Morgunblaðið - 12.08.2007, Blaðsíða 59

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 12. ÁGÚST 2007 59
✝ Sigríður Álfs-dóttir fæddist í
Reykjavík 3. júlí
1920. Hún lést á dval-
arheimilinu Sunnu-
hlíð fimmtudaginn
26. júlí síðastliðinn.
Hún var dóttir
hjónanna Guðrúnar
Magnúsdóttur og
Álfs Arasonar og var
þriðja í röð níu systk-
ina sem komust á
legg.
Sigríður giftist 12.
júlí 1941 Jónasi Guð-
mundssyni úr Reykjavík, f. 15. júní
1920, d. 22. mars 1984. Þau eign-
uðust fjögur börn, Eygló, Álfheiði,
Guðmund og Magnús. Afkom-
endur hennar eru orðnir 50.
Sigríður og Jónas
byrjuðu búskap sinn
í Vesturbænum í
Reykjavík og
bjuggu þá lengst af í
Litlu Skuld við
Framnesveg. Árið
1957 fluttu þau í
Löngubrekku 5 í
Kópavogi en þá var
Kópavogur að byrja
að byggjast upp.
Þar bjuggu þau þar
til Jónas lést. Þá
flutti Sigríður í
Hamraborgina og
bjó þar meðan heilsan leyfði. Síð-
asta árið naut hún umönnunar á
hjúkrunarheimilinu Sunnuhlíð.
Útför Sigríðar var gerð frá
kirkju Óháða safnaðarins 2. ágúst
Móðursystir mín, Sigríður Álfs-
dóttir, lést í Sunnuhlíð 26. júlí sl. Þar
hafði hún búið síðustu misserin og
fengið góða umönnum. Sigríður gift-
ist ung Jónasi Guðmundssyni og
bjuggu þau fyrst á Framnesvegi en
seinna við Löngubrekku í Kópavog-
inum. Börnin eru fjögur; Eygló, Álf-
heiður, Guðmundur og Magnús. Af-
komendurnir eru orðnir margir sem
nú kveðja elskulega móður, ömmu,
langömmu og langalangömmu. Jónas
dó langt fyrir aldur fram og Sigríður
bjó hin síðari ár í Hamraborg 30 í
Kópavogi, í nábýli við dóttur sína Álf-
heiði og mann hennar Absalon Paul-
sen. Það var henni mikils virði að
hafa þau svo nálægt sér og umönnun
þeirra gerði henni kleift að búa
heima þrátt fyrir slæma heilsu hin
síðari ár.
Sigga frænka var ein af 8 systk-
inum móður minnar, sem komust á
legg, fædd 3. júlí 1920 og ólst upp í
austurbænum í Reykjavík, lengst af
á Bergþórugötunni. Ég hef verið svo
lánsöm að fá að heyra margar sögur
af uppvexti þeirra systkina. Það er
bjart yfir þeim sögum þó ekki hafi
verið mikið um veraldlegar eigur,
frekar en hjá öðrum verkamannafjöl-
skyldum í Reykjavík á þessum tíma.
Það er líka bjart yfir minningunum
sem ég á um Siggu. Það var einhvern
veginn þannig að manni leið alltaf vel
í návist hennar og kom glaður frá
hennar fundi þó að heilsa hennar
væri kannski ekki upp á marga fiska.
Hún var létt í lund og trúði á gæfuna.
Ég minnist þess að þegar hana lang-
aði til útlanda en átti kannski ekki al-
veg nógu mikla peninga, þá setti hún
traust sitt oft á að vinna í happdrætti
eða bingó til að fjármagna ferðina.
