Morgunblaðið - 01.08.2007, Blaðsíða 29

MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 1. ÁGÚST 2007 29
gangast undir aðgerð. Við áttum von
á, að hann slægist aftur í hópinn, en
það átti ekki að verða. Í síðasta sam-
tali okkar sagðist hann nokkuð hress
og lét þess sérstaklega getið, að enn
væri hann framsóknarmaður. Gerði
hann sér þá vafalaust fulla grein fyrir
ofureflinu, sem hann átti við að etja.
Fyrir skömmu tjáði hann öðrum
sundfélaga, að hann hefði meiri
áhyggjur af Framsóknarflokknum en
sér, sem segir nokkuð um manninn.
Ég leyfi mér að tala fyrir munn
áhafnar Örlygshafnar og annarra
sund- og spjallfélaga hans í Vestur-
bæjar- og Laugardalslaug, er ég
votta aðstandendum hans dýpstu
samúð, en samgleðst um leið okkar
gamla félaga að hafa ekki þurft að
þjást lengi.
Requiescat in pace.
Vigfús Magnússon.
Ég minnist vinar míns og starfs-
félaga, Jónasar Jónssonar, með mik-
illi virðingu og þakklæti. Við áttum
samleið í meira en hálfa öld. Fyrst
sem samstarfsmenn í viðamiklum
rannsóknum með kornrækt og
grasfrærækt um land allt, og síðar
sem samherjar í framkvæmd Land-
græðsluáætlunarinnar sem Alþingi
hrinti af stað með Þjóðargjöfinni á
Þingvöllum árið 1974. Þegar ég fór til
starfa hjá Sameinuðu Þjóðunum ár-
ið1963 tók Jónas alfarið við korn- og
fræræktarrannsóknunum sem fram
fóru í Gunnarsholti, Korpu og vítt og
breitt um landið. Þegar ég leit yfir
bréfaskipti okkar frá þessum árum
varð mér aftur ljós samviskusemi
hans og vísindaleg nákvæmni í öllum
þessum rannsóknum. Niðurstöður
þeirra voru notaðar í leiðbeiningarit
og á kynningarfundum fyrir bændur.
Kuldaskeiðið – „litla ísöldin“ sem
hófst fyrir miðjan sjöunda áratuginn
– tafði því miður um skeið öflugt
kornræktarstarf íslenskra bænda, en
rannsóknirnar urðu síðar hluti af
þeim þekkingarbrunni sem vaxandi
kornrækt í landinu nýtur nú góðs af.
Hin öfluga frærækt sem nú er stund-
uð í Gunnarsholti á líka sínar rætur í
þessum rannsóknum. Vinátta okkar
Jónasar átti einnig mikinn þátt í því
að ég sneri aftur til föðurlandsins til
að taka við stjórn RALA 1974. Eftir
það unnum við aftur mikið saman á
öllum sviðum landbúnaðarins. Jónas
var formaður í þeirri stjórn sem leiddi
starfið í Landgræðsluáætluninni frá
1974 sem að lokum færði land-
græðslu- og skógræktarstarfið í land-
inu inn á nýtt skeið framkvæmda og
árangurs. Ég met mikils það traust
og þá vináttu sem Jónas sýndi mér
ávallt og ég kveð hann með hugann
fullan af þakklæti. Hugur minn er
einnig hjá þeim Sigurveigu, Sigrúnu,
Helgu, Jóni Erlingi og Úlfhildi og
fjölskyldum þeirra á þessari stundu.
Björn Sigurbjörnsson.
Jónas Jónsson frá Ystafelli er lát-
inn. Vegir okkar Jónasar lágu saman
fyrir tæpum fimmtíu árum er ég
stundaði nám við búvísindadeild
Bændaskólans. Jónas var þá að koma
heim frá Noregi, eftir að hafa lokið
kandídatsprófi frá Norges Land-
brukshögskole. Það var auglýst kenn-
arastaða við Bændaskólann á Hvann-
eyri og Jónas sótti um stöðuna og var
hún veitt honum. Jónas kenndi við
bæði við bænda- og búvísindadeild
enda með góða menntun, einkum á
sviði plöntufræða ýmiss konar. Hann
hafði snemma fengið áhuga á plöntum
og vakti athygli okkar fyrir þekkingu
sína í grasafræði. Hann vakti sér-
staka athygli mína fyrir að þekkja öll
grös og plöntur, að mér fannst. Sjálf-
ur var ég, og er, rati á því sviði. Jónas
var ágætur fræðari. Jónas stoppaði
ekki lengi á Hvanneyri. Hann tók við
starfi jarðræktarráðunauts hjá Bún-
aðarfélagi Íslands, varð ritstjóri
Freys og síðast, en ekki síst, varð
hann búnaðarmálastjóri í allmörg ár.
