Morgunblaðið - 24.11.2006, Síða 42

42 FÖSTUDAGUR 24. NÓVEMBER 2006 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ IngibjörgHanna Berg-
mann Sveinsdóttir
fæddist í Keflavík 6.
júní 1947, heima hjá
Önnu föðursystur
sinni. Hún lést á
Líknardeild Land-
spítalans í Kópavogi
16. nóvember síð-
astliðinn. Foreldrar
hennar eru Jóhanna
E. A. Árnadóttir og
Sveinn Bergmann
Bjarnason, hann
lést í desember árið
2000. Systkini Ingibjargar eru
Bjarni, f. 1946, Úndína, f. 1948,
Ásmundur, f. 1950, Árni, f. 1951,
Rúnar, f. 1953, Sigrún, f. 1958,
Jón Þór, f. 1962, Róslind, f. 1965,
ára sem þau bjuggu á Akureyri.
Hún vann ýmis störf, lengst hjá
Landssímanum við Sölvhólsgötu
og síðustu 15 árin hjá félags-
þjónustu aldraðra á Aflagranda í
Reykjavík. Samhliða aðalstarfi
stundaði hún aukavinnu við fram-
reiðslustörf á veitingahúsum á
kvöldin og um helgar. Í tíu vetur
vann hún um helgar í skíðaskála
KR í Skálafelli.
Ingibjörg var mjög virk í félags-
málum. Fyrst í Málfreyjufélagi til
margra ára, þá var hún lengi í
stjórn Kvennadeildar Slysavarna-
félagsins í Reykjavík og var for-
maður um tíma. Hún starfaði
einnig í Verkakvennafélaginu
Sókn og síðar í Eflingu og var þar
í stjórnum og trúnaðarmannaráð-
um.
Ingibjörg bjó lengst af við Lind-
argötu og Skeljagranda í Reykja-
vík og síðasta árið í Furugrund í
Kópavogi.
Útför Ingibjargar verður gerð
frá Neskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.
og eldri hálfbróðir
Haukur Ö. Björns-
son, f. 1944.
Börn Ingibjargar
eru Sævar Birgisson,
f. 1965, Sveinn Berg-
mann Rúnarsson, f.
1968, og Ragnar
Ingi, f. 1973. Sævar á
þrjár dætur, Eygló
Alexöndru, Elísabetu
Björk og Petreu
Björt, og einn son,
Hilmar Núma.
Sveinn er í sambúð
með Halldóru Ólafs-
dóttur, dóttir þeirra er Bertha
Þyrí. Sveinn á einnig soninn
Ragnar Ágúst.
Ingibjörg ólst upp í foreldra-
húsum í Reykjavík, utan þriggja
Elsku Imba mín. Í dag fylgjum
við þér síðasta spölinn. Sorgin er
mikil og ég er engan veginn tilbúin
að sleppa þér frá okkur. En ég veit
að þú ert komin í öruggan faðm
englanna. Það er svo margs að
minnast og erfitt að draga eitthvað
eitt fram. Þú varst einstök kona,
sjálfstæð, örugg, glöð, hugrökk og
vinamörg. Það gustaði af þér hvert
sem þú komst og þú skildir engan
eftir ósnortinn. Ég lærði mikið af
þér og er ákveðin í því að hugsa
jafnvel um mínar vinkonur og þú um
þínar. Þið voruð alltaf eins og ung-
lingar þegar þið hittust og svo dug-
legar að gera eitthvað skemmtilegt
saman. Félagsstarf og mannleg
samskipti áttu hug þinn og endur-
speglast það í vinnuvali þínu í gegn-
um árin. Ein vinna dugði þér aldrei
enda kaustu að leyfa sem flestum að
njóta krafta þinna. KR var þitt félag
og fylgdir þú Denna upp í Skálafell í
skíðaiðkun. Hann í brekkunum en
þú inni í skála að elda mat eða búa
til heitt súkkulaði handa þreyttum
skíðaköppum.
