Morgunblaðið - 27.03.2008, Blaðsíða 35

MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 27. MARS 2008 35
✝ SkarphéðinnMagnús Pálsson
fæddist á Kolgröf í
Skagafirði 5. maí
1926. Hann lést á
heimili sínu, Hátúni
12, 15. mars síðast-
liðinn. Foreldrar
hans voru hjónin
Guðrún Elísa
Magnúsdóttir, f. 24.
apríl 1899, d. 26.
júní 1988, og Páll
Sigurðsson, f. 4.
apríl 1880, d. 9.
sept. 1967, seinna
bændur í Keldudal í Hegranesi.
Var hann þriðji í aldursröðinni
af sjö börnum þeirra, en hin
voru: Sigurður, f. 1922, Magn-
hildur, f. 1924, d. 1991, Reynir
Bergmann, f. 1929, Hólmfríður
Sigurrós, f. 1930, Gestur Bjarki,
f. 1934, Hólmar Bragi, f. 1939.
31. des. 1953 kvæntist Skarp-
héðinn Helgu Jóns-
dóttur, f. 14. maí
1921, d. 25. sept.
1974. Þau eign-
uðust engin börn
saman, en Skarp-
héðinn ættleiddi
dóttur Helgu, Her-
dísi Jónu, f. 6. 3
1948, maki Gunnar
S. Gunnarsson;
börn þeirra eru
Helga Ingibjörg,
Eva, Ásdís og
Skarphéðinn Þór,
barnabörnin eru
tíu. Sonur Skarphéðins og Arn-
dísar Theódórs er Borgar, f. 3.
apríl 1949, maki Sesselja Svav-
arsdóttir, börn þeirra eru Hrólf-
ur Árni, Sólveig og Berglind,
barnabörnin eru sjö.
Útför Skarphéðins fer fram
frá Árbæjarkirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 13.
Elsku pabbi minn. Það er margs að
minnast og þakka fyrir. Ég man fyrst
eftir þér á stórum hertrukk í Tjarn-
argötunni þegar mamma var að
sækja mig á barnaheimilið. Ég held
að það hafi verið þegar þú varst að
gera hosur þínar grænar fyrir
mömmu. Svo fluttir þú inn hjá okkur
á Hofteiginn og við urðum vinir. Ég
lærði að gegna þér og bera virðingu
fyrir þér. Ég er viss um að ég hefði
ekki getað fengið pabba sem var
betri við mig eða þótti vænna um
mig, en þig. Þú varst viljugur að taka
mig með þér, þegar þú varst að snú-
ast og ekki að vinna. Ég lærði
snemma að maður átti að vera stillt-
ur í bíl og ganga vel um, ekki fikta,
ekki brúka munn, segja satt og klára
matinn sinn. Við sungum saman og
alltaf þegar við fórum norður í
Keldudal sungum við „ég er kominn
heim í heiðardalinn“ þegar við keyrð-
um heim afleggjarann. Svo kom
hestamennskan og við fórum á hest-
bak saman, en ég var ekki eins hest-
lagin og ættir mínar stóðu til svo að
mín hestamennska hætti um ferm-
ingu. En sumrin sem þú varst að
temja vestur í Dölum og við mamma
vorum með þér eru ógleymanlegur
tími. Útreiðar, söngur, kátir karlar,
bjartar sumarnætur og gæðingaúr-
val.
Þegar ég varð ófrísk að mínu
fyrsta barni, hlakkaðir þú til að fá
barn á heimilið og þegar Helga fædd-
ist sástu ekki sólina fyrir henni. Það
lá við að ég yrði pínulítið abbó þegar
þú færðir Lömbu-gælunafnið yfir á
hana.
Að missa mömmu var mikið áfall
fyrir okkur en lífið heldur áfram og
þú á besta aldri. Þú fannst þó enga
sem gat komið í staðinn fyrir hana.
Þegar þú fékkst heilablæðinguna
varstu einn og lást á gólfinu í tvo sól-
arhringa áður en ég fann þig. Það
mátti ekki tæpara standa en þú hafð-
ir misst máttinn vinstra megin.
Eftir endurhæfingu eignaðist þú
heimili hjá Sjálfsbjörg, þar sem að
vel var hugsað um þig og þú fékkst
þá aðstoð sem þú þurftir. Til að byrja
með gastu keyrt bílinn og fórst aust-
ur til Hólmars að Minni-Borg. Hann
hjálpaði þér að ríða út og það skipti
þig miklu máli. Við fórum saman
norður til Díu á Krókinn á haustin og
hún dekraði við þig. Gaf þér silung,
súrt slátur og svið.