Þetta rættist oftar en ekki; Sigga
fékk vinning. Þá sagði hún gjarnan
að Jónas sinn hefði haft eitthvað með
þetta að gera. Ég á góðar minningar
um ferðalög með Siggu, móður minni
og dóttur til sólarlanda eftir svona
vinninga. Sigga hafði yndi af góðri
tónlist og hafði góða söngrödd. Hún
var lengi í kór eldri borgara í Kópa-
vogi og það gaf henni mikla gleði. Og
fallegar útsaumaðar myndir sem ég
hef á mínu heimili minna á hana
frænku mína; hún var mikil handa-
vinnukona og var að skapa eitthvað
fallegt í höndunum eins lengi og
heilsan leyfði.
Blessuð sé minning Sigríðar Álfs-
dóttur.
Guðrún Stefánsdóttir.
Þann 26. júlí lést Sigríður Álfsdótt-
ir í Sunnuhlíð, þar sem hún bjó síð-
ustu árin sín. Alltaf hældi hún starfs-
fólkinu og sagði að þar væri dekrað
við sig. Okkur langar að minnast
hennar með nokkrum orðum.
Alltaf var Sigga brosandi og já-
kvæð þó hún væri oft lasin, það var
því mannbætandi að heimsækja
hana.
Síðustu árin voru henni erfið en
aldrei kvartaði hún og gerði það
besta úr öllu, hún var til dæmis í
prjónaklúbb í Sunnuhlíð og öðru sem
hún treysti sér til.
Sigga elskaði tónlist og söng í kór
aldraða í Kópavogi í mörg ár.
Við söknum hennar og biðjum
henni guðs blessunar.
Jónas hennar hefur örugglega tek-
ið vel á móti henni.
Við vottum börnum hennar,
tengdabörnum og afkomendum öll-
um innilega samúð.
Inga Jóhanna og Jón Óskar.
Ég vil minnast Siggu með nokkr-
um orðum. Hún var þessi ljúfa, hlýja
kona sem tók öllum eins og öllum
þótti vænt um. Hún bjó yfir þeim ein-
staka eiginleika að eiga auðvelt með
að sýna fólki kærleika og skilning.
Það hefur ekki verið auðvelt fyrir
unga konu að greinast með hjarta-
sjúkdóm og þurfa að sætta sig við
skerta starfsorku upp frá því. En
Sigga tók því með æðruleysi og hélt
sínu striki. Hugsaði um heimilið, fjöl-
skylduna og sinnti sínum áhugamál-
um eftir bestu getu.
Ég á ljúfar æskuminningar um
Siggu og Jonna í Löngubrekkunni,
það var mikill samgangur milli heim-
ila okkar, þar var spjallað, spilað og
mikið hlegið að skemmtilegum skot-
um sem gengu á víxl.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum lífsins
degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem gleymist
eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að kynnast þér.
(Ingibjörg Sigurðardóttir)
Sigga var mikið fyrir spila-
mennsku af ýmsu tagi og allir kann-
ast við bingóástríðu hennar, hún varð
helst að komast á öll bingó í borginni.
Það veitti henni mikla gleði að vera
innan um fólk, upplifa spennu spila-
mennskunnar og stundum var
heppnin með í för og þá var ánægjan
allsráðandi. Hún var mikið fyrir
handavinnu og hafði ánægju af söng
og var lengi í kór aldraðra í Kópavogi
og naut sín vel í þeim félagsskap.
Henni var það mikill missir þegar
Jonni féll frá árið 1984, og flutti hún
fljótlega í Hamraborgina og naut þar
stuðnings Öllu og Lonna. Á síðast-
liðnu ári flutti hún í Sunnuhlíð og
undi hag sínum þar vel.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Sveinbjörn Egilsson.)
Ég vil votta afkomendum Siggu,
fjölskyldum þeirra og öllum sem
þótti vænt um hana innilegar sam-
úðarkveðjur.
Sjáum síðar, elsku Sigga mín, hvíl í
friði.
Hafdís Leifsdóttir.
Sigríður Álfsdóttir
Útfararþjónusta
Davíðs Ósvaldssonar ehf.
