Morgunblaðið - 28.12.2006, Blaðsíða 33

MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 28. DESEMBER 2006 33
maður og ræktaði vel fjölskyldu-
böndin við sína nánustu. Kletturinn í
lífi hans var mín kæra mágkona, Sig-
urhanna, sem bjó honum glæsilegt
heimili hvar sem þau völdu sér bú-
setu á landinu. Hún stóð við hlið
hans í blíðu sem stríðu, ekki bara á
landi heldur einnig á sjónum, því um
tíma stundaði hún sjóinn með honum
á bátum þeirra. Hann var ákaflega
stoltur af fjölskyldu sinni, sonum
sínum Haraldi og Guðmundi og fjöl-
skyldum þeirra. Barnabörnin voru
hans gullmolar og koma þau til með
að búa alla tíð að þeim dýrmæta tíma
sem þau áttu með afa og þá helst
Bjarney, sem var mikið samvistum
við hann. Hugur minn og minnar
fjölskyldu er nú allur hjá ástkærum
foreldrum mínum sem sjá eftir elsk-
uðum syni, og eins minni kæru mág-
konu Sigurhönnu, Haraldi og Guð-
mundi og fjölskyldum þeirra. Samúð
okkar er hjá ykkur. Far þú í guðs
friði, kæri bróðir.
Stefán Logi og
fjölskylda.
Í dag kveðjum við góðan frænda
Hermann Björn Haraldsson langt
fyrir aldur fram, en svona er lífið víst
og okkur bara ætlað að taka því en
það gengur erfiðlega.
Við getum huggað okkur við allar
góðu minningarnar sem að við eigum
um ljúfan og skemmtilegan frænda,
þær getur enginn tekið frá okkur.
Minningar um glaðan, atorkusaman
frænda sem þurfti alltaf að hafa eitt-
hvað fyrir stafni, frænda sem sagði
skemmtilegar sögur og voru þær yf-
irleitt vel kryddaðar, frænda sem
var skemmtilegur í tilsvörum og
valdi ekki alltaf fallegustu orðin,
frænda sem verkaði besta hákarl í
heimi, og frænda sem vildi allt fyrir
alla gera og stóð við gefin loforð. Hér
látum við staðar numið því hann
Hemmi hefði ekki viljað neitt vol né
væl og kveðjum við hann með þess-
um orðum.
Þótt ég sé látinn, harmið mig ekki með tár-
um, hugsið ekki um dauðann með harmi
eða ótta. Ég er svo nærri, að hvert eitt tár
ykkar snertir mig og kvelur, þótt látinn
mig haldið.
En þegar þið hlæið og syngið með glöðum
hug, lyftist sál mín upp í mót til ljóssins.
Verið glöð og þakklát fyrir allt sem lífið
gefur og ég, þótt látinn sé, tek þátt í gleði
ykkar yfir lífinu.
(Kahlil Gibran.)
Nú er tómlegt í Haganesvíkinni
þegar einn af helstu Fljótamönnun-
um er fallinn frá.
Elsku Hanna, Haraldur, Guð-
mundur og fjölskyldur, amma og afi,
og stórfjölskyldan öll, megi góður
guð styrkja okkur í sorginni.
Þínar frænkur
Lydía, Aníta og Guðrún
og fjölskyldur
Þegar vorsólin kemur upp yfir
Fljótum í Skagafirði speglast Haga-
nesvíkin í sléttum haffletinum eins
og áttunda undur veraldar, fyrir
formfegurð og mikilfengleik. Í upp-
streyminu við Barðið og Móskógar-
fjöllin fylgir augað svifi fuglanna út
yfir víkina í þessari einstöku nátt-
úruperlu Skagafjarðar. Þangað
stefna æðarkollur og kríur til að
verpa í sameiginlegum löndum. Við
Hermann Björn ólumst upp við sjó-
inn, í nágrenni hvor við annan, um-
vafðir þessari fegurð náttúru og í
fjölmennum systkinahóp. Við lékum
okkur á skíðum og í fótbolta og
gengum í sama skóla. Árin liðu og
fullorðinsárin tóku við og leiðir skildi
um alllangan tíma. En alltaf vissum
við hvor af öðrum. Hermann fór á
sjóinn, sem varð hans ævistarf, fyrst
með öðrum og síðan með eigin út-
gerð frá Haganesvík. Hann var dug-
legur að vinna, ósérhlífinn og fylginn
sér þegar hann tók ákvarðanir.
