Morgunblaðið - 20.02.2007, Qupperneq 35

MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 20. FEBRÚAR 2007 35
✝ Sigríður Steins-dóttir fæddist í
Bakkagerði í Borg-
arfjarðarhreppi í N-
Múl. 14. september
1914. Hún lést á
Sjúkrahúsinu á
Akranesi 9. febrúar
síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
hjónin: Steinn Ár-
mannsson, f. 7. mars
1884, d. 28. ágúst
1969, og Þórhildur
Sveinsdóttir, f. 27.
júlí 1894, d. 11. des-
ember 1983. Systur hennar voru:
Þórhalla, f. 1916, d. 1999 og Svein-
björg, f. 1919, d. 2002.
Eiginmaður Sigríðar var Jón
Guðmundsson, lengst af bæj-
argjaldkeri og framkvæmdastjóri
á Akranesi, f. á Vatni á Höfð-
aströnd í Skagafirði 20. apríl 1904,
d. 9. júní 1987. Foreldrar hans
voru hjónin Guðmundur Ellert
Jónsson, f. 10. maí 1875, d. 10. maí
1948 og Björg Jónatansdóttir, f.
13. apríl 1884, d. 17. apríl 1945.
Fyrir kynni sín af Jóni hafði Sig-
ríður eignast Erlu og ólst hún upp
hjá foreldrum Sigríðar. Börn Sig-
ríðar eru: 1) Erla Sigurðardóttir,
f. 7. okt 1933, maki Hannes Óli Jó-
hannsson, f. 1927. Börn þeirra eru:
a) Þórhildur, f. 1952, maki Ágúst
M. Grétarsson, þau eiga tvö börn
og tvö barnabörn. b) Bergrún
Gyða, f. 1953, maki Jón Her-
mannsson, þau eiga eina dóttur og
eitt barnabarn. c) Hafsteinn, f.
1954, maki Harpa Vilbergsdóttir,
þau eiga tvö börn og eitt barna-
barn. d) Jóhanna, f. 1955, maki
Ólafur Aðalsteinsson, þau eiga tvö
börn og tvö barnabörn. e) Kjartan,
f. 1956. f) Erling Óli, f. 1958, maki
Sveinborg J. Ingvadóttir, hann á
fimm börn. g) Sveinbjörg, f. 1959,
maki Pétur Örn Hjaltason, þau
eiga tvo syni. h) Sigríður Þ. Óla-
dóttir, f. 1960, hún á tvær dætur. i)
1963, maki Björn Hermann Jóns-
son, þau eiga þrjár dætur. b) Þor-
kell Logi, f. 1966, maki Eydís Að-
albjörnsdóttir, þau eiga fjögur
börn. 8) Elsa, f. 6. janúar 1942,
maki Jón Haukur Bjarnason, f.
1941, börn þeirra eru: a) Stefán, f.
1961, maki Gunnur B. Hafsteins-
dóttir, f. 1964, þau eiga tvö börn.
b) Jóna Björg, f. 1962, maki Einar
B. Bjarnason, hún á fjóra syni
(einn látinn) og tvö barnabörn. c)
Hörður, f. 1963, maki Halldóra S.
Sveinsdóttir, f. 1960, þau eiga
þrjár dætur. d) Bjarni, f. 1965,
maki Guðrún I. Svansdóttir, hann
á fjögur börn. e) Sigríður, f. 1966,
maki Jón Sigurðsson, þau eiga tvo
syni. f) Unnar, f. 1967, maki Lilja
S. Jóhannsdóttir, þau eiga þrjú
börn. g) Þráinn, f. 1969, maki
Anna S. Ingvadóttir, þau eiga þrjá
syni. 9) Guðmundur, f. 2. nóv-
ember 1943, maki Þorbjörg
Björnsdóttir, f. 1948, synir þeirra
eru: a) Jón, f. 1968, maki Unnur
Gígja Gunnarsdóttir, þau eiga tvö
börn. b) Björn, maki Birna B. Sig-
urðardóttir, þau eiga þrjú börn.