Í öllum þessum störfum nýttust fag-
legir og mannlegir hæfileikar Jónasar
vel.
Það er ekki ætlun mín að rekja hér
starfsferil Jónasar, en hann vakti at-
hygli mína fyrir fleira en kunnáttu
sína í grasafræði. Jónas hafði vaxið úr
grasi á heimili og í sveit þar sem hug-
sjónir samvinnu og jafnaðar voru
uppvaxandi æsku í blóð bornar. Jónas
var einlægur samvinnumaður og
kannski kenndi hann sig oft við fæð-
ingarbæ sinn einmitt þess vegna. Jón-
as tók virkan þátt í starfi Framsókn-
arflokksins og sat um tíma á Alþingi
fyrir hann.
Örlögin höguðu því þannig að ég
kynntist Jónasi og fjölskyldu mjög
náið. Fyrst kynntist ég honum sem
kennara mínum, seinna bjó ég inni á
heimili hans og Sivu og síðar kynntist
ég honum sem samstarfsmanni og
síðast sem yfirmanni. Í öllum þessum
hlutverkum var Jónas sami maður-
inn: Hann var ljúfur í viðkynningu,
jafningi allra og mjög fróður um
menn og málefni. Sögumaður var
hann ágætur og beindi á síðustu árum
áhuga sínum að sögu lands og þjóðar,
enda þjóðmálaáhugi hans ávallt sá
sami. Ég tel að Jónas sé einn af þeim
mönnum sem miðla visku og mann-
gæsku hvar sem þeir ferðast í lífsins
ólgusjó. Ég á Jónasi mikið að þakka
sem fræðara og samferðamanni!
Við sendum eftirlifandi eiginkonu
og fjölskyldu okkar innilegustu sam-
úðarkveðjur og þökkum fyrir liðnar
samverustundir. Minning um góðan
dreng mun ylja samferðamönnum
Jónasar.
Gerður og Sveinn Hallgrímsson.
Í dag er til moldar borinn Jónas
Jónsson búnaðarmálastjóri.
Jónas var búfræðingur frá Bænda-
skólanum á Hólum í Hjaltadal 1953
og kennari við skólann árin 1952-
1954.
Jónas helgaði landbúnaðinum
krafta sína alla starfsævina. Fram
undir síðasta dag vann hann að
gagnaöflun og skriftum um landbún-
að, sveitalíf og menningu þjóðarinnar.
Sú vinna hans er ómetanleg, bæði
okkur sem lifum í dag og ókomnum
kynslóðum.
Ég kynntist Jónasi fyrst að marki
eftir að ég gerðist skólastjóri á Hólum
í Hjaltadal vorið 1981. Jónas var mik-
ill „Hólamaður“ og lét sér afar annt
um staðinn. Hann stóð þétt að baki
allri uppbyggingu og eflingu starfs á
Hólum. Vorið 1981 hafði skólastarf
legið niðri í tvö ár og áhöld um framtíð
Hóla sem skólaseturs. Jónas gat ekki
hugsað sér, frekar en margir aðrir, að
kastað yrði rekum á skólastarf á
Hólastað á hundrað ára afmæli skól-
ans árið 1982.
Jónas var einn öflugasti stuðnings-
maður þess að þar hæfist skólastarf
að nýju og átti drjúgan hlut að því að
svo varð. Undirbúningur fyrir 100 ára
afmælishátíð Bændaskólans á Hólum
fór á fulla ferð undir gunnfánum nýrr-
ar sóknar í þágu mennta og framfara í
landbúnaði og menningarlífi til sveita.
Nokkrir eldri nemendur og velunn-
arar Hóla tóku sig saman og beittu
sér fyrir allsherjar söfnun meðal holl-
vina Hólaskóla til að gefa honum af-
mælisgjöf, sundlaug með tilheyrandi
búnaði. Jónas var í forystu fyrir þeirri
nefnd ásamt þeim Gísla Pálssyni á
Hofi í Vatnsdal og Stefáni Sigfússyni
landgræðslufulltrúa. Samtímis var
unnið að því að leggja hitaveitu heim á
staðinn.
Jónas tók skóflustunguna að sund-
lauginni á Hólum 21. apríl 1982. Sund-
laugin var byggð á mettíma um vorið,
hún blessuð og tekin formlega í notk-
un á afmælishátíð skólans í júlí það ár.
Þetta var einstætt átak og skipti afar
miklu máli fyrir Hóla sem stóðu á tví-
sýnum tímamótum. Sú stund stendur
mér ljóslifandi fyrir sjónum þegar
þeir Jónas og Stefán birtust snemma
morguns á hlaðinu heima á Hólum
með innrammað gjafabréf og nafna-
lista þeirra sem að gjöfinni stóðu.
