Morgunblaðið - 20.02.2007, Qupperneq 37

MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 20. FEBRÚAR 2007 37
Þegar fólk deyr í
hárri elli eins og þú, Halla mín, þá
er lífshlaupið svo langt og minning-
arnar dreifast víða með samferða-
fólkinu, bæði ungum og öldnum. Þú
sem hélst að þú myndir ekki ná að
lifa framyfir tvítugt. ,,Ég grét yfir
því stundum,“ sagðir þú mér oft.
Það er svo farið með mig sem aðra
að mér finnst ég hafa þekkt þig svo
afskaplega lengi og minningarar
hrannast upp nú við fráfall þitt.
Með fyrstu minningum mínum um
þig er sú, að þú þylur upp tölur sem
láta frekar sérkennilega í eyrum:
,,04050...,o.s.frv. Þetta var þá veð-
urskeytið frá Hæli og þú að senda
veðurlýsinguna. Þá var ég farin að
venja komur mínar reglulega í
kjallarann hjá yngsta syni þínum,
augasteini móður sinnar. Þá ert þú
komin af léttasta skeiði tilverunnar,
nýbúin að missa eiginmanninn eftir
löng og erfið veikindi. Þarna eru
enn ein tímamótin hjá þér, en það
sem áður hafði á daga þína drifið
var með ólíkindum. Bæði er það að
þín kynslóð lifði mestu tæknibylt-
ingu í bústörfum sem um getur og
þú misstir allt þitt í byrjun búskap-
Halla Bjarnadóttir
✝ Halla Bjarna-dóttir, fyrrver-
andi húsfreyja á
Hæli í Hreppum,
fæddist í Stóru-
Mástungu 21. ágúst
1916. Hún andaðist
á hjúkrunarheim-
ilinu Skjóli laug-
ardaginn 20. janúar
síðastliðinn og var
útför hennar gerð
frá Stóra-Núps-
kirkju 27. janúar.
ar í eldi. Allt þetta
setur mark sitt á fólk.
Um eldsvoðann sagðir
þú að það hefði ekki
verið svo mikill skaði
af því börnin og fólkið
bjargaðist og ná-
grannarnir góðir. Það
var ávallt erfitt hjá
þér að sjá á eftir
börnum þínum, sagðir
þú mér og þegar þeir
fóru ungir í skóla að
heiman þá grést þú,
svo það var ekki neitt
endilega gleðiefni að
öllu leyti að fá tengdadóttur sem
tók Ara þinn frá þér. Hann, sem
svo lengi hafði verið þín stoð og
stytta í veikindum Einars, ásamt
Dísu dóttur þinni, en öll stóðuð sem
þið sem klettar á bak við hann. En
þú með þitt hjartalag og hlýju varst
ekki lengi að koma auga á hvað
best væri í því máli og framfarir
voru þér ávallt að skapi. Það varð
mér mikil blessun að fá að kynnast
þér, vinnulagi þínu og málfarið þitt
var einstakt fannst mér. Þó mér
tækist ekki að tileinka mér það, hef
ég anga af því hér áfram. Til að
byrja með þurfti ég oft að segja:
,,Ha, hvað þýðir það?“ Þá dillaði
niðri í þér hláturinn við að þurfa að
útskýra íslenskuna þína. Ég kallaði
þetta málfar alltaf eftir þetta Más-
tungumállýsku, því ég var búin að
kynnast þessu máli þaðan.
Við áttum nokkrar af okkar bestu
samverustundum í fjósinu, sérstak-
lega ef við vorum einar. Þar varst
þú drottning í ríki þínu með kúnum
og kálfunum. Að hlúa að og hirða
um var þér sérstaklega vel gefið,
bæði við menn og málleysingja. Það
var gaman að sjá framan í þig þeg-
ar tveggja vetra naut losnaði af
básnum sínum og fór að leika sér í
hlöðunni. Ég narraði hann svo á
básinn sinn aftur og þú sagðir: ,,Ja,
hérna, hvernig fórstu að þessu? Þú
ert nú ekki einhöm - varstu ekki
hrædd um að hann færi í þig?“
Það var aldrei mikill hávaði þar
sem þú varst, en maður vissi af þér.
Ef maður hrósaði þér fyrir hjálpina
eða stuðninginn þá sagðir þú alltaf:
,,Ja, hérna, lítið var en lokið er.“
Fyrstu árin mín fórstu mikið á
veturna til Dísu, en komst alltaf af
og til að fá fjósalyktina og sveita-
loftið sem þú elskaðir svo mikið.
Það er falleg og skemmtileg minn-
ing frá þessum tíma: Þú og Lubbi á
göngu, hraðskreið, útskeif, kekk
kona með kýrnar á undan þér og
Lubbi á eftir.
Þegar farið var að vora vildir þú
fara að láta kartöflur spíra og und-
irbúa þig fyrir vorkomuna. Ylrækt
þín var einstök: Þessir grænu fing-
ur sem töfruðu ljúffengt grænmeti
og blóm fram við engar aðstæður.
Það fetar enginn í þau spor eftir
þig.
