Morgunblaðið - 27.03.2008, Blaðsíða 38

38 FIMMTUDAGUR 27. MARS 2008 MORGUNBLAÐIÐ
LJÓST þótti að það yrði við ramm-
an reip að draga fyrir þær fimm ís-
lensku stúlkur sem um páskana tóku
þátt í einu glæsilegasta opna kvenna-
móti á þessu ári, Stockholm ladies
open sem fram fer rétt utan höfuð-
borgarinnar í Täby. Sú staðreynd að
einn af skipuleggjendum mótsins var
gamla íshokkístjarnan Peter Hla-
watch var nánast trygging fyrir góðri
framkvæmd. Peter stóð fyrir glæsi-
legum mótum í Stokkhólmi og
grennd undir lok tíunda áratugarins.
Hallgerður Helga Þorsteinsdóttir,
Elsa María Kristínardóttir, Jóhanna
Björg Jóhannsdóttir, Sigríður Björg
Helgadóttur og Tinna Kristín Finn-
bogadóttir voru í kringum 100. sætið
á stigatöflunni við upphaf þessa
móts. Langflestir þátttakendur eru
talsvert eldri og reyndari en þær
stöllur og raunar margar í hópi
fremstu skákkvenna veraldar. Mikið
stigabil var milli efsta keppanda sem
kom frá Armeníu með 2480 stig og
þess neðsta. Til marks um styrkleika
þessa móts voru 98 alþjóðlegir titil-
hafar meðal 126 keppenda, þar af 16
alþjóðlegir meistarar og 31 stór-
meistari kvenna. Titilsókn bestu ská-
kvenna er aðeins flóknari en hjá körl-
unum því þær geta t.d. keppt að
stórmeistaratitli „karla“ og kvenna.
Þannig er t.d. titillinn alþjóðlegur
meistari í reynd hærra metinn en
stórmeistaratitill kvenna.
Mótinu lauk á þriðjudaginn og röð-
uðu þrjár skákkonur sér í efsta sæti:
Anna Muzychuk frá Slóveníu, Sop-
hiko Khukhasvili frá Georgíu og El-
ina Danielian frá Armeníu og hlutu
allar 7 vinninga. Frammistöðu ís-
lensku stúlknanna var góð og hækk-
uðu þær allar á stigum. Á styrkleika-
vísu tefldu þær þetta á bilinu 50–200
stigum ofar „ætluðum“ árangri. Hall-
gerður Helga Þorsteinsdóttir fékk
erfiðasta prógrammið og hlaut 3½
vinning af 9 mögulegum sem er ár-
angur upp á 2082 stig. Hún tefldi við
titilhafa í öllum umferðunum nema
einni. Jafnar Hallgerði að vinningum
voru þær Jóhanna Björg Jóhanns-
dóttir með árangur uppá 1864 stig og
Elsa María Þorfinnsdóttir með 3½
vinning og árangur upp á 1822 stig.
Þær Sigríður Björg og Tinna Kristín
Finnbogadóttir hlutu báðar 2½ vinn-
ing. Sigríður var með árangur upp á
1659 stig og Tinna Kristín með ár-
angur uppá 1736 stig. Þær hafa
minni reynslu á alþjóðlegum vett-
vangi og sennilega er þetta fyrsta
mót Tinnu erlendis. Sá var enda til-
gangur ferðarinnar að öðlast reynslu
í keppni við þær bestu. Stúlkurnar
fundu mótið og fjármögnuðu ferðina
sjálfar og geta verið stoltar af
frammistöðu sinni.
Aronjan efstur á Amber-mótinu
Ermski stórmeistarinn Lev Aronj-
an hefur náð öruggri forystu þegar
2x9 umferðum er lokið á Amber–
mótinu í Mónakó. Mótið samanstend-
ur af atskákum og blindskákum og
kemur þar fram merkilegur munur á
getu skákmannanna. Þannig hefur
Alexander
Morozevits talsverða yfirburði í
blindskákinni en er mun lakari í
atskákinni. Staðan þegar kepp-
endur hafa teflt 18 skákir:
1. Lev Aronjan 12 ½ v. 2.–4. Magn-
ús Carlsen, Vladimir Kramnik og
Peter Leko 10 v. 5.–6. Vasilí Ivant-
sjúk og Venselin Topalov 9½ v. 7.
Wisvanthan Anand 9 v. 8. Alexander
Morozevits 8½ v 9. Sergei Karjakin 8
v. 10. Van Wely 7½ v. 11. Boris Gelf-
and 7 v. 12. Shakriyar Mamedyraov
6½ v.
