig margar
fleiri og góðar minningar í hjörtum
okkar sem urðum þeirrar gæfu
njótandi að kynnast honum. Ástvin-
ir hans og afkomendur kveðja ein-
stakan mann sem vafði alla fjöl-
skylduna og alla í kringum sig
hlýju og kærleik.
Í lítillæti okkar getum við ekkert
annað en þakkað þær frábæru
stundir sem við erum svo heppin að
hafa átt með afa Olla.
Elsku afi. Við erum þess fullviss
að þú fékkst að fara eins og þú vild-
ir sjálfur og nú ert þú laus frá þeim
erfiðleikum sem hafa herjað á fjöl-
skylduna undanfarið. Það reyndi
mikið á þig að þurfa að horfa á eftir
elsta syni þínum fyrir nokkrum
mánuðum og síðan að horfa upp á
veikindi ömmu og Alla.
Við vitum að þú munt vaka yfir
okkur sem eftir erum og er það
okkur mikil huggun harmi gegn.
Með þessum fátæklegu orðum
viljum við segja takk fyrir allt sem
þú hefur gert fyrir okkur, elsku afi.
Blessuð sé minning þín.
Elsku amma, afi fékk greinilega
að fara eins og hann vildi. Hann er
nú að gera klárt og bíður þess að
taka á móti þér eins og honum ein-
um er lagið því 65 ár með þér var
ekki nóg fyrir hann og hann ætlar
sér lengri tíma. Guð gefi þér styrk
á þessum erfiðu tímum, elsku
amma.
Sigurgeir, Linda, Sævar
og fjölskyldur.
Elsku afi Olli.
Nú ertu kominn á stað englanna.
Við vitum að þú hefur það gott og
ert jafn ánægður þar og þú varst
alltaf í Skálabrekkunni. Þaðan hef-
ur þú gott útsýni og getur fylgst
með okkur öllum, öllum skaranum.
Alltaf þegar við komum til þín og
ömmu í Skálabrekku var okkur tek-
ið með opnum örmum og brosi á
vör. Við þurftum sjaldan að leita
lengi að þér inni í húsinu því þinn
staður var stóllinn við gluggann í
eldhúsinu þar sem þú sást vel út á
flóann. Þú varst ekki lengi að bjóða
okkur gotterí og taka upp spilin og
gefa í einn „Olsen-Olsen“, ótrúlegt
en satt þá vannst þú okkur alltaf.
Þú skilur eftir þig óteljandi minn-
ingar og þar á meðal stendur upp
úr hjá okkur þegar við vorum litlar
og komum til þín í Korra, fengum
að leika okkur á skrifstofunni þinni,
í netageymslunni og stálumst alltaf
í mjólkurkexið sem þú geymdir
uppi í skáp. Öllu sem þú tókst þér
fyrir hendur skilaðir þú vel, garð-
urinn þinn var alltaf vel snyrtur og
fallegur, svo má ekki gleyma jóla-
ljósunum sem ljómuðu hjá ykkur
ömmu yfir jólin. Elsku afi, þú varst
okkur öllum góð fyrirmynd, þú
vildir allt fyrir okkur gera, þú varst
ósvikinn og yndislegur maður út í
eitt. Við erum stoltar af því að vera
„Ollar“.
Við eigum eftir að sakna þín sárt,
en við vitum að þú ert pottþétt á
góðum stað, á stað þar sem höfð-
ingjar eins og þú fara á. Við erum
svo heppnar að hafa átt með þér
marga frábæra tíma, það eru tímar
sem munu ávallt lifa í minningunni.
Það var heiður að hafa átt þig sem
afa. Við viljum kveðja þig með þul-
unni sem þú fórst alltaf með fyrir
okkur þegar við vorum litlar
Fagur er fiskurinn, flýgur hann í sjónum,
bröndóttur á halanum, með rauða kúlu á
maganum.
Fetta bretta, vanda branda, gættu þinna
handa, brátt skal högg á litla lófann
detta!
Þínar,
Heiður Sif og Ragnheiður.
Hinn 20. febrúar sl. kom Lína
systir til mín með þær fréttir að afi
Olli hefði fengið hjartaáfall heima í
Skálabrekku fyrir stundu og ekki
lifað það af. Það var svo skrýtið að
yfir mig færðist ákveðin ró við
þessi tíðindi þótt söknuðurinn væri
mikill en einhvern veginn var ég
búin að búa mig undir þetta.
Afi Olli var yndislegur karl, mik-
ill á velli, glaðlegur, þolinmóður,
stríðinn, sanngjarn og umfram allt
magnaður húmoristi. Afi Olli var ol-
íubílstjóri í eina tíð en upp úr 1960
stofnaði hann útgerð ásamt eldri
sonum sínum og fékk útgerðin
fljótlega nafnið Korri. Fyrsti bátur
þeirra hét Njörður ÞH-44, síðar
komu svo Kristbjörg ÞH-44 og
Geiri Péturs ÞH-344, en fjölmörg
skip hafa síðar borið þessi nöfn.
Allir bræðurnir komu að þessari út-
gerð með einum eða öðrum hætti.
Seinna stofnuðu þeir líka fiskverk-
un sem nú er í eigu GPG. Segja
megi að við barnabörnin sem eldri
erum höfum öll unnið fyrir „þann
gamla“ einhvern tímann, hvort sem
það var sjósókn, beitning, bókhald,
afskurður neta eða felling, saltfisk-
eða skreiðarverkun, þrif á húsnæði
eða jólakortaútburður.
