Morgunblaðið - 08.04.2007, Blaðsíða 31

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 8. APRÍL 2007 31
lokapróf fóru hinir til Kína. Ég varð
að bíða eftir að ljúka prófi í kín-
versku máli og bókmenntum. En
þegar ég náði þeim áfanga hafði Mao
Tse Tung lokað landinu.
Þá varð ég prófessor í kínversku
og kínverskum bókmenntum við tvo
háskóla. Eftir fimm ár við kennslu
varð ég sóknarprestur í þorpinu
Schalkhaar hjá Deventer í Hollandi.
Þar var ég önnur fimm ár.
Þá var ég spurður hvort ég vildi
fara til Istanbúl í Tyrklandi. Ég
sagði: „Úr því ég er spurður þá segi
ég nei.“ En svarið var að ég ætti eigi
að síður að fara, þar vantaði prófess-
or í ensku og latínu. Ég fór því til
Istanbúl og var þar ein fimm árin
enn. Eftir það var ég sendur til Alex-
andríu í Egyptalandi. Þangað fór ég
með rússnesku skipi og hafði með-
ferðis allt sem ég átti í tveimur köss-
um. Í Alexandríu var ég tíu og hálft
ár. Þá fékk ég boð um að koma til
Hollands og vildi gjarnan starfa þar.
En þá kom símskeyti um að íslensk-
ur prestur sem Hákon hét og lengi
starfaði á Akureyri, hefði dáið í New
York og það vantaði prest strax á Ís-
landi. Ég hugsaði með mér: „Hol-
land liggur mitt á milli miðbaugs og
norðurpóls – hvers vegna ekki að
fara til Íslands?“ Svo ég fór hingað.
Fyrstu tíu árin var ég prestur í
Hafnarfirði, á Jófríðarstöðum. Svo
kom ég hingað og fékk herbergi séra
Hjalta, sem aftur fór til Hafn-
arfjarðar.
Ég messa sem fyrr sagði enn í
klaustrinu í Hafnarfirði og predika
líka á íslensku og ensku hér í Landa-
kotskirkju vissa daga í viku.
Það koma margir útlendingar til
messu hér í Landakoti og sumir
þeirra gifta sig hér, t.d. konur frá
Filippseyjum sem ganga að eiga ís-
lenska menn. Mér skilst að þær séu
ágætar eiginkonur; góðar mæður,
góðir kokkar.
Mér finnst ástandið á vissan hátt
slæmt á Íslandi hvað fjölskyldulífið
snertir. Fólk vinnur alltof mikið og
er ekki nógu mikið saman. Þetta er
meðal annars af því hve fólk sækist
mikið eftir ytri gæðum. Mér finnst
konur hér leggja of mikið upp úr að
líta vel út en of lítið upp úr því að
sinna manni, börnum og heimili. Ís-
lendingar vilja ekki vera eftirbátar
annarra Evrópubúa og ganga jafn-
vel feti framar. Áður átti fólk guð-
rækni innra með sér og fjöl-
skylduböndin voru sterk, nú er
gamalt fólk sent á elliheimili og
börnin fara á mis við að kynnast
reynslu þess, nýtur ekki áhrifa frá
þeim eldri og lífsviðhorfi þeirra.
Fjölskylda nútímans er því bara
ungt fólk og börn þess. Ég segi
stundum að nú sé þörf fyrir krafta-
verk á borð við þegar Íslendingar
tóku kristna trú á Þingvöllum.
Glæpatíðnin og annað slæmt sýnir
að við erum að komast á botninn.
Annað hvort verður að fjölga fang-
elsum og stofufangelsum eða taka
upp betri siði. Trúin er leið til þess.
Helst þyrfti þetta að gerast áður en
allt fer á hinn versta veg. Mannleg
lög koma ekki í staðinn fyrir kristið
siðferði.“
Þrátt fyrir þessi orð er séra Hu-
bert á því að lífskjör á Íslandi séu
góð.
„Mér finnst mjög gott að vera hér.
Stundum spyr fólk mig af hverju
ég fari ekki í frí til Hollands. Ég
svara: Skynsamir Hollendingar fara
í frí til Íslands – og ég er þegar hér,“
segir hann.
Uppgrafni Rósakransinn
Fáir eru nú eftir af fjölskyldu séra
Huberts Oremus í Hollandi. Hún fór
ekki varhluta af hörmungum stríðs-
ins fremur en margir aðrir á þessu
svæði.