Það má ekki gleymast að tala um
utanlandsferðirnar sem þú fórst með
Sjálfsbjörgu. Þær voru mikil til-
breyting og upplifun fyrir þig. Seinni
árin fór að draga af þér og þú hættir
að hafa úthald eins og áður. Lengi vel
komstu alltaf til mín á laugardögum
og ég bakaði handa þér pönnukökur,
næstum eins góðar og hjá mömmu.
Þú veiktist í ágúst á síðasta ári og
smátt og smátt dró af þér. Líkaminn
var búinn að gefast upp og svo 15.
mars fórstu til mömmu. Ég er glöð
þín vegna og veit að hún hefur tekið
vel á móti þér. Ég er líka eiginlega al-
veg viss um að vinir þínir Eyjólfur,
Olli, Eyvi og Böðvar hafa verið búnir
að leggja á og þið látið spretta úr
spori á grænum grundum og það
heyrist hæ og hó ef vel er hlustað.
Elsku pabbi, takk fyrir að vera
pabbi minn,
Herdís.
Mamma hringdi í mig, „Hann afi
þinn er dáinn.“ Afi Skarphéðinn var
búinn að vera veikur lengi og síðan í
ágúst hafði ég í raun búist við þessum
fréttum í hvert skipti sem mamma
hringdi í mig. Ég var þakklát að hann
fékk að deyja en ég var sorgmædd
yfir því að afi væri farinn.
Afi minn, Skarphéðinn Magnús
Pálsson, var fyrstur af uppeldisfeðr-
um mínum. Ég bjó hjá honum og
Helgu ömmu fyrstu níu árin. Mínar
fyrstu minningar af afa eru tengdar
hestum, reiðtúrum, söng með kátu
hestafólki, camel-sígarettum og kók-
flöskum sem við börnin máttum ekki
drekka úr. Ég fór oft upp í hesthús
með afa og fékk að kemba Rauði mín-
um.
Lilli var oft með okkur eða Ey-
steinn og stundum fórum við að
heimsækja nöfnu mína á Engi og
mikið var talað um að gera hesta-
kaup. Mér hefur verið sagt að daginn
áður en ég fæddist hafi afi átt að fara
í hestaferð, en hann vildi ekki fara af
stað áður en Jobbi litli væri kominn í
heiminn. Svo fæddist bara stelpa sem
alla tíð mun minnast afa síns þegar
hún sér hesta eða finnur hestalykt.
Margar minningar á ég af afa og
leigubílunum hans. Ég man að afi átti
venjulega nýjan bíl á nokkurra ára
fresti og bílarnir hans afa voru alltaf
svo hreinir og fínir. Ég man að einu
sinni átti afi Citroen-bíl sem settist
eins og hundur og var með svo mjúk
sæti að Guðrún Á. Símonar átti erfitt
með að komast út úr bílnum. Ég man
að einn eftirmiðdag kom afi heim á
bílnum sínum, opnaði skottið og tók
út nýja, skínandi reiðhjólið mitt. Ég
man eftir að hafa farið í bíltúra með
afa niður á Borgarbíl og síðar Bæj-
arleiðir, í sund, til þess að kaupa
harðfisk, í bankann svo hann gæti
kennt mér að leggja inn og margar
ferðir í Ríkið. Ég man eftir miklu
klinki og mörgum úrum í eldhús-
skápnum og mörgum peningaseðlum
í nærfatahillunni hans. Þegar ég var
orðin eldri hjálpaði ég afa við að
reikna saman allar bílakvittanarnar
fyrir árlega skattframtalið.
Hann afi kenndi mér að tefla. Ég
smakkaði fyrst pilsner hjá afa og
fannst hann mjög góður á bragðið.
Ég á minningar um afa, svo bakveik-
an að hann gat varla staulast ganginn
á Vesturbrúninni, og mér fannst svo
sprenghlægilegt að sjá hvernig hann
bar sig að, að ég þurfti að fela mig
inni í stofu svo hann sæi ekki að ég
væri að hlæja. Ég man eftir því þegar
afi var magaveikur og drakk safann
af njólablöðum. Ég man eftir afa inni
í eldhúsi á Vesturbrún að skera niður
skrokk af dýri. Ég man eftir að fara
oft í Skagafjörðinn með afa og ömmu
og ég man að þau fóru með mig að
Svanshóli þegar ég var 6 ára. Seinna
heyrði ég afa tala um kóræfingar, en
ég heyrði hann aldrei syngja í kór.
Ég man eftir afa með vinkonur, eftir
að amma dó. Við afi fórum í okkar
fyrstu flugferð saman, þegar við fór-
um á Krókinn til að vera þar um jólin
eftir að amma dó. Ég fór með afa til
Írlands í viku með Sjálfsbjörg, sem
var hans fyrsta utanlandsferð. Afi
studdi mig fjárhagslega við ljós-
myndanám mitt í San Francisco.
Elsku afi minn, takk fyrir að vera
þátttakandi í mínu lífi!
Ég á eftir að sakna þín.
