Morgunblaðið - 19.04.2006, Page 31

MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 19. APRÍL 2006 31
MINNINGAR
✝ Helgi Jóhannes-son fæddist á
Hafþórsstöðum í
Norðurárdal 11.
október 1915. Helgi
lést á hjúkrunar-
heimilinu Skógarbæ
að morgni 11. apríl
síðastliðins. Hann
fluttist barnungur
með foreldrum sín-
um að Svínhóli í Mið-
dölum þar sem hann
ólst upp. Foreldrar
hans voru Jóhannes
Ólafsson, bóndi og kennari, lengst
af á Svínhóli í Miðdölum, f. 11. júlí
1885, d. 24. febrúar 1950, og Hall-
dóra Helgadóttir húsfreyja, f. 10.
janúar 1885, d. 25. ágúst 1956.
Helgi var fjórði í röð 8 systkina.
Hin eru Guðný, f. 1907, Ólafur, f.
1912, Guðbjörg, f. 1913, Jón, f.
1917, Ragnheiður, f. 1919, Óskar, f.
1921 og Kristín, f. 1922. Þau eru öll
látin nema Ragnheiður.
Helgi kvæntist 17. ágúst 1946
Þóru Þorleifsdóttur, f. í Reykjavík
23. apríl 1927. Foreldrar hennar
voru Þorleifur Eyjólfsson arkitekt
og Margrét Halldórsdóttir hús-
freyja. Börn Helga og Þóru eru: 1)
Halldóra Margrét íþróttakennari,
f. 11. júní 1946, maki Þorbergur
Atlason skrifstofumaður, f. 24. des-
ember 1947. Börn
þeirra eru: a) Helgi
Þór, f. 9. júní 1968,
maki Marcia Abreu,
f. 20. febrúar 1966.
Þau eru búsett í Bras-
ilíu. b) Þórhildur, f. 1.
september 1971,
maki Hallgrímur Sæ-
mundsson, f. 21. apríl
1971. Börn þeirra eru
Hekla, f. 20. ágúst
1996 og Þór, f. 4.
febrúar 2002. 2)
Hörður Óskar skóla-
meistari, f. 28. febrúar 1949, maki
Sigrún Sigurðardóttir læknaritari,
f. 4. febrúar 1948. Börn þeirra eru:
a) Sigurður Már, f. 7. maí 1969.
Sonur hans er Maríus Máni, f. 1. júlí
2002. b) Orri, f. 12. desember 1972.
Helgi var við nám í Héraðsskól-
anum að Laugarvatni og í Sam-
vinnuskólanum. Hann flutti til
Reykjavíkur árið 1939 og starfaði
hjá Rafmagnsveitu Reykjavíkur í
rúm fjörutíu ár, þar af seinni hlut-
ann sem aðalgjaldkeri fyrirtækis-
ins. Helgi var einn af stofnendum
Breiðfirðingafélagsins og starfaði
mikið fyrir Starfsmannafélag Raf-
magnsveitu Reykjavíkur.
Útför Helga verður gerð frá
Fossvogskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.
Í dag kveðjum við elskulegan föður
og tengdaföður. Eftir standa ljúfar og
góðar minningar, þakklæti fyrir alla
hjálpsemi við okkur. Það var alveg
sama hvað við tókum okkur fyrir
hendur, alltaf var hann kominn til
þess að aðstoða, með verkfærakass-
ann eða málningardótið. Gott var að fá
hann, því vandvirkni og snyrti-
mennska var hans eiginleiki og höfum
við lært mikið af því. Snyrtimennskan
var í fyrirrúmi svo um var talað,
hvergi mátti sjá óþarfa rusl, þá var
það tekið upp. Pabbi var mjög barn-
góður og nutu börnin okkar góðs af
því, ófáar voru ferðirnar sem hann
sótti börnin þegar þau voru lítil, fór
með þau í sund eða út í sveit. Í þeim
ferðum var rætt um umhverfið og hve
mikilvægt það væri að halda því
hreinu.
