Morgunblaðið - 13.05.2007, Blaðsíða 74

Morgunblaðið - 13.05.2007, Blaðsíða 74
Forkunnarfögur og á það til að senda karl- rembusvínum og kvennabós- um tóninn… 77 » reykjavíkreykjavík Eftir Arnar Eggert Thoroddsen arnart@mbl.is GUÐMUNDUR er reyndar betur þekktur sem Kiddi í Hjálmum. Hann hefur nú komið sér fyrir í Trönuhrauni í Hafnarfirði, þar sem gamli Hljóðriti var til húsa, eitt sögufrægasta hljóðver landsins. Kiddi, sem býr í Keflavík, rak áður helminginn af hljóðveri Geimsteins ásamt Rúnari Júlíussyni. „Ég hef verið að flytja allt mitt dót hingað, en ég hef verið hér síðan í janúar,“ segir hann. „Ég ákvað einfald- lega að færa mig nær markaðnum, það er höf- uborgarsvæðinu. Hér bý ég til tónlist með hin- um og þessum, frá morgni til kvölds.“ Kiddi segir að Björgvin Halldórsson sé með skrifstofu í sama húsnæði, nokkuð sem sé ekki leiðinlegt. „Það fyrsta sem Bo sagði við mig var: „Ertu að koma til Memphis?““ Stuð Kiddi tekur undir að sveitirnar tvær, Hjálm- ar og Baggalútur, hafi orðið vinsælli en flesta grunaði. „Þessi verkefni hafa framfleytt mér og minni fjölskyldu ágætlega undanfarin ár. Sveitirnar voru byggðar upp frá grunni í hljóð- verinu hjá mér og það er virkilega góður hópur hæfileikamanna í báðum sveitum sem gott er að nýta í ýmis verkefni.“ Hljóðriti var fyrsta ís- lenska hljóðverið sem var sérstaklega hannað sem slíkt. Hönnuður Electric Ladyland- hljóðversins í New York, eins frægasta hljóð- vers heims, sá um verkið. „Þannig að maður er að vinna í herbergjum sem eru „rétt“,“ segir Kiddi. „Hljómur er góður og það er frábært fyrir hljóðmann að komast í svona aðstöðu. Það er athyglisvert að pæla í því hvernig fólk sér hljóðverin á mismunandi hátt. Tónlist- armaðurinn tekur kannski ekki eftir 300.000 króna hljóðnemanum en menn í minni stöðu fara á límingunum.“ Kiddi er með ýmislegt í farvatninu um þessar mundir. Hann er að vinna að heiðrunarplötu til handa Tony Joe White, fenjarokkaranum fræga, og sér Bragi Valdimar Skúlason um að snúa textum yfir á íslensku. „Svo eru ég, Siggi, Nisse og Mikke úr Hjálmum og Guðmundur Pétursson að vinna að nýrri plötu með Megasi.“ Kiddi verst fim- lega frétta þegar hann er spurður út í nýja plötu með Hjálmum, sem litlir fuglar hafa ver- ið að hvísla um að undanförnu. „Menn eru alla vegana í stuði,“ segir hann. „Og við erum að fara að spila úti í Noregi í júní. Þetta var orðið gott á sínum tíma en þetta band er auðvitað einstakt, svo hrikalega þétt. Maður finnur aldrei svona … það er hrein unun að spila með þessum mönnum. Maður leit stundum í kring- um sig á tónleikum og hugsaði: „Sjitt … þetta er ekki að gerast!“ Allir vissu nákvæmlega hvað þeir áttu að gera, hvenær þeir áttu að gera það og í hvað miklum mæli.“ Stemning Kiddi segist leggja áherslu á að gera hljóð- verið heimilislegt. „Það þarf að vera ákveðinn andi, svona notaleg stemning til að hleypa mönnum í stuð. Hér er ég búinn að koma fyrir kirkjuorgeli og alls kyns fornfálegum græjum, Vox- og Marshall-mögnurum og fleiru og fleiru. Það er allt stappað af dóti og það er mikilvægt að græjurnar séu góðar.“ Hljóð- verið í Geimsteini er t.d. annálað fyrir góðan anda, og Kiddi segir eitthvað sérstakt við það að geta teygt sig upp í hillu og náð í masterinn af Lifun. „Þar er saga í loftinu líkt og hér í Hljóðrita. Hraunveggirnir hérna voru t.d. not- aðir sem felustaðir fyrir hassmola í gamla daga.“ Kiddi segir ekkert stórkostlegt leynd- armál liggja að baki farsældinni. „Ég er duglegur. Ég vakna á morgnana og fer heim á kvöldin. Það er lykillinn. Þetta er fyrst og fremst vinna og þá skiptir miklu máli að hafa réttu mennina í kringum sig. Það er líka mikilvægt að láta fólki líða vel. Þess vegna keypti ég nú fondúpott.“ Af hverju verður allt sem Guðmundur Kristinn Jónsson snertir að gulli? Hjálmar, Baggalútur og mýgrútur af farsælum upptökuverk- efnum styðja fullyrðinguna en hver er leyndardómurinn? „Fondúpottur, m.a.,“ segir hann blaðamanni, og bregður ekki svip. Töframaðurinn í Trönuhrauni Morgunblaðið/Svanhildur Lúsiðinn Guðmundur Kristinn er jafnan með mörg járn í eldinum sem nú brennur í Hafnarfirði. FRELSUM TÓPAS! TÓPAS TIL FÓLKSINS
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.