10) Ólafur, f. 8. júní 1945, maki
Kristín Sigurðardóttir, f. 1950,
dætur þeirra eru: a) Sæunn Ólafs-
dóttir, f. 1972, maki Benedikt Arn-
arson, þau eiga tvö börn. b) Iðunn
Ólafsdóttir, f. 1974, maki Árni
Valur Skarphéðinsson, f. 1977,
þau eiga þrjú börn. 11) Sigurjón, f.
8. október 1947. Barnabörnin eru
37, barnabarnabörnin 93 og
barnabarnabarnabörnin 22. Af
þessum hópi eru þrjú látin, tvær
dætur hennar sem létust í bernsku
og eitt barnabarnbarn sem lést af
slysförum.
Sigríður ólst upp á Borgarfirði
eystra, en flutti þaðan 1933 með
manni sínum Jóni Guðmundssyni
og settust þau að á Akranesi og
bjuggu þar eftir það. Sigríður
vann húsmóðurstörf alla starfsævi
sína. Hún vann ekki utan heimilis,
ef frá eru talinn stuttur tími sem
hún vann við fiskvinnslustörf.
Útför Sigríðar verður gerð frá
Akraneskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 14.
Árni, f. 1962, maki
Valgerður D. Hreins-
dóttir, þau eiga fjóra
syni. j) Ólöf Björg, f.
1964, hún á tvö börn.
k) Sigurjón Guðni, f.
1969, maki Andrea
G. Guðnadóttir, þau
eiga tvo syni. 2) Ey-
steinn, f. 29. júní
1933, maki Jóna Þor-
geirsdóttir, f. 1929,
börn þeirra eru: a)
Sigríður, f. 1962,
maki Gísli Tryggva-
son, hún á þrjú börn.
b) Guðný, f. 1964, maki Hrafn
Loftsson, hún á tvö börn og eitt
barnabarn. c) Jón Geir, f. 1967,
maki Ásta Jensdóttir, þau eiga
tvær dætur. d) Bjarni, f. 1968. 3)
Stúlka, f. 6. apríl 1935, d. 19. júní
1935. 4) Unnur, f. 4. maí 1936,
maki Svavar Karlsson, f. 1935,
börn þeirra eru: a) Sigríður, f.
1954, maki Haukur Hannesson,
þau eiga þrjú börn og tvö barna-
börn. b) Sigrún Birna, f. 1955,
maki Jóhann Þórðarson, þau eiga
þrjú börn og fimm barnabörn. c)
Viðar, f. 1957, maki Fjóla Ásgeirs-
dóttir, þau eiga þrjú börn og eitt
barnabarn. d) Jón Karl, f. 1961,
maki Helga S. Ásgeirsdóttir, þau
eiga þrjú börn og eitt barnabarn
e) Jökull Freyr, f. 1972. 5) Elsa, f.
3. júlí 1937, d. 4. janúar 1943. 6)
Björn, f. 5. október 1938, maki
Sigríður H. Ketilsdóttir, f. 1936,
börn þeirra eru: a) Þórhildur, f.
1958, maki Albert Guðmundsson,
hún á fjögur börn og fjögur barna-
börn. b) Brynhildur, f. 1961, maki
Guðmundur Sigurbjörnsson, þau
eiga tvær dætur. c) Ketill Már, f.
1963, maki Ingibjörg Finn-
bogadóttir, þau eiga þrjú börn. d)
Elsa Jóna, f. 1966, maki Jón Hugi
Harðarson, þau eiga þrjú börn. 7)
Steinn Þór, f. 17. febrúar 1940,
maki Eva H. Þorkelsdóttir, f. 1946,
börn hans eru: a) Auður Elfa, f.
„Sæl elskan mín og vertu velkom-
in,“ sagði verðandi tengdamóðir mín
við mig um leið og hún faðmaði mig
hlýlega að sér. Nokkru síðar dró hún
svo son sinn afsíðis og hrósaði mér í
hástert, alls ómaklega. Þannig tók
hún á móti mér fyrir röskum 35 ár-
um og þannig var viðmót hennar alla
tíð. Hlýjan var henni eðlislæg og
virðing fyrir fólki, ásamt mikilli glað-
værð. Dillandi hláturinn einkenndi
hana.
