Morgunblaðið - 26.04.2007, Blaðsíða 37

MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 26. APRÍL 2007 37
Þá ertu farinn af
stað í veisluna stóru.
Afi kominn að sækja
þig. Höfuðpaur
Björnsson-fjölskyldunnar kominn í
frí. Líklegast kemurðu við í Héðins-
firði áður en þú kíkir til Mílanó,
þangað sem þú ætlaðir alltaf að fara.
En ég þakka þér kærlega fyrir öll
árin og góðu stundirnar sem við átt-
um með þér. Allar veislurnar, klein-
urnar og pönnukökurnar.
Pössunina þegar ég var lítill og all-
ar sögurnar. Óteljandi ólsen ólsen
spilin sem við spiluðum þegar ég var
búinn í skólanum á daginn.
Ég mun aldrei gleyma þér svo
lengi sem ég verð til staðar.
Heimir.
Elskulega amma Soffía hefur nú
kvatt þennan heim. Það er hálfskrítið
að hugsa til þess að þegar við Máni,
sonur minn, komum til Dalvíkur í
nóvember síðastliðinn, yrði það í síð-
asta skipti sem við myndum sjá
ömmu Soffíu.
Eins og allar ömmur var amma
Soffía alveg einstök. Hún gafst ekki
upp þótt að tímar væru stundum erf-
iðir.
Það koma margar góðar minning-
ar upp í huga minn þegar ég hugsa til
þess tíma sem við amma áttum sam-
an. Ég var svo heppin að á mínum
yngri árum var ég mikið hjá henni.
Þegar ég kom í heimsókn til hennar í
Drápuhlíðina þá stóð hún á pallinum
og tók á móti mér opnum örmum.
Amma var alltaf árrisul og það var
hennar besti tími. Ég man oft eftir
henni þar sem hún sat við eldhús-
borðið, hlustaði á útvarpið og var að
leggja kapal, þegar hún sá mig koma
trítlandi til hennar. Þá var ekkert
betra en að fá að skríða í fangið á
henni til þess að vakna í rólegheit-
unum. Það kom oft fyrir að amma var
oft búin að baka þegar ég vaknaði á
morgnanna. Þá lagði kleinuilminn
um allt hús. Það ekki amalegt að
vakna og fá nýsteiktar kleinur og
kalda mjólk í morgunsárið. Eftir
heimsóknina fór maður sjaldan tóm-
hentur og var send heim með kleinu-
poka, sokka og jafnvel vettlinga. Hún
gat ekki hugsað sér að litlu stelpunni
sinni yrði kalt á litlu höndunum og
fótunum.
Eitt sinn þegar við amma vorum
að bíða eftir pabba og mömmu, þá
vorum við í litla herberginu, eins og
hún kallaði það, og vorum að horfa út
um gluggann á krakkana á róluvell-
inum.
Amma átti það til að vera pínu
stríðnispúki og stundum hreyfði hún
fölsku tennurnar í munninum. Þetta
þótti mér alveg ferlega skrítið því að
mínar voru fastar. En í þetta skiptið
sá ég við henni og náði taki á fölsku
tönnunum hennar og hélt á þeim í
höndunum. Ég varð forviða og horfði
á skrítið útlit ömmu og tennurnar til
skiptis og reyndi í beinu framhaldi að
ná tönnunum mínum út úr mér á
sama hátt. Þessa sögu sagði amma
mér oft og hló að jafnan mikið af
þessu skondna atviki.
Það mætti með sanni segja að
amma mín hafi verið alger snillingur
að elda góðan sunnudagsmat, annað
hvort læri eða hrygg með öllu til-
heyrandi. Ekki má gleyma eftir-
matnum sem var alltaf ís, allar
bragðtegundir sem þá voru til á
markaðnum og svo voru margar
skálar af ávöxtum.
Amma vann í Seðlabanka Íslands
við skúringar. Þangað fór ég oft með
ömmu að hjálpa henni. Ég veit nú
ekki hve mikið gagn ég gerði en
reyndi að hjálpa m.a við að tæma
ruslakörfurnar sem voru undir skrif-
borðunum og fara í ýmsar sendiferð-
Soffía Björnsdóttir
✝ Sigurlaug SoffíaBjörnsdóttir
fæddist í Vík í Héð-
insfirði 13. maí
1921. Hún lést á
Dvalarheimilinu
Dalbæ 29. mars síð-
astliðinn og var út-
för hennar gerð frá
Fríkirkjunni í
Reykjavík 12. apríl.
ir. Í eitt skiptið þegar
ég fór með ömmu þá
gaf einn starfsmaður-
inn mér minnispening
fyrir það hversu dug-
leg ég var.
Legg ég nú bæði líf og önd,
ljúfi Jesús, í þína hönd,
síðast þegar ég sofna fer
sitji Guðs englar yfir mér.
(Hallgrímur Pétursson.)
Eitt af því síðasta
sem ég sagði við ömmu
var að ég saknaði
hennar, ég á svo sann-
arlega eftir að gera það. Allar góðu
minningarnar ylja mér um hjarta-
rætur á þessum erfiða tíma og ég er
þakklát fyrir þann tíma sem við átt-
um saman.
Þín
Helga Kristín.
Þegar ég var 7 ára lærði ég mitt
fyrsta ljóð í skólanum og hljóp síðan
beint til mömmu og pabba því ég vildi
flýta mér að fara með það fyrir
mömmu mína, mér fannst það eiga
við hana sem var okkur allt.
Ef væri ég söngvari syngi ég ljóð
um sólina, vorið og land mitt og þjóð.
En mömmu ég gæfi mín ljúfustu ljóð,
hún leiðir mig, verndar og er mér svo góð.
Ef gæti ég farið sem fiskur um haf
ég fengi mér dýrustu perlur og raf.
Og rafið ég geymdi og gæfi ekki braut
en gerði henni mömmu úr perlunum skraut.
Ef kynni ég að sauma ég keypti mér lín
og klæði ég gerði mér snotur og fín.
En mömmu úr silki ég saumaði margt
úr silfri og gulli, hið dýrasta skart.
(Páll Jónsson Árdal)
Það er svo ótal margt sem kemur
upp í hugann sem ég vildi sagt hafa
að skilnaði en læt þetta litla ljóð duga
hér því það sýnir hug minn allan á
þessari stundu.
