Morgunblaðið - 01.07.2007, Síða 42

42 SUNNUDAGUR 1. JÚLÍ 2007 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
Sú var tíðin að fólk
tók eftir því ef menn
fóru til útlanda í fram-
haldsnám, sérstaklega
ef nemandinn var ekki
því loðnari um lófana
eins og var til dæmis í mínu tilfelli á
sjöunda og áttunda áratugnum í
Boston. Þar varð ég þeirrar gæfu að-
njótandi að kynnast Helgu, dóttur
Siggu Te jarðfræðikennara og Þór-
arins Guðnasonar læknis, sem hvatti
mig áfram á oft erfiðum stundum.
Eftir að Helga var farin heim til Ís-
lands átti hún nokkrum sinnum erindi
til meistara síns í Boston og vináttan
hélt. Eitt sinn kemur vinkonan í 200
fermetra vinnustofuna mína á „A“
götu, í South Boston, lítur í kringum
sig og sér allt fullt af myndlist, dæsir
og segir, „Eva, þú verður að halda
sýningu á Íslandi“. Sýningu!, hvernig
í ósköpunum, sagði ég. „Nú ég ræð
bara framkvæmdastjóra,“ sagði
Helga og hló.
Nokkrum mánuðum síðar var ég
komin heim með mína fyrstu einka-
sýningu í Ásmundarsal, sem gekk
glimrandi vel. Yfir átta hundruð
manns sáu sýninguna og hún seldist
næstum upp. Ég vissi ekki hvaðan allt
þetta fólk kom en eitt er víst að fram-
kvæmdastjórnin var traust.
Í dag eru slíkir velgjörðarmenn
kallaðir bakhjarlar og enginn lista-
maður getur neitt án þeirra. Þarna
lögðust allir á eitt til að gera mér dvöl-
ina sem eftirminnilegasta. Þórarinn
læknir kom með kakó á brúsa og
leysti mig af í yfirsetunni svo ég gæti
skroppið í ýsuna til Siggu.
Sjafnargata 11, hið mikla menning-
arheimili Siggu og Þórarins, var eins
konar óskráð miðstöð bókmennta og
lista, þar tengdumst við Sigga mikl-
um vináttuböndum. Hún virtist alltaf
geta hlustað og skeggrætt og hafði
lausn á öllum málum. Seinna, þegar
ég þurfti að sækja um starfslaun og
var í vandræðum, sagði Sigga,
„komdu bara heim á Sjafnó, tölvan
gerir þetta sjálf“. Svona var það,
„ekkert mál“.
Eftir að Sigga var búin að koma
upp börnunum sex fór hún í jarð-
fræðinám við Háskóla Íslands sam-
tímis elsta syninum Frey og kenndi í
mörg ár við Menntaskólann í Hamra-
hlíð. Hún var vel menntuð og áhuga-
Sigríður
Theodórsdóttir
✝ Sigríður Theo-dórsdóttir fædd-
ist í Reykjavík 25.
apríl 1921. Hún lést
í Reykjavík 13. júní
síðastliðinn og var
útför hennar gerð
frá Fossvogskirkju
25. júní.
söm um alla skapaða
hluti og þar var mynd-
listin engin undantekn-
ing. Eðlis- og efnafræði
litanna, pappírs- og
strigagerðir, allt vildi
Sigga vita í grunninn
og skilja, tindrandi
vökul og miklum gáf-
um gædd, alltaf upp-
byggjandi. Þau hjónin
áttu góða myndlist og
yndisleg börn; Eddu,
Frey, Helgu, Nönnu,
Kristínu og Bjarka,
sem öll hafa reynst
mér vel og á ég þeim mikið að þakka.
Ég dreypi á kaffi, fæ mér Camel og
hugsa til þín, elsku Sigga. Kallið er
komið og þú ert sæl. Með söknuði
kveð ég þig, Sigga mín, með ótal fagr-
ar minningar í farteskinu um góða
manneskju. Ég þakka vináttuna,
meðbyrinn, hugsjónina, kraftinn og
elskuna í minn garð í gegnum árin.
Rauð
í framréttri hendi
fjallsins
ársólin.
(Snorri Hjartarson)
Ég votta börnum, barnabörnum,
Soffu frænku og öllum aðstandendum
mína dýpstu samúð.
Eva Benjamínsdóttir.