Er ég hóf nám í kjötiðn hófust
rökræður okkar afa fyrir alvöru og
gaf hann ekki mikið fyrir mínar
hugmyndir um kjötverkun en þó
aðallega bara til að geta karpað við
mig. Hann var þó farinn að
„treysta“ mér við valið á jólahangi-
kjötinu sínu en það átti að vera læri
af „veturgömlu tvíreykt með beini“,
annað var ekki hangikjöt. Þessu
var ekki haggað, líkt og að kjósa
alltaf framsókn og versla í Kaup-
félaginu eða Esso. Hann stóð á sínu
og stóð fast á því.
Afi fylgdist vel með afkomendum
sínum í leik og starfi en það eru á
milli 130–140 manns sem búa um
allan heim. Ófáar stundirnar fóru
hjá þeim ömmu í að kenna okkur
krökkunum hin ýmsu spil s.s. Ól-
sen, Rommý, og Kana. Öllum var
kennt þótt það tæki mislangan
tíma, enginn skyldi skilinn út und-
an. Elsku Ragna amma, nú hefur
Olli afi fengið hvíldina sína og guð
gefi okkur öllum styrkinn sem þarf
til að takast á við sorgina og lifa
með henni.
Fyrir hönd systra minna og fjöl-
skyldna okkar,
Róbert Ragnar.
Elsku afi.
Þú varst besti afi sem við gátum
átt, þú gerðir allt sem þú gast fyrir
okkur. Við vonum að þér líði vel
núna og að þú gætir okkar allra og
ömmu líka, eins og þú hefur alltaf
gert. Þú hefur verið okkur mikill
maður, þú varst eitt stórt krafta-
verk. Þú vildir alltaf hafa fínt í
kringum þig, bæði inni í Skála-
brekku og úti í garði. Þér fannst
alltaf svo skemmtilegt að skreyta
fyrir jólin, bæði inni og úti. Þér
fannst alltaf jafn gaman að fá okk-
ur krakkana í heimsókn og alltaf
var nóg til í skápunum handa okk-
ur. Við áttum margar góðar stundir
saman og það sem er okkur minn-
isstæðast er þegar við spiluðum Ol-
sen-Olsen við eldhúsborðið, við
fengum aldrei nóg af því. Alltaf var
stutt í glensið og grínið hjá okkur.
Best var það þegar amma ætlaði að
fá að spila með okkur, þá sagðir þú:
„Passið ykkur á því að sú gamla
svindli ekki á ykkur.“ Síðan eigum
við alltaf eftir að minnast þín á
rúntinum á bláu Hondunni, merkt
Þ-44.
Við vitum að guð hafði skipulagt
þennan dag, hann hafði beðið lengi
eftir þér. Við vitum að þú ert
ánægður þarna uppi og líka að hafa
fengið að fara svona út úr Skála-
brekkunni í síðasta skipti, eins og
þú vonaðist alltaf eftir. Nú ertu
kominn til Sigga og litla stráksins
þíns. Þið Siggi eruð örugglega bún-
ir að taka upp spilastokkinn og
byrjaðir að spila. Við eigum svo
mikið af góðum minningum og þær
munu aldrei gleymast. Við erum
stór og mikil fjölskylda og stöndum
saman, þú varst konungurinn yfir
þessari stóru ætt. Nú ert þú farinn
og við lofum að gera okkar besta
við að gæta ömmu og Skálabrekku
vel, eins og þú gerðir.
Hafðu það sem allra best á nýja
staðnum. Við söknum þín ótrúlega
mikið og við munum aldrei gleyma
þér. Þú varst bestur! Ástarkveðja,
tvíburarnir
Helga Björk og Halldór Geir.
Elsku afi, okkur langar til að
kveðja þig með þessum línum og
þakka þér fyrir samfylgdina.
Þar sem englarnir syngja sefur þú
sefur í djúpinu væra.
Við hin sem lifum í trú
á að ljósið bjarta skæra
veki þig með sól að morgni
veki þig með sól að morgni.
Faðir minn láttu lífsins sól
lýsa upp sorgmætt hjarta.
Hjá þér ég finn frið og skjól.
Láttu svo ljósið þitt bjarta
vekja hann með sól að morgni
vekja hann með sól að morgni.
Farðu í friði vinur minn kær
faðirinn mun þig geyma.
Um aldur og ævi þú verður mér nær
aldrei ég skal þér gleyma.
Svo vöknum við með sól að morgni
svo vöknum við með sól að morgni.
(Bubbi Morthens.)
Guð geymi þig.
Þín barnabörn,
Hafþór, Hallgrímur,
Ragnheiður, Olga Hrund,
Anna Heba og fjölskyldur.
Það verður skrítið að koma í
Skálabrekkuna og sjá ekki langafa
sitja á sínum stað við eldhúsglugg-
ann hlustandi á útvarpið. Jafnskrít-
ið er að hugsa til þess að við eigum
aldrei eftir að mæta honum á rúnt-
inum á bláu Hondunni, Þ 44. Eða
hitta hann í búðinni þar sem hann
er að kaupa í matinn. Það varð
hans síðasta verk að fara í búðina
til að ná í nauðsynjar fyrir þau
ömmu, þegar hann hafði gengið frá
þeim er heim var komið var hann
allur.
Þegar við hugsum um afa Olla
minnumst við hlýju, rólyndis og
umfram allt góðrar nærveru. Einn-
ig koma sætindi upp í hugann því
seint þreyttist hann á að ota þeim
að okkur systrum þegar við litum
inn í Skálabrekkunni.
Við vonum að þú sért kominn á
góðan stað og þér líði vel, elsku afi.
Við munum sakna nærveru þinn-
ar um ókomna tíð.
Halla Marín og Heiðdís.
OLGEIR
SIGURGEIRSSON