Sigríður, Sigga, var hávaxin, fríð
og glæsileg kona eins og sjá má á
myndinni sem fylgir hér, en hún var
tekin í 90 ára afmæli hennar. Ég hélt
að líf Siggu hafi verið erfitt. Hún
eignaðist barn 17 ára og þurfti að
skilja það eftir og flytja á annað
landshorn. Það hefur tekið á að vera
búin að eiga 11 börn 33 ára gömul.
Þá hafði hún misst tvö þeirra.
Tveggja og hálfs mánaða telpu sem
sprautuð var með skemmdu bóluefni
og Elsu eldri sem hafði hrifið gest-
komandi konu í næsta húsi sem óaf-
vitandi færði henni bráðaberkla.
Elsa lést fimm og hálfs árs gömul.
Sigurjón, yngsti sonurinn, fékk
heilahimnubólgu ársgamall og var
lengi á Landakoti. Hann bar nokkra
fötlun eftir það. Þau mæðginin fóru
síðar saman á dvalarheimilið Höfða.
Þessi mál ræddi ég stundum við
Siggu. Hún hafnaði því að lífið hafi
verið erfitt. Þetta með börnin hafi
sannarlega verið sárt, mjög sárt og
hafi valdið sárum sem gréru seint.
Það sem við sjáum sem þæginda-
laust líf með mjög stórt heimili hafi
ekki verið svo ýkja erfitt. Það þekkt-
ist ekkert annað þá. Börnin voru
vissulega mörg en þau stækkuðu og
gátu þá hjálpað eitthvað til. Hún hafi
reyndar aldrei verið mikið fyrir börn
en það var oft gaman að þeim þegar
þau stækkuðu. Hún skellihló þegar
hún sagði þetta síðasta.
Þó að Sigga hafi aldrei gert mikið
úr erfiði fyrri ára, þá fagnaði hún
tækninýjungum og hafði mikinn
áhuga á þeim. Góð þvottavél er sann-
anlega gulli betri, svipað má segja
um mörg algengustu heimilistækin.
Hún var áhugasöm um nýjungar,
hvort sem var í tækni eða ýmsar nýj-
ar stefnur. Hún var alltaf til í að
prófa eitthvað nýtt, reyna nýjar upp-
skriftir, smakka óvenjulegan mat
eða reyna nýjustu vítamínin og
heilsukúrana. Eins og svo margt
annað varð þetta allt til að auka gleði
hennar, en hún var fundvís á marg-
vísleg gleðiefni.
Heimilið varð starfsvettvangur
Siggu og lagði hún mikinn metnað í
að halda heimilinu fallegu og
skreytti það af miklu listfengi. Marg-
ir fallegir munir liggja eftir hana.
Hún hafði lengi mikla ánægju af ým-
iss konar handverki og var fljót að
tileinka sér nýja tækni og þurfti litla
leiðsögn. Sigga lagði sig einnig eftir
því að elda góðan mat og naut fjöl-
skyldan þess. Hún kynnti sér nýj-
ungar í matargerð og þróaði áfram
með eigin hugmyndum. Niðurstaðan
var alltaf mjög góð.
Sigga hafði margvíslega listræna
hæfileika. Hún hafði fallega söng-
rödd, beitti henni sjaldan af fullum
krafti, en raulaði við verkin sín. Ég
sagði henni að bestu hæfileikar henn-
ar hafi ekki fengið að njóta sín. Hún
var ekki sammála því og sagði að þeir
hafi einmitt gert það. Það kann að
vera rétt hjá henni. Ég kveð tengda-
móður mína með virðingu, söknuði og
miklu þakklæti.
Kristín Sigurðardóttir
Um ömmu mína á ég aðeins ljúfar
minningar. Ég kveð hana með sökn-
uði og eftirsjá.