Lífsvefurinn stækkar og þéttist og
litbrigðin verða æ fleiri, en jafnframt
verður greinilegra hvað uppistaðan er
mikilvæg. Þau hjónin Sigríður The-
dórsdóttir og Þórarinn Guðnason
voru mikilvægir þræðir uppistöðu í
mínum lífsvef. Kannski þeir helstu
fyrir utan foreldra mína. Ég kom
fyrst á Sjafnargötuna tæplega tvítug
og þar varð mitt annað heimili næstu
áratugi. Hvergi, utan æskuheimilis
míns, kom ég oftar eða dvaldi lengur
og naut óendanlegrar gestrisni, vel-
vildar og vináttu þeirra hjóna. Mað-
urinn minn, Arnar Jónsson, naut
sömu forréttinda og seinna börnin
mín, sérstaklega Guðrún Helga og
Sólveig, elstu dætur mínar. Við urð-
um nánast eins og hluti af fjölskyld-
unni á Sjafnó og aldrei var annað að
finna á þeim hjónum en að við værum
aufúsugestir, hvenær sem við komum
og hvað lengi sem við dvöldum. Þau
tóku alltaf fagnandi á móti okkur,
leiddu okkur til stofu, reiddu fram
veitingar og síðan hófst gamanið.
Samvistir við þau hjón var óþrjótandi
gnægtabrunnur sem við bergðum
ótæpilega af. Samræðurnar voru allt-
af líflegar og krefjandi og snerust um
bókmenntir, tónlist, leikhús, stjórn-
mál, menningu, menn og málefni.
Aldrei neitt gaspur um allt og ekkert.
Vitneskju leitað ef einhvern skorti
svör, slegið upp í bókum, tóndæmi
leikin, alfræðibækur og uppflettirit
notuð óspart. Þrátt fyrir yfirgrips-
mikla þekkingu og vit einkenndi hóg-
værð og siðfágun allt þeirra tal og
framkomu. Ósjálfrátt vandaði maður
sig til orðs og æðis í návist þeirra. Þau
komu fram við okkur eins og jafn-
ingja þó við vissum bæði þá og nú að
við værum svo sannarlega þiggjendur
í þessari vináttu. Við Sigríður, sem ég
fór ekki að kalla Siggu fyrr en ég var
komin yfir fertugt, áttum það sameig-
inlegt að vera miklir nátthrafnar. Oft-
ar en ekki sátum við tvær eftir þegar
allir aðrir voru gengnir til náða og töl-
uðum saman fram undir morgun.
Enn og aftur verður mér hugsað til
þess að ég hafi gengið úr hófi fram og
ofboðið henni með þaulsetum en á
þessu næturspjalli okkar kynntist ég
Siggu best og samtöl okkar urðu oft
persónulegri og nánari en þegar fleiri
voru viðstaddir. Þrátt yfir talsverðan
aldursmun, sýndi hún mér oft mikinn
trúnað, en nánastar urðum við eftir að
Þórarinn lést, fyrir tólf árum. Þá
dvaldi ég í Þýskalandi og Sigga
hringdi oft til mín og talaði um líðan
sína og líf, áföll og sorgir. Foreldra
sína, sem hún missti ung, og þá
ábyrgð sem þær systur, hún og
Soffía, öxluðu alltof ungar en risu
undir með sóma. Ég vona að þá hafi
ég getað endurgoldið í einhverju allt
það sem hún hafði gefið mér og veitt.
Þegar ég kom heim tók ég við sæti
Þórarins á Sinfó og þráðurinn tekinn
upp að nýju þar til Sigga gat ekki
lengur farið á tónleika eða í leikhús,
ekki lesið og meira að segja ekki
reykt. Ég held hún hafi verið hvíld-
inni fegin.
Sífellt fleiri þættir lífsins eru orðnir
minningar einar, en svo lengi sem ég
og örlögin vefum minn lífsvef verð ég
minnug þess hve mikilvæga þræði
þau hjón lögðu til í uppistöðu mína og
ævinlega þakklát fyrir að hafa átt vin-
áttu þeirra.
Þórhildur Þorleifsdóttir.
Ein í huga mér
lifir þín mynd
svo heil og sönn.
Sem aðeins lítil
stund
væri mér liðin hjá
síðan þú varst
hér enn í faðmi mér.
Ein í hjarta mér
lifa þín orð,
þitt vinarþel.
sem aldrei sveik þó ég
gæti ei skilið allt
sem þú gafst
mér þá af hjarta þér.
Sigríður
Sigurðardóttir
✝ Sigríður Sig-urðardóttir
fæddist á Hríshóli
í Reykhólasveit 17.
desember 1921.