Og nú eru mamma og pabbi sam-
einuð á ný eftir 39 ára aðskilnað. Ég
veit að þau munu vaka yfir velferð
okkar allra og hugga mig við það.
Takk fyrir allt sem þú hefur gert
fyrir okkur, elsku mamma mín.
Björn.
Blessuð sólin elskar allt,
allt með kossi vekur,
haginn grænn og hjarnið kalt
hennar ástum tekur.
(Hannes Hafstein)
Ég vildi kveðja hana ömmu mína
með þessu kvæði sem ég heyrði hana
svo oft fara með þegar hún bjó hjá
okkur heima í Smárarimanum.
Það var svo gott að koma heim úr
skólanum og sjá hana sitjandi við eld-
húsborðið, tilbúna að spila við mig og
Heimi.
Hún var okkur eins konar mamma
í öðru veldi og ég á margar góðar
minningar um okkur frá þessum
tíma.
Ég hafði alltaf verið bundin ömmu
mjög sterkum böndum og hún var
manneskja sem ég leit mjög upp til.
Ég saknaði hennar mikið þegar hún
flutti á elliheimilið á Dalvík og hitti
hana mun sjaldnar en ég hefði óskað.
Það er sárt að horfa á eftir henni og
ég vildi óska að ég hefði fengið meiri
tíma með henni.
Það er þó mikil huggun að vita af
henni uppi með afa sér við hlið, um-
kringda góðum vinum og ættingjum.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Sveinbjörn Egilsson.)
Takk, elsku amma mín, fyrir allar
góðu stundirnar saman sem ég mun
varðveita í hjarta mínu ævilangt.
Megi Guð geyma þig.
Thelma.
Mig langar í örfáum orðum að
minnast Soffíu Björnsdóttur sem lést
á Dalbæ að kvöldi 29. mars síðast-
liðnum. Ég undirritaður kynntist
Soffíu er ég hóf störf á hjúkrunar-
heimilinu Dalbæ í október á síðasta
ári. Ég tók sérstaklega eftir lítilli,
silfurhærðri og myndarlegri konu
sem gekk við göngugrind. Ég gaf
mig á tal við hana og kynnti mig fyrir
henni. Soffía brosti er ég sagðist vera
frá Ólafsfirði. Hún sagðist bera hlýj-
an hug til Ólafsfjarðar því hún hefði
verið þar í vist á Ytri-Á.
Ég átti eftir að kynnast Soffíu mun
betur þegar ég fór að vinna mikið á
deildinni sem hún var á. Soffía var vel
greind kona og lesin. Hún hafði mjög
gaman af allri fallegri tónlist og
kunni hún svo sannarlega að hlusta.
Þegar hún hlustaði á tónlist eða talað
mál lokaði hún augunum og þá var
hún tíguleg kona. Ég hafði það að
vana mínum er ég var að búa Soffíu
undir daginn að kynna mig með nafni
því Soffía var orðin mjög sjóndöpur
og ekki viss hver var að koma til
starfa. Ég sagði alltaf að þetta væri
Stebbi og þá svaraði hún: „Stebbi
stál seldi sína sál fyrir eina graut-
arskál.“ Ég sagði þá við hana að aum
hefði sálin verið að selja hana fyrir
grautarskál en Soffíu varð ekki svara
fátt. Því að þetta hefði ekki verið
hafragrautur heldur aldingrautur.
Við Soffía áttum mjög góðar
stundir saman er við tókum lagið því
að það var sama hvar við bárum nið-
ur í söng, allt kunni Soffía. Soffía
vakti hjá mér tilfinningu sem til móð-
ur og ömmu, svo vænt þótti mér um
hana. Ég var líka vanur að spyrja
hana á morgnana hvað hana hefði
dreymt. Stundum var fátt um svör.
Svo var það einn morguninn þegar ég
var að hjálpa henni að hún sagði.
„Stebbi, mig dreymdi svo fallegan
draum. Ég var komin heim í Héðins-
fjörð, fjörðinn minn. Þvílík dýrð sem
blasti við mér. Sóleyjar og fíflar í
varpa og grænt grasið lá flatt. Allt
var baðað í sólskini og vatnið speg-
ilslétt.
Þennan draum dreymdi Soffíu
nokkrum dögum áður en hún lagði
upp í sína hinstu för. Soffía var hlát-
urmild og hafði gott skap. Hún var
líka mjög spaugsöm og var oft hlegið
mikið að tilsvörum hennar. Ég kom
að dánarbeði hennar morguninn eftir
að hún dó. Ég stóð um stund og virti
friðinn sem fyllti herbergið hennar.
Svo gekk ég að dánarbeðnum og tók
svitadúkinn af. Við mér blasti fögur
sjón. Þarna var ekki gömul kona
heldur ung stúlka svo falleg á að sjá.
Ég hef aldrei litið fallegri ásýnd. Ég
vissi að hún var búin að hitta ástvini
sína sem hún hafði svo sárt saknað.
Ég vil þakka Soffíu þessa fáu mánuði
sem við þekktumst. Hún verður mér
ógleymanleg. Enn fremur vil ég
votta öllum aðstandendum hennar
mína dýpstu samúð. Megi minning
Soffíu Björnsdóttur verða okkur öll-
um sem henni kynntumst til sannrar
gleði.
Guð blessi minningu góðrar konu.
Þinn vinur
Stefán V. Ólafsson.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir,
sonur, bróðir, tengdasonur og mágur,
DAÐI HALLDÓRSSON,
Furugrund 14,
Akranesi,
lést fimmtudaginn 19. apríl.
Útförin fer fram frá Akraneskirkju föstudaginn
27. apríl kl. 10.30.
Kristrún Sigurbjörnsdóttir,
Bára Daðadóttir,
Hjalti Daðason, Elísa Guðrún Elísdóttir,
Leó Daðason, Erna Frímannsdóttir,
Halldór Karlsson,
Dröfn Halldórsdóttir, Lárus Hannesson,
Gauti Halldórsson, Guðrún Magnúsdóttir,
Barði Halldórsson, Hólmfríður Kristjánsdóttir,
Sigurbjörn Guðmundsson, Málfríður Ögmundsdóttir,
Elín Sigurbjörnsdóttir, Sveinn Knútsson,
María Sigurbjörnsdóttir, Guðjón Pétursson,
Guðmundur Sigurbjörnsson, Ásta Björk Arngrímsdóttir.