Barnabörnin þín eru orðin sex
talsins. Gullmolarnir sem skiptu þig
svo miklu máli. Bertha Þyrí ætlar að
fylgjast með skýjunum því í þeim er
hún viss um að þú komir skilaboðum
til okkar. Hún ætlar líka að kenna
Ragnari Ágústi bróðir sínum að
gera slíkt hið sama því skýin geta
verið öðruvísi á Akureyri.
Síðustu fjóra mánuðina sat Denni
alltaf hjá þér á kvöldin og rædduð
þið þá allt milli himins og jarðar. Ég
veit ekki hvoru ykkar þótti þetta
notalegra. Ég vil líka þakka öllu
starfsfólki Líknardeildar Landspít-
alans í Kópavogi fyrir frábært við-
mót og yndisleg starf. Þið gerðuð
allt sem í ykkar valdi var og miklu
meira en það.
Megi allir englar himins vernda
þig og passa, Imba mín.
Þín tengdadóttir,
Halldóra.
Elsku amma Imba. Núna ertu
farin til himna og ég sakna þín svo
mikið. Það var alltaf svo gaman að
vera í heimsókn hjá þér, fara með
þér í leikhús og í sund. Þú varst svo
mikill prakkari og líka göldrótt með
töfrahringinn þinn. Svo áttir þú fullt
af búningum sem ég, Petrea og El-
ísabet vorum að gera leikrit með
fyrir þig og aðra. Ég á margar góð-
ar minningar um þig sem ég mun
aldrei gleyma. Ég elska þig og ég
mun aldrei gleyma þér, elsku amma
mín.
Þín ömmustelpa
Bertha Þyrí Bergmann.
Elsku Imba. Það var leiðinlegt að
missa þig. Þú varst uppáhalds
frænka mín, því þú varst svo góð og
skemmtileg. Þú kunnir að galdra og
svoleiðis og alltaf brosandi, glöð og
vildir alltaf gera eitthvað skemmti-
legt með okkur börnunum eins og
mér, Berthu, Sylvíu, Ragnari og
Bjarka. Ég sakna þín svo mikið að
ég gæti grátið. Vonandi líður þér vel
í himnaríki hjá Guði og öllum. Blessi
þig og alla hjá þér. Takk fyrir allt.
Ég hef þig alltaf í huganum.
Mamma, pabbi og Sylvía sakna þín
líka.
Kveðja.
Oliver Darri.
Veðurguðirnir önduðu köldu og
blésu kröftuglega þegar Imba, ynd-
isleg frænka mín, kvaddi þetta líf.
Eftir sátu ættingjar og vinir með
tárvot augu og nístandi sorg í
hjarta, hún var svo falleg og friðsæl
þar sem hún lá í rúminu sínu, það
var bara eins og hún svæfi undur-
vært og væri að dreyma eitthvað
ofsalega fallegt. Loksins var þján-
ingum hennar lokið og hún laus úr
viðjum fársjúks líkama síns, hún var
flogin á vit ævintýra æðra tilveru-
stigs þar sem fagurvængjaðir engl-
ar blaka vængjum sínum í takt og
dansa tangó við hvert tækifæri.
Imba frænka mín var einstök
kona í mínum huga, einstök fyrir
það að mér leið alltaf vel í návist
hennar. Hún hafði nærveru sem var
engri lík og fáir geta státað af. Hún
hafði skilning á mannlegum breyti-
leika og erfiðustu aðstæðum og á
meðan aðrir settust í dómarasætið
og felldu dóma sat Imba frænka hjá
og hlustaði af einlægni. Það var ekki
hennar að fella dóma um fólk og það
gerði hana svona eftirsóknarverða í
samskiptum. Allir voru jafnir í aug-
um elsku Imbu frænku, litarhaft,
stétt og staða skipti engu máli og ég
held ég geti fullyrt að öllum hafi lið-
ið vel nálægt henni. Það var líka svo
gott að tala við hana, hún hlustaði
og ef hún var beðin um ráð var hún
hreinskilin, en hún sagði hlutina
alltaf á svo jákvæðan hátt, hún
særði engan og það var stutt í
stríðnisglampann í augunum og
húmorinn. Imba mín var blátt áfram
og yndisleg. Ég kveð hana með
söknuði og mörgum tárum. Það er
erfitt að kveðja svona góða og hug-
rakka konu, við sem eftir sitjum
vildum hafa hana svo miklu lengur
hjá okkur því það var svo gott að
eiga hana að. En hennar tími var
kominn og við verðum að lifa með
því. Hún hefur kennt mér að dæma
ekki og ég þakka henni innilega.