Elsku mamma, aðdáunarvert hefur
verið að fylgjast með umhyggjusemi
þinni og aðstoð við pabba í veikindum
hans, sem sýnir samheldni ykkar öll
árin. Fyrir það erum við ævinlega
þakklát.
Dýrmætt er fyrir okkur að vera
komin í Aðallandið sem þið ræktuðuð
saman og var ykkar draumastaður.
Hvíl í friði, elsku pabbi. Guð geymi
þig.
Halldóra Margrét og Þorbergur.
Látinn er elskulegur tengdafaðir
minn Helgi Jóhannesson. Helgi var
fallegur maður, ekki bara útlits heldur
einnig hið innra. Hann hafði góða
kímnigáfu og gat gert góðlátlegt grín
þegar það átti við og skemmti mér oft
með því.
Helgi var einstaklega hjálpsamur
og verður aldrei fullþakkað það sem
hann gerði fyrir mig og mína fjöl-
skyldu og veit ég að þeir voru margir
sem hann hjálpaði á svipaðan hátt.
Það var alveg sama hvað það var sem
þurfti að gera, mála, smíða, leggja
parket og margt fleira, alltaf mætti
Helgi og var eins og fagmaður í öllu
sem hann tók sér fyrir hendur. Hann
tók fyrstu íbúðina okkar til dæmis al-
gerlega í gegn og á öðrum stað var
það lóðin okkar sem fékk andlitslyft-
ingu því Helgi var líka garðyrkjumað-
ur ágætur. Hann lét heldur ekki
nægja að hugsa um sína eigin lóð,
hvort sem hann bjó í blokk eða rað-
húsi, hann hélt öllu sínu nánasta um-
hverfi snyrtilegu. Man ég eins og það
hefði gerst í gær ferðirnar þeirra
Helga og Þóru upp á Skaga í gegnum
tíðina, bæði fyrir Hvalfjörð og með
Akraborg. Helgi hafði yndi af að sigla
með Akraborginni og gerði það oft.
Og alltaf var það sama sagan þegar þau
komu, Helgi opnaði skottið á bílnum og
hóf að tína út farangurinn; fyrstur var
að sjálfsögðu stiginn og síðan koll af
kolli, allt sem fjöliðnaðarmaðurinn
þurfti og á endanum kom það sem var
síst mikilvægt, ferðataskan.
Helgi var ekki mikið fyrir að hafa
vesen með hlutina og mér er enn í
minni þegar við sonur hans giftum
okkur að honum fannst tilstandið með
að vera að standa upp fyrir brúð-
kaupsgestum þegar þeir mættu til
kirkju vera heldur mikið, en gerði það
þó fyrir okkur og stóð sig fínt í því.
Helgi var mikill afi og var óþreyt-
andi við að hafa ofan af fyrir barna-
börnunum sínum og kenndi þeim
margt. Barnavinur var hann hinn
mesti og geymdi til dæmis sælgæti í
forstofuskápnum sem hann þurfti að
hafa við höndina til að gauka að litlum
vinum sínum í nágrenninu. Ég gæti
haldið endalaus áfram með að telja
upp það sem Helgi gerði fyrir okkur
en óhætt er að segja að hann hafi vak-
að yfir vegferð okkar alla tíð.
Síðustu árin voru Helga erfið sök-
um sjúkleika og var Þóra þá sem
endranær vakin og sofin yfir honum,
umhyggjan var einstök.
Ég er þakklát fyrir að hafa kynnst
þessum góða manni, megi hann hvíla í
friði.
Sigrún Sigurðardóttir.
Ég sé litla ljóshærða stúlku leiða
afa sinn, bæði eru þau með hvítt hár
og hárlokkarnir fjúka til í golunni.
Þetta eru ég og afi minn. Við erum á
leiðinni í sund. Afi minn stundaði
sundlaugarnar af miklu kappi og tók
mig iðulega með sér á sunnudags-
morgnum er ég var búin að gista hjá
ömmu og afa. Eftir sundsprettinn var
ekið í næstu ísbúð og afi keypti ís,
amma tók síðan á móti okkur heima
með ilmandi matarlykt.