Hann gerði upp gamla húsið í Vík og
þegar við bræðurnir reistum veiði-
húsið okkar í Neðra-Haganesi, stein-
snar frá Hermanni og Hönnu, rædd-
um við um hvað hefði drifið á daga
okkar. Sérlega er mér minnisstæð
frásögn hans um sjóslysið sem hann
lenti í og björgunina ásamt félaga
sínum. Vistin í björgunarbátnum
reyndist erfið og skall hurð nærri
hælum þar sem náttúruöflin höfðu
tekið völdin.
Kæri vinur. Fljótin verða ekki
söm án þín:
Syng ég dapur söng í hjarta
sólarbjarmi á himni rís.
Söngsins gleði í hlýju hjarta
hljómar beint frá Paradís.
Kæra Hanna og synir, megi góð-
ur Guð styrkja ykkur í sorginni.
Kári Kort frá Haganesi.
Frændi okkar og góður félagi er
fallinn frá. Langt fyrir aldur fram.
Svo óvænt – þrátt fyrir vitneskju
um erfiða glímu sem hann háði. En
minningarnar lifa. Öll eigum við
okkar sérstöku minningar um Her-
mann Björn og myndirnar birtast í
huganum, ein af annarri. Myndir úr
æsku og myndir úr nútímanum. Við
sjáum Hermann Björn fyrir okkur
sem stríðinn, stóran frænda heima á
Ysta-Mói, sem ungan mann að búa
sig á böllin og þegar hann kom með
konuna sína hana Hönnu heim að
Mói í fyrsta sinn. Við rifjum upp
hetjuljómann sem yfir honum var
þegar hann, ásamt skipshöfninni
allri, bjargaðist úr miklum sjávar-
háska, þegar Stígandi frá Ólafsfirði
fórst langt úti fyrir Norðurlandi ár-
ið 1967. Sjómennskan átti hug hans
allan og lengst af stundaði hann sjó-
inn frá Akureyri þar sem þau
Hanna byggðu sér fallegt heimili.
En þótt Hermann Björn og
Hanna ættu lengst af heimili á Ak-
ureyri, þá átti það við um Hermann
Björn eins og svo mörg okkur hin
sem dvöldum um lengri eða
skemmri tíma á Ysta-Mói, að Fljótin
bjuggu sér varanlegan bústað í
hjarta hans og þangað leitaði hug-
urinn. Hann festi kaup á bænum Vík
í Haganesvík, þar sem móðurafi
hans og amma bjuggu. Þar byggði
hann upp og átti sér draum um end-
urreisn Haganesvíkur sem áður
fyrr var miðstöð Fljótanna. Þaðan
gat hann stundað sjóinn eins og
honum sjálfum hentaði og þar gat
hann notið þess að vera það nátt-
úrubarn sem hann í raun var. Þar
var hann heima – kóngur í ríki sínu.
Myndirnar af Hermanni Birni úr
nútímanum eru einkar ljúfar. Við
rifjum upp þegar hann sótti göngu-
móðan hópinn inn í Héðinsfjörð á
nýja bátnum sínum henni Petru og
við sjáum hann fyrir okkur sem
stoltan skipstjóra stýra fleyi sínu
örugglega til hafnar. Í hugskoti
okkar eru ljóslifandi heimsóknir í
Haganesvík til að bragða á hákar-
linum hans og ræða landsins gagn
og nauðsynjar. Sérstaklega er okk-
ur minnisstæð ferð okkar út í Málm-
ey í sumar sem leið að vitja minn-
inga um fyrstu búskaparár afa
okkar og ömmu, Hermanns og El-
ínar á Mói. Í ferðinni voru rifjaðar
upp sögur. Sögur frá Ysta-Mói og
sögur frá þeim tíma er afi og amma
bjuggu í Málmey. Sögur af erfiðri
lífsbaráttu á fyrri hluta síðustu ald-
ar og sögur af barnmörgu en afar
gestrisnu og líflegu heimili á Ysta-
Mói. Inn í þessar sögur fléttast sög-
ur af öðru fólki, ættingjum sem
óviðkomandi og jafnvel af huldu-
fólki. Allar þessar sögur og minn-
ingar tengja okkur ættingjana
sterkum böndum, böndum sem okk-
ur öllum þykir vænt um og viljum
halda sterkum og traustum. Í þess-
ari ferð var Hermann Björn hrókur
alls fagnaðar og hér sáum við systk-
inin og heyrðum, hve annt Her-
manni Birni var um ætt sína og upp-
runa.
Með þessum orðum kveðjum við
kæran frænda um leið og við vottum
fjölskyldu hans allri okkar dýpstu
samúð.
