Morgunblaðið - 13.05.2007, Blaðsíða 25

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 13. MAÍ 2007 25
Umbo›s- og sölua›ili
Birkiaska ehf.
sími: 551 9239
www.birkiaska.is
Vali› fæ›ubótarefni ársins 2002 í Finnlandi
Minnistöflur
Landakotsskóli er traustur og framsækinn
grunnskóli fyrir nemendur í 1.-10. bekk, auk
5 ára deildar. Boðið er uppá góða kennslu
í litlum bekkjum og notalegu umhverfi. Stofnsettur 1896
Landakotsskóli
Upplýsingar veittar í síma 510 8200 eða á heimasíðuwww.landakot.is
Getum bætt við nemendum í nokkra árganga.
Get
um
bæ
tt v
ið n
em
end
um

í no
kkr
a á
rga
nga
BORG Í DEIGLU
Hanna Birna Kristjánsdóttir nefnir gamla Fiskifélags-
húsið, Ingólfstræti 1, þar sem nú rís hótel, sem dæmi
þess þegar sátt næst með viðhorfum verndar og upp-
byggingaraðilum. „Húsið er annað tveggja sér-
staklega steindra húsa í Reykjavík, hitt er Þjóðleik-
húsið, og því sem slíkt afar verðmætt í byggingarsögu
borgarinnar. Þegar uppbygging hússins hófst kom í
ljós að hún var ekki ætluð í takt við fyrri hönnun húss-
ins. Skipulagsyfirvöld töldu mikilvægt að halda í upp-
runalegt útlit hússins og eftir viðræður við uppbygg-
ingaraðila var ljóst að þeir vildu með nákvæmlega
sama hætti og borgin tryggja metnaðarfulla uppbygg-
ingu á þessum stað. Því var eftirleikurinn auðveldur
og farsæll, þar sem tryggt er að endurbætur og við-
bygging þessa merka húss verður í fullu samræmi við
þau gæði sem upphafleg hönnun gerði ráð fyrir.
Þetta verkefni var til dæmis unnið í góðu samstarfi
við Torfusamtökin sem komu með mikilvægar ábend-
ingar um þau tækifæri, sem fólust í verkefninu. Ár-
angur náðist því með öflugri samvinnu ólíkra aðila, en
þau samskipti eru alls ekki eins erfið og margir vilja
vera láta, enda geta einkaaðilar og félagasamtök verið
allt eins metnaðarfull fyrir hönd borgarinnar og yf-
irvöld.“
Morgunblaðið/RAX
Í sátt og samlyndi Uppbygging Fiskifélagshússins, Ingólfsstræti 1, í hótel fer nú fram í fullri sátt.
Fyrirmyndarsamvinna
um Fiskifélagshúsið
„Við höfum gengið alltof vasklega
fram í því að fleygja minjum gamla
tímans og ég tel að ástandið sé orð-
ið mjög slæmt fyrir Reykjavík, sem
hefur misst svo margt úr bæjar-
myndinni,“ segir Guðrún Jóns-
dóttir. „Því er ákaflega mikilvægt
fyrir okkur öll að hér sé borgar-
stjóri sem vill hlúa að elztu byggð-
inni í Reykjavík áður en hún er tætt
meira í sundur, en þegar er orðið,
og látin víkja fyrir nýbyggingum,
sem með leyfi yfirvalda ryðjast til-
litslaust yfir allt sem fyrir er og
lúta ekki öðrum lögmálum en
græðgi og gróðahyggju.
Við horfum því miður upp á ný-
leg dæmi um slíkt. Í stað sögu,
sjarma og fjölbreytni rísa inni í
grónum hverfum byggingar í öðr-
um takti, sem sumar hverjar teygja
sig hátt til himins umluktar bíla-
stæðum, oft fátæklegar í efnisvali
og útfærslum. Hús sem eru skugga-
valdar og sum hver valda vind-
sveipum eins og veðurstofustjóri
hefur vakið athygli á.
Nokkur dæmi vil ég nefna þar
sem illa hefur tekist til að mínu
mati. Fyrst nefni ég háhýsin við
Skúlagötu, sem komu í stað mjög
fjölbreytilegrar og merkrar byggð-
ar við þá götu og á svæðinu þar fyr-
ir ofan. Þá er það Borgartúnið þar
sem umhverfi bygginganna er
langt fyrir neðan allt sem ásætt-
anlegt er. Og Höfðatúnsbyggðin,
sem er að rísa þessa dagana, er yf-
irþyrmandi byggð sem ekki tekur
tillit til nágrennisins.
Þótt sumar byggingar á fyrr-
nefndum svæðum uppfylli það að
vera fagurfræðilega ásættanlegar
sem slíkar er ekkert sem tengir
þær við umhverfið sem þær standa
í.“
Saga, sjarmi og fjöl-
breytni látin víkja
Morgunblaðið/Júlíus
Rós í hnappagatið Uppbyggingin í Aðalstræti þykir hafa tekizt vel.
„Mér finnst skipta máli, hver eru
sérkenni Reykjavíkur og þá á ég
við gamla bæinn,“ segir Pétur H.
Ármannsson. „Hann er samsettur
af tveimur meginbrotum; annars
vegar frá þeim tíma, þegar
Reykjavík var lítill þúsund manna
bær með lágreistum timburhúsum
og hins vegar steyptum húsum sem
leystu timburhúsin af hólmi á fyrri
hluta tuttugustu aldar.
Eftir 1970 breyttust viðhorfin og
nú er búið að friða mjög mikið af
þessum gömlu húsum. En fyrir vik-
ið er myndin brotakennd og sund-
urlaus. Sumir eru óánægðir með
það, en ég sé það ekki sem vanda-
mál. Þetta á sér sínar sögulegu
skýringar og við eigum að einbeita
okkur að því að fella þessar and-
stæður saman í skemmtilega heild.
Húsin eiga að vera smágerð. Hún
er stórhættuleg þessi tilhneiging
sem nú veður uppi, að kaupa heilu
húsareitina, rífa þar allt og byggja
upp á nýtt.
Við eigum þennan gamla miðbæ
með sína sögulegu vídd og við eig-
um að varðveita það sem eftir er
og halda þessu fínlega yfirbragði.
Miklum massa og hærri húsum á
að finna stað utan gamla bæjarins.
Gamli miðbærinn verður alltaf
hjarta Reykjavíkur, en hann hefur
ekki burði til þess að vera mið-
borg. En hann er umhverfisgæði
sem við eigum að kappkosta að
halda í.“
Umhverfisgæði sem halda á í