„Bróðir minn, sem var einu ári
yngri en ég, var skotinn ásamt 18
ungum mönnum af Þjóðverjum rétt
áður en Bandamenn komu. Þjóð-
verjar grófu þá í sandi þar sem sjór
flæðir yfir. Grafir þeirra fundust síð-
ar. Í vasa Joseps bróður míns fannst
Rósakrans, þegar hann var grafinn
upp.“ Nú stendur séra Hubert upp
og nær í fallegan og stóran Rósa-
krans sem hann geymir í vasa á
jakka sem hangir á stól í herberginu.
Hann handleikur Rósakransinn
með hlýju meðan hann segir mér frá
systrum sínum tveimur og yngsta
bróður þeirra í Kaliforníu, hann ætl-
ar að koma í heimsókn til séra Hu-
berts í sumar.
„Annar bróðir minn dó fyrir
tveimur árum, hann var banka-
stjóri,“ bætir hann við og setur
Rósakransinn aftur í jakkavasann.
Ég spyr hvort hann hafi nokkurn
tíma séð eftir að hafa orðið prestur.
„Nei, nei,“ svarar hann og svipur
hans ber vott um hve honum finnst
spurning mín heldur barnaleg.
„Það er ómögulegt fyrir kaþólska
presta að eiga eiginkonur. Fólk
skriftar fyrir prestum og þeir verða
að þegja yfir því sem þeim er sagt.
Það gengi illa ef þeir ættu eigin-
konur. Og þótt þeim tækist að þegja
í vöku gætu þeir talað í svefni.“ Og
nú brosir séra Hubert.
Hann álítur lúterska prestar eiga
erfitt vegna þess skipulags sem þeir
búa við. „Sumir þeirra hika kannski
við að predika eins og samviskan
býður þeim af ótta við að tapa brauði
sínu,“ segir hann og lyftir brúnum
sem í spurn.
„Kaþólskir prestar eiga hvorki
eiginkonur né brauð og hafa því
engu að tapa,“ bætir hann við. Það
fer að hans mati illa saman að vera
bæði fjölskyldufaðir og sóknar-
prestur.
„Þetta eru tveir ólíkir en kröfu-
harðir heimar sem erfitt er að sam-
ræma. Ég tel því að kaþólskir prest-
ar eigi ekki að giftast.“
Aðspurður segist séra Hubert
tvisvar hafa komið til Rómar.
„Í fyrra skiptið með Austurlanda-
hraðlestinni á leið heim frá Istanbúl
og svo fór ég í pílagrímsferð þangað
frá Hollandi á árum áður.“
Loðhúfan Gjöf lútersks prests.
kraftaverk
gudrung@mbl.is
Morgunblaðið/Árni Sæberg
» „Það er ómögulegt
fyrir presta að eiga
eiginkonur. Fólk skrift-
ar fyrir kaþólskum
prestum og þeir verða
að þegja yfir því sem
þeim er sagt
www.leikhusid.is sími 551 1200
Þjóðleikhúsið fyrir alla!
LEG
MJALLHVÍT
Heillandi brúðuleiksýning!
Sýningar hefjast 14. apríl
Sýningum fer fækkandi
SITJI GUÐS ENGLAR
Frábær fjölskyldusýning!
HJÓNABANDSGLÆPIR
HÁLSFESTI HELENU
Matseðill í anda Austurlanda nær
á Café Cultura á sýningarkvöldum
Frumsýning 14. apríl
„Þetta er Borat leikhúsanna“.
Addi, hugi.is
„Þetta leikrit er algjör snilld“.
blog.central.is/hunangskoddi
„Yndislega geggjaður og "morbid" húmor“.
Lísa Páls, Rás 2
„Tónlistin sem Flís sá um var æðisleg... ég hlakka sjúklega
til að komast yfir diskinn“.
Silja Aðalsteinsdóttir, tmm.is
„Leg er eiginlega skylduáhorf... drepfyndin og góð sýning“.
Ingimar B, Blaðið
„Leg er skemmti-legasta leikrit sem ég hef séð“.
Margrét Hugrún Gústavsdóttir, Fréttablaðið
Kristrún Heiða, Fréttablaðið
Geisladiskurinn kominn í verslanir / 12 tónar
TURAK
Gestasýning 16. apríl
Frumsýning 18. apríl
Gersemar gærdagsins öðlast
nýtt líf í „brúðuleikhúsi hlutanna“
Snilldarlega vel skrifað verk
um hjónabandið