Jónas var traustur vinur og hollur
ráðgjafi. Hann kappkostaði að setja
sig vel inn í mál og lagði sitt af mörk-
um á svo einstaklega hvetjandi og
ljúfan hátt. Þess nutu bæði ég og fjöl-
margir aðrir ótæpilega.
Jónas og Sigurveig voru glæsihjón
og mjög virk í öllu félagslífi hinna
ýmsu samtaka landbúnaðarfólks.
Jónas var einatt hrókur alls fagnaðar
og sóst eftir nærveru hans.
Við hjónin þökkum Jónasi Jónssyni
samfylgdina, vináttu og góð kynni í
gegnum árin. Íslenskur landbúnaður,
íslensk bændamenning sér nú á bak
farsælum og traustum leiðtoga um
áratugi. Blessuð sé minning Jónasar
Jónssonar búnaðarmálastjóra.
Við sendum Sigurveigu og fjöl-
skyldunni allri innilegar samúðar-
kveðjur.
Ingibjörg Kolka og
Jón Bjarnason.
„Það er gott að vera Íslendingur í
Wales,“ sagði Jónas við mig þegar
fundum okkar bar saman á skrifstofu
hans á Rannsóknastofnun landbúnað-
arins í gamla Atvinnudeildarhúsinu
skammt frá Þjóðminjasafninu um
miðjan 7. áratug liðinnar aldar. Hann
var annar tveggja íslenskra búvís-
indamanna sem höfðu dvalist um
skeið við framhaldsnám og rannsókn-
ir á Welsh Plant Breeding Station í
Gogerddan upp úr 1960 og var þarna
að gefa mér, ungum stúdent, upplýs-
ingar, því ég stefndi að búvísindanámi
við Háskólann í Aberystwyth,
skammt frá WPBS, haustið 1966.
Þessi fyrstu kynni af Jónasi eru mér
mjög minnisstæð; alúðleg framkoma
og margvíslegum spurningum svarað
greiðlega. Veganestið frá honum
reyndist vel, það var virkilega gott að
vera Íslendingur í Wales, og þegar ég
kom þaðan að loknu doktorsprófi
sumarið 1972, og var að leita að starfi,
reyndist Jónas mér afar vel, þá að-
stoðarmaður Halldórs E. Sigurðsson-
ar landbúnaðarráðherra.
Á Hvanneyrarárum mínum kynnt-
ist ég Jónasi enn betur, m.a. vegna
formennsku hans í nefnd sem samdi
ný lög um búnaðarfræðslu, og eftir að
ég kom til Búnaðarfélags Íslands urð-
um við samstarfsmenn og nágrannar
á ganginum langa á 3. hæð Bænda-
hallarinnar í 30 ár.
Hvort sem hann var ritstjóri
Freys, búnaðarmálastjóri eða við
sagnaritun í þágu landbúnaðarins var
hann alltaf sami góði félaginn. Skotist
var á milli skrifstofa með allskonar
hugmyndir, spurningar, vandamál,
fróðleik eða bara gamanmál, hann til
mín, ég til hans. Og þá var hann ekki
amalegur ferðafélagi; fróður um
byggðir og bú, annt um hag bænda og
sá vítt um völl. Læt ég nægja að nefna
eftirminnilega réttaferð í þrjár af
stærstu fjárréttum í Húnavatns-
sýslum skömmu eftir að ég kom til BÍ
1977, þ.e. Víðidalstungurétt, Undir-
fellsrétt og Auðkúlurétt. Þó get ég
ekki látið hjá líða að geta þess hve ég,
og Svanfríður kona mín, minnumst
oft með ánægju afburðagóðrar leið-
sagnar Jónasar í starfsmannaferð í
Þingeyjarsýslur, með höfðinglegum
móttökum í sumarhúsinu í Yztafells-
skógi, fyrir nokkrum árum.
Skógrækt, eins og reyndar öll
ræktun, var Jónasi kær og naut ég
vissulega góðs af samskiptum við
hann við mótun leiðbeiningastarfa á
sviði landnýtingar. Með dugnaði og
góðri eftirfylgni hafði hann með ýms-
um hætti áhrif á gang mála. Má nefna
að Jónas beitti sér fyrir útgáfu vegg-
spjalda með myndum af íslenska bú-
fénu og var mikill áhugamaður um
verndun þess, þar með íslensku
mjólkurkýrinnar. Nú, þegar lífrænn
landbúnaður er í sókn víða um lönd,
tel ég sérstaklega við hæfi að geta
þess að Jónas lagði í raun grunn að
leiðbeiningastarfi á því sviði vorið
1993 með því að biðja mig að kynna
mér slíka búskaparhætti og liðsinna
bændum sem vildu hlúa að þessum
vaxtarbroddi til nýsköpunar í búvöru-
framleiðslu.