Fjölskylda Sæmundar.
lega barngóður og hændust börn að
honum og það var gott að vera í ná-
vist hans. Að upplifa sveitastörf und-
ir handleiðslu hans er eitthvað sem
við vildum ekki hafa misst af. Hann
var góður kennari af gamla skól-
anum og náði að tengja okkur bæði
sem börn og unglinga við það sem
við áttum að gera. Það var alltaf svo
mikil ró yfir honum og hann skildi
ekki þetta endalausa lífsgæðakapp-
hlaup sem fólk var að fara á taugum
yfir. Hann var heimakær og sá enga
ástæðu að vera þvælast um landið
hvað þá að fara til útlanda. Lengsta
ferðlagið hans fyrir utan ferðir á
spítala var ferð á Siglufjörð til að
skoða síldarverksmiðjuna þar. Hann
sagði að fólk væri bara að þvælast í
tilgangslausar ferðir og ætti frekar
að vera heima hjá sér.
Hin þriðju kynni hófust svo þegar
við systkinin fórum að koma í heim-
sókn með börn og maka. Að vísu
voru kindurnar og trillan ekki lengur
til staðar en börnin urðu strax hrifin
af Kalla og hans náttúrulega um-
hverfi. Aldrei var rennandi heitt vatn
á Barði og þegar maður lítur til baka
finnst manni það ekkert skrítið. Um-
hverfið í kringum Kalla var of mikið
allt annað og afslappað til að maður
færi að gera mikið mál úr því að það
væri ekki heitt vatn. Kalli fylgdist
mjög vel með fréttum og hafði
ákveðnar skoðanir á málefnum líð-
andi stundar. Kalli fylgdist mjög vel
með fjölskyldunni og fengu margir
fréttir frá Kalla um aðra fjölskyldu-
meðlimi þar sem hann var í sam-
bandi við svo marga. Kalli eignaðist
einn son, Hörð Þór, og var alltaf gott
samband þar á milli þótt hann hefði
ekki alist upp hjá honum.
Við systkinin þökkum samfylgdina
við Kalla öll þessi ár.
Kæri Hörður Þór og fjölskylda,
minning um góðan mann lifir í huga
okkar.
Ingibjörg Maríusdóttir, Guð-
mundur St. Maríusson, Guðrún
Rós Maríusdóttir.
✝ Sigríður FannýÁsgeirsdóttir
fæddist á Höfðahól-
um á Skagaströnd
14. febrúar 1914.
Hún lést á Heil-
brigðisstofnuninni á
Blönduósi 11. des-
ember síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Guðríður
Rafnsdóttir, f. 23.
nóvember 1876, d.
22. mars 1932 og
Ásgeir Klemensson,
f. 15. október 1879,
d. 4. október 1938. Þau bjuggu í
Höfðahólum á Skagaströnd. Bróð-
ir Sigríðar sammæðra er: Árni
Sigurðsson, f. 1902, d. 1981. Hann
var búsettur í Reykjavík seinustu
árin. Albræður Sigríðar eru: Axel
bóndi á Höfðahólum og Litla-Felli
á Skagaströnd, f. 1906, d. 1965 og
Ólafur matsmaður í Kópavogi, f.
1918, d. 1995. Einnig ólst upp í
Höfðahólum frænka Guðríðar hús-
freyju, Guðríður Ólafsdóttir, f.
1906, d. 1989. Hún var búsett í
Reykjavík.
Hinn 31. desember
1942 giftist Sigríður
Jóhanni Frímanni
Péturssyni frá Lækj-
arbakka á Skaga-
strönd, f. 2. febrúar
1918, d. 13. janúar
1999. Þau byrjuðu
sinn búskap í Lundi
og árið 1945 fluttu
þau á Lækjarbakka
og bjuggu þar allan
sinn búskap. Börn
þeirra eru: 1) Ása, f.
24. júní 1943, hún á
tvo syni og fimm
barnabörn; 2) Pétur, f. 6. nóv-
ember 1947, kvæntur Guðrúnu
Víglundsdóttur, þau eiga fjögur
börn og sjö barnabörn; 3) Gissur
Rafn, f. 31. október 1948, kvæntur
Gyðu Þórðardóttur þau eiga fjög-
ur börn og sjö barnabörn; og 4)
Gylfi Njáll, f. 4. mars 1953, sam-
býliskona Guðrún Ólafsdóttir.
Gylfi á þrjá syni og fjögur barna-
börn.
Útför Sigríðar verður gerð frá
Hólaneskirkju á Skagaströnd í dag
og hefst athöfnin klukkan 14.