Það er líka skemmtileg minning
um eldhússtörf þín að koma þegar
þú varst að baka, mest brúntertu
eða skonrok, en þú sagðir alltaf að
það væri bara svona – það færi allt
út um allt ef þú værir að elda og
eins og allt ylti út úr skápunum.
Við setjumst samt niður og fáum
okkur kaffi og gæðum okkur á ný-
bökuðum kökunum. Það er kannski
ekki svo sárt að kveðja svona konu
sem var þrotin að kröftum og hugs-
unin tekin frá henni, en að lokum
vil ég segja: Hún fór um þetta líf
ljúfum höndum, þögul frekar, en við
sem munum hana best, lásum á
milli lína. Takk fyrir að vera
tengdamóðir mín.
Þórdís Bjarnadóttir.
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð, hlýhug og vináttu við fráfall elskulegrar
móður okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu,
RANNVEIGAR JÓHANNESDÓTTUR,
dvalarheimilinu Höfða,
Akranesi.
Sigurjón Hannesson, Guðlaug Bergþórsdóttir,
Guðbjörg Fanney Hannesdóttir, Heiðar Jóhannsson,
Þjóðbjörn Hannesson, Kristrún Líndal Gísladóttir,
Guðríður Hannesdóttir, Jóhann Þóroddsson,
Guðbjartur Hannesson, Sigrún Ásmundsdóttir
og ömmubörn.
✝
Hugheilar þakkir fyrir samúð og hlýhug við andlát
og útför móður okkar,
MARÍU GUÐGEIRSDÓTTUR
frá Hellissandi,
lengst af búsetta í Keflavík.
Kristján Tjörvason,
Svavar Geir Tjörvason,
Sævar Tjörvason.
✝
Hjartanlegar þakkir færum við öllum þeim sem
sýndu okkur samúð, vinarhug og hlýju við andlát
og útför föður okkar, afa og langafa,
FINNS F. EINARSSONAR
frá Gufuá,
Ánahlíð 2,
Borgarnesi.
Sólveig Sigríður Finnsdóttir, Þorsteinn Hlíðdal Vilhjálmsson,
Guðmundur Finnsson, Jenný Svana Halldórsdóttir,
Sesselja Valdís Finnsdóttir, Kristján Björnsson,
Gróa Finnsdóttir, Ólafur Ingi Jónsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim fjölmörgu
sem sýndu okkur vináttu, samúð og hlýhug vegna
andláts og útfarar okkar ástkæra föður, tengda-
föður, afa og langafa,
SVAVARS G. JÓNSSONAR,
Öxl,
Austur-Húnavatnssýslu.
Sérstakar þakkir til starfsfólks lyfjadeildar
Fjórðungssjúkrahús Akureyrar og sjúkradeildar 1 á
heilbrigðisstofnuninni á Blönduósi fyrir góða umönnun.
Einnig sérstakar þakkir til HUH og félaga.
Guð blessi ykkur öll.
Jón Reynir Svavarsson,
Sigríður Bára Svavarsdóttir,
Ásdís Svavarsdóttir, Jörgen Inge Persson,
Guðmundur Jakob Svavarsson, Anna Margrét Arnardóttir,
Dröfn Svavarsdóttir, Torfi Gunnarsson,
Svavar Guðjón Eyjólfsson, Thelma Andrésdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Hjartans þakkir til allra sem sýndu okkur samúð og
hlýhug við andlát og útför eiginmanns míns, föður,
afa og langafa,
PÉTURS PÁLSSONAR
verkfræðings,
Ásholti 12,
Reykjavík.
Þökkum sérstaklega hjúkrunarfræðingum Karitasar
fyrir góða umönnun og alúð.
Birna Ásgerður Björnsdóttir,
Ingibjörg Pétursdóttir,
B. Börkur Eiríksson, Hrund Guðmundsdóttir,
Fura Barkardóttir.
Ég kynntist Auði
Kristínu Antonsdótt-
ur fyrir sex árum
þegar við hófum
rannsóknasamstarf í leit að veiru-
hemjandi efnum í íslenskum
plöntum. Tilgangurinn var að finna
efni sem koma mættu að gagni við
meðhöndlun veirusýkinga sem
reynst hefur erfitt að meðhöndla
með lyfjum. Auður hafði lengi
starfað á veirufræðideild Land-
spítala – háskólasjúkrahúss við
greiningar á veirusýkingum og
rannsóknum á árangri ónæmisað-
gerða. Ég lagði til lyfjafræðilegan
hluta rannsóknarinnar, en hafði
sjálf aldrei komið að veirurann-
sóknum. Það vakti strax aðdáun
mína hversu mikla alúð Auður
lagði í veiruræktunina og hversu
vinalega hún talaði um veirurnar
sem hún var að rækta. „Þær hafa
verið hálfslappar greyin,“ sagði
hún gjarnan ef ræktunin gekk
treglega.