Þín Lamba.
Helga Ingibjörg
Sigvaldadóttir.
Skarphéðinn M.
Pálsson
✝ Nílsína ÞórunnLarsen fæddist á
Ísafirði 17. janúar
1926. Hún lést á
Heilbrigðisstofnun
Suðurnesja 22. mars
síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
Níls Christian Lar-
sen frá Ísafirði, f. 5.
júní 1903, d. 17. maí
1926, og Þórunn
Helga Steindórs-
dóttir frá Melum í
Árneshreppi, f. 26.
ágúst 1899, d. 27.
maí 1926. Fósturforeldrar Nílsínu
voru Valdimar Eggertsson frá
Stóru-Ávík í Trékyllisvík, f. 10. júní
1868, d. 14. ágúst 1939, og Þórunn
Sveinsdóttir frá Vífilsmýrum í Ön-
undarfirði, f. 12. júlí 1877, d. 9. júní
1950. Afi hennar var Bjarni Sig-
urðsson frá Ísafirði, f. 31. maí 1863,
d. 25. ágúst 1941.
Hinn 26. nóvember 1948 giftist
Nílsína Ólafi Högna Egilssyni frá
Njarðvík, f. 15. júní 1927, d. 26. nóv-
ember 1991. Þau slitu samvistum.
Foreldrar hans voru Sigurbjörg Ög-
mundsdóttir, f. 29. október 1892, d.
27. maí 1974, og Egill Jónasson, út-
gerðarmaður í Njarðvík, f. 26. nóv-
ember 1895, d. 20. september 1973.
Nílsína og Ólafur eignuðust 7 börn,
þau eru:
1) Þórdís, f. 12. september 1946.
apríl 1981, sambýliskona Birgitta
Ína Unnarsdóttir, f. 11. júlí 1975, og
b) Nanna Guðrún, f. 4. maí 1987. 5)
Ragna, f. 16. mars 1958, maki
Henry R. Lirot, f. 5. október 1952.
Þau eiga 4 börn, þau eru: a) Brian
Þór, f. 8. apríl 1980, sambýliskona
Traci Hartz, f. 3. apríl 1983, sonur
þeirra er Trevin Þór, b) Rebekka
Zenith, f. 12. september 1988, c)
Amy Elísabet, f. 19. maí 1991, og d)
Ólöf Rós, f. 18. nóvember 1992. 6)
Ólafur Högni, f. 7. janúar 1961,
sambýlismaður Gunnar Guðmunds-
son, f. 24. mars 1976. Ólafur á tvo
syni Alexander, f. 30. nóvember
1980, og Vilhjálm, f. 1. ágúst 1990.
7) Sóley, f. 19. júní 1964.
Nílsína bjó á Ísafirði til rúmlega
tvítugs þegar hún flutti til Reykja-
víkur. Á Ísafirði var hún meðlimur í
Sunnukórnum og Tónlistarkórnum.
Árið 1945 varð hún Íslandsmeistari
í handbolta sem markvörður í lið-
inu Ísfirðingar og var einnig mikið í
fimleikum. Í Reykjavík starfaði hún
meðal annars hjá Máli og menningu
og síðar hjá Loftleiðum. Hún flutt-
ist til Njarðvíkur árið 1948 þegar
hún giftist Ólafi Högna. Nílsína var
mjög söngelsk og söng í kirkjukór
Ytri-Njarðvíkurkirkju um árabil.
Nílsína vann við afgreiðslustörf á
Keflavíkurflugvelli í 25 ár eða þar
til hún hætti að vinna.
Síðustu þrjú árin bjó Nílsína á
hjúkrunarheimilinu Garðvangi í
Garði.
Útför Nílsínu fer fram frá Ytri-
Njarðvíkurkirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 14.
Faðir hennar Jónas
Nordquist en Ólafur
ættleiddi hana. Dóttir
hennar heitir Sigríður
Benía Bergmann, f.
11. janúar 1965, maki
Gísli Einarsson, f. 21.
október 1954. Þau
eiga 3 börn, Þórdísi,
Einar og Önnu Katr-
ínu. 2) Sigurbjörg, f. 5.
ágúst 1949, maki Ein-
ar S. Guðjónsson, f. 4.
janúar 1948. Þau eiga
3 börn, þau eru: a)
Bryndís, f. 6. júní
1969, sambýlismaður Daniel Coa-
ten, f. 7. desember 1976, b) Gísli
Níls, f. 21. desember 1972, sambýlis-
kona Hildigunnur Þráinsdóttir, f. 7.
maí 1970, þau eiga einn son, Þráin,
og c) Nílsína Larsen, f. 22. október
1978. 3) Egill, f. 17. ágúst 1951,
maki Jóna Guðrún Bjarnadóttir, f.