Ég verð afa ævinlega þakklát fyrir
að hafa verið svona natinn að hafa mig
með. Þær voru ófáar helgarnar sem
ég eyddi hjá afa og ömmu í Fellsmúl-
anum, þar skottaðist ég oft í kringum
afa sem var oftast eitthvað úti við.
Hann var iðulega að slá gras, sópa eða
tína rusl. Afi vildi hafa snyrtilegt í
kringum sig og var umhugað um sitt
nánasta umhverfi. Hann var óspar á
að minna okkur hin í fjölskyldunni á
að ganga ávallt snyrtilega um og hafa
hlutina í röð og reglu. Afi og ég áttum
ávallt góðar stundir saman og man ég
ekki eftir að afi hafi hækkað róminn
við mig, hann var umhyggjusamur og
blíður afi og vildi ávallt allt fyrir mig
gera. Hann var óspar á hrósið og ég
fann hve vænt honum þótti um mig.
Afi rifjaði oft upp ferðalagið okkar í
dalina en það fórum við í saman er ég
var hjá honum í pössun í vikutíma
þegar ég var 9 ára. Gist var í tvær
nætur í Munaðarnesi og frændfólk
heimsótt að Svínhóli. Hann kallaði
mig litlu húsfreyjuna í þessari ferð því
ég eldaði pylsur handa okkur og ég
held að hann hafi verið steinhissa á
hvað ég gat reddað okkur fínt. Afi
ákvað síðan að bjóða mér í kvöldverð í
sveitinni næsta kvöld, við klæddum
okkur upp og vorum fín. Þegar við
komum inn á veitingastaðinn var afi
steinhissa á því að sjá að fólkið hafði
ekki haft sig til, afi sjálfur hafði meira
að segja sett á sig bindi. Svona var afi,
alltaf snyrtilegur og búinn að hafa sig
til þegar eitthvað stóð til. Einnig átti
hann það til að gefa mér ýmis heilræði
og hringja í mig og láta mig vita af
greinum í blöðum sem hann taldi nýt-
ast mér vel í lífinu. Þegar ég tók bíl-
prófið afhenti hann mér nokkur heil-
ræði á blaði varðandi akstur og
umhirðu ökutækis. Eitt þeirra er eitt-
hvað á þessa leið: „Ekki skal neyta öls
né annarra drykkja undir stýri.“
Þetta taldi hann vera truflandi fyrir
ökumanninn og minnka einbeitingu
hans.
Afi var lánsamur maður, hann átti
einstaklega góða og umhyggjusama
eiginkonu, fylgdist með börnum sín-
um, barnabörnum og barnabarna-
börnum vaxa úr grasi og komast til
manns. Það tel ég vera hina mestu
gæfu. Ég var líka lánsöm að eiga afa
og ömmu að þegar mig vantaði pössun
fyrir litlu stúlkuna mína hluta úr vetri.
Þá var afi kominn yfir áttrætt og
leiddi aftur litla stúlku, nú á róluvöll
en ekki í sund. Ófáum stundum eyddu
þau saman úti við og kenndi hann
henni að tína rusl og hugsa vel um um-
hverfið. Í dag er mér efst í huga þakk-
læti. Þakklæti yfir að hafa átt svona
yndislegan afa sem leiðbeindi mér svo
vel og kenndi mér svo margt gott. Ég
geymi minningarnar í hjartanu og bið
algóðan guð að passa afa minn eins vel
og hann gætti okkar.
Þórhildur.
Mágur minn, Helgi Jóhannesson,
er allur. Hann tók sér langan tíma til
að kveðja. Hann dvaldist í Skógarbæ
síðustu þrjú árin vegna vaxandi heila-
bilunar. Eiginkona hans, Þóra systir
mín, hefur verið við hlið hans daglega
allan þennan tíma og sinnt honum af
frábærri alúð. Helgi var íhugull
atorkumaður og mjög traustur í alla
staði. Ósérhlífinn var hann, snyrti-
menni hið mesta og sinnti umhverfi
sínu af einlægni, ástvinum, ættingj-
um, vinum og einnig jörðinni sem
hann gekk á og augum leit. Þessi lífs-
sýn hans kom fram í öllu hans hátt-
erni, innan húss og utan, í starfi og í
leik. Blessuð sé minnig hans.
