Morgunblaðið - 09.11.2006, Side 30

að þeir þakka ekki fyrir hana en
kvarta samt um leið og hún er
ekki veitt. „Oftast eru samskiptin
við borgarbúa góð en vitaskuld
höfum við upplifað allan skalann,
allt frá því að fólk hafi hótað okkur
lífláti til þess að það sé afskaplega
þakklátt og sýni það í orði og
verki. Það er samt algengt að fólk
vilji fá þjónustu samstundis en
geri oft lítið til að auðvelda þeim
sem veita þjónustuna störfin.“
Um þriðjungur
af hringveginum
Og umdæmið er víðfeðmt, nær
allt frá Kjalarnesi og vestur að
Seltjarnarnesi. „Til þess að gefa
einhverja hugmynd um stærðina
má nefna að gatnakerfið telur um
424 km eða tæpan þriðjung af
hringveginum og gönguleiðirnar
eru um 650 km. Á hvoru tveggja
þarf að sjá um viðhald malbiks,
hreinsun, snjómokstur og hálku-
eyðingu. Ljósastaurarnir eru rúm-
lega 27 þúsund og umferðarmerki
nær 15 þúsund en umferðarljós
eru um 140. Opin svæði eru um
580 hektarar auk þess sem við
sjáum um 160 stofnanalóðir. Það
eru því alltaf næg verkefni,“ segja
strákarnir á Þjónustumiðstöð
framkvæmdasviðsins, sem hljóta
að hafa útskrifast af samskipta-
námskeiðinu með glans. „Jú, jú við
lærðum heilmikið. Margt kunnum
við en tjáskipti mannsins eru alltaf
forvitnileg og það var gaman að
læra um þessa líkamstjáningu. Svo
er líka ágætt að láta bara verkin
tala,“ segja þeir og brosa. Og bros
er líka líkamstjáning sem aldrei
klikkar.
Eftir Unni H. Jóhannsdóttur
uhj@mbl.is
Hvað lærðum við á nám-skeiðinu? Þeir end-urtaka spurningunaglottandi og líta hver á
annan yfir matarbökkunum á borð-
inu. „Við lærðum fingramál, sko
svona táknmál.
– Þið eigið við líkamstjáningu?
„Já, einmitt líkamstjáningu. Það
var mjög merkilegt,“ segja þeir og
hlæja. „Í næsta húsi við það sem
námskeiðið var haldið í voru tveir
háttsettir menn á framkvæmda-
sviði Reykjavíkurborgar á fundi.
Við sáum vel inn á skrifstofu
þeirra í gegnum gluggann og sál-
fræðingarnir sem sáu um nám-
skeiðið, þær Álfheiður [Steinþórs-
dóttir] og Guðfinna [Eydal], létu
okkur hafa það verkefni að greina
samskiptin út frá líkamstjáning-
unni. Þessir háttsettu sveifluðu
höndunum í allar áttir og við vor-
um ekki lengi að komast að þeirri
niðurstöðu að þeir væru að rífast
og það reyndist vera hárrétt,“
segja karlarnir brosandi og finnst
greinilega gaman að færa í stílinn.
„En um hvað ágreiningurinn var
það er aftur á móti önnur saga
sem ekki var eins auðvelt að kom-
ast að.“
Hótað lífláti
Það voru ekki aðeins starfsmenn
þjónustumiðstöðvarinnar sem sóttu
námskeiðið Vinnum betur saman,
heldur allra hverfisstöðvanna, en á
því var frætt um samskipti og góð-
an starfsanda. Var námskeiðið
hluti af átaki innan fram-
kvæmdasviðs Reykjavíkurborgar í
að hlúa að starfsmönnum sviðsins
og byggja upp góðan starfsanda.
„Þetta var mjög gagnlegt,“ við-
urkenna karlarnir sem flestir hafa
áratuga starfsreynslu hjá Reykja-
víkurborg. „Starfsumhverfið hefur
vissulega breyst mikið frá því að
við byrjuðum hérna. Við skiljum
hver annan líka miklu betur núna,“
segir einn og aftur kveða við
hlátrasköll. „Það var ekki seinna
vænna, maður er búinn að vinna
með sumum í nærri 40 ár,“ segir
annar.
Störf sín taka þeir þó alvarlega
og eru stoltir af þeim. Þeir eru
mennirnir sem hafa yfirumsjón
með þjónustu við höfuðborgarbúa
sem mörgum finnst svo sjálfsögð
Morgunblaðið/Ásdís
Hressir Karlarnir á Þjónustumiðstöð framkvæmdasviðs Reykjavíkurborgar eru þjónustuliprir.
Skemmtilegt Starfsmönnum fannst námskeið sálfræðinganna Álfheiðar
og Guðfinnu gott og tóku virkan þátt í því.
Líkamstjáning Hvað ætli Guðni Hannesson sé að segja Guðjóni Eyjólfssyni
félaga sínum í snjómokstrinum og hálkueyðingunni?
Vegvísar Guðlaugur Heiðar Sigurgeirsson og Pétur Ársælsson þekkja um-
ferðar- og vegaskiltin og vísa glaðir borgarbúum veginn.
Láta verkin
líka tala í
samskiptum
Reynsluboltarnir á Þjón-
ustumiðstöð Reykjavík-
urborgar reyndu á hæfni
sína til þess að lesa í
líkamstjáningu.
daglegt líf
30 FIMMTUDAGUR 9. NÓVEMBER 2006 MORGUNBLAÐIÐ