Athyglisvert er að Aronjan og
Magnús Carlsen urðu efstir á stór-
mótinu í Wijk aan Zee í janúar sl.
Magnús varð í 2. sæti á eftir Anand í
Morelia/Linares á dögunum. Norð-
maðurinn ungi virðist því vera að
treysta sig í sessi sem einn af fimm
sterkustu skákmönnum heims.
Fimm íslenskar
stúlkur með góðan
árangur í Svíþjóð
SKÁK
Taby
Stockholm ladies open
20. – 25. mars 2008
Krónprinsinn og heimsmeistarinn Magnús Carlsen og Anand að tafli á Amber-mótinu.
helol@simnet.is
Helgi Ólafsson
MINNINGAR
✝ Vigdís Ingi-bergsdóttir
fæddist á Ísafirði
31. ágúst 1925. Hún
lést á Landspít-
alanum 15. mars
síðastliðinn. Foreld-
arar hennar voru
þau Ingibergur
Hallgrímsson og
Bryndís Eiríks-
dóttir. Hálfsystkini
Vigdísar eru Stef-
anía Karelsdóttir,
Hrefna Kar-
elsdóttir, Sig-
urbjörg Albertsdóttir og Eiríkur
Albertsson. Eiríkur er einn eft-
irlifandi af þeim systkinum.
Vigdís giftist Karli Georg Þor-
leifssyni, f. 15.10. 1927, d. 26.5.
1997, syni Katrínar (Guðbjarts-
dóttur) Haim og Þorleifs Gísla-
sonar. Börn þeirra eru: A) Katrín
Kristjana snyrtifræðingur, f. 23.9.
1946, gift Sigurbirni Víði Egg-
ertsyni, aðstoðaryf-
irlögregluþjóni hjá
lögreglunni á höf-
uðborgarsvæðinu, f.
19.7. 1948. Börn
þeirra eru Vigdís
iðnhönnuður, f.
23.6. 1966, Karl
Georg hæstarétt-
arlögmaður, f.
22.12. 1969, og
Ágústa Amalía
kennari, f. 15.1.
1974. Barnabörnin
eru 5. B) Kristján
Einvarður graf-
ískur hönnuður, f. 17.3. 1959,
kvæntur Lilju Ívarsdóttur, flug-
freyju, f. 28.6. 1965. Dætur þeirra
eru Lóa Mjöll, f. 5.1. 1996 og
María Sól, f. 20.4. 2000. Dóttir
hans af fyrra hjónabandi er Auð-
ur Anna, f. 7.7. 1987.
Útför Vigdísar fer fram frá Ás-
kirkju í dag og hefst athöfnin
klukkan 15.
Tengdamóðir mín Vigdís Ingi-
bergsdóttir er fallin frá. Vigdísi sá
ég fyrst einn fallegan laugardags-
morgun fyrir mörgum árum síðan.
Hún kom óvænt í heimsókn til sonar
síns, eflaust til að berja nýju konuna
í lífi hans augum. Vigdís, smágerð
með fínan hatt á höfði, horfði á mig
brúnum rannsakandi augum. Hún
minnti mig á Edith Piaf. Okkur kom
strax ágætlega saman og þær eru
margar minningarnar sem Vigdís
skilur eftir sig. Vigdís dansandi með
hattinn á höfði í brúðkaupi barna-
barns síns, geislandi af gleði. Vigdís
að skipuleggja enn eina Glasgow-
ferðina fyrir jólin. Vigdís að sjóða
nýja ýsu ofaní aðkomukisurnar á
Grettisgötunni sem hún var fullviss
um að ættu hvergi heima og þær
kallaði hún allar Dísí mín. Við Vigdís
áttum margar góðar stundir saman í
bílnum á leiðinni upp í Hamratún en
meðan heilsan leyfði þá borðaði hún
með okkur sunnudagssteikina. Ég
skildi snemma að þrátt fyrir bjart
yfirlitið og geislandi brún augun þá
hafði lífið sett sitt mark á Vigdísi,
það hafði ekki verið henni dans á
rósum. Það kom í hlut barnanna
hennar tveggja að annast hana síð-
ustu árin en þá hafði heilsunni hrak-
að og hún hafði litla ánægju af
amstri daganna. Hvíldin langa var
henni því eflaust kærkomin lausn.