Davíð Ósvaldsson
Útfararstjóri
S. 896 6988 / 553 6699
Óli Pétur Friðþjófsson
Útfararstjóri
S. 892 8947 / 565 6511
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma, lang-
amma og langalangamma,
INGILEIF FJÓLA PÁLSDÓTTIR,
Suðurgötu 39,
Hafnarfirði,
sem lést á St. Jósefsspítala í Hafnarfirði,
miðvikudaginn 1. ágúst, verður jarðsungin frá
Fríkirkjunni í Hafnarfirði, mánudaginn 13. ágúst
kl. 15.00.
Soffía Sigurðardóttir, Markús Kristinsson,
Eiður Sigurðsson,
Hrafnhildur Sigurðardóttir, Eðvarð Jónsson,
Páll Sigurðsson, Benný Þórðardóttir,
Ragnar Sigurðsson, Unnur Guðnadóttir,
barnabörn, barnabarnabörn og barnabarnabarnabörn.
✝
Elskuleg mamma okkar, tengdamamma og amma,
RAGNHILDUR JÓNSDÓTTIR,
sem lést þriðjudaginn 31. júlí, verður jarðsungin frá
Dómkirkjunni í Reykjavík, þriðjudaginn 14. ágúst
kl. 13.00.
Stefanía Vilborg Sigurjónsdóttir, Axel Eiríksson,
Jón Sigurjónsson, Inga Sólnes,
Sigrún Sigurjónsdóttir, Robert A. Spanó,
Stefán Sigurjónsson, Guðrún Dröfn Marinósdóttir
og barnabörn.
✝
Elskuleg systir okkar og frænka,
ODDNÝ GUÐJÓNSDÓTTIR,
Gröf,
Grenivík,
sem andaðist á hjúkrunarheimilinu Seli, þriðju-
daginn 31. júlí, verður jarðsungin frá Grenivíkur-
kirkju, miðvikudaginn 15. ágúst kl. 14.00.
Steinunn Guðjónsdóttir,
Kristrún Aðalbjörg Guðjónsdóttir
og fjölskyldur.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og
afi,
ÞORSTEINN KETILSSON
frá Fossi í Hrunamannahreppi,
sem lést föstudaginn 3. ágúst, verður jarðsunginn
frá Bústaðakirkju, þriðjudaginn 14. ágúst kl. 15.00.
Guðrún Sveinsdóttir,
Leifur Þorsteinsson, Sigríður S. Friðgeirsdóttir,
Sturla Þorsteinsson, Ingibjörg Haraldsdóttir,
Áshildur Þorsteinsdóttir, Lúðvík Friðriksson
og barnabörn.
✝ Sigrún Sig-tryggsdóttir
Pretlove Her-
manníusson fæddist
á Húsavík 19. sept-
ember 1928. Hún
lést í Perth í Ástr-
alíu 3. mars síðast-
liðinn. Foreldrar
hennar voru Sig-
tryggur Frið-
riksson, f. 24. októ-
ber 1901, d. 26.
október 1934 og
Sigurbjörg Bene-
diktsdóttir, f. 11.
september 1901, d. 3. janúar
2002. Systkini Sigrúnar eru Þrá-
inn, f. 11. september 1927, Hólm-
fríður Árdís, f. 8. janúar 1931 og
Sigurrós, f. 5. september 1932.
Sigrún var gift Roy Pretlove
frá Englandi og Baldri Her-
manníussyni.
Börn Sigrúnar
eru; Hafdís Olga
Eyfjörð Emils-
dóttir, f. 1. janúar
1947, Ólafur Logi
Jónasson, f. 30.
nóvember 1948,
Brenda Darlene
Pretlove, f. 15. jan-
úar 1952 og Ronald
Alan Pretlove, f.
22. septembar
1955.
Sigrún á tólf
barnabörn og
nítján barnabarnabörn.
Útför Sigrúnar var gerð í
Perth í mars.
Minningarathöfn um hana var
í Bústaðakirkju 9. júlí.
Jarðsett var á Illugastöðum í
Fnjóskadal 11. júlí.