  


 



 
    
       
✝
Ástvinur okkar,
SVAVAR GUÐMUNDSSON
frá Odda á Seltjarnarnesi,
starfsmaður Vífilfells hf.,
lést á heimili sínu, Seljahlíð, föstudaginn 13. apríl sl.
Útförin fer fram frá Seltjarnarneskirkju mánudaginn
30. apríl kl. 11:00.
Fyrir hönd vina og vandamanna,
Þorgerður Sigurjónsdóttir,
Guðrún Þorgrímsdóttir.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi, langafi og langalangafi,
HJÖRTUR LEÓ JÓNSSON
fv. hreppstjóri,
Káragerði, Eyrarbakka,
Gauksrima 30,
Selfossi,
lést á Sjúkrahúsi Suðurlands þriðjudaginn 24. apríl.
Jarðarförin auglýst síðar.
Sesselja Ásta Erlendsdóttir,
Vigdís Hjartardóttir, Þórður Grétar Árnason,
Hreinn Hjartarson,
Hólmfríður Rannveig Hjartardóttir, Ólafur Sigfússon,
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabörn.
✝
Ástkær eiginmaður, faðir, tengdafaðir, afi og langafi,
ELÍAS JÓN JÓNSSON
fyrrv. aðallögregluvarðstjóri
ríkislögreglunni Keflavíkurflugvelli,
til heimilis á
Smiðjustíg 2,
Hafnarfirði,
andaðist á sjúkrahúsi í Lúxemborg föstudaginn
20. apríl.
Jarðarförin fer fram frá Víðistaðakirkju föstudaginn 30. apríl kl. 13.00.
Oddbjörg Ögmundsdóttir,
Jón Elíasson, Björg Ásdísardóttir,
Lárus Elíasson, Ingibjörg Óðinsdóttir,
Ingi Sturla Elíasson,
Guðrún Benedikta Elíasdóttir, Kristján Gíslason,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
ÁSDÍS ÞORGILSDÓTTIR,
Sóltúni 7,
Reykjavík,
sem lést á gjörgæsludeild Landspítalans við Hring-
braut laugardaginn 21. apríl, verður jarðsungin frá
Fríkirkjunni í Reykjavik föstudaginn 27. apríl
kl. 13.00.
Guðjón Valdimarsson,
Árný Guðjónsdóttir, Ingólfur Andrésson,
Unnur Guðjónsdóttir, Sverrir Jónsson,
Óskar Guðjónsson, Hervör Lúðvíksdóttir,
Jóhanna Guðjónsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.