Eða eins og ömmubörnin hennar
segja: „Ég veit að þér fannst gott að
fara upp til Guðs og allir deyja ein-
hverntímann.“ „Vonandi mun þér
líða sem best hjá Guði og passa okk-
ur hér niðri.“ Algóður guð geymi
Vigdísi Ingibergsdóttur og hjálpi
okkur öllum sem eftir sitjum að
varðveita góðu minningarnar um
hana. Góða ferð, elsku Vigdís, og
gangi þér vel.
Lilja Ívarsdóttir,
Lóa Mjöll Kristjánsdóttir,
María Sól Kristjánsdóttir.
Amma litla eða amma kakómalt
eins og ég kallaði þig þegar ég var
yngri, þú verður mér alltaf ofarlega í
huga af því þú varst og verður þessi
litríki karakter í mínu lífi.
Ég man eftir því þegar ég var hjá
þér sem krakki og þú gafst mér rúg-
brauð með osti sem þú skarst í pínu-
litla teninga og eldaðir hafragraut-
inn góða sem þú bragðbættir með
hrúgu af sykri og grauturinn varð
eins og hlaup.
Og þegar við fórum saman á
myndina „As good as it gets“ með
Jack Nicholson og skemmtum okkur
konunglega saman. Ég veit ekki
hvort þú fórst nokkuð í bíó eftir það.
Þegar ég fékk bílpróf keyrði ég þig
af og til í búðir og bankann og satt að
segja var það ekki alltaf dans á rós-
um því þú áttir það nú til að vera
hortug við afgreiðslufólk, svipuð
Jack Nicholson í myndinni. Þér þótti
gaman að stríða og taka fólk á taug-
um. Pínlegt fyrir mig stundum að
horfa upp á þessar uppákomur en
eftir á gat ég alltaf hlegið. Þetta var
stundum fáránlega fyndið.
Það er mér afar dýrmætt að við
náðum að fara saman í leiðangur
rétt fyrir jól og settumst síðan inn á
Kaffivagninn á Granda og við feng-
um okkur kaffi og tertusneið. Þér
fannst gaman að fara á kaffihús og
þá fórst þú í þitt fínasta púss og sett-
ir upp hatt enda mikil smekkmann-
eskja. Ég hefði viljað gera svo miklu
meira með þér, fara í leikhús og oft-
ar í bíó.
Amma mín, megi Guð taka á móti
þér opnum örmum, ég efast ekki um
að hann elski húmorista. Við
sjáumst seinna, elsku amma litla, og
þá ætla ég að fá að faðma þig ræki-
lega að mér.
Þín elskandi sonardóttir,
Auður Anna.
Í dag kveðjum við ömmu okkar
með söknuði. Hún skipaði stóran
sess í lífi okkar og við eigum margar
góðar minningar um hana sem munu
lifa með okkur. Við systkinin getum
setið saman og rifjað upp ýmislegt
sem amma okkar brallaði með okkur
og skemmtisögur sem hún sagði
okkur af sjálfri sér. Amma var litrík-
ur persónuleiki sem seint gleymist.
Hún kenndi okkur að vera við sjálf
og sagði alltaf sína meiningu, sama
hvað öðrum fannst.
Amma var ung í anda og útliti og
mikil hefðarkona. Hún var lítil og
nett og þess vegna fannst manni að
maður þyrfti að vernda hana. Amma
var iðulega kát þegar maður kom í
heimsókn og sagði margar skemmti-
legar sögur sem við hlógum dátt að.
Amma gætti þess að við værum
aldrei svöng og ef maður hafði bætt
á sig þá hrósaði hún manni fyrir að
líta vel út. Hún kunni að elda góðan
mat og margar matarvenjur okkar
eru frá henni komnar.
Amma naut þess að ferðast og
gerði mikið af því og naut lífsins.
Hún var mikill dýravinur og átti
nokkrar kisur um ævina. Allar hétu
þær Dísa eða Didda eins og hún var
sjálf iðulega kölluð. Hún tók að sér
flækingsketti og hlúði að þeim.
Amma kenndi okkur mikilvægi þess
að hafa dýr á heimilinu og bera um-
hyggju fyrir dýrum. Hún var alltaf
góð við þá sem minna máttu sín og
sýndi það í verki.
Elsku amma, við þökkum þér öll
þau ár sem við áttum saman.
Saknaðarkveðja,
Vigdís, Karl og Ágústa.
Vigdís Ingibergsdóttir
Elsku besta amma
okkar. Mikið er erfitt
að kveðja þig en það er
huggun að vita að þú
ert komin til afa. Við
vitum að þar viltu vera.