Hún lést á Borg-
arspítalanum 2.
maí síðastliðinn og
var útför hennar
gerð í kyrrþey.
Þó ár og fjarlægð skilji okkur
að
og engin geti komið í þinn stað
mun samt minning þín lifa
á meðan lifi ég,
á meðan lifi ég.
Og ég þakka vil
þá dýru gjöf
að lífið leit til mín
og leiddi mig til þín.
En ár og eilífð skilja okkur að
og enginn getur komið í þinn
stað,
þó skal minning þín lifa
á meðan lifi ég,
á meðan lifi ég.
Og ég þakka vil
þá dýru gjöf
að lífið leit til mín
og leiddi mig til þín.
(Óskar Pétursson)
Hvíldu í friði elsku langamma mín.
Þórdís Ýr Rúnarsdóttir
Kistur • Krossar • Sálmaskrár • Duftker • Blóm • Fáni • Gestabók • Erfidrykkja • Prestur
Kirkja • Legstaður • Tónlist • Tilkynningar í fjölmiðla • Landsbyggðarþjónusta • Líkflutningar
Suðurhlíð 35 Fossvogi • www.utforin.is
Vaktsími: 581 3300 & 896 8242 • Sólarhringsvakt
Komum heim til aðstandenda ef óskað er
Bryndís ValbjarnardóttirSverrir Einarsson
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Það sem hafa ber í huga varðandi andlát og útför
Hermann Jónasson Geir Harðarson
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
GUÐLAUG ÁGÚSTA VALDIMARS,
Sóltúni 2,
Reykjavík,
sem andaðist 20. júní, verður jarðsungin frá Foss-
vogskapellu þriðjudaginn 3. júlí kl. 13.00.
Valdimar Einarsson, Þórdís Richter,
Hildur Einarsdóttir, Örn Kjærnested,
Einar Páll Einarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Hjartkær bróðir okkar, mágur og frændi,
SVEINN ÁGÚST HARALDSSON,
Álfhólsvegi 121,
Kópavogi,
sem lést fimmtudaginn 21. júní, verður jarðsunginn
frá Grensáskirkju, þriðjudaginn 3. júlí kl. 13.00.
Ingibjörg Haraldsdóttir,
Hulda Haraldsdóttir, Þorgeir Ólafsson,
Hrönn Haraldsdóttir, Trausti L. Jónsson,
systkinabörn og fjölskyldur.
✝
Hjartanlegar þakkir til allra, sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför móður okkar,
tengdamóður, systur, ömmu og langömmu,
GUÐRÚNAR RÓSU SIGURÐARDÓTTUR
frá Hælavík,
Löngubrekku 47,
Kópavogi.
Hugheilar þakkir til tónlistarfólksins sem gerði okkur
stundina ógleymanlega, einnig sérstakar þakkir til starfsfólks hjúkrunar-
heimilisins Sunnuhlíðar fyrir hjartahlýju og vinarþel í hennar garð og
okkar.
Vinátta ykkar er styrkur okkar.
Karl Hjartarson , Ragnheiður Hrefna Gunnarsdóttir,
Ásdís Emilía Björgvinsdóttir,
Lilja Hjartardóttir,
Sigrún Hjartardóttir
Guðmundur Hjartarson, Þórhalla Jónsdóttir,
Stefanía Hjartardóttir, Helgi Hrafnsson,
Gunnhildur Hjartardóttir,
Ingibjörg Hjartardóttir,
Skarphéðinn Þór Hjartarson, Guðrún Sigríður Loftsdóttir,
Fríða Á. Sigurðardóttir, Gunnar Ásgeirsson,
Guðný Sigurðardóttir, Hallbjörn Björnsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð, hlýhug og
kveðjur við andlát og útför ástkærrar móður okkar,
tengdamóður og ömmu,
INGILEIFAR BRYNDÍSAR
HALLGRÍMSDÓTTUR,
Lynghaga 13,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir viljum við senda starfsfólki B4
landspítala í Fossvogi og starfsfólki Sóltúns fyrir
einstaka alúð og hlýhug í veikindum hennar.
Hallgrímur Gunnarsson, Steinunn Helga Jónsdóttir,
Gunnar Snorri Gunnarsson,
Áslaug Gunnarsdóttir, Þór Þorláksson
og barnabörn.
Útfararþjónusta
Davíðs Ósvaldssonar ehf.
Davíð Ósvaldsson
Útfararstjóri
S. 896 6988 / 553 6699
Óli Pétur Friðþjófsson
Útfararstjóri
S. 892 8947 / 565 6511