24. janúar 1950. Þau eiga tvö börn,
þau eru: a) Jóhannu Þórunn, f. 9.
janúar 1973, sambýlismaður Guð-
mundur Grétar Sigurðsson, f. 1.
september 1977, þau eiga 3 börn,
Jónau Kristínu, Lovísu Mist og
Tómas Loga. b) Ólafur Högni, f. 11.
mars 1976, sambýliskona Kristín
Birna Karlsdóttir, f. 15, apríl 1971.
Þau eiga 3 börn, Þorstein Goða,
Aþenu Ýri og Egil Orra. 4) Bjarni
Þór, f. 3. október 1956. Hann á 2
börn, þau eru a) Davíð Már, f. 8.
Hún elsku Nilla amma mín er
farin upp í himnaríki. Dásamlega,
fallega og hlýja, góða kona. Ég á
eftir að sakna þín svo mikið.
Hjartans Nilla amma mín, mig
langar til að þakka þér frá botni
hjarta míns fyrir öll okkar samtöl
og kæru samverustundir í gegnum
tíðina.
Þú varst mér yndisleg vinkona,
með þér gat ég grátið, hlegið og
rætt um hvað sem var. Þú hefur
verið mín besta fyrirmynd, heið-
arleg og sönn. Hlý, jákvæð og and-
lega sterk. Aldrei dæmdir þú
neinn ranglega og alltaf átti maður
beinan aðgang að tryggð og um-
hyggju hjá þér. Þú varst og verður
mér áfram svo dýrmæt. Ég þakka
þér innilega fyrir alla þá ást, skiln-
ing og kærleika sem þú hefur veitt
mér.
Ég sé þig fyrir mér, ljúfa Nilla
amma mín, fulla af lífsvisku, hlát-
urmilda, með opinn huga og enda-
lausa ást.
Þú ert sterkust, stórkostlegust
og best. Ég elska þig heitar en orð
fá lýst.
Umhyggju og ástúð þína
okkur veittir hverja stund.
Ætíð gastu öðrum gefið
yl frá þinni hlýju lund.
Gáfur prýddu fagurt hjarta,
gleðin bjó í hreinni sál.
Í orði og verki að vera sannur
var þitt dýpsta hjartans mál.
(Ingibjörg Sigurðardóttir.)
Guð geymi þig, amma mín, og
varðveiti í örmum sér. Þín að ei-
lífu,
Bryndís.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(Vald. Briem.)
Elsku, elsku amma mín. Þú ert
mér svo kær. Hver stund með þér
svo dýrmæt og ég mun varðveita
okkar stundir og geyma eins og
gull. Ég þakka þér fyrir samfylgd-
ina, fyrir allan kraftinn frá þér.
Allar skemmtilegu sögurnar sem
þú sagðir mér og ég á svo sann-
arlega eftir að segja börnunum
mínum þær þegar þau verða eldri.
Ég á eftir að sakna þess að heyra
þig ekki syngja afmælissönginn
fyrir okkur eins og þú ert vön. Þú
ert svo einstök að muna eftir öllum
afmælisdögum fjölskyldunnar, svo
nákvæm og skipulögð að það er til
eftirbreytni fyrir okkur hin.
Megi góður Guð styrkja pabba
og mömmu og okkur öll á þessum
erfiða tíma því við söknum þín
mjög.
Með tár á hvarmi og söknuð í
hjarta kveð ég þig, elsku Nílla
amma mín. Hafðu þökk fyrir allt
og allt.
Hvíl í friði.
Þín
Hanna Þórunn.
Nílsína Þórunn Larsen
Ó, Jesú, bróðir besti
og barnavinur mesti,
æ, breið þú blessun þína
á barnæskuna mína.
(Páll Jónsson.)
Elsku Nílla amma, megi
góður Guð geyma þig og
varðveita.
Þín barnabarnabörn,
Jóna Kristín, Þorsteinn
Goði, Lovísa Mist,
Aþena Ýr, Tómas Logi
og Egill Orri.
HINSTA KVEÐJA
✝
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug
við andlát og útför móður okkar, tengdamóður,
ömmu og langömmu,
BIRNU HALLDÓRSDÓTTUR,
Dalalandi 1,
Reykjavík.
Laufey Vilhjálmsdóttir, Samir Bustany,
Halldór Vilhjálmsson, Bryndís Helgadóttir,
Sigríður Vilhjálmsdóttir, Þórarinn Þórarinsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Innilegar þakkir færum við öllum þeim sem sýndu
okkur samúð og hlýhug vegna andláts og útfarar
elskulegrar eiginkonu, móður, tengdamóður,
ömmu og langömmu,
RÖGNU MÖLLER,
Sóleyjarrima 9,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á hjartadeild
Landspítala háskólasjúkrahúss við Hringbraut.
Fyrir hönd aðstandenda,
Steinn Hansson.