Þegar ég var lítil stúlka og ung-
lingur sótti ég ömmu mína reglulega
heim. Ég þekki göturnar í kringum
húsið hennar á Skaganum næstum
eins vel og heima. Ég er alin upp af
yndislegum foreldrum sem unnu
bæði úti, en hjá ömmu var alltaf nota-
legt og rólegt. Amma var aldrei of
upptekin til að setjast og spjalla eða
spila við stelpuskjátuna. Amma átti
alltaf eitthvað gott til þegar við kíkt-
um í heimsókn og ég geri enn í öllum
afmælum brauðrétt sem ég fékk upp-
skriftina hennar að þegar ég var ung-
lingur. Það var gott að koma heim til
ömmu.
Ég hugsa stundum hvað hún hefur
lifað margt og séð heiminn breytast
mikið. Ég heyrði hana segja mér frá
því þegar hún fékk fyrsta ísskápinn
og fyrstu þvottavélina og það fær
mann til að hugsa um þau lífsgæði
sem við búum við og tökum sem gefn-
um. Hún sagði mér margar skemmti-
legar sögur til dæmis af því þegar
hún var lítil stúlka og Jóhannes S.
Kjarval bað um að fá að mála af henni
mynd og mömmu hennar leist ekki
vel á það. Amma sá örlítið eftir því og
hugsaði að það hefði verið gaman að
til væri mynd af henni eftir meist-
arann.
Ég er yngsta barnabarn hennar,
33 ára gömul. Þegar amma mín var
jafngömul mér hafði hún eignast 11
börn, 9 þeirra lifðu fram á fullorð-
insár og lifa móður sína. Ég get ekki
ímyndað mér hvernig það er að eiga
11 börn þó að ég eigi sjálf 3 og vinni
að auki við kennslu þá er þetta samt
framandi hugsun á okkar tímum. Síð-
ustu ár hef ég ekki verið eins dugleg
og ég hefði viljað vera að heimsækja
hana og er það mín stærsta eftirsjá
því við gerum aldrei nógu mikið af því
að hitta gott fólk sem okkur þykir
vænt um. Ég lét alltof oft hversdags-
legar annir stoppa mig.
Amma mín var mér besta amma
sem ég hefði getað hugsað mér,
skemmtileg kona uppfull af hlýju og
væntumþykju. Ég vona að hún hafi
vitað hvað mér þótti vænt um hana.
Iðunn Ólafsdóttir.
Elsku Sigga mín, ekki hélt ég að
það yrði nú okkar síðasti fundur þeg-
ar við heimsóttum þig 29. desember
sl. á Höfða. Þú varst hress og hlýleg
að vanda og búin að klæða þig í þitt
fínasta, mikið varstu nú glæsileg.
Mundi ég þá eftir því þegar hún Halla
frænka þín sagði mér fyrir löngu að
þú hefðir verið fallegasta stúlkan á
Austfjörðum. Myndarskapur og
smekkvísi þín var eftirtektarverð.
Þegar við dáðumst að því hvað allt
væri fínt og fallega skreytt hlóstu
dátt og sagðir að sagt hefði verið að
þú værir svo mikil „dúlla“.
Við sátum hjá þér dágóða stund,
fengum kaffi og kökur, skoðuðum
myndir úr fjölmörgu albúmunum
þínum og þú sagðir okkur fréttir af
fjölskyldunni sem þú fylgdist svo vel
með.
Mikið var gaman þegar þú komst
hér áður fyrr í bæinn, alltaf jafn kát
og upplífgandi og gistir þá ósjaldan
hjá okkur í Sævó, því í þá daga var
ekki algengt að farið væri fram og til
baka á Skagann á sama deginum. Þú
kunnir að segja sögurnar enda hafðir
þú gott minni og skemmtilega frá-
sagnarhæfileika.
Ég mun aldrei gleyma sögunni um
ferðina, sem þú fórst fimmtán ára
gömul með vinkonu þinni átján ára, á
hestum frá Borgarfirði eystri. Þið
lentuð í blindbyl yfir heiðina til Loð-
mundarfjarðar og erfiðan fjallveg yf-
ir til Seyðisfjarðar.
Það var alltaf tilhlökkunarefni að
fá jólagjafir frá þér, þær voru lista-
verk enda mikil listakona á ferð sem
allt lék í höndunum á. Fljót varstu að
hjálpa mér við saumaskapinn þegar
ég var búin að gefast upp.