Elsku amma. Það var mér mikið
áfall þegar ég fékk þær fréttir að þú
værir dáin, ég sem var alltaf viss um
að þú myndir lifa í a.m.k. 100 ár og
vel það! Við vorum búin að gera ráð-
stafanir til að flytja þig heim til Ís-
lands svo þú gætir eytt síðustu árum
ævi þinnar hjá þinni nánustu fjöl-
skyldu og vorum vongóð um að það
myndi ganga eftir. Ég var spennt og
full bjartsýni og sá fyrir mér hvernig
líf mitt myndi breytast við það að fá
þig aftur. En svo varstu bara dáin,
bara rétt si svona og það var það síð-
asta sem ég átti von á. Ég sem hafði
trúað því að ég myndi fá að sjá þig
aftur og öll þessi ár sem ég aldrei
hitti þig, trúði ég því að fyrr eða síð-
ar myndum við hittast aftur. Nú veit
ég að það verður ekki fyrr en í dauð-
anum.
Ég sagði stundum við þig að þú
værir besta amma í heimi og ég
hvika ekki frá því, ekki þá og ekki
núna. Allavega elskaðir þú mig skil-
yrðislaust og varst alltaf góð við mig,
svo voðalega góð og því gleymi ég
aldrei. Margar af allra bestu minn-
ingum barnæsku minnar á ég þér að
þakka og allar þær minningar sem
ég á um þig eru góðar. Þú söngst fyr-
ir mig vísur, dægurlög og sálma og
það var svo notalegt að kúra hjá þér
og hlusta á þig raula. Þú fórst með
bænir fyrir mig og mér þótti svo
mikið til þess koma hversu margar
bænir og sálma þú kunnir, sumir
voru svo langir, og hvernig þú fórst
alltaf með þá örugglega og villulaust.
Rödd þín var falleg og róandi og
henni gleymi ég aldrei. Þú talaðir
líka alltaf svo fallega við mig og sagð-
ir alltaf: „Sigrún mín“ og stundum
sagðir þú við mig hluti, um mína per-
sónu, sem voru svo hversdagslegir,
en með svo miklu öryggi að mér
þóttu þeir hreinlega sjálfsagðir. „Já,
fyrst amma segir þetta þá hlýtur það
að vera rétt. Hún veit allt,“ hugsaði
lítil barnssál og þannig tókst þér að
byggja upp í mér mikið sjálfstraust
sem ég bý að enn í dag og mun eiga
alla ævi. Mér leið alltaf svo vel hjá
þér og ég sóttist í að fá að vera hjá
þér og þú hafnaðir mér aldrei. Ég
veit að ævi þín var erfið, amma mín,
og þér hlotnaðist ekki sú hamingja
sem þú áttir jafnmikið skilið og hvert
annað mannsbarn á þessari jörð. Þú
varst svipt lífshamingjunni á barns-
aldri og það setti mark sitt á þig og
mótaði þig. Ég var samt svo heppin
að fá að kynnast aðeins þinni betri
hlið og spor þín í mínu lífi eru hvert
og eitt fallegar og dýrmætar perlur
sem ég tíni upp á minni leið og ég er
tvímælalaust betri manneskja fyrir
að hafa átt þig fyrir ömmu. Ég þakka
Guði fyrir þá blessun sem hann hef-
ur veitt mér með að gefa mér þig og
bið hann að blessa þig fyrir allar þær
velgjörðir sem þú hefur veitt mér og
öllum öðrum á þinni lífsleið.
Endar nú dagur, en nótt er nær,
náð þinni lof ég segi,
að þú hefur mér, Herra kær,
hjálp veitt á þessum degi.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum)
Ég elskaði þig, elska þig og mun
alltaf elska þig og geymi í mínu
hjarta tilhlökkunina yfir að fá að
hitta þig aftur hjá skapara okkar.
Þín
Sigrún.
Sigrún Sigtryggsdóttir
Pretlove Hermanníusson