Elsku Imbu frænku hitti ég svo
þegar minn tími er kominn, þá fæ ég
vængi eins og hún, og við dönsum
saman tangó og blökum vængjunum
okkar í takt. Guð geymi þig, ynd-
islega frænka mín.
Sigríður Elín Ásmundsdóttir.
Elsku frænka mín, ég vil þakka
fyrir allar góðu samverustundirnar
sem við áttum, og vil ég votta sonum
hennar, barnabörnum, móður,
systkinum og öðrum ástvinum
hennar mína dýpstu samúð á þess-
ari stundu. Ég mun ætíð varðveita
minningu hennar í hjarta mínu.
Jóhanna Björnsdóttir
og fjölskylda.
Ingibjörg kom til starfa hjá Fé-
lags- og þjónustumiðstöðinni Afla-
granda 40 fyrir þrettán árum, ný-
flutt heim frá Svíþjóð og var ætlunin
að staldra við í tvo til þrjá mánuði
meðan hún leitaði að einhverju öðru.
Frá þeim tíma hafa ýmsar breyt-
ingar orðið, stofnunin tvisvar skipt
um nafn, verkefnin hafa breyst og
nýir yfirmenn komið og farið en
áfram hélt Ingibjörg. Hún bjó yfir
jafnaðargeði, var ákveðin, sagði
skoðanir sínar umbúðalaust og gat
stundum verið hvöss. En undir yfir-
borðinu bjó stórt hjarta með ríka
réttlætiskennd og hæfileiki til „sam-
líðunar“ eins og Nóbelsskáldið
sagði, gat fundið til með öðru fólki
og vildi hjálpa. Þess vegna valdist
hún fljótt til ábyrgðar- og trúnaðar-
starfa og eignaðist góða vini í hópi
samstarfsfólks en ekki síður meðal
þeirra sem hún veitti þjónustu. Hún
sinnti störfum sínum af dugnaði og
trúmennsku, óhrædd við að takast á
við nýjar áskoranir og löngu hætt
við að fara annað. En að lokum var
það ekki í hennar höndum að
ákvarða starfslok heldur var það
hinn harði húsbóndi krabbameinið
sem tók stjórnina og batt enda á
farsælan starfsferil.
Fyrir hönd samstarfsfólks þakka
ég fyrir góðar samverustundir við
leik og störf, og votta fjölskyldu
Ingibjargar okkar innilegustu sam-
úð, við hefðum öll viljað hafa hana
hjá okkur svo miklu lengur.
Droplaug Guðnadóttir.
Í dag kveðjum við, með trega og
söknuði, ástkæra vinkona okkar
hana Imbu, eins og hún var ávallt
kölluð.
Síðustu mánuðir eru búnir að
vera erfiðir okkur aðstandendum
vitandi að hverju stefndi. Svo ótal-
margs er að minnast. T.d. að fara
upp í sumarbústað með henni, þar
leið henni ávallt vel, við gátum spil-
að rommí langt fram á nætur og
bara að hafa hana hjá sér var ynd-
islegt.
Hún var jákvæð, ákveðin, pólitísk,
gamansöm, hláturmild en umfram
allt yndisleg vinkona sem aldrei
brást. Það er erfitt að sætta sig við
að Imba sé farin frá okkur, ef til vill
er það alls ekki hægt.
Í sorginni er hægt að sækja sér
styrk með því að hugsa til góðrar
vinkonu, dugnaðar hennar, kjarks
og æðruleysis.