Þakka þér fyrir bjartar og góðar
minningar.
Jóna S. Þorgeirsdóttir.
Sigríður Steinsdóttir
Þannig lýsi ljós yðar
meðal mannanna, að
þeir sjái góð verk yðar
og vegsami föður yðar, sem er á himnum.
(Matt. 5:16).
Öðlingur er orðið sem kemur upp í
huga minn er ég hugsa um Jóhann
mág minn sem hefði orðið 65 ára í
dag, en hann lést hinn 20. ágúst síð-
astliðinn.
Jóhann Sæmundur Björnsson
✝ Jóhann Sæ-mundur Björns-
son fæddist á
Hvammstanga 20.
febrúar 1942. Hann
andaðist á Landspít-
alanum 20. ágúst
2006 og var útför
hans gerð frá Bú-
staðakirkju 29.
ágúst.
Fyrir ári síðan
greindist hann með
lungnakrabbamein,
sem má rekja til þess
tíma er hann vann við
smíðar með asbesti
fyrir um 30 árum. Það
var mjög erfið hálfs
árs barátta sem hann
háði bæði heima og á
sjúkrahúsi, en hann
Jói mágur minn æðr-
aðist ekki heldur tókst
á við þetta eins og allt
annað.
Jóhann var mikill
máttarstólpi í fjölskyldunni allri og
skilur þar eftir stórt skarð.
Fyrir um 15 árum byrjaði hann
hjá Lágafellssókn sem fram-
kvæmdastjóri. Það var honum til
mikillar blessunar enda var hann
trúaður maður og fengu margir að
njóta hjálpsemi hans og kærleika.
Jóhann var vandaður maður í orði
og verki og átti fólk auðvelt með að
leita til hans þegar á þurfti að halda
bæði í gleði og á sorgarstundum.
Svanhildur systir mín átti traust-
an og góðan mann en þau voru búin
að vera gift í 45 ár. Á heimili þeirra
ríkti kærleikur og friður. Voru þau
samtaka í öllu, börnin þeirra bera
þess vott, þau Þorkell, Alfa og Þor-
björn, tengdabörn og barnabörnin
sjö sem nú sakna afa sárt.
Þú, ljóssins ljós,
sem lýsir heimi öllum
þú rauða rós
er ríkir lífs í höllum.
Ó, bú oss hjá,
allt batnar þá.
Í návist þinni er náð og friður.
(Friðrik Friðriksson).
Blessuð sé minning Jóhanns.
Í þakklæti
Sigurlaug Þorkelsdóttir.
LEGSTEINAR
Tilboðsdagar
Allt að 50% afsláttur
af legsteinum og fylgihlutum
Sendum myndalista
MOSAIK Hamarshöfða 4 110 Rvk
sími 587 1960 www.mosaik.is
✝
Ástkær tengdafaðir minn, afi, langafi og bróðir,
JÓHANN HALLVARÐSSON
frá Geldingaá,
Prestastíg 6,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju miðviku-
daginn 21. febrúar kl. 13.00.
Blóm og kransar eru vinsamlegast afþakkaðir en
þeim sem vilja minnast hans er bent á líknardeild
Landspítala, Landakoti, deild L5.
Sigríður Ósk Óskarsdóttir,
Jóhann Davíð Snorrason, Valdís Ólafsdóttir,
Ingvi Pétur Snorrason, Ásdís Erla Jónsdóttir,
Snorri Ingvason,
Auður Ingvadóttir,
Björg Hallvarðsdóttir.
Morgunblaðið birtir minningargreinar alla útgáfudagana.
Formáli | Minningargreinum fylgir formáli, sem nánustu aðstandendur
senda inn. Þar koma fram upplýsingar um hvar og hvenær sá, sem fjallað er
um, fæddist, hvar og hvenær hann lést, um foreldra hans, systkini, maka og
börn og loks hvaðan útförin fer fram og klukkan hvað athöfnin hefst. Ætlast
er til að þetta komi aðeins fram í formálanum, sem er feitletraður, en ekki í
minningargreinunum.
Minningargreinar