Auður hafði meðfæddan áhuga á
íslenskri náttúru og hafði strax
leiftrandi áhuga á að taka þátt í
rannsókninni þegar við Þorgerður
Árnadóttir, samstarfskona hennar
á veirufræðideildinni og kennari
við lyfjafræðideild Háskóla Ís-
lands, leituðum til hennar. Í verk-
efni okkar var um ólíka nálgun að
ræða frá því sem Auður var vön í
sínum störfum. Í nýja verkefninu
voru sjúkdómsvaldandi veirur
ræktaðar markvisst og síðan kann-
að hvort náttúruefnin gætu komið
í veg fyrir fjölgun veiranna. Það
Auður Kristín
Antonsdóttir
✝ Auður KristínAntonsdóttir
fæddist á Hofsósi
24. febrúar 1950.
Hún lést á líkn-
ardeild LHS í Kópa-
vogi 1. nóvember
2006 og var útför
hennar gerð frá
Hallgrímskirkju 8.
nóvember.
var einstaklega gam-
an að vinna með
þeim Þorgerði, ég fór
alltaf glaðari af
þeirra fundi. Auður
var mjög nákvæm og
lagði mikið upp úr
réttu verklagi og
leiðum til að stað-
festa áreiðanleika
mælinga. Leitin bar
árangur, öflug veiru-
hemjandi efni fund-
ust í íslenskum flétt-
um.
Það er öflugur
hópur kvenna sem komið hefur að
þessu rannsóknaverkefni – kenn-
arar í lyfjafræðideild HÍ, starfs-
fólk veirufræðideildar LSH og
nemendur úr Háskóla Íslands sem
Auður leiðbeindi af strangleika en
samtímis mikilli alúð. Auðar var
sárt saknað þegar niðurstöður
verkefnisins voru kynntar á ráð-
stefnu um líf- og heilbrigðisvísindi
í janúar. Auðar mun þó alltaf njóta
við því haldið verður áfram með
þessar rannsóknir og byggt á þeim
aðferðum sem hún átti svo drjúgan
þátt í að þróa. Það kemur nú í hlut
annarra að halda verkefninu
áfram.
Við Auður áttum sameiginlegt
áhugamál, trjárækt á norðurhjara.
Þegar ég horfi nú um miðjan vetur
á harðgerar trjáplöntur mínar
bogna undan norðanáttinni minn-
ist ég Auðar og hvernig hún stóð í
þeim mótvindi sem mætti henni
tvö síðustu ár ævinnar. Keik og
stolt í baráttu við illvígan sjúk-
dóm.
Ég þakka Auði af einlægni fyrir
góða viðkynningu og frábært sam-
starf. Ég þakka henni mikilvægt
framlag til vísinda og kennslu og
leiðbeiningu nemenda Háskóla Ís-
lands, bæði í grunnnámi og fram-
haldsnámi. Ég votta Andrési og
allri fjölskyldu Auðar innilega
samúð.
Kristín Ingólfsdóttir.
Morgunblaðið birtir minning-
argreinar alla útgáfudagana.
Skil | Greinarnar skal senda í
gegnum vefsíðu Morgunblaðsins:
mbl.is – smella á reitinn Senda
efni til Morgunblaðsins – þá birt-
ist valkosturinn Minningargreinar
ásamt frekari upplýsingum.
Skilafrestur | Ef birta á minning-
argrein á útfarardegi verður hún
að berast fyrir hádegi tveimur
virkum dögum fyrr (á föstudegi ef
útför er á mánudegi eða þriðju-
degi). Ef útför hefur farið fram
eða grein berst ekki innan hins til-
tekna skilafrests er ekki unnt að
lofa ákveðnum birtingardegi. Þar
sem pláss er takmarkað getur
birting dregist, enda þótt grein
berist áður en skilafrestur rennur
út.
Lengd | Minningargreinar séu
ekki lengri en 3.000 slög (stafir
með bilum - mælt í Tools/Word
Count). Ekki er unnt að senda
lengri grein. Hægt er að senda ör-
stutta kveðju, HINSTU
KVEÐJU, 5-15 línur, og votta
þeim sem kvaddur er virðingu
sína án þess að það sé gert með
langri grein. Ekki er unnt að
tengja viðhengi við síðuna.
Formáli | Minningargreinum
fylgir formáli, sem nánustu að-
standendur senda inn. Þar koma
fram upplýsingar um hvar og hve-
nær sá, sem fjallað er um, fædd-
ist, hvar og hvenær hann lést, um
foreldra hans, systkini, maka og
börn og loks hvaðan útförin fer
fram og klukkan hvað athöfnin
hefst. Ætlast er til að þetta komi
aðeins fram í formálanum, sem er
feitletraður, en ekki í minning-
argreinunum.
Undirskrift | | Minningargreina-
höfundar eru beðnir að hafa skírn-
arnöfn sín en ekki stuttnefni undir
greinunum.
Myndir | Ef mynd hefur birst í
tilkynningu er hún sjálfkrafa not-
uð með minningargrein nema beð-
ið sé um annað. Ef nota á nýja
mynd er ráðlegt að senda hana á
myndamóttöku: pix@mbl.is og
láta umsjónarmenn minning-
argreina vita.
Minningargreinar