Elsku mamma mín. Nú er kallið
komið, þú varst búin að vera lengi
veik. Þú varst okkur góð móðir. Vildir
alltaf hafa okkur vel til fara. Þú varst
dugleg að sauma á okkur, notaðir allt
efni sem þú náðir í. Þegar þú fékkst
flík sem hætt var að nota var henni
sprett í sundur og það sem snéri inn
snéri út í næstu flík. Þú hafðir mjög
fallega söngrödd og söngst mikið
heima. Þú hafðir afar gaman að leika,
ég man hvað mér fannst leiðinlegt
þegar þú lékst karla í leikritum. Þér
fannst gaman að ferðast og fórum við
oft í ferðalög hér á árum áður. Þegar
pabbi var við vinnu fjarri heimilinu
þurftir þú að vera bæði húsmóðir og
húsbóndi og sjá um skepnurnar í
samvinnu við Pétur afa. Mikið fannst
þér gaman að vinna í garðinum þín-
um, hann var mjög fallegur. Þú
fékkst viðurkenningu fyrir hann. Ég
man að stundum þegar þú varst búin
að setja niður blóm sem þú hafðir sáð
fyrir kom sunnanrok og allt varð
ónýtt. Þá þurfti að skreppa í Skaga-
fjörðinn og kaupa nýtt. Og oft var
maður hlaupandi um með fötur, potta
og ýmislegt til að setja yfir blómin
þegar hvasst var.
Ég vil þakka starfsfólki sjúkra-
deildar Heilbrigðisstofnunarinnar á
Blönduósi fyrir frábæra umönnun öll
árin.
Elsku mamma mín, þakka þér fyr-
ir allt, þakka ykkur pabba fyrir hvað
þið tókuð vel á móti mér og drengj-
unum mínum þegar við fluttum norð-
ur. Far þú í friði, friður Guðs þig
blessi.
Þín
Ása.
Sigríður Fanný
Ásgeirsdóttir
✝
Útför elskulegrar eiginkonu minnar, móður okkar,
tengdamóður, ömmu og langömmu,
HRANNAR TORFADÓTTUR,
Kirkjuvegi 11,
Keflavík,
fer fram frá Keflavíkurkirkju föstudaginn
29. desember kl. 14.00.
Óskar Ingibersson,
Kristín Óskarsdóttir, Mark McGuinness,
Karl Óskar Óskarsson, Valborg Bjarnadóttir,
Jóhanna Elín Óskarsdóttir,
Ingiber Óskarsson, Natalya Gryshanina,
Ásdís María Óskarsdóttir, Þorgrímur St. Árnason,
Hafþór Óskarsson,
Albert Óskarsson, Ragnheiður G. Ragnarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir,
afi og langafi,
ÞORSTEINN SIGURFINNSSON
húsasmíðameistari,
Hraunbæ 103,
Reykjavík,
sem andaðist á dvalar- og hjúkrunarheimilinu
Grund laugardaginn 16. desember, verður jarð-
sunginn frá Grafarvogskirkju föstudaginn 29. des-
ember kl. 13.00.
Katrín Jóhanna Gísladóttir,
Þórunn Ísfeld Þorsteinsdóttir, Guðmundur Rögnvaldsson,
Sigurfinnur Þorsteinsson, Sigríður Pétursdóttir,
Björk Þorsteinsdóttir, Hilmar Óskarsson,
Rúnar B. Þorsteinsson, Halldóra Halldórsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Hjartkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir,
afi og langafi,
BJARNI ÓLAFSSON,
Herjólfsgötu 40,
Hafnarfirði,
verður jarðsunginn frá Hafnarfjarðarkirkju á morgun,
föstudaginn 29. desember kl. 15.00.
Fríða Ása Guðmundsdóttir,
Birna Bjarnadóttir,
Guðmundur Rafn Bjarnason, Margrét Gunnlaugsdóttir,
Ólafur Bjarnason, Golnaz Naimy,
Guðrún Erla Bjarnadóttir, Þórarinn Björnsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
INGÓLFUR JÓNSSON
byggingameistari,
verður jarðsunginn frá Akureyrarkirkju föstudaginn
29. desember kl. 13.30.
Hulda Þórný Eggertsdóttir,
Gréta Berg Ingólfsdóttir, Pétur Jóhann Hjartarson,
Eva Þórunn Ingólfsdóttir, Guðmundur Jóhannsson,
Hrefna Laufey Ingólfsdóttir, Árni Sigurðsson,
Eggert Þór Ingólfsson, Júlía Björk Kristjánsdóttir,
afabörn og langafabörn.