Það var alltaf jafn yndislegt að
koma í heimsókn til ykkar afa. Það
fyrsta sem tók á móti okkur var stórt
ömmuknús. Það er svo sterkt í minn-
ingunni hversu hjartahlý og góð þú
varst við okkur, alltaf vildir þú öllum
vel. Aldrei gleymum við þeim stund-
um þegar við sátum saman, gæddum
okkur á bestu vöfflum í heimi og
hlustuðum á skemmtilegar sögur af
ykkur afa.
Amma, þú varst alltaf svo fín og
vel til höfð. Það geislaði af þér eins
og drottningu. Við munum ófáar
tískusýningar þar sem þú sýndir
okkur hverja flíkina á fætur annarri,
nýjasta nýtt hverju sinni.
Þú varst svo ung í anda, alltaf til í
glens og gaman, enda ávallt mikið líf
og fjör í kringum þig.
Það rifjast upp ótal minningar á
kveðjustund, við munum geyma þær
í hjörtum okkar um ókomna tíð.
Ég þakka þau ár sem ég átti,
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfin úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Guð geymi þig, elsku amma,
þínar,
Ingunn, Bergljót og Þórunn.
Elsku Björg, okkur systurnar
langaði að senda stutta kveðju. Það
er nú oft þannig með samrýnd hjón
að þau fara með stuttu millibili, sér-
staklega ef þau eru mjög samrýnd.
Þannig var það í ykkar tilfelli en þið
Jóhann voruð yndisleg hjón og alltaf
gríðarlega samrýnd. Okkur systrun-
um sýnduð þið alltaf mikinn hlýhug
Björg Jónsdóttir
✝ Björg Jónsdóttirfæddist í Hnífs-
dal 21. september
1928. Hún lést á
Hjúkrunarheimilinu
Eir í Reykjavík 14.
mars síðastliðinn og
fór útför hennar
fram frá Bústaða-
kirkju 25. mars.
og buðuð okkur oft að
vera með ykkur í fjöl-
skylduboðum, veislum
og ferðum með fjöl-
skyldunni. Þetta eru
yndislega fallegar
minningar sem við eig-
um um tímann með
ykkur og við erum rík-
ar að búa að þeim. Þú
varst alltaf svo ráða-
góð varðandi lífið og
ástina og Jóhann var
alltaf svo ráðagóður
varðandi praktísku
málin í lífinu.
Elsku Sigga Dóra, Öddi, Egill og
fjölskyldur. Megi Guð styrkja ykkur
á þessum tímamótum.
Sigríður Erla og Þóra
Björk Eysteinsdætur.
Hjónaminning
Í dag 25. mars er til moldar borin
móðursystir mín Björg Jónsdóttir,
Bubba frænka eins og hún var oftast
kölluð, og langar mig að minnast
hennar og eiginmanns hennar Jó-
hanns T. Egilssonar, Dadda, sem
jarðsettur var fyrir rúmum mánuði
þann 15. febrúar.
Bubba og Daddi voru einstök hjón,
samrýmd í meira lagi og kom því ekki
á óvart að stutt yrði í endurfundinn.
Þau voru sérlega samhent, duglegt
ósérhlífið atorkufólk, vinir vina sinna
og einstakar fjölskylduverur.
Það var alltaf jafn gaman, bæði
fyrr og síðar að hitta þau eða heim-
sækja. Ef komið var til Akureyrar
meðan þau voru þar, þá stóð heimili
þeirra alltaf opið. Þið bara gistið,
ávallt nóg pláss, sama hlýjan, gleðin
og dugnaðurinn.Uppörvunarorð til
þeirra sem voru að takast á við lífið,
byggja og eignast börn. Það var ekki
til neitt nema jákvæðni og bjartsýni í
þeirra orðabók.
Sigga Dóra, Egill og Örn voru
ekki, ef þannig má að orði komast,
þeirra einu börn því við systkina-
börnin vorum öll þeirra, velferð okk-
ar létu þau sig miklu varða.
Að leiðarlokum vil ég þakka þeim
allt, minn orðaforði er of fátæklegur
til að lýsa þessum góðu manneskjum.
Við systkinin og fjölskyldur okkar
sendum öllum ástvinum hlýjar sam-
úðarkveðjur og biðjum góðan Guð að
blessa minningu þessara heiðurs-
hjóna.
Megi þau hvíla í friði.
Kristján Frímann Tryggvason.