Elsku Jóhanna, Denni, Haddý,
Sævar, Ragnar, barnabörn, systkini
og aðrir aðstandendur, okkar inni-
legustu samúðarkveðjur.
Elsku Imba, takk fyrir allt.
Sjáumst seinna.
Þínir vinir
Anna og Gunnar (Gossi).
Nýlega er látin hér í bæ sómakon-
an Ingibjörg Bergmann Sveinsdótt-
ir eftir harðvítuga baráttu við ill-
vígan sjúkdóm.
Ingibjörg var í nokkur ár formað-
ur Kvennadeildar Slysavarnafélags
Íslands við góðan orðstír, en það var
áður en okkar kynni hófust.
Ingibjörg starfaði í áravís hjá Fé-
lagsþjónustu Reykjavíkur á Afla-
granda hér í bæ og varð ég fyrir því
láni að hún kom mér til aðstoðar á
mínu heimili, vikulega í fjölda ára.
Með okkur tókst strax hin besta vin-
átta. Ingibjörg kom til mín á erfiðu
tímabili í mínu lífi vegna alvarlegra
veikinda manns míns og reyndist
hún mér mikil stoð.
Fyrir nokkrum árum bauðst svo
Ingibjörgu starf á skrifstofu Fé-
lagsþjónustunnar á Aflagranda sem
hún auðvitað þáði, enda starf við
hennar hæfi. Mín eftirsjá var mikil
en aðallega samgladdist ég þó Ingi-
björgu með nýja starfið.
Ingibjörg var fríð kona, há og
grönn og ljós yfirlitum. Hún var
tíguleg í fasi, var vel greind og
skemmtileg til viðræðna, hafði í það
heila tekið sérlega góða nærveru.
Mín hvatning til þessara fátæk-
legu skrifa er sú, að mér finnst ég
alltaf standa í þakklætisskuld við
Ingibjörgu fyrir vináttu hennar og
tryggð. Þeir kostir verða seint of
metnir.
Að endingu óska ég Ingibjörgu
Guðs blessunar um leið og ég sendi
mínar innilegustu samúðarkveðjur
til móður hennar, Jóhönnu, Sveins
sonar hennar og sonardóttur, svo og
annarra ættingja Ingibjargar.
Ástríður H. Andersen.
Það var mikið áfall fyrir okkur
slysavarnakonur er við fréttum í
undirbúningi sjómannadagsins sl. af
veikindum fyrrum formanns okkar
Ingibjargar H. B. Sveinsdóttur.
Ingibjörg tók við formennsku
Slysavarnadeildar kvenna í Reykja-
vík árið 1993 en þá voru erfiðir
tímar í innra starfi okkar. Deildin
var húsnæðislaus og háði það öllu
starfi.
Sem formaður leiddi hún deildina
er við keyptum okkar fyrsta hús-
næði. Það voru stoltar slysavarna-
konur sem voru við vígslu Höllu-
búðar hinn 9. október 1993. Þennan
sama dag afhenti Ingibjörg fulltrú-
um Heilsuverndarstöðvar Reykja-
víkur fyrstu öryggistöfluna, stóra
veggtöflu með öryggishlutum sem
auka öryggi barna. Deildin gaf svo á
næstu mánuðum öllum heilsugæslu-
stöðvum í Reykjavík samskonar
töflur sem hengdar voru upp í bið-
stofum stöðvanna. Á þessum tíma
voru öryggisvörur til að draga úr
slysum í heimahúsum ekki þekktar,
þó í dag séu þær aðgengilegar og
sjálfsagðar hjá flestum.
Við sem höfum unnið með Imbu
eigum minningar um góða fyrir-
mynd. Ingibjörg var glæsileg kona
og lífsglöð, með jákvæðni hennar og
krafti var allt mögulegt.
Það ríkir sorg í deildinni okkar,
en minningin um góðan leiðtoga
bjartan yfirlitum með bros á vör lif-
ir.
Elsku Jóhanna, við vottum þér og
fjölskyldunni innilegustu samúð
okkar.