Samskiptin við búnaðarmálastjór-
ann Jónas voru ekki alltaf átakalaus
þegar ég sat í fyrstu samninganefnd
landsráðunauta BÍ um kaup og kjör
og sem trúnaðarmaður þeirra hjá Fé-
lagi íslenskra náttúrufræðina. Ætíð
fengust þó sanngjarnar og farsælar
niðurstöður því að félagshyggjumað-
urinn Jónas var drengur góður sem
vildi leysa málin þannig að sem flestir
mættu vel við una.
Það er því margs að minnast þegar
litið er um farinn veg en þó er mér nú
efst í huga hve góður samstarfsmaður
og félagi Jónas var alla tíð.
Hann kveð ég með söknuði.
Eiginkonu, börnum og öðrum að-
standendum sendum við kona mín
innilegar samúðarkveðjur.
Ólafur R. Dýrmundsson.
Kistur • Krossar • Sálmaskrár • Duftker • Blóm • Fáni • Gestabók • Erfidrykkja • Prestur
Kirkja • Legstaður • Tónlist • Tilkynningar í fjölmiðla • Landsbyggðarþjónusta • Líkflutningar
Suðurhlíð 35 Fossvogi • www.utforin.is
Vaktsími: 581 3300 & 896 8242 • Sólarhringsvakt
Komum heim til aðstandenda ef óskað er
Bryndís ValbjarnardóttirSverrir Einarsson
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Það sem hafa ber í huga varðandi andlát og útför
Hermann Jónasson Geir Harðarson
✝
Okkar ástkæri eiginmaður, faðir og tengdafaðir,
KÁRI STEINSSON
frá Neðra Ási, Hjaltadal,
Hólavegi 23,
Sauðárkróki,
lést þriðjudaginn 24. júlí.
Útförin fer fram frá Sauðárkrókskirkju, laugar-
daginn 4. ágúst kl. 14:00.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á Hjartaheill, landssamtök hjarta-
sjúklinga.
Dagmar Kristjánsdóttir,
Valgeir Steinn Kárason, Guðbjörg S. Pálmadóttir,
Kristján Már Kárason,
Steinn Kárason, Kristín Arnardóttir,
Soffía Káradóttir, Hafsteinn Guðmundsson,
Jóna Guðný Káradóttir, Gunnar Á. Bjarnason,
barnabörn og langafabörn.
✝
SOFFÍA KRISTÍN ÞORKELSDÓTTIR
verslunarmaður,
áður til heimilis
á Ásabraut 10,
lést á elli- og hjúkrunarheimilinu Hlévangi í Keflavík
fimmtudaginn 26. júlí 2007.
Jarðarförin fer fram frá Keflavíkurkirkju föstudaginn
3. ágúst kl. 14.00.
Ása Ólafsdóttir, Trausti Eiríksson,
Tinna Manswell Stefánsdóttir, Ingimar Jóhannesson,
Hrafnhildur Ása, Stefán Ólafur,
Dagur og Freyr.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir, afi,
sonur og bróðir,
HANNES HAFSTEINSSON
matvælaverkfræðingur, Ph.D.,
Hraunbæ 162,
andaðist á gjörgæsludeild Landspítalans,
laugardaginn 28. júlí.
Útförin verður auglýst síðar.
Soffía Jóhannsdóttir,
Nína Nilsdóttir,
Magnús Már Nilsson, Ásta Björg Reynisdóttir,
Kristín Hannesdóttir, Kári Kristinsson,
Hafsteinn Ormar Hannesson,
Sigríður Jóna Hannesdóttir,
barnabörn,
Kristín Bárðardóttir,
Bárður Hafsteinsson,
Guðrún Kristjana Hafsteinsdóttir.
LEGSTEINAR
Steinsmiðjan MOSAIK
Hamarshöfða 4 • 110 Reykjavík
sími 587 1960 • www.mosaik.is
✝
Faðir minn, afi okkar og langafi,
RÓBERT BJARNASON,
sem lést mánudaginn 23. júlí á hjúkrunarheimilinu
Skógarbæ, Árskógum 2 í Reykjavík, verður
jarðsunginn frá Fossvogskapellu, föstudaginn
3. ágúst kl. 11.
Ragna Róbertsdóttir,
Kjartan Ari Pétursson,
Ingibjörg Finnbogadóttir,
María Finnbogadóttir,
Berta Finnbogadóttir,
Harpa Finnbogadóttir,
Orri Finnbogason,
makar og barnabarnabörn.