Hörður Þorleifsson.
HELGI
JÓHANNESSON
 Fleiri minningargreinar um Helga
Jóhannesson bíða birtingar og munu
birtast í blaðinu næstu daga. Höfund-
ar eru: Orri Harðarson.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
BJÖRG ÓLÍNA JÚLÍANA EGGERTSDÓTTIR,
Meistaravöllum 29,
verður jarðsungin frá Neskirkju föstudaginn
21. apríl kl. 13.00.
Óskar Arnórsson, Ketsuma Thiang-In,
Elsa Ísfold Arnórsdóttir, Þorsteinn Finnbogason,
Guðrún J. Arnórsdóttir, Sævar Pálsson,
Arnór V. Arnórsson, Bylgja S. Ríkarðsdóttir,
Tómas Ríkarðsson
barnabörn og barnabarnabörn.
Okkar hjartkæri eiginmaður, faðir, tengdafaðir, afi
og langafi,
HELGI JÓHANNESSON
fyrrverandi aðalgjaldkeri,
Hæðargarði 29,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju í dag
miðvikudaginn 19. apríl kl. 13.00.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á að láta
líknarfélög njóta þess.
Þóra Þorleifsdóttir,
Halldóra M. Helgadóttir, Þorbergur Atlason,
Hörður Ó. Helgason, Sigrún Sigurðardóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær sonur okkar, bróðir og mágur,
SIGURÐUR GÍSLASON,
Fífumóa 3e,
Njarðvík,
andaðist á Heilbrigðisstofnun Suðurnesja
laugardaginn 15. apríl.
Útförin fer fram frá Keflavíkurkirkju föstudaginn
21. apríl kl. 11.00.
Blóm og kransar eru vinsamlega afþakkaðir en þeim sem vildu minnast
Sigurðar er bent á Björgunarsveitina Suðurnes.
Gísli Sigurðsson, Árný Dalrós Njálsdóttir,
Njáll Trausti Gíslason, Heiða Adólfsdóttir,
Gísli Árni Gíslason, Arna Rún Oddsdóttir,
Jóhann Gíslason.
Ástkær faðir minn, afi, langafi og sambýlismaður,
VALDIMAR Þ. EINARSSON
skipstjóri og útgerðarmaður,
verður jarðsunginn föstudaginn 21. apríl kl. 13:00
frá Áskirkju.
Guðjón Valdimarsson,
María Svava Guðjónsdóttir, Emil Örn Víðisson,
Alma Emilsdóttir,
Valdimar Örn Emilsson,
Halla Steingrímsdóttir.
Elskuleg móðir okkar,
SÓLVEIG HERMANNSDÓTTIR,
Fróðasundi 10 a,
Akureyri,
lést sunnudaginn 16. apríl. Jarðarförin auglýst
síðar.
Börn hinnar látnu.
Systir okkar og mágkona,
GUNNHILDUR ÁSTA STEINGRÍMSDÓTTIR,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju föstudaginn
21. apríl og hefst athöfnin kl. 11.00.
Ásdís Steingrímsdóttir,
Áslaug Steingrímsdóttir,
Margrét U. Steingrímsdóttir, Sigurður St. Þórhallsson,
Hulda Eiríksdóttir, Jóhann Sæmundsson.

Okkar elskulega móðir, tengdamóðir, dóttir,
amma og systir,
RUT GUNNARSDÓTTIR,
verður jarðsungin frá Hveragerðiskirkju
laugardaginn 22. apríl kl. 14.00.
Helgi Valur Einarsson, Þórunn Gunnarsdóttir,
Gunnar Svanur Einarsson, Áslaug Björnsdóttir,
Rúna Einarsdóttir, Þorsteinn Ingi Ómarsson,
Guðbjörg Svanhildur Jónsdóttir,
barnabörn og systkini.