F.h. Slysavarnafélags kvenna í
Reykjavík,
Fríður Birna Stefánsdóttir,
formaður.
Það er svo ótrúlegt stundum í líf-
inu að einstaklingar hittast og kynn-
ast og eiga svo farsæl samskipti ár-
um saman eins og þetta samspil hafi
verið skrifað í skýin. Þannig var það
með samskipti okkar Ingibjargar
Sveinsdóttur sem kom inn í fé-
lagsstarf og stjórnarstarf hjá
Starfsmannafélaginu Sókn og síðan
Eflingu-stéttarfélagi. Hún kom til
starfa inn í trúnaðarráð Sóknar og
síðan stjórnina með sinn létta húm-
or en skörpu greind og réttlætis-
kennd fyrir hönd þeirra starfs-
manna sem hún var fulltrúi fyrir.
Ingibjörg vann í meira en áratug við
heimaþjónustu hjá eldri borgurum,
mest í Vesturbænum. Hún var afar
virt sem starfsmaður og fékk mikið
hrós fyrir störf sín á þessum vett-
vangi. Ingibjörg var beðin um að
halda erindi um starf sitt á árinu
2000 en þá var átaksverkefni um að
auka virðingu fyrir umönnunar-
störfum í samfélaginu.
Ingibjörg talaði þar fyrir fullu
húsi um starfið sitt og hvernig einn
dagur í starfinu væri. Það var frá-
bært að vera þarna og finna hvernig
hún átti salinn og skákaði spreng-
lærðu fólki í að ná til áheyrenda með
erindi sínu. Við vorum svo stolt af
henni og stuttu síðar samdi hún upp
úr þessu erindi grein í Fréttablað
Eflingar þar sem hún sagði okkur
frá starfi sínu. Ingibjörg naut mikils
traust í því félagsstarfi sem hún
sinnti og kom hún m.a. inn í samn-
ingaviðræður við Reykjavíkurborg.
Þar gat hún á sama hátt sér frábært
orð í að fylgja eftir og kynna fyrir
samningsaðilum hvað í raun og veru
er að vinna í heimaþjónustu. Við
sem tókum þátt í þessum samninga
viðræðum munum mjög vel hve
samningsaðilar okkar tóku mikið
mark á orðum hennar um ábyrgðina
og þörfina sem hið merkilega starf
heimaþjónusta inniber.
Það er mikill missir að konu eins
og Ingibjörgu. Við félagar hennar
úr stjórnum Sóknar og síðar Efl-
ingar-stéttarfélags viljum að lokum
þakka þessum frábæra félaga fyrir
samveruna í gegnum árin.
Þórunn H. Sveinbjörnsdóttir,
fyrsti varaformaður
Eflingar-stéttarfélags.
Ingibjörg Hanna
Bergmann Sveinsdóttir
✝
Eiginmaður minn, sonur okkar og bróðir,
PÉTUR MAGNÚS GUÐMUNDSSON
leiðsögumaður,
Grófinni 1,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Háteigskirkju í dag,
föstudaginn 24. nóvember, kl. 15.00.
Jarðsett verður í Strandarkirkjugarði, Selvogi,
á morgun, laugardaginn 25. nóvember, kl. 14.00.
Rúta fer í boði Kynnisferða frá BSÍ kl. 12.30.
Sveinn Haraldsson,
Guðmundur Pétursson, Ásdís Steingrímsdóttir,
Bergljót Guðmundsdóttir,
Steingrímur Eyfjörð Guðmundsson.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma, lang-
amma og langalangamma,
BJARNEY RAGNHEIÐUR JÓNSDÓTTIR
frá Þrúðvangi,
Vestmannaeyjum,
verður jarðsungin frá Landakirkju í Vestmanna-
eyjum á morgun, laugardaginn 25. nóvember,
kl. 14.00.
Örn Aanes,
Hólmfríður Sigurðardóttir, Ragnar Jóhannesson,
Gerður Guðríður Sigurðardóttir,
Ragnheiður Anna Georgsdóttir, Einar Þ. Waldorff,
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabörn.